ในความหวาดหวั่นที่เกาะกินหัวใจอยู่ ฉันเริ่มทบทวนตัวเอง เริ่มมองวันพรุ่งนี้...มะรืนนี้..และวันต่อๆไปของอนาคต
ท่ามกลางความอ้างว้างสับสนของฉัน เราเริ่มห่างกันไปอีกก้าว ฉันขลาดกลัวเกินกว่าจะรับโทรศัพท์ เขลาเกินกว่าจะบอกเล่าความกังวลในใจ ในที่สุดเขาก็เริ่มหมดความอดทน
ทำไมต้องหลบหน้ากัน
จากคุณ :
วาซีน่า เรน
- [
7 ก.ค. 47 14:54:41
A:202.28.123.253 X:
]
ฉันไม่กล้าก้าวเดิน 2
