เพื่อนนัท เวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียว นี่เข้าเดือน 7 แล้ว หมดไปครึ่งปีแล้วหรือนี่ ว่าหมดไปครึ่งปีเร็วแล้ว ยิ่งคิดว่าเราจะได้เจอกันในกระทู้วันที่ 10 กรกฎาคมเป็นรอบที่ 4 แล้ว ยิ่งไม่น่าเชื่อเลย (แสดงว่าเรามาสิงถนนฯอยู่ 3 ปีเข้านี่แล้ว นานขนาดนี้เชียว) ยังจำได้ถึงเรื่องที่เราคุยกันเมื่อก่อน ตอนที่สมาชิกกลุ่มคนบ่นเลื่อนลอยรุ่นพี่แบบพวกเราบอกรุ่นน้องๆ ว่า ถ้าวันหนึ่งพวกเราห่างหายกันไป ก็เป็นเรื่องธรรมดา เอาเข้าจริง น้องๆ ที่ทำท่าไม่อยากให้กลุ่มคนบ่นหายไป ก็หลุดออกนอกวงไปหมดแล้ว เหลือแต่รุ่นแก่ๆ และกลางๆ นี่แหละที่ยังติดต่อกันได้อยู่(บ้าง) เดี๋ยวนี้นัทไม่มีเวลาเข้ามาที่ถนนฯแล้ว แต่เจอกันทุกครั้ง นัทก็ถามถึงข่าวคราวของถนนฯอยู่เสมอ วันนี้เราเล่าให้ฟังทางกระทู้นี้แล้วกันนะ ตอนนี้ถนนฯอยู่ในช่วงซบเซา ดูจากจำนวนกระทู้ที่ขึ้นในแต่ละวัน น้อยลงไปเยอะทีเดียว บางช่วงขึ้นมากกว่า 20 กระทู้ (ไม่สนบทกวีนะ) แนวเรื่องก็ยังแนวรักโรแมนติกเป็นส่วนใหญ่อยู่ บางทีเราก็คิดจะว่าจะเลิกเข้าถนนแล้วล่ะ เพราะเราเริ่มสับสนเรื่องนู้น เรื่องนี้ไปหมดแล้ว พล็อตก็เริ่มจะหลีกกันไปไม่พ้น แต่ว่าที่แตกต่างจากตอนที่นัทมีเวลามาอ่านก็คือเริ่มมีเรื่องแนวฆาตกรรม สืบสวนเข้ามา แล้วก็มีชาวถนนฯที่มีฝีมือวาดรูปสวยๆ หลายคนเชียว ไม่ว่าจะวาดรูปน่ารักๆ หรือรูปตลกๆ เป็นสีสันให้ถนนฯเยอะเลย นักเขียนรุ่นหลังก็มีหลายคนที่เขียนเรื่องได้หลายแนว เรื่องๆ หลายเรื่องก็เขียนได้ดีจนไม่อยากเชื่อว่าเป็นมือใหม่เขียนจริงๆ อีกแบบที่เจอค่อนข้างบ่อยคือสลัดแนวของหนังสือดังๆ ไปไม่พ้น ครองตำแหน่งแชมป์น่าจะเป็น Harry Potterบางทีเราก็เบื่อที่จะอ่านนะ มีหลายเรื่องเลยที่ลงไม่จบ หลายคนที่ไม่สนใจใครอื่น ตะบี้ตะบันแปะอย่างเดียว สงสัยว่าเคยกลับไปอ่านที่มีคนเขียนในกระทู้ตัวเองบ้างหรือเปล่า เพราะไม่เห็นจะปรับตามที่มีคนแนะนำเลย ยิ่งพวกที่ลงกระทู้ถี่ๆ แต่สั้นนิดเดียวนี่ เยอะมาก มันบั่นทอนกำลังใจในการอ่านมาก เปิดเข้ามา เจอกระทู้ใหม่เป็นพรืด ถอดใจเลย แต่ถนนฯก็ยังคงเสน่ห์ของถนนฯไว้อยู่ มีนักเขียนหลายคนเลยที่เราอยากแนะนำนัทให้อ่าน ไว้เจอกันแล้วจะบอกแล้วกันจ้ะว่าใครบ้างที่เราสามารถเชียร์อย่างออกนอกหน้าได้ อีกเรื่องที่ยังอยู่คู่ถนนฯ คือกลุ่มมิตรน้ำหมึกที่กลายเป็นเกลอแก้วกันในชีวิตจริง เหมือนที่ก่อนหน้าพวกเราก็มีกลุ่มนึง ตอนนี้ก็มีอยู่หลายกลุ่มเชียว ที่จริงวันนี้ หมายถึงคืนวันศุกร์น่ะนะ ก็มีมีตติ้งชาวถนนฯเหมือนกัน แต่เราไม่สะดวกเลยไม่ได้ไป ช่วงนี้งานรุม ทำไม่ค่อยจะทันเลยนัทเอ๊ย นี่ถ้าไม่ได้ถนนนักเขียนของพันทิป เราก็จะไม่ได้รู้จักคนดีๆ ในชีวิตเราหลายๆ คนเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นนัท รสา (ที่เป็นบทพิสูจน์ทฤษฎีโลกกลมได้อย่างดี) พี่ปุ๊ น้องๆ อย่างมิน แอน รีนา นี่ปีนี้ไอซ์เขาจะกลับเมืองไทยแล้ว ก็หวังว่าจะมีโอกาสได้เจอน้องเขาสักครั้ง แล้วน้องคนหนึ่งก็กำหนดวันแต่งงานไว้แล้ว เย้ๆ ตอนนี้ที่หวังไว้ก็คือรสาจะกลับมาทันฉลองปีใหม่ 2548 ที่เมืองไทย แต่เราว่าถ้ามีโอกาสได้เที่ยวต่อไปอีกหน่อย เธอคงไม่ทิ้งโอกาสนั้นเป็นแน่ (ต่อมอิจฉากรุณาทำงานล่วงหน้า)เราช๊อบ ชอบที่นัทเขียนการ์ดให้เรา ยิ้มปลื้มเลยตอนที่อ่าน อยากจะสามารถเขียนอะไรสั้นๆ แต่มีความหมายดีๆ ได้อย่างนั้นบ้างจัง แต่ไร้ความสามารถ บางทีก็เบื่อตัวเองนะว่าทำไมฉันช่างทื่อมะลื่อ ไร้ความละมุนละไมได้ถึงเพียงนี้ แต่เอาเถอะ ถ้าไม่มีคนแบบเรา คนก็ไม่ซึ้งถึงคุณค่าของคนแบบนัทได้มากเท่านี้หรอก อิอิ ขอบคุณนัทมากๆ สำหรับมิตรภาพที่งดงาม ขอบคุณที่อดทนกับเรา และขอบคุณสำหรับคำแนะนำและมุมมองที่อ่อนโยน ดีใจที่หลังจากไปเที่ยวด้วยกัน (ต่างประเทศเชียวนะ) แล้วเรายังคบกันได้อยู่ เราว่าทริปนั้นทำให้เราได้รู้จักและยอมรับอีกฝ่ายได้อย่างดีเลยนะ ดีใจจริงๆ จ้ะ แล้วเราจะตามไปทวงดอยอ่างขาง ภายในพย.นี้ แน่นอน เตรียมทำใจไว้ให้ดี กระทู้นี้คงจะเป็นกระทู้สุดท้ายที่เราจะตั้งให้นัทในวันที่ 10 กรกฎาคมแล้วล่ะ ชาวถนนฯที่จะจำ July 10 หรือ ตุ๊กตาเจียระไนได้ คงน้อยเต็มที แต่ก็ยังแอบหวังว่าหลายๆ คนที่เรายังพอเห็นอยู่ จะผ่านเข้ามาอ่านกระทู้นี้ และทิ้งความระลึกถึงให้นัทในโอกาสวันเกิดนี้ สุขสันต์วันเกิดจ้ะ เพื่อนนัท ไม่ว่าเรื่องอะไรจะผ่านเข้ามา เราก็รู้ว่านัทจะรับมือได้ด้วยความสุขุม รอบคอบ เป็นกำลังใจให้เสมอ อย่าลืมให้เวลาตัวเองให้เยอะขึ้น ดูแลสุขภาพตัวเองให้มากๆ นะจ๊ะ ห่วงใยและอาทรเราเอง
จากคุณ : scottie - [ 10 ก.ค. 47 02:19:12 ]
ความคิดเห็นที่ 42
