CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown



    สาวน้ำตาลกับนายไม้ (ตอนที่ 5)

    และแล้ววันเปิดเทอมปีสองก็มาถึง ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเลยเพราะต่อจากนี้ฉันก็จะมีคนมาเรียกว่าเป็นพี่แล้ว หลังจากที่เปิดเทอมได้ไม่นานคณะต่างๆก็จะมีการรับน้อง ทั้งฉันและเพื่อนๆก็จะไปร่วมรับน้องเหมือนกัน คราวที่แล้วฉันไปเป็นน้องคราวนี้ฉันก็จะไปเป็นพี่เลี้ยงแล้ว

    "สวัสดีค่ะพี่น้ำตาล พี่แพร พี่ฝน พี่เตย" เสียงที่ดังขึ้นทำให้ฉันและเพื่อนๆหยุดคุยกันและหันไปมอง แล้วก็หันไปเจอน้องส้มที่ฉันรู้จักจากตอนที่ไปรับน้อง

    "สวัสดีจ้ะน้องส้ม เอ่อ...นี่เพื่อนๆพี่จ้ะ นี่พี่ไม้ พี่เอก พี่ก้องแล้วก็พี่แบงค์...ทุกคนนี่น้องส้ม น้องที่คณะเราเอง" ฉันแนะนำให้พวกผู้ชายรู้จักกับน้องส้ม

    "สวัสดีค่ะพี่ไม้ พี่เอก พี่ก้อง แล้วนี่พี่ๆกำลังจะไปไหนกันเหรอคะ"

    "อ๋อ...พวกพี่กำลังจะไปกินข้าวเที่ยงกันน่ะจ้ะ แล้วส้มล่ะจ้ะกำลังจะไปไหน" แพรตอบน้องส้ม

    "ส้มก็กำลังจะไปกินเหมือนกันค่ะ"

    "ไปกินกับพวกพี่มั้ย" ฝนชวน

    "ไม่เป็นไรค่ะ พวกพี่ไปกันเถอะค่ะ ส้มก็จะไปกินกับเพื่อนเหมือนกันค่ะ งั้นส้มไปก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน" น้องส้มพูดจบก็เดินจากไป

    "น้องเขาน่ารักดีนะ" เสียงของนายไม้พูดขึ้น พวกเราพร้อมใจกันหันไปมองหน้านายไม้

    "มองอะไรกัน" นายไม้พูด

    "ก็ร้อยวันพันปี แกไม่เคยชมใครให้ได้ยินนี่หว่า" เอกพูด

    "ก็น้องเขาน่ารักจริงๆนี่หว่า หรือพวกแกว่าไม่จริง" นายไม้ท้วงต่อ

    "เออ...ก็จริงของแก" เสียงของนายก้องพูดขึ้น

    "หนุ่มๆจ๋า จะไปกินข้าวกันมั้ย หรือว่าจะยืนคุยเรื่องน้องส้มกันตรงนี้" เสียงแพรดังขึ้น

    "เราไปกันก่อนเถอะ ปล่อยให้พวกผู้ชายคุยกันต่อไปเถอะ" เสียงของฝนบอก

    "โธ่!อย่าเพิ่งโมโหหิวกันซิ ไปก็ไป" นายเอกบอก หลังจากนั้นพวกเราก็เดินไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร

    หลายสัปดาห์ผ่านไป ชมรมค่ายอาสาพัฒนาชนบทที่ฉันกับเพื่อนๆเป็นสมาชิกอยู่นั้นได้จัดกิจกรรมออกค่ายขึ้นที่จังหวัดสระบุรี เป็นเวลาสามวันสองคืน ฉันและเพื่อนๆก็จะไปร่วมด้วย รวมถึงน้องส้มที่เริ่มสนิทกับฉันและเพื่อนๆมากขึ้น

    "น้องส้มครับถือกระเป๋าไหวมั้ยครับ เดี่ยวพี่ช่วยถือมั้ยครับ" เสียงนายเอกจอมกะล่อนถามขึ้น ขณะที่ทุกคนกำลังจัดการกับสัมภาระของตัวเองอยู่

    "ไหวค่ะ ขอบคุณนะค่ะ"

    "น้องส้มมานั่งกับพี่มั้ยครับ" นายก้องพูดขึ้นอย่างทะเล้น

    "ไม่ต้องยุ่งกับน้องเขาหรอก น้องเขาจะนั่งกับฉันย่ะ"
    แพรบอก

    "น้องส้มนั่งกับพี่แพรระวังจะติดเชื้อบ้ามานะครับ" นายก้องพูดพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง ส่วนน้องส้มนั้นได้แต่นั่งอมยิ้ม

    เมื่อพวกเราไปถึง พวกเราก็เก็บของเข้าที่พัก และเริ่มลงมือทำงานตามที่ได้แบ่งกันไว้ ฉันได้ทำงานอยู่ใกล้ๆกับนายไม้ ขณะที่คู่รักหวานแหววอย่างเตยกับนายแบงค์ก็ได้ทำงานใกล้ๆกัน ส่วนอีกสองคู่ที่ชอบทะเลาะกันเป็นประจำก็ต้องจำใจทำงานอยู่ใกล้กัน

    "น้องส้มทำได้มั้ยครับ" เสียงของนายไม้ที่ยืนอยู่ข้างๆฉันถามขึ้น

    "ทำได้ค่ะ แต่ไม่ค่อยชำนาญเท่าไหร่" น้องส้มบอกกับนายไม้พร้อมกับส่งยิ้มน่ารักไปให้นายไม้

    "พี่ช่วยมั้ยครับ"

    "ก็ดีค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ" เมื่อน้องส้มพูดจบนายไม้ก็เข้าไปช่วยน้องเขาอย่างเต็มใจ ฉันก็ได้แต่ยืนมอง จนค้อนที่ฉันใช้ตอกตะปูมันตอกเข้าที่นิ้วฉันแทน
    "โอ๊ย!" ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บ

    "เป็นไรน้ำตาล" ไม้หันมาถามฉันด้วยความตกใจ

    "เราเหม่อไปหน่อยน่ะ ก็เลยไม่ทันระวัง" ฉันหันไปบอกนายไม้

    "เป็นไรมากมั้ยค่ะพี่น้ำตาล" น้องส้มถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

    "ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เดี๋ยวพี่ไปหายามาใส่ก่อนนะ" ฉันพูดพร้อมกับเดินมาหายาใส่

    "เจ็บมากมั้ยน้ำตาล" เสียงของไม้ดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังใส่ยาอยู่

    "ไม่หรอกนิดเดียวเอง"

    "นิดหน่อยอะไร" ไม้พูดพร้อมกับจับมือฉันขึ้นมาดูแผล

    "อ้าว น้ำตาลเป็นอะไรน่ะ" เสียงของเตยถามขึ้น

    "แหะ แหะ โดนค้อนน่ะ" ฉันหันไปบอกเตย

    "แล้วเป็นไรมากมั้ยน้ำตาล" แบงค์ถามฉัน

    "ไม่เป็นไรหรอก ใส่ยาเสร็จเดี๋ยวก็หาย"

    "แล้วนี่แกทำงานเสร็จแล้วเหรอ" ไม้หันไปถามแบงค์

    "ก็ยังหรอก แต่เตยเขาปวดหัวน่ะ ก็เลยพามาหายากิน ว่าแต่แกล่ะไม้ งานเสร็จยัง" แบงค์ตอบ

    "ก็เกือบเสร็จแล้วล่ะ งั้นเราไปก่อนนะน้ำตาล" ไม้หันมาบอกฉัน

    "อืม ฝากดูน้องส้มด้วยนะ อย่าให้ซุ่มซ่ามแบบเราล่ะ" ฉันบอกกับนายไม้

    "อืม" ไม้พูดจบก็เดินไปทำงานต่อ

    "น้ำตาลกินยาแก้ปวดกันเอาไว้ก่อนก็ดีนะ" เตยบอกพร้อมกับหยิบยามาให้ฉัน

    "ขอบคุณจ้า แล้วเตยล่ะกินยารึยัง ปวดหัวไม่ใช่เหรอ"

    "กินแล้วจ้า"

    "เตยงั้นเดี๋ยวเราไปทำงานต่อละกันนะ กินยาแล้วก็นอนพักซะนะ จะได้หายเร็วๆ" แบงค์พูดพร้อมกับลูบหัวเตย

    "อืม แบงค์ก็ระวังๆล่ะ อย่าซุ่มซ่ามนะ" เตยบอกกับแบงค์

    "คร้าบผม" แบงค์พูดแล้วก็เดินไปทำงานต่อ

    หลังจากนั้นฉันกับเตยก็นั่งคุยกันสักพัก แล้วเตยก็หลับไป ส่วนฉันก็เดินไปทำงานต่อ แต่พอเดินเกือบจะถึงจุดที่ฉันทำงานนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงนายไม้กับน้องส้มคุยกัน และมันเกี่ยวกับฉันด้วย ที่ฉันรู้ว่ามันเกี่ยวกับฉันก็เพราะว่าในบทสนทนาที่เขาพูดกันนั้นมีชื่อฉันด้วย
    "พี่น้ำตาลเป็นไงบ้างค่ะ" เสียงของน้องส้มถามนายไม้

    "ไม่เป็นไรแล้วล่ะ แต่เดี๋ยวคงจะปวด" เสียงของนายไม้ดังขึ้น

    "เอ่อ...พี่ไม้ค่ะ" เสียงของน้องส้มดังขึ้นหลังจากที่เงียบไปสักครู่

    "อะไรเหรอครับ"

    "คือ...พี่ไม้กับพี่น้ำตาลเป็นแฟนกันรึเปล่าคะ"

    "เปล่าครับ พี่กับพี่น้ำตาลเป็นเพื่อนกัน" ไม้ตอบน้องส้มหลังจากที่เงียบไปสักครู่

    ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้รู้สึกอยากร้องไห้หลังจากที่ได้ยินคำตอบของนายไม้ ทั้งๆที่ฉันกับไม้ก็เป็นแค่เพื่อนกันอย่างที่เขาบอกกับน้องส้มจริงๆ

    "น้องส้มถามทำไมเหรอครับ" เสียงของนายไม้ถามน้องส้ม

    "อ๋อ เปล่าหรอกค่ะ แค่เห็นว่าพี่สองคนสนิทกันมากน่ะค่ะ"

    หลังจากนั้นฉันก็เข้าไปช่วยเขาสองคนทำงานต่อ จนกระทั่งงานเสร็จ

    ...มีต่อนะค่ะ...

    จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 22 มิ.ย. 47 16:16:49 A:168.120.26.136 X: ]