ตอนที่ 5
เกือบสัปดาห์ที่ขาดการติดต่อกับฐปณีย์ ปรายฟ้ายอมรับเลยว่าชีวิตเธอดูแปลกๆไป ทำไมกันหนอ แค่ไม่กี่สัปดาห์ที่เลยผ่าน ไม่กี่ครั้งที่ได้พบกัน
มันเหมือนจะเป็นช่วงเวลาที่เปลี่ยนชีวิตของเธอได้
หญิงสาวค่อยๆพับชุดที่หยิบยืมมาจากปาจรีย์ลงถุงกระดาษ
ก็ไม่จำเป็นต้องใช้มันแล้วนี่นา
ทุกอย่างมันจบลงแล้ว
หน้าที่ของเธอจบลงพร้อมกับการเดินจากไปของฐปณีย์
หัวใจของเธอ
น้ำอุ่นๆไหลรินอาบแก้มขาวนวล
ใจหาย เธอรู้สึกใจหายกับการที่จะไม่ได้เจอเขาคนนั้นอีก
แผนการณ์รักหลอกๆ ที่เข้าไปแก้แค้นแทนพี่สาวของปาจรีย์นั้น คนที่เจ็บปวดจริงๆอาจจะเป็นเธอฝ่ายเดียว
ก็ในเมื่อเขายังมีผู้หญิงอื่นๆอีกตั้งหลายคน เขาจะมาเจ็บปวดอะไรกับเธอ
พอคิดแบบนั้น น้ำตาก็ยิ่งหลั่งไหลจนห้ามไว้ไม่ได้
เธอเทหัวใจให้เขาไปตั้งแต่แรกพบ
แม้จะรู้เกียรติศัพท์จากปาจรีย์ว่าเขาเป็นคนเช่นไร
เธอก็ยังรักเขา แต่เรื่องราวที่เธอก่อขึ้น มันไม่อาจจะทำให้เธอกลับไปยืนต่อสู้กับความรักได้อีก
เธอคงทนไม่ไหว หากพบว่า เขาทำทีเฉยเมยปรายฟ้าคนธรรมดา
กับปรายฟ้าคนที่เป็นเธอจริงๆ
เจ้ปาย จะไปไหนน่ะ เย็นแล้วนะ น้องชายซึ่งกำลังฟังเพลงอยู่ชั้นลอยของบ้านถามขึ้น เมื่อเห็นพี่สาวเดินลงมา
เอาของไปคืนยัยปา
เธอตอบเสียงเนือยๆ ท่าทีไม่สดใส
ขับรถไปส่งให้เอาไหมเจ๊ ท่าทางฝนจะตกด้วยนะนั่น น้องชายเสนอขึ้น ปรายฟ้าเห็นดีด้วย เธอไม่อยากจะอยู่ที่บ้านปาจรีย์นานๆ
อยากจะกลับมานอนหลับ
ให้วันเวลามันผ่านไปเร็วๆมากกว่า
+++++++++++++++++
นีน
พักนี้คุณเป็นอะไร ท่าทีซึมๆนะคะ เกล็ดแก้วมองสภาพเพื่อนหนุ่มแล้วต้องถอนใจ
ดวงตากลมโตฉายแววหม่นหมอง
ทะเลาะกับเด็กนั่นหรือคะ?
ฐปณีย์ส่ายหน้า แต่ก็ไม่พูดอะไร ไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีแดง
ฐปณีย์เบรครถ ทำให้รถที่ตามมาข้างหลังชนเข้าที่ท้ายรถดังปัง! ชายหนุ่มและหญิงสาวหันมองคู่กรณี ฐปณีย์ตาโตกว่าเก่า
บอกให้ขับช้าๆ ดูดิ๊เนี่ย
ชนเลย รถท่าทางจะแพงด้วยนะ
หญิงสาวผู้ซ้อนท้ายบ่นโวยวาย ก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อสังเกตเห็นป้ายทะเบียนรถ
โธ่ เจ๊ปาย
อย่าบ่นเลยน่า อ้าว เป็นอะไร
น้องชายหันมองพี่สาวที่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก
คนที่เธอนึกอยากเจอ
แต่ก็ไม่กล้าสู้หน้าด้วยนั้นมาอยู่ตรงหน้าเธอเสียแล้ว และเขาเองก็ทำหน้าตกใจด้วย
นีน
รถเป็นอะไรมากไหมคะ เสียงหญิงสาวอีกคนดังขึ้น ปรายฟ้าหลิ่วตามองคนทั้งคู่ สีหน้าบึ้งตึงอย่างไม่ทันตั้งตัว
เป้
เจ้จะไปรถแท็กซี่นะ ปรายฟ้าเดินไปยังฟุตบาท
เดี๋ยวสิ เจ๊
ปรายฟ้าไม่ฟังอะไร ไม่ตอบอะไรน้องชายอีกทั้งนั้น เป้าหมายของเธอคือรถแท็กซี่คันที่จอดชะลออยู่ที่สี่แยก แต่ร่างบางยังไม่ทันถึงรถ ก็ถูกกระชากให้เดินตามชายหนุ่มที่น่าจะเป็นคู่กรณีของน้องชาย
โอ๊ย ปล่อยฉันนะ! เธอขืนตัวออกจากมือหนาที่จับอยู่ หากแรงเธอน้อยเหลือเกิน ร่างบางจึงถูกลากไปจนถึงรถคันที่ท้ายเป็นรอย
เก๋
ผมมีธุระอะไรนิดหน่อย คุณกลับเองนะครับ ฐปณีย์ผลักร่างปรายฟ้าให้ขึ้นนั่งที่เบาะหน้า ร่างบางยังคงรั้นที่จะไม่ทำตาม
นี่ คุณ
เธออ้าปากโวยวาย ฐปณีย์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าขาวหมวย
เงียบๆหน่อยได้ไหมครับ ..ถ้ายังขืนทำเสียงดังอีก ผมจูบคุณตรงนี้แน่ และนั่นก็ทำให้ปรายฟ้ายอมที่จะเข้าไปนั่งในรถอย่างเสียมิได้
นีน
ใจเย็นๆนะคะ เกล็ดแก้วส่งเสียงเตือน
เขาหันมายิ้มตอบรับก่อนจะขับรถออกไป เกล็ดแก้วหันไปมองใบหน้าฉงนงงงันของชายหนุ่มอีกคน
ช่วยไปส่งฉันที่ตึกนั้นหน่อยได้ไหมคะ พอดีกระเป๋าเงินฉันอยู่บนรถเขาน่ะ พลางชี้ไปทางรถคันเมื่อครู่
++ มีต่อค่ะ
จากคุณ :
iNt_GaL
- [
30 มิ.ย. 47 17:39:33
]