ความคิดเห็นที่ 1 ...ต่อค่ะ... "ชื่อเล่นชื่อนายก้อง เรียนคณะวิศวะ" "ผมนิสัยดี รูปหล่อ ไม่เคยเกเร หรือไปตีกับใคร" "รักใครรักจริง ไม่คิดนอกใจ" "ผมคนนี้แอบรักสาวฝั่งตรงข้าม" "เธอเรียนวรสาร เป็นคนน่ารัก" "เธอนั่งอยู่แถวที่สองคนที่สี่จากทางซ้าย" "เธอมีชื่อว่าแพรวา   ศิริโชติ หรือเจ๊แพรของผม" "น้องครับประโยคต่อไปนี้ไม่ต้องพูดนะครับ พี่พูดเอง" นายก้องพูดกับน้องๆ พอพูดจบนายก้องก็เดินมาที่กลางสนามพร้อมกับถือโทรโข่งมาด้วย พร้อมกับพูดว่า "แพรครับ ผมรักแพรครับ" และทั้งสนามก็เงียบลง แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงของผู้หญิงตะโกนตอบออกมาจากฝั่งของคณะวรสาร "นายก้องบ้ามาพูดอะไรตรงนี้" เสียงนี้เป็นเสียงของแพรที่เดินลงมาจากอัฒจรรย์ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ "ก็ผมอยากให้แพรรู้ และขอให้ทุกคนที่นี่เป็นพยาน ว่าผมจะรักแพรคนเดียว ไม่มีใครอื่นครับ ผมขอให้ทุกคนเป็นพยานให้ผมนะครับ" เสียงของนายก้องดังผ่านโทรโข่งไปทั่วสนาม "วู้" เสียงของทุกคนที่อยู่บนอัฒจรรย์แซวแพรกับก้อง "ตาบ้าไม่อายใครเขาบ้างรึไง" แพรตะโกนกลับไป นายก้องพูดผ่านโทรโข่งอีกว่า "เจ๊ครับผมรักเจ๊นะครับ เจ๊เป็นแฟนผมนะ" "เป็น เป็น เป็น" เสียงของทุกคนในสนามเชียร์ แพรเงียบไปนาน จนนายก้องชักใจไม่ดี แล้วสักพักแพรก็พยักหน้า "เจ๊พยักหน้าผมไม่เข้าใจว่าหมายความว่ายังไง" ก้องถามต่อ "ตาบ้าทำไมเข้าใจอะไรยากจัง ฉันพยักหน้ามันหมายถึงอะไรนายไม่เข้าใจหรือไง" แพรพูดผ่านโทรโข่ง "ไม่เข้าใจครับ เจ๊พูดออกมาได้มั้ย" นายก้องพูดกล้บมา "ก็ได้...ฉันตกลงคบกับนาย" แพรตอบเสร็จแล้วก็เดินออกจากสนามไป "เยส" นายก้องดีใจมาก และนายก้องก็รีบวิ่งตามไป "เฮ้อ! มีแฟนไปอีกคนแล้วเพื่อนเรา" ฝนพูดขึ้นหลังจากที่เหตุการณ์กลับเข้าสู่สภาวะปกติ "ใช่ เหลือแค่เราสองคน" ฉันตอบ "แล้วใครจะมีก่อนล่ะ เราหรือน้ำตาล" ฝนบอก "เราว่าฝนนะ เนื้อคู่เราสงสัยจะยังไม่เกิด" "เราว่าของเราก็เหมือนกัน" พูดจบฉันกับฝนก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน ส่วนเตยก็เอาแต่นั่งอมยิ้มเพราะเตยมีแฟนเรียบร้อยแล้ว "จะกลับบ้านกันรึยังครับสาวๆ" เสียงของเอกดังขึ้นระหว่างที่ฉันกับเพื่อนๆนั่งคุยกัน ส่วนยัยแพรก็คงกลับไปกับนายก้องแล้ว เพราะยังไม่กลับมากันเลย "จะกลับบ้านรึยังน้ำตาล" นายไม้ถามฉัน "อืมกลับก็ได้" ฉันพูดจบก็หันไปลาพวกเพื่อนๆ "งั้นพวกเราก็แยกย้ายกันกลับเลยละกันนะ" เอกบอกกับทุกคน "เตยครับกลับกันเถอะครับ" แบงค์เรียกเตยพร้อมกับจูงมือเตยเดินออกไปหลังจากที่เตยบอกลาทุกคนเสร็จ และทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน "เอ่อ...น้ำตาลวันนี้น้องส้มเขากลับด้วยนะ" นายไม้พูดขึ้นระหว่างที่ฉันกับเขากำลังเดินไปที่ป้ายรถเมลล์หน้ามหา'ลัย "อ้าว!แล้วน้องเขาไปไหนล่ะ" ฉันถามเพราะไม่เห็นน้องเขาเดินมาด้วย ทั้งๆที่ในใจฉันเริ่มรู้สึกอยากจะกลับคนเดียวแล้ว ไม่อยากเห็นน้องเขาอยู่กับนายไม้เลย แต่ฉันก็พูดอะไรไม่ได้ "น้องเขาบอกว่าจะไปเอาของที่ตึกคณะก่อนน่ะ แล้วเดี่ยวไปเจอกันที่ป้ายรถเมลล์น่ะ" นายไม้บอก "อืม" ฉันตอบได้แค่นี้ไม่รู้จะพูดอะไรอีก เมื่อเดินไปถึงที่ป้ายรถเมลล์ ฉันก็เห็นน้องเขายืนรออยู่แล้ว และเราทั้งสามคนก็กลับบ้านด้วยกัน และการกลับบ้านครั้งนี้ก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าหมู่บ้านที่น้องเขาอยู่อยู่ใกล้ๆหมู่บ้านฉันนี่เอง ระหว่างทางฉันไม่ค่อยได้พูดซักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะฟังน้องเขาคุยกับนายไม้ซะมากกว่า สงสัยคืนนี้ฉันต้องนอนดึกแน่เพราะตาค้างกับภาพที่เห็นอยู่นี่ สงสัยฉันคงจะต้องฝึกปลอบตัวเองไปอีกสักพักแน่เลย ...จบตอนที่ 6 ค่ะ... จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 27 มิ.ย. 47 21:12:46 A:168.120.26.97 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 หนูเอ๋อมาแต่งต่อแล้วค่ะ ยังไงก็ต้องฝากตอนที่หกเอาไว้ด้วยนะค่ะ คิดเห็นยังไงก็บอกกันได้นะค่ะ หนูเอ๋อยินดีรับฟังค่ะ และจะทำให้ดีที่สุดค่ะ จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 27 มิ.ย. 47 21:17:14 A:168.120.26.97 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหมือนเพลงฮิตตอนนี้เลย จากคุณ : scottie - [ 27 มิ.ย. 47 21:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 555 ชอบวิธีการสารภาพรักของนายก้องจังค่ะ คนอ่านอ่านไปก็นั่งขำ นั่งยิ้ม บ้าๆบอๆ อยู่คนเดียว :) มีสองคำที่สะกดผิดน่ะคะ คือ รถเมล์ ไม่มี ล สองตัวค่ะ กับ วารสาร จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 28 มิ.ย. 47 05:42:20 A:203.113.32.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 สงสารนู๋น้ำตาลอ่ะ อย่าให้จบแบบเศร้านะค่ะ จากคุณ : oreocream - [ 28 มิ.ย. 47 20:33:12 A:210.86.188.6 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 หนูเอ๋อไม่ให้จบแบบเศร้าหรอกค่ะ เพราะหนูเอ๋อก็ไม่ชอบเรื่องเศร้าๆค่ะ หนูเอ๋อจะพยายามต่อไปนะค่ะ จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 29 มิ.ย. 47 09:15:01 A:168.120.73.204 X: ]