ท่ามกลางขุนเขาตั้งตระหง่านทอดยาวไกลโพ้น หุบเขาล้ำลึก ยากที่ผู้คนจะดั้นด้นมาถึง แต่สถานที่แห่งนี้กลับมี กระท่อมเก่าคร่ำคร่า ภายในตกแต่งเรียบง่าย เครื่องใช้สอยล้วนแต่ธรรมดาๆ หากแต่ที่เด่นสะดุดตาที่สุดเห็นจะเป็น กระบี่สีเขียวมรกต เนื่องเพราะมันมิเพียงมิใช่เครื่องประดับ มันยังดูล้ำค่าเกินไปเมื่อเปรียบเทียบกับตัวกระท่อมน้อยแห่งนี้
กระบี่มรกตงดงามล้ำค่าสองเล่ม แขวนประดับอยู่บนฝาผนังด้านหนึ่ง เพียงแค่ฝักที่ตีขึ้นมาอย่างประณีตซึ่งประดับประดาด้วยอัญมณีก็สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นมาที่มิใช่เล็กน้อยของกระบี่คู่นี้ ยังมีที่ปลายด้ามกระบี่ยังสลักเสลาเป็นมังกรมรกตสีเขียวเข้มโดดเด่น หากนำกระบี่ทั้งสองออกขายทอดตลาด น่ากลัวสามารถจัดสร้างกระท่อมทรุดโทรมเช่นนี้นับร้อยหลังทีเดียว! แต่ผู้เป็นเจ้าของมันกลับพอใจที่จะแขวนมันประดับไว้ที่ผนังด้านหนึ่ง ในกระท่อมที่ทั้งทรุดโทรมและธรรมดาแห่งนี้
กระท่อมน้อยยังพำนักอยู่ด้วย สามี ภรรยาวัยกลางคนคู่หนึ่ง!
ชายวัยกลางคน แต่งกายรัดกุม คิ้วเข้มดกหนา โหนกแก้มนูนสูง นัยตาทอประกายแวววาว เค้าหน้าแฝงความเข้มแข็งและ มุ่งมั่น ท่าทางเขาคล้ายคนที่ผ่านเรื่องราวมามาย บัดนี้กำลังนั่งสงบนิ่งครุ่นคิดอยู่บนโต๊ะ
เสียงประตูเปิดเบาๆ ทำให้เขาตื่นจากภวังค์
"น้ำชาค่ะ ท่านพี่"
"อืมม์ ขอบใจมาก"
"ท่านเหมือนมีเรื่องวิตกกังวล หากข้าพเจ้าเดาไม่ผิดคงเป็นเรื่อง ฮั่นตง และ ฉิกจับอิด?" นางกล่าวกับสามี
"มิเพียงแต่สองเรื่องนั้นเท่านั้น ยังมีเรื่อง เฮียงเน้ย ด้วย"
เขาและภรรยา เป็นศิษย์เอกของผู้เฒ่ากระเรียนฟ้า หลังจากสำเร็จสุดยอดวิชาก็ออกผาดโผนในยุทธภพ จนยี่สิบปีที่แล้ว พวกมันก็อำลาวงการเร้นกาย มาอยู่กลางป่าเขา หวังใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุข จนเมื่อสองปีก่อน พวกมันถูกขอความช่วยเหลือ จากสหายผู้หนึ่ง ที่อ้างว่า ล่วงรู้แผนการร้ายของ พรรคฉิกจับอิด เป็นอย่างดี และกำลัง ดำเนินแผนการใหญ่เพื่อต่อต้าน ฉิกจับอิด ทั้งในที่แจ้งและในที่ลับ แน่นอน ศึกครั้งนี้ย่อมจะต้องเกิดความสูญเสียใหญ่หลวง แต่ด้วยเหตุผลบางประการ ทำให้มันสองสามี ภรรยายอมร่วมมือด้วย ทั้งยังละทิ้งคำสาบานที่จะทิ้งเรื่องราวในยุทธภพไว้เบื้องหลัง
"ท่านกลับคิดว่า เราทั้งสองไม่ควรละทิ้งคำสาบานว่า จะไม่หวนคืนยุทธภพมาครั้งนี้ใช่ หรือ ไม่?" ผู้เป็นภรรยากล่าวอย่างรู้ใจ
"
"
นางกล่าวต่อ
"ในเมื่อพวกเรารับงานนี้ ตั้งแต่ต้นและเรื่องนี้เกี่ยวพันกับความเป็นความตายของบ้านเมือง พวกเราก็สมควรทำงานให้ลุล่วง
"
"บางทีข้าฯ กลับคิดว่า ลำพังคำพูด กับ หลักฐานเพียงไม่กี่ชิ้น อาจไม่น่าเชื่อถือ ยิ่งไปกว่านั้น พรรคฉิกจับอิด ยังมี ฮั่นตง!"ฝ่ายสามีกล่าวด้วยความยุ่งยากใจ
นิ่งชั่วครู่จากนั้นกล่าวต่อเสียงนุ่มนวล
"ข้าฯ รู้.. ว่า เจ้าอาจไม่เชื่อในตัวฮั่นตง แต่ต้องไม่ลืม ผู้ครอบครองกำไลมังกรเขียว นั้น ถือว่า เป็นตัวแทนของอาจารย์ ผู้ที่มิคู่ควร อาจารย์ย่อมไม่มีวันมอบของสิ่งนั้นให้อย่างเด็ดขาด ต่อให้ไม่เชื่อในตัวฮั่นตง แต่ก็ควรเชื่อมั่นในท่านอาจารย์"
"ท่านพี่ พวกเราจากอาจารย์มากว่า สามสิบปี แล้ว กำไลมังกรเขียว ตกมาถึง ฮั่นตง อย่างไร มิอาจทราบ บางที เรื่องราวอาจไม่เป็นอย่างที่ท่านคิดก็เป็นได้"
นางกล่าวแย้ง
"เจ้ายังไม่เข้าใจ"
เขากล่าวเบาๆ
"พี่ท่าน ที่แท้กำไลมังกรเขียว มีความลับอันใดซ่อนอยู่ พวกเราใช้ชีวิตร่วมกันมากว่า 30 ปี ใยท่านมิแพร่งพรายให้ข้าพเจ้าทราบ ท่านควรทราบว่าแม้ข้าพเจ้าอายุกว่า 50 แล้ว ทว่ายังน้อยใจเป็น"
ฮา ฮา เอาล่ะๆ มาถึงขั้นนี้แล้ว ในเมื่อเจ้าอยากรู้นักข้าฯก็จะบอก
อย่างไรเสีย นางก็เป็นภรรยาที่ดี เพียงคำพูดไม่กี่คำ กลับ สามารถ ทำให้ สามีของนางผ่อนคลายลงได้
"นี่เป็นความลับของสำนักเรา ว่าที่ผู้สืบทอดเท่านั้น จึงล่วงรู้ กำไลมังกรเขียว มิเพียงเป็นตัวแทนเจ้าสำนัก แต่ ยังเป็นอาวุธชนิดหนึ่ง"
"เป็นอาวุธ? หรือว่า เงาพรายไร้รูป"
"ถูกต้อง ผู้สืบทอดจะได้รับการถ่ายทอด เคล็ด"ปราณผันแปร" เป็นพลังภายใน ที่เมื่อเดินพลังแล้ว จะรีดเร้นกำไลมังกรเขียวซึ่งตีจากเหล็กเย็นพันปี มีความแข็งแกร่งและยืดหยุ่น ให้กลายเป็น ศาสตราวุธ พร้อมปลดปล่อยไอเย็นออกมาคุกคามฝ่ายตรงข้าม เท่ากับว่าช่วงเวลาที่ใช้ลมปราณมหาศาลรีดเร้นนั้นจะเกิดบรรยากาศที่มีไอเย็นคุกคาม เท่ากับลดทอนช่องว่างและจุดอ่อนของผู้ใช้ซึ่งเกิดขึ้นในยามที่ใช้พลังรีดเร้นศาสตราวุธออกมา ต่อให้เป็นสุดยอดฝีมือที่ร้ายกาจ ยังมิอาจที่จะไม่โคจรพลังต่อต้านกับความเย็นที่คุกคาม อย่าว่าแต่ชนชั้นธรรมดาสามัญ กระบี่เงาพรายนั้นย่อมเป็นศาสตราวุธที่เกิดจากเคล็ดผันแปรกอปรกับกำไลมังกรเขียว เกิดเป็นสุดยอดศาสตราวุธที่กล้าแข็งยากยิ่งจะถูกทำลาย สามารถปลดปล่อยอานุภาพอันสะเทือนฟ้าสั่นคลอนผืนดิน ที่ร้ายกาจกว่านั้นก็คือ
.."
"คืออันใด?"
"คือ...ฮั่นตงเอง!!!!"
"คือ...มัน?!!" ฝ่ายภรรยาทวนคำ
"ใช่ ฮั่นตงกลับร้ายกาจกว่าที่ควรจะเป็น มันนอกจากสามารถใช้ประสิทธิภาพของเคล็ด "ปราณผันแปร" และ "กำไลมังกรเขียว" ได้อย่างถึงที่สุดแล้ว ยังสามารถคิดค้นสุดยอดวิชาอย่าง เงาพรายไร้รูป ที่สามารถนำพลังทั้งหมดปลดปล่อยออกมาใช้ได้อย่างเต็มที่ ในคราเดียว ข้าฯเอง ก็เพิ่งจะเข้าใจถึง เงาพรายไร้รูป ก็เมื่อตอนที่เห็นกำไลมังกรเขียว นี่เอง"
"ที่แท้ เป็นเช่นนี้ มิน่าข้าพเจ้าเคยได้ยินคำร่ำลือที่ว่า "ผู้ที่ตายใต้กระบวนท่าเงาพรายไร้รูปโลหิตจะผนึกตัวแข็ง ไม่ไหลเนืองนองเช่นศาสตราวุธทั่วไป คงมาจากสาเหตุนี้?"
"หึ หึ แต่ความพิสดารลึกล้ำของกำไลมังกรเขียว มิใช่เพียงเท่านี้ดอก เมื่อเคล็ดวิชาปราณผันแปร กล้าแข็งจนถึงขีดสุด จะสามารถรีดเร้นดูดกลืนกำไลมังกรเขียว เข้าสู่ร่างกาย พลังมังกรเขียวจะเข้าไปหลอมรวมกับ กระดูก เส้นเอ็น และชีพจร ของผู้ฝึก และจะสร้างลมปราณไอเย็นหมุนเวียนทั่วร่าง แทนที่ชีพจรเดิม และนี่กลับเป็นคุณสมบัติประการสำคัญ สามารถต่อเส้นเอ็นผลัดเปลี่ยนกระดูก กรุยเส้นชีพจร ผู้ที่สำเร็จถึงขั้นนี้ จะเกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ชีพจรทั้งแปด ช่องว่างทั้งหกจะถูกบรรจุเต็มไปด้วยพลังภายใน มิเพียงเท่านั้น กระดูกและเส้นเอ็นที่ผลัดเปลี่ยนใหม่จะยิ่งแข็งแกร่งทนทาน สามารถรองรับอาการบาดเจ็บนานาชนิด ทั้งยังมีความสามารถในการชุบชีวิตบรรเทาอาการบาดเจ็บ ขอเพียงเป็นผู้ที่ยังมีลมหายใจ เพียงอาศัยการรีดเร้นพลังมังกรเขียวเข้าสู่ร่างกายคนผู้นั้น ต่อให้บาดเจ็บปางตายก็สามารถฟื้นคืนได้ และพลังฝีมือของคนผู้นั้นจะยิ่งรุดหน้าไปอีกหลายขั้นทีเดียว"
"ข้าพเจ้ายังมีที่ไม่เข้าใจ ในเมื่อบาดเจ็บสาหัส ย่อมมิสามารถโคจรพลัง นั่นจะทำได้อย่างไร ในเมื่อผู้ที่จะรีดพลังมังกรเขียวได้จะต้องมีพลังภายในสูงส่ง?"
"ข้อนี้ อาจารย์บอกว่า มีทาง แต่ มิได้บอกว่าเป็นเช่นไร เพียงกล่าวว่า การจะสำเร็จสุดยอดวิชาชนิดนี้ ต้องฝึกปรือ ไม่ต่ำกว่า 50 ปี หลายคนฝึกชั่วชีวิต ก็ยังไม่สามารถสำเร็จถึงขั้นนี้ อย่างอาจารย์เป็นต้น เมื่อสำเร็จยอดวิชาแล้ว นอกจากจะมีพลังแข็งแกร่ง ลมปราณชีพจรเข้มแข็ง พิษต่างๆ มิอาจทำร้ายได้ ยังสามารถปลดปล่อยพลังมังกรเขียวออกมาเป็นอาวุธคล้ายๆ เงาพรายไร้รูป ทว่าสามารถใช้ได้ดั่งใจมากขึ้น เนื่องจากคนและ กระบี่กลับหลอมหลวมเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน"
ถอนใจนิดหนึ่ง จึงกล่าวต่อ
"และนี่คือ ความเป็นอัจฉริยะของฮั่นตง แม้นมันยังมิสามารถสำเร็จสุดยอดวิชา แต่ก็สามารถปรับใช้สิ่งที่มีอยู่ ให้มีประสิทธิภาพสูงสุดใกล้เคียงกับ สุดยอดวิชา นับว่า อาจารย์เลือกผู้สืบทอดไม่ผิดจริงๆ"
"ในเมื่อวันนี้ ฮั่นตง กลับไปรับใช้ ฉิกจับอิด ทำให้ข้าฯ เกิดความสับสนเป็นอย่างยิ่ง"
เขากล่าว
"แต่ดูจากรูปการแล้ว ข้าพเจ้าเชื่อว่า มันคงเพียงเข้าไปสืบคดี บางที ทางการอาจจะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับ ฉิกจับอิด เช่นเดียวกับเราก็เป็นได้"
"อย่างไรก็ตาม ข้าฯ ก็ยังสงสัยในจุดประสงค์ของ เฮียงเน้ย อยู่ดี ข้าฯไม่เชื่อว่าวิถีที่เลว จะนำไปสู่ผลที่ดีได้ เฮียงเน้ยใช้ทั้งวิธีที่ถูก และ ผิด บางเรื่องกลับโหดเหี้ยม อำมหิตจนเกินไป"
"แต่อย่างน้อย เฮียงเน้ย ก็
.."
"เอาเถอะ ตอนนี้ยังไม่อาจสรุปได้ พวกเราคงต้องดำเนินการเยี่ยงนี้ไปก่อน"
..
แก้บ่อยหน่อย เนื่องจาก ปรับปรุงข้อความแล้วขึ้นเป็น tag html เต็มไปหมด
สงสัย web จะรวนตั้งแต่โดนพิษน้องตั๊กเล่นงาน
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 47 20:14:52
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 47 20:08:02
จากคุณ :
ทีมแต่งนิยาย 
- [
8 ก.ค. 47 19:59:05
]
=[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอนที่ 53 "กำไลมังกรเขียว"
