การต้องตกอยู่ในถุงเงินโดยมีกองเงินทับอยู่เป็นสิบ ๆ ปึก
ทำให้ผมบรรลุสัจธรรมของชีวิตได้ข้อหนึ่ง
ใครว่ารวยแล้วจะสบาย?
ผมแทบตายเสียให้ได้เพราะเงินมันทับอยู่เนี่ย
ฉะนั้นคุณผู้อ่านที่ยังไม่รวยก็ไม่ต้องเสียใจนะครับ
ไม่รวยแล้วสบาย ก็จงไม่รวยต่อไป
ส่วนใครที่รวยแล้วไม่สบาย..ก็ขอให้ถูกโจรปล้น
อย่างที่โจรมันกำลังปล้นแบงก์อยู่นี่ไงครับ
อิอิ..(ล้อเล่นนะคับ)
ผมนั่งหัวสั่นหัวคลอนไปในรถกระบะตอนเดียวคันหนึ่ง
นั่งอยู่ในถุงเงินนั่นแหละครับ..โชคดีที่ป้าเฉิดแกไม่ได้มัดปากถุง
แกเอาธนบัตรใส่ ๆ แล้วก็รวบออกมาให้เจ้าโจร
ผมต้องนั่งนิ่ง ๆ ไม่ให้เป็นพิรุธ ท่ามกลางกลิ่นแบงก์ใหม่กรุ่นจมูก
น้ำลายไหลยืดไปตลอดทาง
รถวิ่งไปได้พักใหญ่..วิ่งเร็วมาก ปาดซ้ายขวาไปมา
เจ้าโจรรายนี้ร้ายมาก..ถึงกับมีวิทยุสื่อสาร ไว้ดักฟังตำรวจเขาคุยกัน
"เรียกพระรามว.2 ขณะนี้เกิดเหตุปล้นธนาคาร คนร้ายมุ่งหน้าไปทางไหนก็ไม่รู้
ขอให้สะกัดด่วน."
"พระรามว.2ข้อความ พระรามเรียกทุกหน่วย พระรามเรียกทุกหน่วย
ไม่เว้นแม้แต่นางสีดา(อันนี้ผมเขียนไปเอง..อิอิ) ให้สะกัดรถไม่ทราบสี ไม่ทราบยี่ห้อ
ไม่ทราบอะไรเลย ที่คนร้ายใช้เป็นยานพาหนะ หลังจากปล้นธนาคาร.."
ข้อความนั้นดังขึ้นซ้ำ ๆ กันหลายครั้ง เจ้าโจรได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ
"ไอ้ตำรวจหน้าโง่ แม้กระทั่งข้าใช้รถอะไรยังไม่รู้ เด่อเอ้ย..เดี๋ยวข้าเปลี่ยนรถอีกคัน..
คราวนี้แหละ เงินเกือบยี่สิบล้านนี่ก็เป็นของข้า..ฮ่า ๆ ๆ"
เขาเปลี่ยนรถจริง ๆ ผมรู้สึกได้ว่ารถคันนั้นจอดในที่หนึ่ง แล้วผมก็ถูกหิ้วไปพร้อมกับถุงเงินใบอื่น ๆ
"เอ๊ะ..ทำไมใบนี้มันถึงหนักขนาดนี่วะ?.."
เจ้าโจรอุทานออกมา ผมใจหายวาบ ถ้ามันเปิดถุงดู มันต้องเห็นผมแน่..
หากมันรู้ว่าเงินกลายเป็นเด็กน่ารักอย่างผมเข้า..มันคงจับผมผ่าท้องเพื่อหาเงินแน่ ๆ
แต่แล้วมันไม่ทำอย่างงั้น คงไม่มีเวลา มันกึ่งวางกึ่งโยนผมไว้ตรงที่ใดที่หนึ่ง ซึ่งผมไม่รู้เพราะผมไม่เห็น
จากนั้นก็ได้ยินเสียงปิดประตูรถดังปัง..
แล้วก็เสียงสะต๊าทรถ..
บรื่น..
อือม์..เสียงเหมือนรถสิบล้อ??
แล้วผมก็ถูกพาเคลื่อนที่ไปอีกครั้ง..
คราวนี้ยาวนานมาก..ดูเหมือนมันกำลังขับรถบรรทุกคันนี้ออกต่างจังหวัด
เสียงในวิทยุสื่อสารของตำรวจ ยังดังอย่างต่อเนื่อง
"ขณะนี้ค้นพบรถคนร้ายที่ปล้นธนาคารแล้ว มันถูกจอดทิ้งอยู่ในสวนหลังวัดห้าแต้มตลิ่งชั่น
คาดว่ามันจะเปลี่ยนรถแล้วขับหนีไปยังจังหวัดใกล้เคียง
ขอให้ทุกหน่วยตรวจสอบรถทุกชนิด..ที่วิ่งอยู่บริเวณนั้น.."
"อ้อ..อีกอย่าง..ขณะนี้เจ้าทุกข์แจ้งว่าค้นร้ายนอกจากจะปล้นเงินไปแล้ว..
ยังลักพาตัวเด็กอายุประมาณเก้าเดือนไปอีกคนหนึ่ง ไม่รู้มันเอาไปทำไม..
แก้ไข ๆ ...ทางเรายังไม่แน่ใจว่าเด็กคนนั้นหายไปเองหรือไปกับโจรด้วย..
เจ้าทุกข์บอกว่าต่อให้เธอบ้ากว่านี้เธอคงไม่เอาเด็กใส่ถุงไปพร้อมกับเงินให้โจรแน่ ๆ
จึงเป็นไปได้ที่เด็กคนนั้นจะคลานตกโถส้วมไปแล้ว
เพราะฉะนั้นขอตรวจสอบก่อน..เปลี่ยน.."
ผมเบ้หน้า..พวกเขาช่างสันนิฐานกันได้ว่าผมจะตกโถส้วมไปแล้ว
ส่วนเจ้าโจรได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ
"ปัญญาอ่อนจริง ๆ ข้าจะเอาเด็กมาทำซากอะไรวะ ข้าเอาแต่เงินโว้ย.."
"แกนั่นแหละปัญญาอ่อน.." ผมตะโกนบอกมันในใจ
"ข้าอยู่นี่โว้ย..รู้ไหม?..ข้าเป็นนายร้อยตำรวจปลอมตัวมาอีกแล้ว..ฮะฮะ.."
ผมหัวร่อด้วยความสนุกสนาน ขณะนั่งนับเงินอยู่ในถุงนั้นอย่างสบายอารมณ์
เวลาผ่านไปพักหนึ่ง..อาการหิวง่ายของเด็กอย่างผมก็เกิดขึ้นอีกแล้ว
โอย..หิวจนแสบท้อง..หิวจนตาลาย..
จะร้องไห้ออกไปให้เจ้าโจรรู้เดี๋ยวนี้..ก็กลัวมันจะตกใจ ขับรถพลิกคว่ำคะมำหงาย
ผมจะตายไปเสียก่อนที่จะได้เผยตัวเป็นนายตำรวจรูปหล่อที่ปลอมตัวมาคนนั้น
ทำได้อย่างเดียวก็คือกลืนน้ำลายเอื๊อก ๆ
มองเงินที่อยู่รอบตัว..แหงะ..มีค่าซะเปล่า..กินก็ไม่ได้..
ไม่นาเชื่อเลย..เพราะเงินที่กินไม่ได้นี่แหละ ผู้คนถึงกับแก่งแย่งกันจนป่นปี้ไปทั่วเมือง
ว่าแล้ว..ผมก็อ้าปากงับธนบัตรปึกหนึ่ง..ที่วางอยู่ใกล้ ๆ อย่างสุดหิว
แง่ง...
+++++
เจ้าโจรจอดรถอีกครั้ง..ท่ามกลางเสียงวิทยุตำรวจดังลั่น
และท่ามกลางท้องของผมที่ลั่นโครกคราก
เอ๊ะ..เด็กท้องร้องไม่ได้หรือยังไงกันนะ??
รถยวบจนผมรู้สึกได้..รู้สึกได้ว่ามันกำลังลงจอดรถ
เสียงปิดประตูดังขึ้น..แล้วทุกอย่างก็เงียบ
ผมค่อย ๆ โผล่หน้าออกมาจากปากถุง..เพื่อดูว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน
และมันกำลังทำอะไรอยู่
ฟ้ายังสว่าง..ผมต้องหยีตาเพื่อปรับสายตาให้รับภาพได้
แล้วก็เห็นว่าผมอยู่บนรถบรรทุกจริง ๆ
ถุงที่ผมอาศัยอยู่ ถูกวางกองรวบไว้กับถุงลักษณะเดียวกันอีกสองถุง
ถุงเหล่านั้นคงเต็มไปด้วยเงินเป็นปึก ๆ
ถ้าปล่อยให้เจ้าโจรคนนี้หลับหนีไปได้ มันคงไม่โง่พอที่จะใช้เงินเหล่านี้ทันที
เพราะโจรที่ไหนก็รู้..ว่าเงินเหล่านี้ธนาคารเขาลงหมายเลขกำกับไว้หมดแล้ว
คำสั่งอายัดจะถูกกระจายไปทั่วประเทศ
ธนาคารทุกแห่ง เมื่อรับฝากเงินก็จะตรวจสอบเลขเงินเหล่านั้น
หากเป็นเลขเดียวกับที่ถูกปล้น..การสืบสาวไปถึงต้นตอที่มาของเงินก็จะเกิดขึ้น
และเมื่อนั้น..คุกก็จะมาเปิดประตูรออยู่ตรงหน้า
ฉะนั้น..โจรมืออาชีพ..พวกเขามักจะเอาเงินเหล่านี้ไปฟอกในบ่อนการพนัน
หรือไม่ก็ไปใส่เครื่องซักผ้า..แหะแหะ..ไม่ใช่ ๆ
หรือไม่ก็เอาไปฝังดิน..ซุกซ่อนส่วนใหญ่เอาไว้ในที่ ๆ ไม่มีใครรู้
แล้วก็นั่งรอเหตุการณ์ ถ้าเห็นตำรวจสืบเข้ามาใกล้ตัวเข้า..ก็ชิงมอบตัวเสียก่อน
แล้วสารภาพกับตำรวจว่าได้ทำเงินส่วนใหญ่หายไปแล้ว
ตำรวจก็จะยึดได้แค่เงินส่วนน้อย เอาไปคืนให้ธนาคาร
ส่วนตัวเองก็ยอมติดคุกสักสิบปี..ทำตัวดี ๆ อาจติดไม่ถึง
พอพ้นโทษออกมา..ก็หวานล่ะทีนี้..
กลับไปที่ที่ซุกซ่อนเงินเอาไว้..ป่านนั้นเงินเหล่านั้นก็กลายเป็นเงินบริสุทธิ์ไปแล้ว
สบายแฮ..
หยึย..ผมเปล่าเคยเป็นโจรนะครับ..
ผมแค่รู้มาเฉย ๆ เองนา..
แหะแหะ
++++++
ผมมองหาเจ้าโจรคนนั้น..มันหายไปไหน
ที่ที่มันเข้ามาจอด..เป็นที่ป่ารกร้าง..แยกมาจากถนนลูกรังอีกทีหนึ่ง
นั่น..มันอยู่นั่น..กำลังก้ม ๆ เงย ๆ ทำอะไรอยู่
หรือมันคิดจะฝังเงินเหล่านี้จริง ๆ
ตายล่ะ..ผมจะไม่ถูกฝังไปด้วยหรือนี่??
แย่แล้ว ๆๆ
ผมจะทำอย่างไรดี?
++++
เสียงวิทยุตำรวจยังดังขึ้นมาอีกครั้ง
คราวนี้เป็นการรายงานข่าวจราจร
อะไรกันฟะ!! เด็กหายทั้งคน เงินหายตั้งเกือบยี่สิบล้าน..ทำงานกันแค่เนี้ย..
ฟุ่ย...
++++
สิ่งที่ผมพอทำได้ในตอนนั้น ก็คือขยับตัวเข้าไปใกล้วิทยุสื่อสารเครื่องนั้น
มันถูกวางไว้ที่เบาะข้าง ๆ สีดำมะเมื่อม เป็นทรงเหลี่ยม ๆ ใหญ่โตในสายตาของผมเหลือเกิน
ใช้มือจะหยิบ..อุวะ..มือของผมก็เล็กเกินไปที่จะคว้ามันขึ้นมาได้
ผมจึงจำเป็นต้องออกจากถุง ขยับตัวไปที่วิทยุนั่น
เข้าไปใกล้ได้แล้ว..ก็ต้องนั่งน้ำลายไหลยืดอีกครั้ง
ผมจะใช้วิทยุนี้ได้อย่างไง ในเมื่อการใช้มันจะต้องกดปุ่มข้าง ๆ ขณะที่พูดออกไป
แค่จะจับยังจับไม่มิด มือของผมจะมีเรี่ยวแรงอะไรไปกดปุ่มนั้น
ด้วยความสังเวชตัวเองเป็นอย่างยิ่ง..ผมต้องพยายามนั่งตัวตรง เหยียดขาทั้งคู่ไปล้อมมันเอาไว้
ใช้ขาขวาซึ่งเป็นขาที่ผมถนัด เขี่ยมันให้ไปชิดกับขาซ้าย
พอมันชิดดีแล้ว..ผมก็เหวี่ยงขาขวาไปที่ปุ่มที่ว่านั่น
พร้อมกับส่งเสียงดังสุดชีวิต
"แอ้.."
หะหะ..ลืมไป..ผมยังพูดไม่ได้
ทำไงล่ะทีนี้..แล้วจะบอกกับตำรวจได้อย่างไงล่ะนี่..ว่าผมอยู่ที่ไหน..และเจ้าโจรอยู่ที่ไหน?
ไม่เป็นไร..ลองดูไปเรื่อย ๆ ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
ผมจึงลองอีกครั้ง และอีกครั้ง
แต่ละครั้ง จะส่งเสียงเข้าไปด้วย เพื่อให้ตำรวจที่ฟังอยู่รู้ถึงสิ่งผิดปกติ
เช่น
"อื้อ.."
"แอ๊ะ.."
"อ่าาาาาาา"
"หม่ำ ๆ ๆ"
"แง๊...."
ฯลฯ
+++++
จากคุณ :
ปิ๊วปิ้ว
- [
22 มิ.ย. 47 22:11:31
A:202.5.87.45 X:
]
หนูสิงห์พิชิตจักรวาล
