ความคิดเห็นที่ 1                             ฉันวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว เพราะแทบจะกลั้นใจไม่ไหว ฉันอยากเห็นห้องนั่งเล่นใหม่เหลือเกิน           “โอว สวยเหลือเกิน  สีเขียว” ฉันพูด รอยยิ้มเต็มใบหน้า และหัวเราะอย่างมีความสุข “ ดูสิมันทำให้ห้องดูสว่าง แม้แต่เตาผิงก็ดูสว่างอบอุ่นไปด้วย มันเข้ากับสีชุดเฟอร์นิเจอร์ด้วยนะ”         “ค่ะ ดิฉันเห็นด้วยค่ะ” คนรับใช้พูด ตัวเธอเปื้อนกาวไปหลายแห่ง          “ผลงานชิ้นโบว์แดงของเธอเลยนะเนี่ย” ฉันพูด และยิ้มให้คนรับใช้ “ฉันจะให้เธอได้พักผ่อนหน้าร้อนอีกทีดีไหม คราวนี้เอาไปสามเดือนเลย ไม่ต้องห่วงระหว่างที่เธอไปพักร้อนฉันก็จะจ่ายเงินเดือนให้เธอเหมือนเดิม”          “คุณผู้หญิงใจดีเหลือเกิน ปีที่แล้วคุณผู้หญิงก็ให้ไป ปีนี้คุณผู้หญิงก็ยังให้ดิฉันได้พักร้อนอีก เห็นทีปีนี้คงไปลาสเวกัสแน่ ๆ” คนรับใช้พูดด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข แววตาของเธอบ่งบอกว่าขอบคุณฉันมาก          “ไม่เป็นไรจ๊ะ ฉันว่าดีออกเธอทำงานหนักทุกวัน เหนื่อยมานานน่าจะได้พักผ่อนบ้าง อีกอย่างห้องนั่งเล่นสวย ๆ อย่างนี้ฉันก็อยากนั่งอ่านหนังสือตามลำพังไม่ต้องมีใครมารบกวน”          “แล้วหน้าร้อนปีนี้คุณผู้หญิงไม่ไปพักร้อนหรือคะ”          “ไป ไปสิจ๊ะ  ปีที่แล้วฉันไม่ได้ไป ยังไงปีนี้ฉันต้องไปแน่นอน คิดว่าปีนี้ไนแองการ่าฟอลล์น่าจะดีนะ”          “น้ำตกนั่นเยี่ยมไปเลยค่ะ ถ้าได้ไปช่วงหน้าร้อนยิ่งสวยเป็นพิเศษ” คนรับใช้บอก          พวกเราคุยกัน หัวเราะ อย่างร่าเริง ฉันใช้เวลาที่เหลือดื่มน้ำชาและของว่างกับคนรับใช้ ฉันยิ้มอย่างมีความสุข หัวเราะได้เต็มที่ นานแล้วสินะที่ฉันไม่ได้รู้สึกอย่างนี้มาก่อน          ตอนช่วงเย็น สามี กับลูก ๆ ทั้งสองกลับมาถึงบ้าน ทุกคนในครอบครัวพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าห้องนั่งเล่นสีเขียวทำให้ทุกอย่างดูสดใส มีชีวิตชีวากลับคืนมาอีกครั้ง ฉันเดินเข้าเดินออกห้องนั่งเล่นอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจเหมือนเมื่อก่อน มื้อเย็นนี้ฉันเตรียมอาหารเย็นชุดพิเศษไว้มากมาย ลูก ๆ ทำตาโตราวกับนี่เป็นงานคริสมาสต์         “สำหรับห้องนั่งเล่นใหม่ของเรา” ฉันบอกทุกคนบนโต๊ะอาหาร เป็นมื้อค่ำที่วิเศษจริง ๆ          สามีเอารูปถ่ายสโมสรกอล์ฟที่เขาและเพื่อน ๆ ชอบไปแข่งวงสวิงเป็นประจำมาให้ฉันและลูก ๆ ดู บนโต๊ะอาหารหลังจากพวกเราเสร็จมื้อค่ำกันแล้ว         “ผมอยากเล่นกอล์ฟบ้างครับ”          “หนูก็เหมือนกันค่ะ”           ลูก ๆ ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน           “ไว้พ่อจะพาไปเล่นนะ”  สามีของฉันบอก           “ดูในรูปสิคุณ” สามีฉันนั่งข้าง ๆ ชี้มือลงไปบนภาพในมือเขาถือถ้วยชนะเลิศและมีเพื่อน ๆ หลายคนยืนล้อมรอบ “นี่ไงผมได้รางวัลเมื่อสองปีก่อนเยี่ยมไปเลยล่ะตอนนั้น ฟอร์มผมดีจริง ๆ นี่ท่านประธานบริษัท คนข้าง ๆ นั่นทอม ถัดไปจิม อีกคนนั่นก็จอร์จ แล้วก็ตรงริมนั้นก็ บ๊อบ ส่วนด้านซ้ายสุดนั่นก็....”           “ฉันรู้จักเพื่อน ๆ ของคุณทุกคนดีค่ะ คุณพาพวกเขามาเที่ยวบ้านเราบ่อยจะตาย” ฉันบอกอย่างอารมณ์ดี ฉันรู้ว่าสามีฉันชอบเอารูปกอล์ฟพวกนี้มาอวดเป็นประจำ และเพื่อน ๆ ของเขาทุกคนในรูปก็รู้จักฉันเป็นอย่างดี          “วันหยุดสุดสัปดาห์นี้คุณจะไปเล่นกอล์ฟกับพวกเขาอีกไหมคะ” ฉันถาม พร้อมกับจิบไวน็ที่เหลืออยู่ก้นแก้ว          “แน่นอน ผมต้องไปสิ กอล์ฟเป็นกีฬาที่เรียกได้ว่าทุกคนในบริษัทชอบมากที่สุด เดี๋ยวนี้ท่านประธานหวดวงสวิงได้ไกลมากนะ ทอม กับ จอร์จ ก็ฝีมือดีขึ้นมาก แต่บ๊อบเนี่ยตั้งแต่เขาย้ายไปทำงานที่นิวยอร์คยังไม่ได้ติดต่อมาเลย คิดว่าถ้ากลับมาคงได้ไปแข่งกันสักหน่อย ส่วนจิมก็ชอบพาภรรยาไปออกรอบด้วยตอนนี้ภรรยาของเขาฟอร์มดีมาก  วันหลังผมจะพาคุณไปออกรอบกับเธอ” สามีฉันบอกอย่างกระตือรือร้น          “ขอบคุณค่ะ แต่ไว้ให้ฉันฝึกซ้อมมากกว่านี้ก่อนนะคะ รับรองว่าคุณจะต้องทึ่งในฝีมือฉันแน่ๆ” ฉันพูดอย่างสบายอกสบายใจ           อาหารค่ำมือนั้นจบลงด้วยเสียงหัวเราะรอยยิ้มแห่งความสุขของทุก ๆ คน ลูก ๆ ขึ้นไปนอนกันหมดแล้ว สามีของฉันคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง ฉันเดินไปที่ห้องนั่งเล่น กำแพงสีเขียวฉันชอบเหลือเกิน ห้องนั่งเล่นนี้น่าอยู่กว่าที่ฉันคิด มันดูโล่งสว่างไสว ฉันปิดสวิทช์ไฟ และเดินขึ้นชั้นสองไปที่ห้องนอน          ฉันล้มตัวลงนอน สามีของฉันเอามือมาโอบกอดฉันเอาไว้ ฉันยิ้มและหลับตาลงด้วยความสุขใจ ฉันคิดว่าฉันควรจะเริ่มฝึกหัดกอล์ฟอย่างจริงจัง ฉันคงมีโอกาสได้แข่งกับภรรยาของจิม ได้เจอท่านประธานบริษัท ทอม กับ จอร์จ ที่สนามกอล์ฟอีกครั้ง เว้นแต่บ๊อบ ฉันนึกถึงบ๊อบขึ้นมา สามีฉันพาเขามาที่บ้านบอ่ย ๆ ฉันกับเขาสนิทกันมาก มากจนเรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกัน แต่ฉันไม่บอกใครเพราะฉันเป็นแม่และภรรยาที่ดี จนกระทั่งฤดูร้อนปีที่แล้วก่อนที่บ๊อบจะย้ายไปทำงานที่นิวยอร์ค ฉันอยู่บ้านคนเดียว เขามาหาฉันที่บ้าน และเรียกร้องให้ฉันหย่ากับสามีและไปอยู่กับเขาไม่อย่างนั้นเขาจะเปิดโปงทุกอย่าง แต่ฉันทำไม่ได้เพราะฉันรักลูกและสามี ฉันจึงขอสิ้นสุดกับเขาทุกอย่างวันนั้น นี่คงเป็นสาเหตุที่เขาไม่ติดต่อมาหาสามีดิฉันอีกเลยเมื่อเขาย้ายไปนิวยอร์ค          ไม่ ไม่ใช่สิ เขาไม่ได้อยู่นิวยอร์ค  ฉันยังจำวันสุดท้ายที่ฉันเจอบ๊อบได้ดี  วันนั้นช่วงฤดูร้อนปีที่แล้ว สามีและลูก ๆ ไปพักผ่อนที่ฟลอริด้ากัน ฉันกลุ้มใจเรื่องที่บ๊อบเรียกร้อง ให้ฉันหย่ากับสามีและไปอยู่กับเขาที่นิวยอร์ค  ฉันให้คนรับใช้ลาพักร้อนสองเดือนในตอนนั้น เพราะฉันอยากอยู่คนเดียวและฉันจำเป็นต้องจัดการอะไรหลาย ๆ อย่าง  บ๊อบมาหาฉันที่บ้านเขาอ้อนวอนให้ฉันทำตามความต้องการของเขา ฉันปฏิเสธฉันทำไม่ได้ จากคำอ้อนวอนกลายเป็นคำขู่บังคับ เขาทำร้ายฉัน เขาตบฉันจนล้มคะมำไปในเตาผิง โชคดีที่ตอนนั้นฉันไม่ได้จุดไฟเอาไว้ เขาเดินตรงเข้ามาหมายจะทำร้ายฉันอีก แต่ฉันต้องป้องกันตัว ฉันลุกขึ้นในมือถือเหล็กเขี่ยเตาผิงอันยาวไว้ ฉันหวดด้ามเหล็กยาวสีดำนั้นเต็มแรง พลั่ก !!! แม่นเหมือนจับวาง ตะขอเหล็กตรงปลายที่เขี่ยเตาผิงเจาะเข้าตรงขมับบ๊อบพอดี  เขาล้มลงร่างสั่นระริกและแน่นิ่งไปในที่สุด ฉันยืนมองเขาตายไปต่อหน้าต่อตา มารู้สึกตัวอีกที ฉันยืนอยู่ในท่าหวดสวิงเล่นกอล์ฟนี่เอง มิน่าล่ะแค่การหวดครั้งเดียวก็ทำให้บ๊อบตายได้ ถ้าสามีเห็นฉันหวดวงสวิงแบบนี้ที่สนามกอล์ฟเขาคงออกปากชมฉันแน่ ๆ           ฉันใช้เวลาที่เหลือทุบกำแพงข้าง ๆ เตาผิงและเอาร่างที่แน่นิ่งไปไว้ในกำแพง ฉันไม่สนใจหรอกว่าเขาจะตายหรือไม่ แค่เพียงไม่กระดุกกระดิกเวลาที่ฉันก่ออิฐก็เป็นพอ ฉันลงมือก่อนอิฐ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉัน ที่คุณผู้หญิงตระกูลผู้ดีทำงานก่อนอิฐ   แทบไม่น่าเชื่อฝีมือการก่ออิฐของฉันออกมาประณีตเรียบร้อยอย่างน่าประทับใจ  อิฐก้อนสุดท้ายที่ฉันปิดลงไปตรงกับดวงตาของบ๊อบพอดี นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้พบกัน ลาก่อนบ๊อบ          ฉันจุดเตาผิงตลอดปี ฉันหวังว่าความร้อนจากเตาผิงข้าง ๆ จะทำให้ศพของบ๊อบแห้งไปอย่างรวดเร็ว แต่บ๊อบยังคงมีนิสัยดื้อด้านเอาแต่ใจเหมือนเดิม ราวกับเขาต้องการจะออกมาข้างนอก  เขาปล่อยคราบดำให้ซึมออกมาบนกำแพงจนได้ นั่นทำให้ห้องนั่งเล่นแสนสวยของฉันดูไม่ดีเลย บ่อยครั้งที่ฉันยืนมองดูใกล้คราบดำและคิดว่าเป็นยังไงนะถ้าต้องถูกฝังอยู่ในกำแพง ไอ้คราบดำนี้มันกวนใจฉันตลอดเวลา แต่ช่างมันเถอะ ฉันปิดวอลเปเปอร์สีเขียวหมดแล้วนี่ ไม่มีคราบดำจากศพของบ๊อบมารำคาญตาฉันอีกแล้ว ฉันได้ห้องนั่นเล่นแสนสวยกลับมา ได้กำแพงสีเขียวสดใส ฉันคิดอย่างร่าเริง สุดสัปดาห์นี้ฉันจะไปเล่นกอล์ฟกับสามี ฉันคิดว่าสามีฉันคงทึ่งในความสามารถของฉันและสงสัยว่าไปฝึกหัดวงสวิงมาจากไหน ฉันคงจะตอบว่าฉันไปฝึกมาจากบ๊อบ แต่แน่นอนฉันไม่บอกสามีฉันหรอก เพราะฉันต้องการให้บ๊อบนอนหลับอย่างสงบภายใต้กำแพง แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 47 00:34:40 จากคุณ : Joecan (Joecan) - [ 19 มิ.ย. 47 23:08:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ศพหลังกำแพงทำให้คิดถึงเอ็ดกา อลันโป ขึ้นมาทันทีเลย คุณ Joecan ก้เขียนได้น่ากลัวดีครับ จากคุณ : Psycho man - [ 19 มิ.ย. 47 23:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เขียนได้ดีครับ โดยเฉพาะช่วงแรกๆผมว่ามันดูหลอนๆดี ชอบๆ  แล้วจะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะครับ จากคุณ : F1FTE5N BOY (เด็กอายุ 15) - [ 20 มิ.ย. 47 01:11:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Oh my god . So scared. Keep writing na kha khun Pee จากคุณ : Nung - [ 20 มิ.ย. 47 02:01:57 A:203.107.207.25 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เขียนได้ดีค่ะ  แต่คุณผู้หญิงของบ้านนี้ออกจะโหดไป คิดแล้วก็น่ากลัวนะคะ ศพหลังกำแพง แถมยังก่ออิฐก้อนสุดท้ายตรงกับตาพอดี ครั้งสุดท้ายที่ต้องเจอกัน  น่ากลัวดีค่ะ จากคุณ : ต้นอ้อ (ต้นอ้อสีม่วง) - [ 20 มิ.ย. 47 09:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ได้อารมณ์โหดแบบไร้ความรู้สึกดีจัง... โหดแบบนี้น่ากลัว...หลอนๆ จากคุณ : oriole - [ 20 มิ.ย. 47 13:27:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีอะไรหลังอิฐนั่น เขียนได้ดีทีเดียวค่ะ เสียดายนิดที่ใช้ฉากต่างประเทศ จากคุณ : scottie - [ 20 มิ.ย. 47 13:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เหวอดีเชียวค่ะ... ตอนแรกนึกว่า เป็นผู้หญิงจิตหลอน ฆ่าสามีหมกไว้ในกำแพง แล้วบอกคนรับใช้ว่า สามีอยู่ที่อื่น... คิดไปนั่น แหะๆ... รอเรื่องต่อไปนะคะ... อ้อ..อ่านแล้วนึกถึงเรื่องแปลของมนันยาเลยค่ะ.... ^^ จากคุณ : กุ๊กๆ - [ 20 มิ.ย. 47 15:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ) _ __ _ _ _ _ __  // _____________ ( ^ อ่านค่ะ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 20 มิ.ย. 47 17:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เหตุผลที่ไม่ชอบเรื่องสั้นเพราะ... มันชอบเริ่มต้นและจบลงด้วยการหลอนประสาทคนอ่าน  ทำให้นอนตาไม่ค่อยหลับ   แต่ถ้าเป็นเรื่องยาวรับรองคดีนี้ถูกเปิดโปงแน่นอน   แล้วฆาตกรก็จะต้องติดคุก  สะใจโก๋  ^___^ จากคุณ : นวจันทร์ - [ 20 มิ.ย. 47 20:49:05 A:203.113.50.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีทุกคน โจ ต้องขอบพระคุณทุก ๆ คนมากที่เข้ามาอ่านเรื่องสั้นเรื่องแรกที่เขียน The wall โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้คิดจะทำให้ใครต้องกลัว หรือ หลอน หรอกนะแต่ดู ๆ เหมือนว่าเรื่องนี้ได้ไปกำเนิดคุณผู้หญิงฆาตกรขึ้นมา ต้องขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ไว้อ่านเรื่องต่อไปล่ะกันแล้วคอยดูนะว่าจะมี The wall ภาคสอง ออกมาไหม Psycho man  ขอบคุณมาก ๆ ที่เป็นคนแรกเข้ามาแสดงความเห็น F1FTE5N BOY  ขอบคุณมาก ๆ นะน้องนะคงไม่หลอนเกินไปหรอก ขอบคุณมากค่าคุณน้อง 1 ที่เข้ามาอ่านเรื่องของคุณพี่ คุณต้นอ้อ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคุณผู้หญิงบ้านนี้ไม่โหดไปหรอก นี่แหละบางอย่างผู้หญิงก็มีอะไรล้ำลึกเกินหยั่งถึง Oriole ขอบคุณเช่นกันที่เข้ามาอ่าน แต่ก็นะดูเหมือนว่าคุณผู้หญิงบ้านนี้จะโหดไร้ความรู้สึกไปหน่อย Scottie ขอบคุณเช่นกัน อ้อ ที่ใช้ฉากต่างประเทศเพราะว่าตอนนี้โจใช้ชีวิตอยู่ที่แคนาดา แหมไหน ๆ ก็มาแล้วเลยเขียนอะไรให้มันดูเป็นต่างแดนหน่อย ในความคิดโจ โจคิดว่าใช้ตัวละครฝรั่งได้อารมณ์ไปในแนวหนึ่งนะ คุณ กุ๊ก ๆ ขอบคุณมากนะที่อ่านแต่อย่างว่าแหละ คนอ่านก็คิดไปหลอนไป คุณเอ่อนะคะ ขอบคุณที่อ่าน คุณนวจันทร์ เสน่ห์ของเรื่องสั้นก็อย่างนี้แหละ ที่จริงอยากเขียนเป็นนิยายด้วยซ้ำแต่ไม่มีเวลา ถ้าเป็นเรื่องยาวก็ใช่ว่าคุณผู้หญิงจะถูกจับได้ซะหน่อย ทุกอย่างขึ้นกับผู้แต่ง อ้อ แล้วคอยติดตามดูละกันว่า The Wall ภาคสองจะเป็นยังไง ขอบคุณทุกคนที่อ่าน คอยอ่านเรื่องต่อไปล่ะกันแล้วก็ The wall ภาคสอง  ไว้เจอกันนะ Joecan จากคุณ : Joecan - [ 21 มิ.ย. 47 07:45:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาอ่านด้วยคนค่ะ สนุก และ หยองเล็กๆ ในเวลาเดียวกัน รออ่านภาคต่อไปค่ะ จากคุณ : bookmark - [ 21 มิ.ย. 47 20:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นึกถึงหนังเกาหลีเรื่อง The Phone อะ สนุกดีครับ จากคุณ : ศล - [ 22 มิ.ย. 47 14:22:50 A:203.185.132.123 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14   อ่านแล้วนึกถึง Black Cat ของ Edgar Allan Poe ดีจัง หลอนดีค่ะ ขนาดเรื่องแรกนะนี่ จากคุณ : Licht (Miran) - [ 22 มิ.ย. 47 18:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยินดีด้วย สาวน้อย keep going นะ เราเชื่อว่า โจทำได้ดีแน่นอน แล้วจะรออ่านเรื่องต่อไปนะ สมจุ้ย! จากคุณ : gardenmelody - [ 23 มิ.ย. 47 10:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านตอนนั่งทำงานคนเดียวแล้วหลอน ๆ ดีจัง นาน ๆ จะได้อ่านเรื่องที่ชวนให้นึกถึง Poe แบบนี้ จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 24 มิ.ย. 47 23:34:49 A:169.210.100.78 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 รู้นะชอบอ่านขวัญผวาล่ะสิเลยแต่งแต่เรื่องแนวนี้ แต่ก็ดี สู้ต่อไปโอชิน จากคุณ : your family - [ 10 ก.ค. 47 19:54:01 A:202.129.21.36 X: ]