วันนี้ "ปิ๊วปิ้ว" ไม่เข้าร่าง
เลยเขียน "หนูสิงห์" ต่อไม่ได้
ทั้งที่อยากเขียนต่อ..แต่อารมณ์มันไม่ไปเสียแล้ว
จะให้ "แทน" เขียน..ขานั้นก็วางท่า..จะเขียนอะไรแต่ละทีก็คิดเป็นสิบวันยี่สิบวัน
จะใช้ "นายดอกเข็ม" ให้มาเสนอหน้า..เขาก็กำลังเสียใจอยู่ กับสิ่งที่เขาได้ตัดสินใจทำไป..
แล้วตอนนี้ใครเข้าร่างผม???
+++
ไม่รู้ครับ..
แต่เหงาเหลือเกิน..
+++
ผมมีนัดคุยกับ "นายทุน" จอมตืด..ซึ่งก็คือเพื่อนของผมเอง
เราคุยถึงหนังสือเล่มต่อไป..ที่เราจะรวมเล่มและวางขาย
กว่าจะคุยกันรู้เรื่อง..เหล้าก็หมดไปครึ่งค่อนขวด
ปกติผมไม่ชอบทานเหล้า..เพราะมันเปลืองโซดา
แต่(ไอ้)นายทุนคนนี้..มันทานเบียร์ไม่เป็น
เพื่อเป็นการเอาใจมัน..ผมจำต้องดื่มเหล้า
โหย..มึน
กว่าจะสำเร็จออกมาได้..สำเร็จว่าหนังสือเล่มต่อไป ที่มีสามสหายนามอุโฆษ..(แหะ..แค่สองนามแรกเท่านั้นล่ะครับ) คัดเรื่องราว "เด็ด ๆ" ของตัวเองมาตีพิมพ์
ก็แทบจะขับรถกลับบ้านไม่ได้
เหตุที่ไม่ได้..เพราะคุยยากดังกล่าวแล้ว..ยังเกี่ยวเนื่องกับอีกสาเหตุหนึ่ง
นั่นคือสาเหตุของพนักงานชงเหล้า..
วาว..เธอเซ็กซี่เหลือเกิน..
เอิ๊กซ์
+++
นักเขียนนามอุโฆษ หนึ่งในสอง ได้แก่..GTW หรืออีกนัยหนึ่ง นาย "ไซโค แมน" นั่นเอง
อีกนายหนึ่ง เป็นใครไปไม่ได้..นอกเสียจากนายสะมะแอผู้รูปหล่อ "ส.สัตยา"
โดยมีนาย "ปิ๊วปิ้ว" เป็นผู้พ่วงท้าย เพื่อให้หนังสือจบเล่มครบหน้า..ตามกติกาสากล ว่าด้วยการจัดพิมพ์และจำหน่ายหนังสือ ที่เป็นที่ยอมรับกันทั่วไป
แม้ว่าครานี้เราจะเข้าระบบ "สายส่ง"
แต่เราก็มั่นใจว่า..หนังสือของเราจะขายได้
เทียบเท่าหรือมากกว่า "แฟนเธอไม่ใช่แฟนฉัน"เล่มนั้น
อย่างแน่นอน
+++
ขากลับจากการกล่อมนายทุนให้หลวมตัวยอมควักเงินออกมาเป็นหมื่นเป็นแสนได้แล้ว
ผมเปิดวิทยุฟังในรถ บังเอิญมีเพลงนี้กำลังบรรเลงอยู่
" เพลง : ยังยิ้มได้
>> ศิลปิน : พลพล พลกองเส็ง
>> อัลบั้ม : ยังยิ้มได้
หลายครั้งที่ชีวิต เจอกับปัญหา
ทำให้ใจเธออ่อนล้า ลงบ้างไหม
ฉันถามด้วยความรัก ถามด้วยความห่วงใย...ไม่ได้ดูถูกเธอ
หวังแล้วก็ผิดหวัง มาตั้งกี่ครั้ง เธอก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่จากไป
ฉันรู้มันยากนัก ที่รักฉันนั้นขอบใจ เธอเหลือเกิน
เหนื่อยหน่อยนะ อยู่กับฉัน เมื่อสิ่งที่ฝันนั้นมันไม่ง่ายเลย
และวันนี้ฉันรู้ ต้องเหนื่อยหนักกว่าที่เคย
แต่เธอ... ก็ยังยิ้มได้
ไม่คิดจะยอมแพ้ เราก็ไม่แพ้
แค่เพียงทาง ไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน
ขุนเขาหรือขวากหนาม ด้วยรักมั่นคง ไม่ยากเกิน
ที่จะเดิน ไปให้ถึง ปลายทาง
S :.
เหนื่อยหน่อยนะ อยู่กับฉัน เมื่อสิ่งที่ฝันนั้นมันไม่ง่ายเลย
และวันนี้ฉันรู้ ต้องเหนื่อยหนักกว่าที่เคย
แต่เธอ... ก็ยังยิ้มได้
ไม่คิดจะยอมแพ้ เราก็ไม่แพ้
แค่เพียงทาง ไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน
ขุนเขาหรือขวากหนาม ด้วยรักมั่นคง ไม่ยากเกิน
ที่จะเดิน ไปให้ถึง ปลายทาง.."
เพลงจบ..ผมเหงา..เหงาอย่างเหลือเกิน..
เพราะเธอคนที่ยังยิ้มได้คนนั้น..บัดนี้..ไม่อยู่แม้เพียงเงาให้เชยชิด
เธอไปจากผมแล้ว..หลังจากเธอได้ใช้ความอดทนอย่างที่สุด เท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้แล้ว
เธอไปจากผม..เพราะผมเป็นคนขอร้องเธอให้เธอไป
ผมขอให้เธอไป..
ผมขอให้เธอ
ผมขอให้
ผมขอ
ผม
ผ...
++++++
ชีวิตของผมผูกพันกับบทเพลง
บทเพลงที่เขียนขึ้นจากชีวิตจริง
เต็มไปด้วยความสุข..ความทุกข์
ชีวิตจริงของผมก็เป็นเฉกเช่นเดียวกัน
แต่บัดนี้ผมทุกข์
ทุกข์เสียไม่บันยะบันยัง
ทุกข์อย่างไม่ต้องขออนุญาตใคร
++++
ขอบคุณที่ฟังผมบ่นครับ
จากคุณ :
แทนปิ๊วปิ้นและนายดอกเข็ม
- [
24 มิ.ย. 47 00:22:56
A:202.5.87.7 X:
]
ขอบคุณที่ฟังผมบ่นครับ
!!! ภูมิใจทำไมหรือคะ?