ความคิดเห็นที่ 1 . จากคุณ : Psycho man - [ 20 มิ.ย. 47 11:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นคนที่รักหนังสือมากเหมือนกันค่ะ เวลาจะซื้อก็เลือกแล้วเลือกอีก เลือกเล่มที่สภาพหนังสือดีที่สุด ส่วนปกพลาสติก หลังจากที่ร้านห่อให้ กลับมาบ้านก็จะเอาทิ้งไปแล้วห่อเอาใหม่ (ปกหนังสือที่ร้านห่อ มันจะป้องกันหนังสือได้เฉพาะส่วนปกหน้าปกหลัง สันหนังสือด้านขวา นอกจากนั้นเวลาที่อ่านหนังสือ ปกมักจะห้อยออกมา แต่เวลาที่ห่อเองจะพับพลาสติกให้หุ้มหมดทุกด้านของหนังสือ) เวลาพี่ๆเอาไปอ่านก็ย้ำแล้วย้ำอีกว่าอ่านดีๆน้า ^_^ จากคุณ : กั๊ดจัง - [ 20 มิ.ย. 47 11:46:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้โห!  รักหนังสือมากๆ ขนาดนั้นเลย  แต่ ไม่ถึงกับโรคจิตหรอกคะ แค่ถนอม  ดูแล เป็นอย่างดีมากๆ อืม... เป็นคนรักหนังสือเหมือนกัน  แต่ไม่เก็บเป็นระเบียบอะไรมาก แค่ เวลาอ่านต้องแง้มๆ อ่าน  มันจะได้ไม่พอง   ถ้าให้ใครยืม  ก็จ้องแล้วจ้องอีก  เปิดแรงๆ มีเรื่องแน่ แล้วหนังสือถึงจะไม่ใช่ของเราก็จะหวงเหมือนกัน คือหนังสือห้องสมุด  เล่มไหนมีรอยเขียน จะหงุดหงิดเป็นพิเศษเลย  ใครพับหนังสือไว้อ่าน นี่ก็อีก  ไม่รู้จักคั่นไว้ เหอะๆ  กลายเป็นบ่นไปซะแล้ว แล้วเรื่องซื้อหนังสือ  ก็เลือกเหมือนกันค่ะ แต่เลือกมากๆ  มักได้ไม่ค่อยดีซะบ่อยค่ะ   พักหลังก็เลยไม่ค่อยเลือกมาก จากคุณ : ต้นอ้อ (ต้นอ้อสีม่วง) - [ 20 มิ.ย. 47 12:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วก็นึกขำ  ถ้าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นก็ให้อารมณ์ร่วมดีมาก แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง  ก็เข้าขั้นประสาทไปแล้ว เมื่อก่อนก็เป็นแบบนี้  หนังสือแต่ละเล่มกว่าจะเก็บเงินซื้อได้ก็เลือดตาแทบกระเด็น   เมื่อได้หนังสือมาแล้วก็ต้องเก็บชนิดที่จะต้องไม่ให้ใครได้พบเห็น เพราะกลัวคนอื่นมาหยิบอ่านแบบไม่ทะนุถนอม พอเจอเหตุการณ์เหมือนคุณบ่อยเข้าก็ชักปลงเพราะไม่อยากเป็นประสาทเหมือนคุณ นึกเสียว่าของมันยับเยินเพราะถูกใช้งาน ดีกว่าสวยงามตลอดกาลเพราะไม่มีใครแตะ ถ้ามันจะให้ความสุขกับเราเพียงคนเดียว ก็ดูเหมือนประโยชน์ของมันจะน้อยเกินไป ตอนนี้ทำใจได้แล้ว  ก็แค่บอกคนที่จะมารื้อมาค้นมาหยิบ ให้ช่วยถนอมมันบ้างก็เท่านั้นเอง ในขณะที่คุณเป็นคนเจ้าระเบียบ   ส่วนเราก็....ไร้ระเบียบสุด  ๆ   แต่ใครอย่ามาทำรกให้ข้าเก็บนะ   ไม่งั้น...ตาย   !!!!! จากคุณ : นวจันทร์ - [ 20 มิ.ย. 47 12:44:22 A:203.113.50.15 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 อะจึ๋ย  อ่านแล้วสยองบางอย่างที่เล่าเลยค่ะ ขำ...คุณนวจันทร์ที่บอกว่า "แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง  ก็เข้าขั้นประสาทไปแล้ว" ส่วนตัวเองก็รักหนังสือมากเหมือนกัน  หวงพอประมาณยังไม่ถึงขั้นคนเขียนนะ แหะ ๆ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 20 มิ.ย. 47 13:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ส่วนใหญ่ซื้อหนังสือเก่าค่ะ   หนึ่งคือถูก  สองคือ ไม่ต้องทะนุถนอมมันมาก เพราะมัน สมบุกสมบัน ผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้ว มันจึงแกร่งพอ ทนมือ ทนteen อิอิ.. ถ้าเป็นหนังสือใหม่ เลือกเหมือนกันค่ะ ดูซ้ายดูขวา มันแหว่งวิ่นตรงไหนมั่ง  แล้วก็เลือกที่สมบูรณ์ที่สุด อืมม์.. ณัฐนี่ท่าทางจะเนี้ยบเฉียบไปทุกสิ่งนะ แหม..แต่สงสารน้องคนที่ห่อหนังสือจัง คงฝันร้ายไปอีกนาน จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 20 มิ.ย. 47 13:14:24 A:203.113.51.104 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นค่ะ แหะๆ จากคุณ : scottie - [ 20 มิ.ย. 47 13:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นค่ะ  ตอบคำถามสุดท้ายก่อนเลยก็แล้วกันนะ ^__^ ส่วนตัวแล้วเป็นคนรักหนังสือ และอ่านแบบระวังมากๆ แต่ถ้าฝุ่นจับ  เปื้อนนิด  ยับหน่อยก็ทำใจได้  และขอบ คะยั้นคะยอให้แม่กับน้องหยิบไปอ่านบ่อยๆ บางทีก็หอบ ไปให้เพื่อนยืมอ่าน เพราะคิดเหมือนกับคุณนวจันทร์ ที่ ว่า "ของมันยับเยินเพราะถูกใช้งานดีกว่าสวยงามตลอดกาล เพราะไม่มีใครแตะ" จากคุณ : O-HO - [ 20 มิ.ย. 47 15:33:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ป้าก็รักหนังสือ เล่มไหนอ่านแล้วชอบ จะเก็บเอาไว้อ่านอีกเมื่อยามชรา แต่ไม่หวงนะ ใครอยากอ่าน ป้ารีบเอาไปให้อย่างเต็มใจยิ่ง เพราะคิดว่า หนังสือเล่มไหน ที่มีคนได้อ่านเยอะๆ ถือว่าหนังสือเล่มนั้น เป็นหนังสือที่มีคุณประโยชน์ต่อมนุษย์จริงๆ มีค่ามากที่สุดเลยด้วย หลังจากคนอื่นอ่านจบ เราก็นำมาเก็บในกรุสมบัติของเราต่อไป จากคุณ : ป้าเอม - [ 20 มิ.ย. 47 17:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นั้นข้าพเจ้าก็เป็นคนโรคจิตแบบสุดโต่ง ถ้าจัดเป็นระเบียบก็น่าใจหาย แต่ถ้าวันไหนขี้เกียจก็ปล่อยรกจนแม่บ่น แหะ แหะ ._.' เรื่องหนังสือ(ที่มิใช่หนังสือเรียน)ข้าพเจ้าก็ติดเหมือนยาเสพติด (เอ...มันเกี่ยวกับยาเสพติดไหมเนี่ย เอาเหอะขอเกี่ยวหน่อยแล้วกัน) ข้าพเจ้าจะไม่ค่อยหวงหนังสือ มักให้พี่ เพื่อน น้อง ยืมอ่าน แต่ช่วงหลังรู้สึกเข็ด T--T หนังสือถูกกินขอรับ ถูกเพื่อนเก็บเป็นของตัว เลยไม่ค่อยชอบเร่เสนอ นอกจากเพื่อนจะเห็น/รู้แล้วขอ...จะไม่ให้เขายืมก็กระไรอยู่ เพื่อนกันบางครั้งก็ควรเชื่อใจกัน บางคนที่เอาของข้าพเจ้าไป ก็ไม่ให้ยืมอีกจนกว่าจะคืน ส่วนเรื่องของกินก็ใช่ว่าเป็นรอง ชอบเป็นนักเป็นหนา เห็นแล้วต้อง(วิ่ง)เข้าใส่ เหอะ เหอะ....   จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 20 มิ.ย. 47 22:07:24 A:203.113.32.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 เคยเป็นเหมือนกัน  แต่ตอนนี้..อาการทุเลาลงเยอะแล้ว..วว ต้องพยายามอย่างมาก..กว่าจะทุเลา  ไม่งั้นแย่ๆเพราะจะ กลายเป็นพยาบาลโรคจิต...ตตต อะนะ  หุหุ จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 20 มิ.ย. 47 22:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดี่นะ เป็นคนมีระเบียบดี รักสะอาด ค่อนข้างหายากในผู้ชาย แต่ถ้ามากไปถึงขนาดจับต้องกันไม่ได้เลยแม้แต่หนังสือที่ ยับนิดหน่อยเป็นโมโห พี่ว่าเกินไปนะ พวกโรคจิตมีอยู่สองประเภท คือประเภทที่ไม่เก็บของ สะสมของเก็บไว้เต็มไปหมดจนไม่มีที่เดิน พวกที่สองคือ พวกที่ตรงข้ามกับพวกแรก เนี้ยบเกินไป ทำอะไรต้องพิธีรีตองมากคนที่นี่เป็นเยอะ ผู้หญิงจะเป็นมากกว่าผู้ชาย ทางนี้เรียกว่า พุชครั้ง แปลว่าพวกบ้าความสะอาด มีจุดนิดมีตำหนิหน่อยจะต้องทนไม่ได้ ซึ่งในข้อนี้ที่บ้านพี่มีคือสามี จะตัดขนมปังเมื่อก่อนใช้มีดตัดขนมปังตัด ใช้ให้หั่นผักต้องเอามีดหั่นผัก ตีไข่ต้องใช้ที่ตีไข่ ปอกเปลื่อกแครอทต้องใช้ที่ขูด สารพัดเครื่องมือ พี่เห็นแล้วเกิดหน้ามืดโมโหขึ้นมาทันที ไอ้เราคนไทยมีดด้ามเดียวใช้ทั้งหั่นขนมปัง ตีไข่ หั่นผัก ปอกเปลือก เพราะฉนั้นในครัวของข้าใครอย่ายุ่ง จะไม่ให้ใครมาช่วยทั้งนั้น สิ่งที่สามีทำได้เนี้ยบคือการรีดผ้า จะรีดทุกชิ้นที่เป็นผ้า และไม่ไหม้ไฟแม้กระทั่งกางเกงใน ผ้าเช็ดตัว เสื้ออยู่บ้าน ไม่วิจารณ์นะว่าเป็นโรคจิตหรือเปล่า แต่พี่อยากให้ลองสายกลางไม่ดีกว่าเหรอ ? ไม่เครียด ไม่ทะเลาะกับน้องด้วย ไม่มีใครว่าเราลับหลังว่างกด้วย จริงไหม จากคุณ : นัทตี้ - [ 20 มิ.ย. 47 23:25:46 A:212.161.255.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 พวกไม่เก็บของเรียกว่า Messie ในภาษาเยอรมันมาจากคำว่า Mess ในภาษาอังกฤษ พวกที่เก็บของบ้าสะอาดเรียกว่า PutzKrank  ในภาษาเยอรมัน จากคุณ : นัทตี้ - [ 20 มิ.ย. 47 23:32:17 A:212.161.255.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องนี้ขอประณามว่าดีที่สุดในบรรดาสารตะรำพึงฯที่คุณบอลเขียนมาเลยครับ และผมคงต้องบริภาษออกมาแรงๆว่าสนุกจริงๆ อ่านแล้วนึกถึงตัวเองจริงๆ เวลาผมตัดสินใจซื้อหนังสือสักเล่ม อาจไม่ถึงขั้นคุณบอลแต่ก็คงน้องๆ ส่วนใหญ่จะกรีดดูว่ามีรอยพับอันแสนทุเรศบ้างหรือไม่ แล้วก็แหวกม่านประเพณีดูกลางเล่มว่าไอ้ที่ไสกาวน่ะแข็งแรงดีมากน้อยเพียงใด แล้วถ้าเย็บกี่จะมีหลุดบ้างไหม การห่อปกที่ซีเอ็ดส่วนใหญ่ก็เข้าท่าดีฮะ เวลาเปิดอ่านไม่ย้วยย้อยห้อยหลุดรุ่ย พอซื้อปุ๊บ สิ่งที่ต้องทำเป็นลำดับแรกคือเปิดหน้าแรกออกกว้างๆ เว้นส่วนรอยพับให้ห่างจากปกประมาณ1ซ.ม. แล้วใช้มือรีดจนเป็นร่อง อันนี้เพื่อที่ว่าเวลาเปิดอ่านจะได้ไม่ทำลายสันในของหนังสือ ลำดับที่สองคือหยิบปากกามาบรรจงเขียนชื่อ นามสกุล และวันเดือนปีที่ซื้อ ลงบนมุมด้านขวาของแผ่นที่สอง เวลาหยิบมาอ่านจะนึกถึงช่วงเวลาที่ซื้อมาได้ชัดเจนเลยล่ะ ไม่ชอบให้คนยืมหนังสือเหมือนกัน แต่ถ้าเอ่ยปากมาก็จำใจต้องให้ ผมจะสอดที่คั่นหนังสือไปด้วยทุกครั้ง ไม่ชอบคนที่พับหน้าหนังสือเลยจริงๆ ผ่าสิ หนังสือเก่าก็ชอบครับ แต่เวลาเปิดอ่านต้องยื่นให้ห่างจมูก แพ้อย่างแรง จามจนน้ำมูกน้ำตาไหลไม่หยุด บางทีก็ว่าดูแล้วไม่เห็นมีฝุ่นตรงไหน แต่เปิดออกมาทีไรก็จามทุกที แย่จัง อ่า..เรื่องเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม ของผมตามมีตามเกิดครับ มีอะไรก็ใส่อย่างนั้น ยี่ห้ออะไรยังไม่รู้เลย วันธรรมดาที่ไม่ต้องไปสอนหรือพบปะผู้คนก็จะสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะ มีกระเป๋าสะพายหนึ่งใบกับโน้ตบุคเท่ๆอีกเล่มหนึ่ง(ผมซื้อโน้ตบุคบ่อยครับ จะว่ารวยก็ได้นะ อิอิ เล่มนึงนั้งห้าหกสิบบาทแน่ะ) รออ่านสารตะตอนต่อไป แล้วเจอกันในเอ็ม จากคุณ : อันโตนิโอ - [ 20 มิ.ย. 47 23:42:15 A:203.118.117.129 X:203.144.143.250 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมได้ไปนขนาดนั้นนา แต่หนังสือใคร ใครก็รัก รักษาไว้นานๆ บางทีสุดวิสัย ก็ต้องทำใจ นึกซะว่า หนังสือที่ไม่มีใครอ่าน ก็มีค่าเท่าก้อนหินก้อนหนึงเท่านั้น การรักของเป็นสิ่งดีคับ ยังไม่ถึงขั้นหรอก แต่ถ้าซื้อมาเก็บอย่างเดียว แล้วก็ยืมคนอื่นอ่านนี่ Mental Illness (โรคจิต) ชัวร์ จากคุณ : กริช - [ 21 มิ.ย. 47 12:42:40 A:10.11.13.115 X:202.44.14.194 ]

ความคิดเห็นที่ 16 Psycho man ^_________^ หัวเราะอย่างเดียวเลยนะนายไซโค กั๊ดจัง รักหนังสือเหมือนกันนิ แต่อาการไม่หนักเหมือนผม ขอบคุณที่แนะนำการห่อครับ ต้นอ้อสีม่วง รู้สึกเลยว่าเวลาคนอื่นมาอ่านหนังสือเราแล้วเค้าไม่ถนอมมันเหมือนที่เราทำ มันก็หงุดหงิดจริงๆ นะ นวจันทร์ หลังจากอ่านที่คุณบอกแล้ว รู้สึกว่าอาการผมจะทุเลาโดยทันใด นึกเสียว่าของมันยับเยินเพราะถูกใช้งาน ดีกว่าสวยงามตลอดกาลเพราะไม่มีใครแตะ ชอบครับประโยคนี้ ^ ^ ชักทำใจได้แระ ศาลาไทย หุหุ ถึงประสาทแต่ก็ยังน่ารักนะ น้องหนูชื่น ซอมพอแดง แหะๆ ไม่ถึงกับเนี้ยบหรอกพี่ แค่ทนไม่ค่อยได้กับความสกปรกไร้ระเบียบ scottie สั้นๆ แต่อึ้งอีกแล้ว แหะๆ O-HO อ่านะ เผื่อแผ่และก็ทำใจยอมรับ จาได้ไม่เครียด ป้าเอม ที่ทำไปทั้งหมดก็เพื่อนมวลมนุษยชาติ!! ครับป้า คนชื่นชอบนิยาย ^^ เห็นหนังสือเป็นสิ่งเสพติด ถ้างั้นก็ไม่ต้องเรียก อ่านหนังสือ แต่ต้องเปลี่ยนเป็น เสพหนังสือ (ต้องฉีดเข้าเส้นด้วยมั้ยเนี่ย) พยาบาลเกเร มียาแก้บ้างป่ะพี่โอ เอาแค่ลดๆ อาการลงบ้างก็ยังดี นัทตี้ พุชครั้ง สงสัยผมคงเป็นประเภทนี้แหงเลยน้านัท สามีน้าเหมือนผมเปี๊ยบเลยอ่ะ เรื่องเครื่องครัวเนี่ย ผมก็เป็นเหมือนกัน กับข้าวแต่ละอย่าง มีดที่ใช้ เข้าขั้นโรคจิตแล้วนะ ฮือๆ จะพยายามลดๆ คับ อันโตนิโอ โอ้โห.. ถึงกับประณามด้วยคำบริภาษเลย หุหุ ชอบตรงแหวกม่านประเพณีนี่แหละ เห็นภาพเลย วิธีกรีดหน้าแรกเข้าท่าดีครับ ผมไม่เคยทำเลยแฮะ การเขียนไว้เตือนความจำว่าซื้อมาเมื่อไหร่ก็เข้าทีดีครับ ไม่ใช่ว่างกนะ แต่เหมือนเป็นรอยจารึกไว้ให้เราได้ระลึกถึง หากเราย้อนกลับมาอ่านในกาลข้างหน้า ปล. ไว้เรื่องนัดมี้ตติ้งงวดหน้าค่อยคุยกันในM นะครับ กริช ห่างหายไปนานเรยนะเฮีย แต่ซื้อมาแล้วยืมคนอื่นอ่านนี้น่าเกลียดจริงๆ อ่ะ ชอบที่บอกว่า หนังสือที่ไม่มีใครอ่าน ก็มีค่าเท่ากับก้อนหินก้อนหนึ่ง เป็นปรัชญาดีอ่ะ อิอิ จากคุณ : ณัฐกร - [ 21 มิ.ย. 47 12:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าพี่บอลเป็นโรคจิต เก็บเงียบเลยนะ หุหุหุ คราวหลังเจอกัน เราจะได้แกล้ง หุหุหุ สนุกอีกแล้ว เหอเหอเหอเหอ ป.ล. ยืมชื่อเค้ามาใช้ฮะ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 47 13:39:12 จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ (คนเดินดินกินข้าวแกง) - [ 21 มิ.ย. 47 13:37:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ แต่ว่าลงความคิดเห็นไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าพันทิปเป็นอะไรไป หรือไม่งั้นก็ พระเจ้าเข้าข้างเรา ไม่อยากให้มาโดนรุมสกรัมในนี้ แหะๆ เราเป็นคนอ่านหนังสือประเภทที่เรียกว่านรกของคนรักหนังสือเลยอ่ะ อ่านแล้วอ้าหนังสือสุดๆ จนหนังสือบวมอย่างเห็นได้ชัด เวลาเจอประโยคที่ชอบ ก็เอาดินสอมาขีดเส้นใต้บ้าง พับมุมกระดาษไว้บ้าง ไม่ค่อยใช้ที่คั่นหนังสือ พับมุมประจำเลย อ่านไปกินขนมไป ทำหนังสือสกปรก เนี่ย เราทำหมดทุกอย่างเลย แหะๆ แต่ทำกับหนังสือที่ออกเงินซื้อเองของตัวเองคนเดียวนะคะ มีความรู้สึกว่า ไม่ชอบให้หนังสือตัวเองยังดูดีดูเนี้ยบเหมือนเวลาตั้งอยู่ที่ร้านอ่ะค่ะ มันดูโหลๆยังไงไม่รู้ เลยต้องแบบ ให้มันมีบุคลิกของคนอ่านใส่เข้าไปด้วย (ฮ่าๆๆ สงสัยนี่ก็โรคจิตอีกประเภทนึง) จากคุณ : TSURUGI - [ 21 มิ.ย. 47 17:56:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เอิ๊กกก ตัวเองไม่ถึงขนาดนั้นน แต่เวลาจะซื้อหนังสือ ก็เลือกเล่ม ที่คิดว่าดีแล้ว(ไม่ยับ ไม่ยู่) มา ตอนอ่านก็พยายามถนอมระดับหนึ่ง คนที่ยืมหนังสือของเรา ถ้าไม่ถึงขั้น ฉีกหน้าที่ชอบไป เอาปากกาขีดเล่น เอาให้หลานฝึกระบายสี ก็พอหยวนๆได้ อิอิ แอบขำคนข้างบนนิด นรกของคนรัก หนังสือเลยหรือคะ จากคุณ : bookmark - [ 21 มิ.ย. 47 20:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โอเลี้ยงแก่ๆ แอบเอาชื่อนายโจ๊กมาใช้ หุหุ เจอกันคราวหน้าจะแกล้งอะไรจ๊ะ เหอๆๆ TSURUGI นรกสำหรับผมเลยครับ หนังสือของตัวเองจะใส่บุคลิกให้มันยังไงก็ได้ แต่ของผมของเนี้ยบเรียบร้อยแบบโหลๆ ดีฝ่า เป็นการอ่านหนังสือที่น่ากลัวมากๆ อึ๊ยๆ bookmark ถ้าถึงขนาดเอาปากกาขีด หรือฉีกหน้าหนังสือผมคงรับไม่ไหวอ่ะ ปกติจะเอาปากกาขีดเฉพาะหนังสือเรียนครับ จากคุณ : ณัฐกร - [ 22 มิ.ย. 47 12:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มักจะเห่อหนังสือใหม่ตอนแรกๆ โดย เราต้องอ่านคนแรกเท่านั้น หลังจากนั้นก็จะถนอมตามสมควร แต่ก็ยอมให้คนอื่นยืมไปอ่านได้ เพราะรู้สึกว่าจะทำให้ต้นทุนต่อหน่วยต่ำลง (แล้ววันหลังต้องมาให้ยืมอ่านมั่งด้วยนะ) เวลาจะซื้อหนังสือก็ต้องเลือกแล้ว เลือกอีก มีรอยนี๊ดนึงก็ไม่ได้เลย พอซื้อมาแล้ว ใครทำยับ ทำเลอะก็มีบ่นกันบ้าง แต่ถ้าเราทำรอยเองก็พออภัยได้ ^^" จากคุณ : ไม่โรคจิตนะ!!! (chocolate fountain^^) - [ 22 มิ.ย. 47 15:20:41 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วรู้สึกว่าอาการน่าเป็นห่วงนะครับ  อันที่จริงก็น่าจะเห็นใจ คนรักถนอมหนังสือเพราะนัก(ยืม)อ่านโดยมากทำตัวไม่น่ารัก ด้วยการไม่ถนอมหนังสือเอาเสียเลย  อ่านไม่จบก็พับหน้าคั่น   บางทีอ่านไปกินโน่นกินนี่ไปสารพัดและทิ้งร่องรอยไว้เกือบ ทุกหน้ากระดาษตั้งแต่เศษขนมยันรอยเปื้อนกาแฟ  บางคน อ่านจนหลับคาหนังสือยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เพราะทำให้หนังสือ เปื้อนน้ำลายเล่นเอาเจ้าของมาพบสภาพเข้าภายหลังถึงกับ น้ำตาตกก็มี ส่วนตัวผมเองแล้วผมจะถนอมหนังสือที่มีอยู่ด้วยการไม่ทำ ทารุณกรรมกับมันจนเกินไปนักเพราะอยากจะให้มันคงทน ไปนานๆ แต่ก็ไม่ได้หวงห้ามอะไรหากใครจะขอยืมอ่าน แม้จะเสียดายว่ามันอาจจะยับเยินไปบ้างแต่มันก็คุ้มกันเมื่อ คิดในแง่ว่างานเขียนดีๆ ของนักเขียนคนนั้นๆ ที่ผมชื่นชอบ จะได้แพร่หลายออกไปอีกน่ะครับ  ยกเว้นเพียงหนังสือ สามเกลอของป.อินทรปาลิต ที่ให้ใครยืมไปไม่ได้จริงๆ เพราะมันเป็นของสำคัญต้องใช้อ่านทุกวันยามปฎิบัติภารกิจ อันหนักหนาสาหัสในช่วงเช้า  หากหายไปละก็ยุ่งแน่ หุ หุ จากคุณ : wok - [ 22 มิ.ย. 47 16:45:01 A:138.217.89.144 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 เอิ๊กๆ.. เป็นเหมือนกันคะ่..แต่ไม่เข้าขั้นอย่างที่พี่บอลเป็น เลือกหนังสือที่ดีที่สุดก่อนซื้อ(อันนี้หนูยีก็เป็นค่ะ) ดูคนห่อปกหนังสือกลัวว่าจะห่อแล้วหนังสือยับ(อันนี้ก็เป็น แต่ถึงห่อยับก็ไม่ทำอย่างที่พี่บอลทำอะ  แค่เดินบ่นๆๆๆ ออกมาจากร้านด้วยอารมณ์เสียๆ  แต่ส่วนใหญ่จะกลับมาห่อเองมากกว่า) เวลาที่หนูยีอ่านหนังสือที่ซื้อมานะ ...ทรมารมากๆเลยละ.. เพราะต้องค่อยๆเปิด ค่อยๆอ่าน..เพราะกลัวสันเป็นรอย.. แล้วถ้าเห็นรอยหนังสือยับเมื่อไหร่นะ..โอ๊ยยยย กรี๊ดบ้านแตกเลยค่ะ...   เวลาเพื่อนๆขอยืมหนังสืออ่านบ้าง...ก็จะเริ่มแสดงอาการโรคจิต โดยการบ่นๆๆ  อย่าทำหนังสือฉันยับนะ  ต้องอ่านหนังสือแบบนี้นะ  ห้ามกางหนังสือมากนะ (เดี๋ยวสันยับ)  ห้ามอย่างนั้น ห้ามอย่างนี้... ฯลฯ หนูยีว่า หนูยีอาการหนักแล้วนะ.. แต่มาอ่านกระทู้นี้..เหอ เหอ เหอ ....หนูยีว่า พี่บอลเป็นหนักกว่าหนูยีอีกอะ.. จากคุณ : หนูยี - [ 22 มิ.ย. 47 20:19:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หวัดดีค่ะ จริงๆแล้วก็ชอบหนังสือที่สภาพดีๆนะคะ ก็ดูๆแบบพี่บอลแหละ แต่ไม่ถึงกับเก็บเรียบร้อยเป็นหมวดหมู่แบบพี่บอลนะคะ ไว้มีเยอะๆแล้วจะขอให้มาช่วยเก็บนะคะพี่ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 23 มิ.ย. 47 07:34:19 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หุ.. หุ..  แวะมาเก็บข้อมูลเจ๋ย ๆ       จากคุณ : syringe - [ 23 มิ.ย. 47 23:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อยากให้ณัฐได้อ่านนิทานแห่งความสุขของรักษิตาจัง เรื่องหนังสือพิเศษของเจ้าหญิง ลองหามาอ่านดูนะ อิอิ จากคุณ : เจ้าหญิงน้อย - [ 24 มิ.ย. 47 16:53:45 A:203.170.222.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 หมูพีก็รักหนังสือนะคะ.. แบบว่า...อ่านไปสิบรอบ..สภาพยังใหม่เอี่ยม...ประมาณนั้นอ่ะค่ะ.. แต่..เอิ๊กส์... ตอนที่ว่าไม่เก็บหนังสือแล้วดันจำได้อ่ะค่ะ.. ฮือ... มันฉึกโดนเต็มๆเลยอ่ะค่ะ... เอิ๊กส์ >____<' จากคุณ : p_jung - [ 24 มิ.ย. 47 19:27:16 A:202.133.163.103 X: ]