เนื่องจากช่วงนี้มีข่าวยุ่งๆในสังคมโลก ตีแผ่ระบัดโบกฮือไปทั่ว ยังผล ให้เกิดการชะงักงันทางอารมณ์ และการถาโถมทางไมเกรน
เหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้สาวใหญ่ใจถึงหุ่นช้างน้ำ+ตุ่มแตก (แต่หน้าตาสวยมาก) ต้องนั่งพุงดุ่ยอยู่ติดจอ เพื่อตามข่าวอย่างไม่ลดละ
ครั้นพอเบื่อเข้า สาวช้างน้ำอยากจะแสดงสีมือในการวาดภาพ ตามอารมณ์ที่แปรปรวนของเธอ ก็ให้ต้องยั้งรั้งอารมณ์ไว้แค่ที่ใต้ลิ้นปี่ หาไม่... อารมณ์อาจตีกระพือจนสติแตกก็เป็นได้
ด้วยหุ่นพังแป้น นั่งบี้ๆติดต่อกันหลายวัน นั่งที แช่.............
แช่จนเก้าอี้หลุดออกเป็นชิ้นๆ
ครั้นจะซื้อใหม่ ช่วงนี้ขี้เกลือ ซึ่งไม่รู้ว่ามาจากไหน เกาะท่วมหัวหู ..... ช้างน้ำจึงยกเก้าอี้จากโต๊ะทานข้าวมานั่งแทน เสริมเบาะให้สูงขึ้นอีกนิด อา......... พอกล้อมแกล้ม
ข่าวที่ตื่นเต้น เหตุการณ์ชวนระทึก ทำให้ชะนีแป้นอึดอัดใจมิใช่น้อย ชะนีพังแป้นจึงพยายามจะวาดรูปแก้เลี่ยนจิต
เมื่อคืนชะนีน้ำแป้น ได้เปิดเพลงคลอหน่วย เพื่อบิ้วด์อามณ์สุดแรง และเริ่มบรรเลง บรรเลง และบรรเลง
ผลงานที่ออกมาพอดูได้ ไม่ถึงขั้นบันลือ และก็ไม่ถึงขีดบรรลัย
แต่... อวดไม่ได้ โชว์ ++ ไม่ได้!!
ตอนนี้จึงเกิดปิ๊งไอเดียว่า จะไปงัดภาพศิลป์ เน้น ภาพศิลป์ ที่มีไว้บ้างเป็นรูปเล่ม เน้น มีไว้บ้าง และเป็นรูปเล่ม
จะไปคุ้ยดู นัยว่าเป็นการสร้างอารมณ์เปลี่ยว แล้วลงมือเล่นกับตัวเอง
แต่... แหยะ ... ขนาดพยายามคิดให้มีอารมณ์เปลี่ยว ยังลำบากเลยในช่วงนี้
เลยคิดแผนใหม่ นั่งห้อยขาให้ยุงดูดเลือดเล่นๆ
ยุงนี่ก็กระไรเลยนะ
เลือดที่เราพลีให้ไม่มาก ของแค่นี้แบ่งๆกันได้ แต่ทำไมเวลากัดต้องเจ็บ กัดเจ็บยังทำให้คัน บางทีแพ้เห่อ แถมฝากรักฝากโรคไว้ด้วย นี่ยังไม่นับที่เวลากำลังนอนเคลิ้มๆ จะหลับมิหลับแหล่ อียุงพวกนี้ ก็มากระพือปีกหึ่งๆๆๆ ให้รำคาญเล่นซะงั้น ไล่ก็ไม่ไป คุยกันก็ไม่รู้เรื่อง!
อะเชิญ...... ห้อยอยู่เนี่ย ดูดเลย ดูดให้หนำใจ ดูดเสร็จแล้วก็เสร็จเลยล่ะ ไม่ต้องทิ้งโรคอะไรไว้ให้ต้องตามล้างเช็ดให้เดือดร้อนกันอีก
อิ่มแล้วก็ไป ไป ไป
ทุกชีวิตหากรู้จักแบ่งปัน ไม่เลือกฉันเลือกเธอ แบ่งให้ ได้ไปก็รู้จักพอ พอแล้วก็หยุด
หากต่างคนต่างรู้ว่าควรปันอะไร ให้ใคร อย่างไร แล้ว... โลกนี้คงไม่มันส์ระเบิดอย่างทุกวันนี้สินะ
อะ ดูดต่อเลย เอาให้พอ อิ่มยัง??? พอยัง???
พอแล้วก็ ไป ไป ไป ... รำคาญ ฉันจะได้ทำงานต่อได้เสียที!
= =
จากคุณ :
น้าสือสาว 
- [
6 ก.ค. 47 20:31:54
]
ห้อย... ให้ดูด
