ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่  17  ต่อ “โสขา  แหม  มาหลบอยู่ที่นี่เอง  ดาวตามหาคุณแทบแย่  คุยโทรศัพท์กับใครอยู่หรือคะ?” มีเสียงผู้หญิงแทรกเข้ามาในสาย รจนาหูผึ่ง  แต่โสฬสรีบพูดตัดบทคล้ายกลัวหล่อนจะได้ยินเสียงของผู้หญิงคนนั้นแทรกเข้ามาอีก “เอ่อ  งั้นแค่นี้ก่อนนะจ๊ะรจ ” รจนาชิงกระแทกหูโทรศัพท์ลงกับแป้นก่อน  และแน่ใจว่าเขาจะต้องแทบแก้วหูร้าวไปทีเดียวล่ะ   ดี  !  สมน้ำหน้า  หนอยบอกว่ามีนัดกับคุณหญิงอะไรก็ไม่รู้  ที่แท้ก็มีนัดกับยายกวางดาวนี่เอง ลางสังหรณ์บอกหล่อนว่าผู้หญิงที่เรียกตัวเองว่า  “ดาว”   จะต้องเป็นคนคนเดียวกันกับกวางดาว  “คู่ขา”  ของเขาอย่าแน่นอน นี่ขนาดยังไม่ได้แต่งงานนะ  ยังออกลายขนาดนี้  ถ้าแต่งงานแล้วจะลวดลายขนาดไหน  ! รจนาโมโหจนกินข้าวไม่รู้รส  เมื่อลุกจากโต๊ะอาหารหล่อนก็เข้าห้องอาบน้ำนอน  ไม่สนใจว่าพิมพ์โสมกับลูก  ๆ  จะสงสัยว่าอย่างไร หล่อนนอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงและในความมืด  ในสมองมีแต่เรื่องของกวางดาวกับโสฬส  นึกถึงพวกเขาไปต่าง ๆ  นานา พวกเขาสองคนจะต้องเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันมาก่อนแน่  ๆ  และหลังงานเลี้ยงเลิกราคืนนี้  พวกเขาอาจจะนัดกันไปรื้อฟื้นความสัมพันธ์ต่อที่โรงแรมไหนสักแห่ง  หรือบางทีอาจจะเป็นโรงแรมของโสฬสเอง  ก็สะดวกอยู่แล้วนี่  ตัวเองก็เป็นถึงเจ้าของโรงแรม  ห้องของเขาก็แสนจะสะดวกสบาย  เผลอ  ๆ  ยายกวางดาวอาจจะเคยไปนอนค้างที่ห้องนั้นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน รจนานึกเห็นภาพทั้งสองคนกอดจูบกันแล้วก็ยิ่งฟุ้งซ่าน  จะไม่ให้หล่อนฟุ้งซ่านได้อย่างไร  ในเมื่อคนที่กอดจูบกวางดาวอยู่ในห้วงความนึกคิดนั้น  จะมาเป็นสามีในอนาคตของหล่อน  ถึงหล่อนจะไม่ได้รักเขาแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหล่อนจะใจกว้างขนาดแบ่งปันสามีให้ผู้หญิงอื่นมาใช้ร่วมได้ ถ้าหล่อนจะมีครอบครัว  หล่อนก็อยากจะมีครอบครัวเดียว  อยู่กันอย่างผัวเสียเมียเดียว  ไม่ใช่มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งหรือหลายคนมายืนอยู่ในตำแหน่งเดียวกันกับหล่อน เขาบอกว่าเขารักหล่อน  บังคับหล่อนต่าง  ๆ  นานาจะให้หล่อนแต่งงานด้วยให้ได้  แต่พอหล่อนยอมรับปากจะแต่งงานกับเขาเพราะรักตัวกลัวตาย  เขากลับทำให้หล่อนช้ำใจตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าพิธีวิวาห์ด้วยซ้ำ  เขาคงเห็นว่าถึงอย่างไรหล่อนก็เป็นของตายไปไหนไม่รอด  ระหว่างรอเข้าพิธีวิวาห์เขาก็มีสิทธิ์จะไปสำเริงสำราญกับใครก็ได้  เผลอ  ๆ  ถึงแต่งงานกันแล้ว  เขาก็อาจจะไม่ทิ้งนิสัยเจ้าชู้  แอบไปหาเศษหาเลยกับพวกคู่ขาเก่า  ๆ  อย่างที่เขาเรียกว่า  “วัวเคยขาม้าเคยขี่”  หรือคนใหม่  ๆ  ที่เขาพอใจ  แล้วหล่อนก็คงไม่พ้นอกไหม้ไส้ขมอยู่คนเดียว นี่แหละนิสัยผู้ชายไม่เคยรู้จักพอ  ได้หนึ่งจะเอาสอง  บางทีก็ต่อสามสี่ห้าไปเรื่อย  ๆ  ไม่มีที่สิ้นสุด เขาทำกับหล่อนได้อย่างไร? ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บใจ รจนานอนร้องไห้อยู่ในความมืดจนผ็อยหลับไป  พอสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายก็นอนไม่หลับอีก  จึงหยิบเสื้อคลุมมาสวมแล้วเปิดประตูออกไปยืนรับลมที่ระเบียง   ในความฝัน หล่อนอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์  กำลังเข้าพิธีวิวาห์กับโสฬสอยู่ในโบสถ์คริสต์แห่งหนึ่ง  มีบาทหลวงเป็นผู้ทำพิธีให้  แต่ไม่มีแขกเหรื่อมาเป็นสักขีพยานสักคน  ขณะที่โสฬสกำลังจะสวมแหวนแต่งงานให้หล่อนอยู่นั้น  กวางดาวในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์เหมือนกันก็เดินเข้ามาในโบสถ์  ในมือถือช่อดอกไม้เดินเข้ามาอย่างสง่าและท้าทาย  โสฬสชะงักมือที่กำลังจะสวมแหวนหันไปมองกวางดาว  แล้วเขาก็ผละจากหล่อนไปสวมแหวนแต่งงานให้กวางดาว  จุมพิตกันอย่างดูดดื่มต่อหน้าต่อตาหล่อน  หลังจากนั้นเขาทั้งสองก็หันมาหัวเราะเยาะหล่อน  และโดยที่ไม่คาดคิดช่อดอกไม้ในมือของกวางดาวก็กลายเป็นปืนที่ใช้ปลิดชีพของหล่อน  หล่อนร้องด้วยความเจ็บปวดสุดเสียงเมื่อกระสุนฝังเข้าไปในอกด้านซ้ายเลือดนองแดงฉาน  ร่างของหล่อนทรุดลงไปหมอบอยู่กับพื้น  แต่โสฬสกลับโอบประครองกวางดาวเดินจากไปอย่างเย็นชา  ทิ้งให้หล่อนทุรนทุรายตายไปด้วยความทรมาน รจนาห่อไหล่กอดอกตัวเองค่อนข้างแน่น  รู้สึกเย็นเยือกเข้าไปถึงหัวใจ    ถ้าความฝันคือลางร้ายในอนาคต  หล่อนจะทำอย่างไรดี  หรือสวรรค์ได้ลิขิตชีวิตของหล่อนมาแล้วว่าจะต้องเป็นไปอย่างนั้น  ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง   ๆ   สวรรค์ก็ช่างโหดร้ายกับหล่อนเหลือเกิน หล่อนชะงักเมื่อได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน  เงี่ยหูฟังอยู่ในความเงียบสักครู่ก็มีเสียงคนเดินขึ้นบันไดมา “พี่พิมพ์ครับ  พี่พิมพ์” หล่อนยืนตะลึงเมื่อจำเสียงของโสฬสได้  ดึกป่านนี้แล้วเขามาได้อย่างไร  กรุงเทพฯ - เพชรบุรีไม่ใช่ใกล้  ๆ  เลย “พี่พิมพ์ครับ  เปิดประตูให้ผมหน่อย” เขาทั้งเคาะทั้งเรียก รจนาได้สติเดินเร็วไปเปิดประตูให้เขา ทันทีที่ประตูเปิดออกและเขาเห็นหล่อน  เขาก็ชะงักมองหล่อนด้วยความแปลกใจ เขาอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าพับแขนเสื้อขึ้นไปถึงศอก  ชายเสื้อเก็บอยู่ในขอบกางเกงสีน้ำเงินเข้ม  และคาดเข็มขัดหนังแท้สีดำเป็นมันเงา    เขาก้าวผ่านประตูเข้ามายืนที่ระเบียง “คุณยังไม่นอนอีกหรือ?”  เขาถามแปลกใจ “นอนแล้วค่ะ  แต่พอตื่นแล้วก็นอนไม่หลับก็เลยออกมารับลมสักครู่ ไม่คิดว่าคุณจะมา  ไหนบอกว่าไปงานเลี้ยงไงคะ?” “ผมออกมาก่อนงานเลิกสักชั่วโมงเห็นจะได้” “ออกจากงานเลี้ยง  แล้วขับรถมาที่นี่น่ะหรือคะ?”  รจนาไม่อยากจะเชื่อ “ใช่”  เขาก้าวเข้าไปหาหญิงสาว  ยกมือจับต้นแขนของหล่อนไว้ทั้งสองข้าง  มองลึกเข้าไปในดวงตาของหล่อนที่เปล่งประกายวาววามแข่งกับแสงดาวบนท้องฟ้า “คุณดื่มเหล้าด้วยหรือคะ?”  หล่อนทักเพราะได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของเขา “นิดหน่อย  แต่ผมรีบมาที่สุดแล้วนะ  เหยียบมาสุดคันเร่งเลย”  เขาร้อนตัว รจนาถอนใจพลางส่ายหน้า “คุณโสฬส  คุณทำอย่างนี้ทำไมคะ  รู้มั้ยว่ามันอันตราย” หล่อนตำหนิ  รู้ซึ้งแก่ใจดีทีเดียวว่าเขาขับรถเร็วขนาดไหน “ก็คุณอยากทำให้ผมเป็นห่วงทำไมล่ะ”  เขาย้อน “คุณจะมาห่วงอะไรฉัน   ฉันอยู่กับบ้านเฉย  ๆ  ไม่ได้ไปตกระกำลำบากที่ไหนสักหน่อย”   “แต่คุณโกรธผม”  เขาติง “เฮ้อ”  รจนาถอนใจระอา  ตำหนิแกมประชดว่า  “เหตุผลเพียงแค่นี้น่ะหรือคะที่ทำให้คุณห้อรถมาจากกรุงเทพฯจนถึงเพชรบุรีนี่น่ะ” เขาพยักหน้า “คุณโสฬส”  รจนาใจอ่อน เขาจูบลงที่หน้าผากเกลี้ยงเกลามีไรผมปกคลุมอยู่บาง ๆ   แล้วรั้งหล่อนเข้าไปกอดแนบอก  พูดจากส่วนลึกของหัวใจว่า “ผมรักคุณมากนะรจ  ผมแคร์คุณมากกว่าใคร  ผมไม่อยากให้คุณเข้าใจผมผิด” พอเขาพูดถึงเรื่องเข้าใจผิดหล่อนก็สะดุดหูขึ้นมาทันที  ผงกศีรษะขึ้นจากไหล่ของเขา  ถามแกมคาดคั้นว่า “แล้วเสียงผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคะ?” “เอ่อ  คือ ”  เขาทำท่าจะติดอ่างขึ้นมาทันที หล่อนผละออกห่างทันที  ยืนกอดอกหันหลังให้  ใจเดือดปุด ๆ  แต่กลับพูดเสียงเรียบกึ่งเย็นชาว่า “คุณโสฬสคะ  ถึงฉันรับปากว่าจะแต่งงานกับคุณ  แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะใจกว้างให้คุณเที่ยวไปมีเล็กมีน้อยได้ไม่สิ้นสุดหรอกนะคะ  ฉันต้องการอยู่อย่างครอบครัวเดียว  ไม่ต้องการส่วนเกิน”  หล่อนเน้นประโยคหลัง “นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับคุณด้วยว่าจะให้ความร่วมมือกับผมมากน้อยเพียงใด”  เขาแสร้งพูดลองใจ “ฉันจะพยายามทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุด  แต่ถ้าคุณไม่มั่นใจว่าคุณจะซื่อสัตย์กับฉันได้ตลอดชีวิต  เราก็อย่าเสี่ยงแต่งงานกันเลยจะดีกว่า” “แต่ผมอยากลองเสี่ยงดู”  เขาแสร้งยั่ว หล่อนหันขวับไปจ้องเขาตาเขียวปัด “หมายความว่าถึงคุณจะแต่งงานกับฉันแล้ว  คุณก็ยังจะไปเที่ยวแจกจ่ายความสัมพันธ์ให้กับใครต่อใครอีกใช่มั้ย?”  หล่อนพาล เขามองหล่อนยิ้ม  ๆ  พูดดักคอว่า “นี่คุณกำลังหึงหรือเปล่า  ไอ้อาการเสียงขุ่นตาเขียวแบบนี้นะ  ผมว่าคุณต้องหึงแน่  ๆ” “ฉันไม่ได้หึง  !”  หล่อนเถียงหน้าแดง “ไม่ได้หึงแล้วโกรธอะไร?”  เขาย้อนถาม “หรือคุณจะให้ฉันดีใจที่รู้ว่าหลังแต่งงานแล้ว  ฉันจะต้องน้ำตาตกในเพราะความไม่ซื่อสัตย์ของคุณ”  หล่อนขึ้นเสียงอย่างลืมตัว “จุ๊  ๆ”  เขาปราม  “เบา  ๆ  ซีเดี๋ยวพี่พิมพ์กับหลาน  ๆ  ก็ตกใจตื่นหรอก” รจนาหน้าบึ้ง เขาเข้าไปกอดประจบ  พูดเย้าว่า “ผมไม่ได้มาเพื่อจะทะเลาะกับคุณนะจ๊ะ  แล้วก็เลิกคิดมากเสียที  นี่ขนาดยังไม่ได้แต่งงานกันคุณยังขู่ผมขนาดนี้  ถ้าแต่งแล้วจะดุขนาดไหนก็ไม่รู้” “ฉันไม่ยอมจริง  ๆ  นะคุณโสฬส  ถ้าคุณยังคิดจะมีผู้หญิงอื่นอีก  ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณจริง  ๆ  ด้วย  ต่อให้คุณจะฆ่าฉัน  ฉันก็ไม่ยอม”  รจนาอารมณ์ขุ่นค้าง เขาหอมแก้มหล่อน  อิงศีรษะทุยกับศีรษะของหล่อนพลางพูดว่า   “คุณสบายใจได้ผมให้สัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย  ผมจะซื่อสัตย์กับคุณตลอดชีวิต  จะไม่ขอรักใครนอกจากคุณคนเดียว” รจนาใจอ่อนลง  แต่ยังติดใจอีกเรื่อง “เสียงผู้หญิงในโทรศัพท์เป็นใครคะ?” “อ๋อ”  เขาลากเสียงยาว  พูดกลบเกลื่อนว่า  “กวางดาวน่ะ  ดาวเขาก็ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงเหมือนกัน”  แล้วแสร้งยกมือปิดปากหาว  “ผมง่วงแล้วล่ะ  พรุ่งนี้มีประชุมตอนเช้าคงต้องออกเดินทางแต่เช้ามืด” “อะไรกันคะ  พรุ่งนี้จะต้องกลับไปทำงานอีกหรือคะ  โธ่  แล้วจะมาทำไมก็ไม่รู้”  หล่อนรู้สึกเห็นใจเขาขึ้นมา เขายิ้มกริ่มในสีหน้า  พูดประจบว่า “มาเพราะหัวใจมันเรียกร้องคิดถึงคุณน่ะสิ” รจนาอดหมั่นไส้ไม่ได้  แต่น้ำเสียงและกิริยาออดอ้อนนั้นทำให้ลืมเรื่องกวางดาวไปได้ชั่วขณะ **************จบตอนที่  17********************** จากคุณ : นวจันทร์ - [ 21 มิ.ย. 47 20:38:49 A:203.113.50.139 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบตอนที่ 16 จากคุณ : แมวเหมียวหางสั้น  +++++ <<<  ขอบคุณค่ะที่ช่วยทำลิ้งค์ให้   >>> จากคุณ : ...เกียร์... [Kear]  +++++ ฮือๆ มีคนตัดหน้า (T_T) เมื่อกี้ทำ link ให้ค่ะ พอ refresh ก็เห็นคุณแมวเหมียวฯ พอดี เหอๆ <<<  ขอบคุณคุณเกียร์ด้วยค่ะที่พยายามจะช่วยทำลิ้งค์ให้   พี่  ๆ  น้อง ๆ  ชาวถนนนี่ใจดีกันจังเลย  >>> จากคุณ : Viva Tam  +++++ ตอนนี้หวานจริงๆเลยค่ะ ^___^ อ่านไปยิ้มไปล่ะค่ะ อิอิ ว่าแต่รจนาเริ่มใจโอนเอียงแล้วสิเนี่ย คอยลุ้นต่อค่ะว่าจะมีอุปสรรคอีกไหม เพราะเห็นพี่นวจันทร์บอกว่าบททดสอบผ่านไปอีกบท ไม่รู้บทต่อไปจะมาเมื่อไหร่ คอยอ่านค่ะ <<<  ความหวานจะเพิ่มขึ้นเรื่อย  ๆ   บททดสอบหัวใจของรจนายังมีอีกค่ะ แต่จะเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ สังเกตและติดตามต่อไปนะคะ ลองดูซิว่าจะจับมุขแกล้งนางเอกของพี่ได้อะป่าว  อิอิ  >>> จากคุณ : ก้อนหิน  +++++ โอ๊ โอ๋ เริ่มใจอ่อนแล้วเหรอ เนี่ย ถ้าเกิดวันนึงรถรักขึ้นมา แต่นายโสเกิดท้อที่จะวิ่งตาม จะเกิดอาไรขึ้นหล่ะเนี่ย ยิ่งทะนงๆอยู่ <<<  ก็มีให้ลุ้นต่อนะซี  ว่านางเอกจะทำอย่างไรต่อไป  >>> จากคุณ : Z@_leng  +++++ ว้าว...ฉากวันนี้น่ารักจังเลยค่า..... อยากให้เป็บแบบนี้ บ่อยๆ นานจังเลยค่ะ หะ ๆ..... ขออีกซักตอน 2 ตอนนะค้า....(แบบว่าโลภมากอ่ะค่า...) <<<  วันนี้ก็เลยให้พรตามปรารถนา  ส่งมาหวานอีกตอนค่ะ  >>> จากคุณ : ...เกียร์... [Kear]  +++++ ถ้าย่อหน้าจะสวยมากค่ะ แต่ถ้าไม่เว้นบรรทัด มันเหมือนติดกันเป็นพรืดดดดดด น่าจะ ทั้งจัดย่อหน้าและเว้นบรรทัดด้วยดีกว่าค่ะ (ถ้าไม่มีเวลาทำทั้ง 2 อย่าง จัดแบบเดิม คือ เว้นบรรทัด จะอ่านง่ายกว่านะคะ) ไม่รู้ว่าคนอื่นๆจะเห็นด้วยมั้ยอ่ะค่ะ (^^) <<<  นวจันทร์เห็นด้วยค่ะว่าจัดแบบเดิมดีกว่า   เพราะตัวเองก็ตาลายเหมือนกัน  55555  >>> จากคุณ : Z@_leng  +++++ เห็นด้วยกะคุณเกียร์ค่า.... --^ _^-- <<<  มีเสียงหนับหนุน  >>> จากคุณ : ป้าเอม  +++++ ได้อ่านเยอะเลย เพราะคนเขียนน่ารักมาก ตอนนี้ ดีใจกับพระเอกด้วย ที่นางเอกเริ่มใจอ่อนบ้างแล้ว <<<  \O_O/  จาลอยแล้วค่า พี่เอมน่ะหลอกยอให้นวจันทร์โพสต์ยาว  ๆ  เรื่อยเชียว แต่ก็ได้ผลนะคะ  อุอุ  (บ้ายอ) ใช่ค่ะ  รจนาเริ่มใจอ่อนบ้างแล้ว  แต่  >>> จากคุณ : น้องนาง ณ บ้านนา  +++++ คิดเหมือนคุณเกียร์ค่ะ จะอ่านง่ายกว่าค่ะ ตอนนี้น่ารักดีค่ะ <<<  ตอนใหม่ก็ยิ่งน่าาาาาาาาาาาาาารัก ค่ะ  จะจัดหน้าแบบเว้นบรรทัดให้เหมือนเดิม  >>> จากคุณ : ดาวหมอก  +++++ แล้วอย่างนี้รจคงจะใจอ่อนแล้วมั้งคะนี่ ก็ผู้หญิงน่ะต่อให้ใจแข็งพอโดนลูกอ้อนเข้าไปบ่อย ๆ ก็คงมีอ่อนบ้างล่ะค่ะ ขอชมว่าครอบครัวคุณโสเนี่ยรักกันม๊ากมาก เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันดีจังค่ะ (เรื่องการจัดหน้า พอย้อนไปดูของเก่ารู้สึกว่าของเก่าจะสบายตากว่ามั้งคะ แต่ก็เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว เอ...หรืออาจจะเป็นเพราะความเคยชินก็ได้ค่ะ) <<<  ใช่ค่ะเริ่มจะใจอ่อนบ้างแล้ว ภูวดลก็รอดตัวไปอย่างปลอดภัยจากการสาปแช่ง ส่วนเรื่องจัดหน้าจะจัดให้เหมือนเดิมค่ะ  >>> จากคุณ : ephi  +++++ ตอนนี้น่ารักค่ะ ไม่งอแง ไม่ต้องงอนง้อกันมาก อ่านสบาย ๆ <<<  วันนี้ก็มาผ่อนคลายกับบทเบา  ๆ  กันอีกรอบ เผื่อจะนอนหลับฝันดี  หลังจากที่ต้องตามลุ้นตามผวากันมาหลายตอน  >>> จากคุณ : หนูยี  +++++ คิก คิก... 2 ตอนรวด.. แหม..ไม่น่าเลยนะคะ ..พี่ภูไม่น่าเลย น่าจะพารจนาหนี... ส่วนตอนนี้..คิกคิก...มีฉากจูบด้วยอะ วี้ดวิ้ว.....ววว <<<   ถ้ารจนาหนีขึ้นมาจริง  ๆ   หนูยีจะเชียร์ให้พระเอกตามไปง้อหรือเปล่าน้อ   เอ่อ   พี่ลืมปิดป้ายไว้ตอนโพสต์เรื่องครั้งแรกว่า   “เรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า  18” สงสัยต่ำกว่า  18  จะเข้ามาอ่านเพียบ  !!!   ถอนตัวตอนนี้ก็ยังทันนะหนูเอ๊ย  ^O^ >>> จากคุณ : ปลายตะวัน  +++++ กุ๊กกิ๊กดีค่ะ อ่านแล้วรู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจ... ดีใจแทนคุณโสฬลจัง ยืนยันได้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น วิ่งอีกหน่อยนะคะคุณพระเอก จะถึงที่นั่นแล้ว... ปลายตะวันเป็นกำลังใจให้ <<<  ช่วงนี้ให้ผ่อนคลายค่ะ  สบาย  ๆ  ไปอีกหลายตอน   เอ  พักนี้กำลังใจพระเอกเพียบ  >>> จากคุณ : สะใภ้แห่งอาราธอร์น  +++++ SA NOOK KA <<<  อ่านต่อไปอีกนิด  จะได้เห็นบทน่ารักน่าหมั่นไส้ ของยอดชายนายโรมฤทธิ์ค่ะ  >>> จากคุณ : scottie  +++++ ถ้ามีคนมาบอกว่า " ถึงคุณจะไม่รักผมก็ขอให้ผมได้รักคุณเถิดนะ" ก็คงจะหลอมละลายเหมือนกันนะนี่ <<<  พี่อยากเห็นตอนที่สาวมั่นอย่างน้องสก็อตตี้ หลอมละลายยยยยยยยยยย  >>> จากคุณ : กั๊ดจัง  +++++ โสฬสน่ารักจังค่ะ ^_^ รจใจอ่อนไวๆน้า <<<  โสฬสก็จะน่ารักขึ้นเรื่อย  ๆ  ค่ะ  >>> จากคุณ : miew2000  +++++ อ่านไปยิ้มไปอย่างกับคนบ้า 555 ตอนนี้หวานเจงๆเลยอ่ะ ในที่สุดรจนาก็ใจอ่อน เอ๊ยไม่ใช่ ยอมรับหัวใจตัวเองซะที เฮ้อ เล่นเอาเหนื่อยเลยนะคุณโสฬส แต่ก็คุ้มหล่ะ โฮะๆ เอิ๊กซ์ๆๆ <<<  วันนี้ก็ส่งมาให้ยิ้มอีกตอนค่ะ  ^_________^  >>> จากคุณ : Tamarillo  +++++ ชอบแบบเว้นบรรทัดมากกว่าค่ะ มันดูมีช่วงให้หายใจหน่อยอะ อิอิ โสฬสนี่ขี้อ้อนชะมัดเลย หมั่นไส้ ๆ <<<  โฮะ  ๆ   ๆ     รู้สึกว่ามันจะมีอะไรแวบวาบออกมาจากตาด้วยหรือเปล่าเนี่ย แล้วจะจัดเว้นบรรทัดให้เหมือนเดิมค่ะ  >>> จากคุณ : กุ๊กๆ  +++++ ยังไม่ได้อ่านค่ะ.. แต่แว้บมาตอบเรื่องโค้งสุดท้าย... คือว่า วิทยานิพนธ์ที่ทำมาหนึ่งปี กำลังเข้าโค้งสุดท้าย จะต้องส่งแล้วน่ะค่ะ...^^ อีกสามวันมาอ่านต่อ...อย่าเพิ่งลืมคนอ่านคนนี้นะคะ (อ้อนจริงๆ อิอิ) <<<  ไม่ลืมแน่นอนค่ะ  นักอ่านที่ถนนมีน้ำใจและน่ารักทุกคน โดยเฉพาะคนที่กรุณาช่วยเข้ามาอ่านเรื่องของนวจันทร์   (อิอิ  อ้อนเหมือนกัน  เหมียววววว ) และขออวยพรให้ผ่านโค้งสุดท้ายเข้าเส้นชัยสมปรารถนาค่ะ  >>>   จากคุณ : TSURUGI  +++++ อิอิ ใจอ่อนซะแล้ว ดีจังน้า ถ้ารจนาใจอ่อนก็แฮปปี้เอนดิ้งใช่มะคะ แต่.. มันไม่จบง่ายๆอย่างงั้นแหงเลย เห็นบรรยากาศดีๆอย่างงี้แล้วแอบกลัวเล็กน้อย กลัวมีพายุลูกใหม่เข้ามา เหอๆๆ <<<  อย่าเพิ่งกลัวไปเลยค่ะ   ตอนนี้ก็ขอให้มีความสุขกับตอนสบาย  ๆ  ไปก่อน ถึงเวลาพายุลูกใหม่มาจะได้มีกำลังใจหนี  เอ๊ย  สู้  ^_______^  >>> จากคุณ : SaNaKo  +++++ ตอนouhน่ารักจังเลย >< อิอิ พระเอกเหมือนแมวตัวโตโตเข้าไปทุกวันแล้วน่ะค่ะ ^^ <<<  อ้าว  โสฬสกลายเป็นแมวไปแล้วเหรอ  55555 เอ้า  วันนี้ยิ่งอ้อนหนักเข้าไปอีก  เหมียวววววววววว  >>> จากคุณ : นวจันทร์ - [ 21 มิ.ย. 47 20:40:17 A:203.113.50.139 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหอะๆ เริ่มแระ ๆ รักเขาแล้วหล่ะซิ หุๆๆ จากคุณ : ก้อนหิน - [ 21 มิ.ย. 47 21:18:05 A:65.41.110.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 เก็บไปฝัน เพราะเริ่มหึงแล้ว ยังไม่รู้ตัวอีก จากคุณ : ป้าเอม - [ 21 มิ.ย. 47 21:35:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โสฬสมีพิรุธอ่ะ ไม่ไหวเลย ชักจะไม่ไว้ใช้แล้ว ฮึ่ม (ฮ่าๆๆๆ) จากคุณ : TSURUGI - [ 21 มิ.ย. 47 21:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โธ่ รักเค้าไปแล้วยังจะปฎิเสธตัวเองอยู่อีก สงสารโสฬสจัง เอ่อ อยากทราบว่าผู้ชายแบบนี้หาจากที่ไหนได้บ้างคะ หุหุ จากคุณ : Tamarillo - [ 21 มิ.ย. 47 22:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โอ๊ยยยยย หึงค่ะหึง ตาเป็นไฟหมดแล้วนี่ ผู้ชายนี่ไง ๆ ก็ไม่ทิ้งลายจริง ๆ เลย จากคุณ : ephi - [ 21 มิ.ย. 47 22:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านของวันนี้รู้สึกมีสำนวนเยอะมาก อิอิ <<<  อ่านต่อไปอีกนิด  จะได้เห็นบทน่ารักน่าหมั่นไส้ ของยอดชายนายโรมฤทธิ์ค่ะ  >>>         **อย่าหลอกกันเด้อ** จากคุณ : สะใภ้แห่งอาราธอร์น - [ 22 มิ.ย. 47 00:55:07 A:67.173.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 อิอิ ใกล้จะถึงตอนแต่งงานแย้วววว ^^ จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 22 มิ.ย. 47 01:09:13 A:203.113.33.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ) _ _ __ ____ // _ __ _ _ _ __ ( ^ ง่ะ เอิกๆๆๆๆๆ เอาอีกๆ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 22 มิ.ย. 47 15:10:35 A:202.28.25.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 แหม....รจวางฟอร์มจังเลย....  พวกปากแข็งแต่ออกทางสีหน้า.....หะ ๆ   จากคุณ : Z@_leng - [ 22 มิ.ย. 47 17:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยกไปตอบในตอนที่  18 จากคุณ : นวจันทร์ - [ 22 มิ.ย. 47 19:58:00 A:203.113.50.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 เฮิอ .. น้องก็อยากเห็นตัวเองหลอมละลายเหมือนกัน แต่มันไม่เห็นวี่แววเลยนี่สิ :( กินแอลกอฮอล์แล้วไม่ควรขับรถนะโสฬสนะ จากคุณ : scottie - [ 22 มิ.ย. 47 22:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รจเริ่มหึงแล้วนะคะคุณโส ต้องทำคะแนนเยอะ ๆ จากคุณ : ดาวหมอก - [ 23 มิ.ย. 47 01:25:45 A:203.113.71.69 X:203.150.209.232 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณscottie  และคุณดาวหมอก ยกไปตอบไว้ในตอนที่  19  ค่ะ จากคุณ : นวจันทร์ - [ 23 มิ.ย. 47 21:52:10 A:203.113.50.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 หัวใจทะนง ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2853170/W2853170.html หัวใจทะนง ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2854635/W2854635.html หัวใจทะนง ตอนที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856395/W2856395.html หัวใจทะนง ตอนที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2858208/W2858208.html หัวใจทะนง ตอนที่ 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2859768/W2859768.html หัวใจทะนง ตอนที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861663/W2861663.html หัวใจทะนง ตอนที่ 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2863538/W2863538.html หัวใจทะนง ตอนที่ 8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2864498/W2864498.html หัวใจทะนง ตอนที่ 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2865924/W2865924.html หัวใจทะนง ตอนที่ 10 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2868272/W2868272.html หัวใจทะนง ตอนที่ 11 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2870036/W2870036.html หัวใจทะนง ตอนที่ 12 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2871761/W2871761.html หัวใจทะนง ตอนที่ 13 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873465/W2873465.html หัวใจทะนง ตอนที่ 14 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2874896/W2874896.html หัวใจทะนง ตอนที่ 15 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2876185/W2876185.html หัวใจทะนง ตอนที่ 16 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2877236/W2877236.html หัวใจทะนง ตอนที่ 18 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2880560/W2880560.html จากคุณ : Canossa - [ 25 มิ.ย. 47 21:03:14 ]