ตอน 1
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2898967/W2898967.html

ตอน 2
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2901104/W2901104.html

ตอน 3 มาแล้วค่ะ


ผ่านมา 3 วัน
ในตอนเย็นชายหนุ่มกำลังขะมักขะเม่นอ่านหนังสือแต่งเพลงอย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่สนใจซ้อมเพลงอย่างที่บอกกับพวกพี่ๆที่บริษัท  ใครชวนไปไหนก็ไม่ออกไป บอกแต่ว่ามีธุระด่วนต้องทำ

ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือที่ซื้อมาอย่างเดียว  เพียงเพราะอยากเอาชนะผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ซึ่งยังไม่มีใครกล้าท้าหรือพูดกับเขาอย่างนี้ แต่คนที่ไม่มีความรู้ด้านนี้พอมาเริ่มอ่านก็ต้องงงเป็นธรรมดา นายเกมส์ก็เป็นคนหนึ่งที่เกิดอาการนี้

ก็เนื้อหาในหนังสือมันไม่ใช่นิตยสารนี่ที่จะมีภาพนางแบบสาวๆสวยๆ หุ่นอึ๋มๆ ยืนอวดโฉมเรือนร่าง ในนั้นจะมีแต่ กุญแจซอล กุญแจฟา แถมรูปตัวโน๊ตลักษณะต่างๆ ไม่ได้มีอะไรน่าดูเลย ตัวหนังสือก็เยอะมากมีแต่คำอธิบายว่าตัวโน๊ตนี้ ออกเสียงยังไง รูปร่างแบบไหน
"เฮ้อ ทำไมมันง่วงอย่างนี้ไม่เห็นจะสนุกเลย ไม่น่าไปรับคำท้ายัยปากไวเลย หาเรื่องแท้ๆ"ชายหนุ่มบ่นออกมา

ฝ่ายพวกสาวๆวันนี้ต่างก็มานั่งรวมกลุ่มกันที่บ้านของกีวี่หมด ต่างก็คุยกันถึงเรื่องหนุ่มในฝันของแต่ละคน
"นี่ๆ ถ้าจะหาแฟนสักคนจะนึกถึงอะไรก่อนเป็นอันดับแรก"
"ก็ต้องหล่อ รวย เก่ง ฉลาด เท่ห์"

"จะหาเจอเหรอฟะผู้ชายที่คุณสมบัติครบถ้วนขนาดนั้นน่ะ"เจ๊ใหญ่เป็นคนค้าน
"นั่นสิ หนูก็ว่าอย่างนั้นล่ะ"ยัยมะพร้าวที่นั่งกินแตงโมอย่างเอร็ดอร่อยออกความเห็น

"พูดถึงผู้ชายแล้วนึกถึงหนุ่มเกมส์ของกีวี่เนอะ ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นยังไง เห็นว่าอีก 3 วันจะขึ้นเล่นเวทีคอนเสริตแล้วนี่"ชมพู่พูดขึ้นมาบ้าง
"เกี่ยวอะไรกัน นายนั่นไม่ใช่ของชั้นสักหน่อย ยัยชมพู่"

"แต่ก็น่าสงสารนะคนไม่มีความรู้ด้านนี้จะรู้เรื่องได้ยังไงล่ะว่าการแต่งเพลงน่ะมันไม่ใช่หมูๆเลยนะ สงสัยป่านนี้คงนอนปวดหัว งงเต๊กไปแล้วมั้ง"ชมพู่ยังแสดงความเห็นเรื่องของหนุ่มเกมส์ต่อ

"ดีสมอยากอวดเก่งมาวิจารณ์เพลงของคนอื่นดีนัก"กีวี่ไม่สงสารชายหนุ่มเลย เธอไม่รู้หรอกว่าได้ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งต้องมาอดตาหลับขับตานอนศึกษาเรื่องที่ไม่เคยสนใจมาก่อน

+++++++
ตอนสายที่บริษัทผลิตเทปและซีดี ที่ทำงานของหนุ่มเกมส์ วันนี้เขามาซ้อมเพลง แต่ท่าทางว่าอารมณ์จะไม่ต่อเนื่องกันเท่าไหร่ เพราะนอนไม่พอนั่นเอง ทำให้เสียงร้องที่เปล่งออกมายังไม่ค่อยดี

"หลับตาเถิดนะ ในจิตใจทุกเวลา…………"เสียงของชายหนุ่มซ้อมเพลง
"เดี๋ยวก่อนเกมส์ วันนี้เป็นอะไร ทำไมร้องไม่ดีเลย เสียงยังออกมาไม่เต็มที่ ท่อนนี้มันต้องเสียงสูงนะ จำไม่ได้เหรอ เอาใหม่อีกครั้งนะ แล้วพี่ดอสโปรดิวเซอร์ก็เปิดดนตรีตั้งแต่ต้นให้เขาเริ่มร้องใหม่แต่ก็เหมือนเดิมคือยังไม่ดีขึ้น

"หยุดเลยเกมส์ พี่ถามจริงๆ เราซ้อมเพลงบ้างรึเปล่า ตลอดสามวันที่ผ่านมาน่ะ" หนุ่มเกมส์ถูกตักเตือนแต่เขาก็ไม่กล้าบอกว่าตลอดเวลาสามวันตนเองมัวแต่บ้าศึกษาแนวทางการแต่งเพลงอยู่

"คือช่วงนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายครับ เดี๋ยวขอแก้ตัวใหม่อีกรอบนะพี่ดอส
"พี่จะให้ร้องใหม่อีกครั้ง ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็ต้องเป็นพรุ่งนี้มาซ้อมละกัน" ชายหนุ่มที่ไม่เคยถูกติในเรื่องการร้อง กลับต้องมาฟังคำตักเตือน ซึ่งเป็นผลพวงจากที่เขานอนไม่พอนั่นเอง

และต่อเนื่องมาจนถึงสุขภาพที่คร่ำเคร่งกับเรื่องของหญิงสาว รวมถึงเรื่องงานที่ทำได้ไม่ดี ก็เลยทำให้นายเกมส์ล้มป่วย จนต้องเลื่อนงานคอนเสริตออกไปอีกจนกว่าเขาจะหาย

ที่บริษัทสร้างฝัน จำกัด
สาวรูปร่างอวบวิ่งทะเรอทะร่าเข้ามาในห้องอัดเสียงที่กีวี่และสาวชมพู่ยืนปรึกษางานกันอยู่ เธอถือหนังสือพิมพ์ข่าวบันเทิงเข้ามาด้วย

"นี่ๆ ชมพู่ กีวี่ อ่านข่าววันนี้รึยัง"
"ทำไมเหรอ พระเอกคนไหนเป็นเกย์ หรือว่าดาราคนไหนท้องก่อนแต่ง ถึงได้ดูตื่นเต้นเหลือเกินยัยมะพร้าว"กีวี่แกล้งแซวแมวมองสาว

"ก็ข่าวของนายเกมส์หนุ่มของกีวี่ไง"
"อีกแล้วนะ บอกว่าไม่ใช่ของชั้นก็ย้ำกันอยู่ได้"กีวี่ไม่พอใจที่ถูกแซวอย่างนั้น

"ข่าวอะไรมะพร้าว"ชมพู่ยื่นหน้าไปถาม
"ก็นี่ไง เกมส์หรือเจ้าของเพลงค้นหาใจ ขอเลื่อนงานคอนเสริตออกไปจนกว่าจะหายป่วย  อ่านแล้วเป็นไงล่ะ"แมวมองสาวร่างอวบเปิดไปที่หน้าหนังสือพิมพ์ที่มีข่าวเกี่ยวกับชายหนุ่ม

"แล้วทำไม ก็แค่นายเกมส์ป่วยไม่เห็นมีอะไรเลย"กีวี่ยังสงสัยว่าเอามาให้เธออ่านทำไม
"อ้าว กีวี่ เธอไม่แปลกใจเหรอว่าเขาป่วยเพราะอะไรน่ะ"
"ก็คงจะซ้อมเพลงมากไม่ก็เที่ยวดึกนอนไม่พอก็เลยทำให้ป่วย"

"แต่ชั้นว่าน่าจะเป็นเพราะกีวี่แหละที่ทำให้ป่วย"มะพร้าวโทษหญิงสาว
"ทำไมมาโทษกันง่ายๆอย่างนี้ล่ะมะพร้าว"

"ก็รึไม่จริงถ้ากีวี่ไม่ไปบังคับนายเกมส์ให้แต่งเพลงน่ะ ป่านนี้เขาก็เล่นคอนเสริตแล้วไม่ล้มป่วยอย่างนี้หรอก จริงมะชมพู่" หญิงสาวหันมาถามความเห็นเพื่อนข้างๆ ชมพู่ได้แต่พยักหน้า
"อะไรกัน ทีตอนแรกไม่เห็นพูดอย่างนี้กันเลย มีแต่สมน้ำหน้านายนั่น แล้วไมตอนนี้มาโทษชั้นคนเดียวล่ะ"

"ไม่รู้ ไม่ชี้ ไม่เกี่ยวกับเราสองคนเนอะ ชมพู่  คอยแก้ตัวกับเจ๊ใหญ่เอาเองละกัน" พูดยังไม่ทันขาดคำเจ๊วราตรีเจ้าของบริษัทก็วิ่งหน้าตั้งเปิดประตูเข้ามาหน้าตาตื่น

"นี่ๆ  รู้รึยังว่านายเกมส์ป่วยน่ะ"
"รู้ตั้งนานแล้วเจ๊ไปหลบอยู่ถ้ำไหนถึงเพิ่งรู้ข่าวน่ะ"มะพร้าวแซวเจ๊ใหญ่แห่งบริษัท เจ๊วราตรีไม่มีเวลามาต่อล้อต่อเถียงกับแมวมองสาวกลับถามไปที่หญิงสาวอีกคน

"เป็นเพราะเธอรึเปล่ากีวี่"
"เกี่ยวอะไรกับหนูล่ะเจ๊"เธอปฏิเสธทันที

"ก็ถ้าเธอไม่ไปท้าให้นายเกมส์แต่งเพลงแข่งล่ะก็เขาก็คงไม่ป่วยอย่างนี้หรอก"
"โอ๊ย อะไรกันเนี่ย มีแต่คนมาโทษอย่างเดียวเลยน่ะ ไม่คิดบ้างล่ะว่านายนั่นอาจจะไปทานอาหารแสลง  เที่ยวดึก ทำให้นอนไม่พอ"หญิงสาวร้องออกมาอย่างขัดใจที่ทุกคนโทษว่าเป็นความผิดของเธอคนเดียว

"ไม่รู้ล่ะ ยังไง ๆ เธอต้องไปเยี่ยมเขา  โทษฐานที่ทำให้ล้มป่วยลง"
"อะไร ทำไมต้องเป็นหนูด้วยล่ะเจ๊ คนอื่นก็มีเยอะแยะ มะพร้าวไงเจ๊ ชมพู่ มะละกอ ฯลฯ"

ไม่ว่าจะเถียงยังไงผลสุดท้ายคนที่ต้องถือตระกร้าผลไม้ไปเยี่ยมที่บ้านหนุ่มเกมส์ก็เป็นเธอ ยัยกีวี่ขัดรองเท้านั่นเอง
++++++
ที่บ้านของหนุ่มเกมส์

หญิงสาวจอดรถหน้าบ้านที่เป็นทาวน์เฮาส์ 2 ชั้นไม่ใหญ่โตมาก แต่แลดูเงียบๆ
"วันแย่อะไรเนี่ย ถึงต้องเป็นเราที่ต้องหิ้วของมาเยี่ยมนายนั่น" เธอเปรยออกมาพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาในรั้วบ้านของชายหนุ่มอย่างง่ายดาย

"ทำไมไม่รู้จักปิดประตูล็อคบ้านให้ดีนะ ถ้าเกิดมีขโมยขโจรเข้ามาจะทำยังไง"หญิงสาวบ่นแทนเจ้าของบ้านไม่ใช่บ้านตัวเองซักหน่อยห่วงไปได้

กีวี่เปิดกระจกสไลด์มองเข้าไปด้านใน สิ่งที่เธอเห็นเป็นอย่างแรกก็คือ หนังสือแต่งเพลงซึ่งอยู่ที่กระจกโต๊ะรับแขก หญิงสาวเดินเข้าไปเรื่อยๆก็ยังไม่เจอคนป่วยสักที สงสัยนอนอยู่ชั้นบน

"มีใครอยู่บ้างคะ"กีวี่ตะโกนถาม
"อยู่ในครัวครับ"เสียงตอบรับออกมาจากด้านใน เธอรีบเดินเข้าไปตามเสียง แล้วกีวี่ก็เห็นหนุ่มเกมส์ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นกำลังทำอะไรบางอย่างในครัว พอเขาหันมาเจอเธอก็ทำหน้าตกใจ

"อ้าว คุณมาได้ยังไงน่ะ"ชายหนุ่มรีบเก็บหนังสือแต่งเพลงอีกเล่มที่ถืออยู่ในมือระหว่างทำอาหารไว้ด้านหลัง
"ทำอะไรอยู่น่ะคุณ"
"เห็นผมนั่งซักผ้าเหรอ"นั่น นี่ขนาดป่วยยังปากดีอีก

"ชั้นถามดีๆนะ ทำไมต้องตอบยวนด้วย"
"ผมก็ตอบดีๆ เห็นอยู่ว่าทำกับข้าวยังถามอีก"กีวี่ต้องสะกดความอดทนนับหนึ่งถึงสิบไม่ให้เผลอต่อยปากคนป่วย

"ไหนดูสิทำอะไรกิน หน้าตาไม่บอกยี่ห้อเลยว่าเป็นพ่อครัว"เธอยื่นหน้าเข้าไปดูในหม้อใกล้ๆที่หนุ่มเกมส์กำลังคนอยู่ในลักษณะไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่
"เฮ้ย อะไรกันคุณ จะมาดูกับข้าวที่ผมทำได้ยังไง"พอเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาดูฝีมือการทำกับข้าวของเขาชายหนุ่มรีบหาหม้อมาปิดทันที

"นี่ ชั้นไม่แย่งคุณทานหรอก แค่อยากรู้เฉยๆว่าทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอแค่นั้นทำหวงไปได้ แล้วนี่อะไรซ่อนไว้ข้างหลังเห็นมานานแล้ว" พูดจบกีวี่ก็หยิบหนังสือจากมือของเขาที่ซ่อนไว้ด้านข้าง พอเห็นว่าเป็นหนังสืออะไรก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้

"ไม่มีมารยาทเลยนะอยู่ๆก็มาดึงของคนอื่นไป แล้วนี่คุณมาทำไม"
"ก็จะมาดูนักร้องที่ป่วยน่ะสิ ว่าเป็นอะไรถึงได้เล่นคอนเสริตไม่ไหว แต่ชั้นรู้แล้วล่ะ ว่าเพราะอะไร"
"เพราะอะไร" ชายหนุ่มถามเธออย่างไม่ยอมแพ้

"จะให้บอกจริงๆเหรอ ที่แท้ก็กลัวแพ้นี่เอง"
"ใครกลัวแพ้"เวลานี้หนุ่มเกมส์ลืมข้าวต้มในหม้อไปเสียสนิทเพราะหญิงสาวมาจี้จุดเขา

"ก็คุณไง กลัวแพ้ชั้น เพราะไม่มีความรู้ด้านแต่งเพลงแต่แค่นมาวิจารณ์งานของคนอื่น พอเจอกับตัวบ้างแล้วเป็นไงล่ะ ยากมะกว่าจะแต่งเพลงได้แต่ละเพลงน่ะ"กีวี่เถียงกับเขาเธอลืมไปว่าเจ๊ใหญ่ให้มาเยี่ยมเฉยๆไม่ได้ให้มากวนโทสะคนป่วย

"เอ๊ะ เหม็นไหม้อะไรน่ะ"กีวี่ได้กลิ่นไหม้ในห้องครัว หญิงสาวไล่ดมไปรอบๆรวมทั้งตัวของเขาด้วย
"อะไรเล่าคุณ ตกใจหมด"หนุ่มเกมส์รู้สึกแปลกๆยามที่เธอเข้ามาใกล้เขา

กีวี่ค่อยๆเปิดหม้อข้าวต้มที่ชายหนุ่มใช้ฝาปิดไว้
"นี่ไงล่ะ เหม็นไหม้จากตรงนี้น่ะเอง ว๊าย นี่คุณต้มอะไรน่ะ ทำไมมันไม่เห็นมีสีสันอะไรเลย"หญิงสาววิจารณ์กับข้าวของชายหนุ่ม

"ข้าวต้ม"
"เนี่ยนะข้าวต้ม  โหทำไมไม่มีอะไรเลยมีแต่ข้าว ทำไมไม่ออกไปซื้อข้างนอกล่ะคุณ"
"ไม่เอาล่ะ ขี้เกียจ กินแค่นี้ก็ได้"

"ไม่ได้นะ มันไม่มีประโยชน์ เดี๋ยวชั้นไปซื้อมาให้ใหม่ กินได้ยังไงมีแต่ข้าวอย่างเดียว รอเดี๋ยวนะ"พูดจบกีวี่ก็ขับรถออกไปข้างนอก แต่ก็ไม่ลืมล็อกประตูให้เขา แล้วเธอไปห่วงไยเขาทำไมในเมื่อชายหนุ่มทำให้ตนเองถูกดุจากพวกคนในบริษัท

หายไปไม่นานกีวี่ก็กลับมาพร้อมข้าวต้มในมือ 1 ถุง  หญิงสาวจัดการเทใส่ชามให้หนุ่มเกมส์ด้วยท่าทางคล่องแคล่ว จากนั้นก็ยกออกมาด้านนอกที่ระเบียง

"อยู่แต่ในบ้านมันอับ ออกมาสูดอากาศด้านนอกจะได้หายเร็วๆ" เธอทำเหมือนเขาเป็นเด็กในบ้านจัดการให้ทุกอย่างสั่งเสร็จไปในตัว หนุ่มเกมส์ได้แต่มองหญิงสาวด้วยความรู้สึกใหม่ ไม่เคยมีใครมาจู้จี้วุ่นวายกับเขาเลยตั้งแต่ชายหนุ่มทำงานนอกจากแม่ของเขา (นี่นางเอกชั้นดูแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ)

ก่อนทานข้าวต้มกีวี่ก็ถามเขาถึงเรื่องยา หนุ่มเกมส์ก็ส่งให้เธอ แล้วก็จัดการสั่งเขาอีกครั้ง
"นี่ยาทานก่อนอาหาร 2 เม็ด  เดี๋ยวพอทานข้าวต้มหมด ก็ทานยานี้ต่อด้วยนะคุณ เธอวางยาไว้ข้างๆชามข้าวต้ม แล้วก็ลุกไปกดน้ำอุ่นใส่แก้วมาให้เขา

"นี่คุณอยู่คนเดียวเหรอ"เธอมองไปรอบๆบ้าน
"ปกติมีแม่บ้านมาทำความสะอาดตอนเช้า อย่างเดียว"

"แล้วกับข้าวล่ะ ใครทำทุกครั้ง"หญิงสาวถามซอกแซกเรื่องของชายหนุ่ม
"ก็ทานเอาข้างนอก ไม่เคยทานที่บ้านสักที แล้วคุณยังไม่กลับอีกเหรอ"หนุ่มเกมส์ถามกีวี่

"เออ ลืมสนิทเลย ชั้นจะมาขอโทษคุณที่เป็นต้นเหตุทำให้ป่วย  ก็เลยเอาผลไม้มาเยี่ยม ทานได้นะมีประโยชน์"ไม่พูดเปล่าหญิงสาวกลับเข้าไปในครัวหยิบมีดกับจานมาปอกผลไม้ให้เขาทาน

กีวี่จัดการแกะส้มกับเฉาะแอ๊ปเปิ้ลใส่จานให้เขาด้วยท่าทางทะมัดทะแมง หนุ่มเกมส์มองการทำงานของเธอเพลินไป เธอส่งผลไม้ให้เขาทาน
"ไม่ทานด้วยกันเหรอคุณ"

"ไม่ล่ะ เย็นแล้ว เดี๋ยวชั้นคงต้องขอตัวกลับ  ถ้าออกไปซื้อของไม่ไหว พรุ่งนี้จะแวะซื้อมาฝากไปนะคุณ อ้อ แล้วเรื่องแต่งเพลงน่ะไม่ต้องไปสนใจแล้วนะ ชั้นไม่ได้จริงจังอะไรมากหรอก ตามไปล็อกประตูด้วยนะ เดี๋ยวมีโจรเข้ามาจะยุ่ง

หนุ่มเกมส์ตามไปส่งหญิงสาวที่หน้าบ้าน
"ขอบคุณนะครับ"
"ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เล็กน้อย อย่าลืมเช็ดตัวกับทานยาก่อนนอนด้วยล่ะคุณ ชั้นไปล่ะ" หนุ่มเกมส์รอจนหญิงสาวขับรถไปแล้วจึงเข้าบ้าน