CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown



    แก้ฝันเมียงู หัวหูสีแดงงงงงงง

    คราวที่แล้วฝันไปว่ามีงูตัวใหญ่มารัด ปรากฏว่าจักรยานพ่อสามีโดนมือดีขี่ไป
    มันไม่น่าจะเกี่ยวกันนะ แต่ว่ามันเกี่ยวกับนัทตี้โดยตรงที่คุณพ่อปู่นั้นบ่น บ่น บ่น เล่า เล่า เล่า แต่เรื่องนี้ทุกวันให้ได้ยินเข้าหู
    นัทตี้นั้นพยายามเข้าใจว่าแกคงเสียดาย และ รับฟังแกปลอบแกด้วยคำเดิม ๆ ทุกที
    รู้สึกว่าแกดีขึ้นตอนที่เราปลอบ ตอนเย็นเอาอีกแล้วที่โต๊ะกินข้าว
    นี่แกไปเจอจักรยานคนอื่นที่ถูกลักมา แกอุตส่าห์ไปจูงมาไว้ที่บ้าน
    แกจะเอาคันนี้มาแทนให้ได้ แต่ว่าที่ใต้เบาะมีชื่อเจ้าของอยู่
    นัทตี้ยกเหตุผลให้แกแจ้งเจ้าของ
    แกว่าแกแจ้งแน่ แต่ว่าเอาไว้ขี่เล่นก่อนสองสามวัน
    เดือดร้อนครอบครัวเราอีก สามีต้องไปซื้อไส้ไก่มาใส่ให้ใหม่ เปลี่ยนยางในให้ใหม่ซึ่งก็ไม่พ้นเรา
    มันน่าเบื่อนะ ในสภาพแบบนี้

    เคยไหมที่อยู่ๆ ก็เกิดความเบื่อหน่าย เซ็งขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ ?
    เคยไหมที่เราจะโทษโน่นโทษนี่รอบ ๆ ตัวเราอย่างไร้เหตุผล ?
    อากาศเปลี่ยน คนเปลี่ยน เชื่อไหมว่าเป็นไปได้?
    เชื่อไหมว่ามันเกิดขึ้นกับนัทตี้จริง ๆ ก็ทำไมล่ะ?
    วันนี้อากาศร้อนแทบตายชักใส่ชุดว่ายน้ำเดินอยู่ในบ้านดี ๆ พรุ่งนี้ต้องไปค้นเอาเสื้อแขนยาวมาใส่แก้หนาว
    คิดว่าเออ พรุ่งนี้จะออกไปขี่จักรยานเล่นเสียหน่อย อ้าว ฝนดันตกลงมาอย่างไม่ให้ตั้งตัว
    อากาศแปรปรวนเหมือนคนบ้า เดี๋ยวอาละวาด เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวร้องไห้
    นั่งมองอากาศด้วยความเบื่อ จนตัวเองก็ใกล้เหมือนอากาศเข้าไปทุกทีแล้ว ห่อเหี่ยวดีแท้หนอชีวิต
    โดดขึ้นมาทำอะไรใหม่ ๆ แก้เซ็งดีกว่า

    กำลังนั่งคิดว่าจะทำอะไร ยายยัสมินโทรมาว่า เมื่อไหร่จะมาหาเธอบ้างมาช่วยเธอเลี้ยงไอ้ตัวเล็กหน่อย เธอก็จะประสาทแด๊กอยู่แล้วกับลูกของเธอ
    เพราะเจ้าหนูมิกกี้ (ขวบสี่เดือน)กำลังหัดเดินและชอบออกไปเล่นที่ระเบียงบ้านมาก(ชั้น 4)
    เธอไม่สามารถพาลูกออกไปไหนได้เพราะอากาศ และ ที่ระเบียงเธอกลัวลูกตกไปตาย
    นัทตี้บอกเธอว่าให้เธอไปซื้อตาข่ายลวดเคลือบพลาสติกมาจะทำให้ถ้านัทตี้และสามีมีเวลา

    ไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไงบอกยัสมินให้โทรนัดช่างทำผมร้านที่เธอรู้จักให้หน่อย จะได้วางแผนได้ว่าวันไหน
    ยัสมินโทรให้ทันที โทรกลับมาบอกว่าวันศุกร์บ่ายโมงครึ่ง
    วันศุกร์ นัทตี้บอกสามีว่าจะขึ้นรถไฟไปบ้านยัสมิน ให้เขารอลูกกลับจากโรงเรียนแล้วให้พากันไปบ้านยัสมินเอาเครื่องมือเจาะปูนไปด้วย
    เพราะคิดว่าถ้ามีเวลาจะทำตาข่ายที่ระเบียงให้ยัสมินเลย ไม่เสียเวลาหลายรอบ


    ร้านทำผมอยู่ที่สถานีรถไฟที่นัทตี้ลงนั่นแหละ ร้านนี้ใหญ่มาก และจัดร้านได้คลาสมาก
    เจ้าของร้านชื่อลูคัส เป็นผู้ชายอายุราว 50 ปี เขาเคยได้แชมป์ผมมาก่อน
    ในร้านมีเด็กสาว ๆรุ่น 20 ปีอยู่ 5-6 คน แต่ละคนทำผมได้เฟี้ยวฟ๊าวมาก
    คนที่มาสระผมให้นัทตี้นั้น เธอไว้ผมทรงพังค์ที่ไถข้างหัวเป็นขั้น ๆ ที่กลางหัวปล่อยตั้งเป็นนกหัวขวาน ย้อมสีฟ้าด้วยที่ผมตั้ง ๆ กลางหัว
    รู้สึกตัวทันทีว่าอารมณ์ดีขึ้นได้ออกมาเห็นความเป็นไปของคนนอกบ้าน ดูปฏิกริยาอาการของคนแล้วมีความสุข
    เหลือบตาไปมองเก้าอี้ข้าง ๆ เป็นรุ่นคุณยายอายุราว 65-70 ปี เธอคงดัดผมเพราะหัวยังครอบอยู่ในเครื่อง การแต่งตัวของเธอมองไม่เห็นเพราะผ้าคลุมอยู่
    ชะโงกหน้ามองเลยโต๊ะว่างไปอีกสองโต๊ะ มีผู้หญิงอีกคนนั่งอยู่คะเนดูใบหน้าประมาณ 50-55 ปีไม่เห็นการแต่งกายเช่นกัน เธอนั่งจ้ออยู่กับลูคัสที่กำลังเล่นหัวของเธอ
    มองกระจกไปดูทางด้านหลังมีเด็กเล็ก ๆ ที่มากับพ่อนั่งจ้ออยู่กับช่างอีกคน โดยพ่อของเธอก็นั่งตัดผมกันอยู่ใกล้ ๆ
    ไอ้ที่นัทตี้มองโน่นนี่ที่บรรยายมาเพราะว่า ต้องการวิเคราะห์และคาดการณ์ว่า หัวกบาลตัวเองจะออกมาในรูปแบบไหน
    เป็นการประเมินด้วยสายตาที่เห็นทั้งลูกค้าและพนักงานในร้าน
    เนื่องจากไม่เคยทำผมด้วยกันมาก่อน และหวังว่าคงไม่แย่จนเกินไปกับหัวของเรา

    ลูคัส ไม่ปล่อยให้ลูกค้ารอนาน เขามาจับผมนัทตี้ยก ๆ เขย่า ๆ แล้วถามว่าจะให้ทำอะไร
    นัทตี้ว่าผมสั้นไม่มากเกินไป ที่รักษาได้ง่าย ๆ เพราะจะต้องอยู่กับน้ำทะเลทั้งวัน และไม่ชอบเป่าผมด้วย
    เขาไม่รีรอ เพราะเวลามีค่า จับกรรไกรมาแง็บ ๆ หยิบมีดโกนมาแช็บ ๆ นัทตี้ก้มหน้าอ่านหนังสือไปนาน ๆ เงยมามองที
    ไม่ได้พูดอะไรกัน ปล่อยให้เขาจัดการไปโดยไม่รบกวนสมาธิของเขา เพื่อความปลอดภัยของหัวตัวเอง
    เสียงแช็บ ๆ จากใบมีดหายไป มีมือหนัก ๆ มาขยี้หัวตัวเองเล่น เลยยกหน้าขึ้นมามอง
    ว๊าว นี่เราเหรอเนี่ย


    ระหว่างนั้นเขาเดินไปที่โต๊ะข้างๆ กัน ปล่อยเราคาไว้ก่อนสักครู่เพราะลูกน้องมาเรียกให้ไปจัดทรงของลูกค้าที่อยู่ถัดไป
    คุณยายลูกค้าพอใจมาก เพิ่งได้เห็นหน้าชัด ๆ เนี่ยแหละ เธอเสร็จแล้วลุกน้องลูคัสเอาผ้าที่คลุมออก เดินไปที่โต๊ะเก็บเงินโดยมีลูกค้าเดินตามมาจ่ายเงินด้วย
    นัทตี้เห็นคุณยายที่ว่านี่เต็มตัว ท่าทางเธอเปรี้ยวไม่เบา เหมือนกระชากวัย

    เสร็จจากคุณยายนั้น เขาก็หันมาหานัทตี้ มาจับผมแล้วบอกว่าเปรี้ยวมาก ๆ หน้าตาเขาพึงพอใจมาก
    ด้วยความขี้เล่นของตัวเอง เลยบอกว่า น้ำทะเลสีฟ้า ถ้าทำหัวให้เป็นสีแดงคงไม่ต้องกลัวจมน้ำตายนะ ? เขาตอบว่า ใช่ ความคิดดีมากเลย
    นัทตี้ปล่อยให้เขาทำต่อไป เพราะไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วนี่ มันท้าทายให้อยากรู้ผลต่อไป
    ลูกน้องเขามาทำ Mesch (เมช ลากเสียง ช. ช้างยาว)ให้ บ้านเราไม่รู้ว่าเรียกอะไรในภาษาช่างทำผม
    จนในที่สุดก็เสร็จทุกขั้นตอน ลูกน้องเป่าให้เพราะผมเปียก
    เขาเดินมาอีกทีเพื่อจัดทรงผม ใส่โฟม เป่า ดึง ขยี้ ซอยสองสามทีด้วยความชำนาญจัดเจน
    ปากก็พูดไปด้วยว่า เปรี้ยวมาก ๆ
    เอากระจกมาให้ส่องมองผมด้านหลัง เป็นอันเสร็จ จ่ายสตางค์ไป 160 ฟรังค์เดินตัวเบาออกมาจากร้าน


    นัทตี้ประหลาดใจตัวเองไม่หาย ผ่านหน้าร้านไหนที่มีกระจกใสจะมองเข้าไปดูเหมือนว่าเราสนใจสินค้า
    แต่ที่จริงไม่ได้สนใจสินค้าหรอก แอบส่องกระจกมองหัวตัวเองน่ะ
    ไอ้เรื่องส่องกระจกกับใครนาน ๆ หรือมองตัวเองในกระจกนี้ไม่ได้ทำมานานแล้ว หลังจากผ่านช่วงวัยรุ่นมา
    บางวันตอนนี้นั้นหัวตัวเองยังไม่เคยเจอหวีเลย ได้แต่เอาหวีที่ติดตัวมาแต่เกิดเสย ๆ เอาเป็นใช้ได้


    เดินมาถึงบ้านยัสมิน สามีและสูกมาถึงสักครู่แล้ว เสอจิโอ้ (เรียกเร็ว ๆ ว่า เสอโช้วววว)สามียัสมินก็กลับมาจากทำงานแล้ว
    สามีถามว่าเสร็จแล้วเหรอ แค่เนี้ยเองที่ได้ยินจากเขา
    เสอโช้ว ทักทายและมองเฉย ๆ ไม่ได้แสดงอารมณ์
    เจ้าหนูมิกกี้ ก็แปลกไป ทำไมวันนี้ไม่วิ่งเข้าหาได้แต่เกาะขาแม่ มองต๊านเต้(ป้า น้า อา)นัทตี้ด้วยตาโต ๆ
    หนูน่าลูกสาวทำหัวแม่มือชี้ขึ้นแล้วชี้ลงพื้นดินในอากาศทันทีทันใด
    ยัสมินคนเดียวที่ชมว่า สวย ๆ ๆ เปรี้ยว ๆ ๆ
    มีเธอคนเดียวเท่านั้นที่เข้าใจและให้กำลังใจเป็นเพื่อนที่ดีมาก จะดีจะร้ายเราจะเข้าข้างกันทุกที


    นัทตี้รู้จักบุคคลิกของตัวเองดี ว่าแข็งขนาดไหนในสายตาคนอื่น ยิ่งเจอผมสั้น ๆ แหว่งไปแหว่งมา ทาสีแดง ยิ่งไปไกลจนกู่ไม่กลับ

    เชื่อขนมกินได้ว่าถ้าแม่เห็นวันแรกที่สนามบินต้องมีคำพูดเกี่ยวกับหัวตามมาแน่ ๆ (ทำใจไว้แล้ว)

    นัดมีตติ้งกันวันที่ 9 กค. ชักจะลังเลเสียแล้วสิ

    เนี่ยเป็นเพราะอากาศแน่ ๆ เลยทำให้นัทตี้หมดสวย

    พี่ ๆ น้อง ๆ ที่จะไปมีตติ้ง มีคนไหนสงสารนัทตี้บ้างไหม?

    ช่วยเอาหัวไปย้อมให้เป็นสี ๆ กันหน่อยสิ ขอแค่นี้แหละ

    เฮ้ออออออ ละเหี่ยใจ

    จากคุณ : NATTI (นัทตี้) - [ 20 มิ.ย. 47 19:37:17 A:212.161.255.137 X: ]