 |
...เลียนแบบกระทู้บ่น...ของคนคนหนึ่ง...บนถนนนักเขียน...
นักเขียนชาวไต้หวันผู้มีชื่อเสียงข้ามทวีปคนหนึ่ง บอกฉันอย่างซื่อๆ ในตอนเย็นที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง 'คนอ่านมักผิดหวัง เมื่อได้พบตัวจริงของนักเขียน'
นักเขียนรางวัลโนเบล กล่าวกับผู้สื่อข่าวอย่างชัดเจน เมื่อวันที่เขามาในงานสัมมนาที่ประเทศไทย และฉันยังจำแววตาและท่าทางสงบของเขาได้ 'ผมจะเขียนไปทำไม ถ้าไม่มีใครวิจารณ์'
ฉันไม่ใช่นักเขียน ฉันเพียงแค่มีงานเขียนที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว มันมีสาระสำคัญอะไรที่จะบอกคุณที่นี่งั้นหรือ... ไม่รู้สิ
กับทุกคนที่ถนนนักเขียน ฉันเพียงอยากมาบอกว่า ฉันมีความรู้สึกดีกับที่นี่มาตลอดสองปี ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจก้าวสู่ถนนนักเขียนแห่งนี้ ฉันกล้าๆ กลัวๆ ฉันวาดภาพถนนนักเขียนแห่งพันทิปเป็นไฮเวย์สายใหญ่สิบหกเลน และคำวิจารณ์ตรงไปตรงมาของนักอ่านมืออาชีพ และนักเขียนมืออาชีพที่นี่ ก็อาจจะเผางานที่ไม่มีหลักเกณฑ์ของฉันให้กลายเป็นจุลได้ง่ายๆ
นี่... ฉันคิดอย่างนี้จริงๆ อย่านึกว่ามันเป็นการเล่นลิ้นของภาษา
แต่ผิดคาด!! ที่นี่อบอุ่นเหลือเกิน ฉันได้รับการโอบอุ้มอย่างมากมาย ฉันเข้ามาสะสมคำชื่นชม และกำลังใจที่นี่ จนกลายเป็นพลังงานศักย์ที่ยิ่งใหญ่และใช้ผลักดันฉันมาทุกวันนี้
นักเขียนสมัครเล่นคนหนึ่ง รักงานเขียนมาตั้งแต่ยังเด็ก ปัจจุบันเธอมีงานที่ได้รับการตีพิมพ์ หนังสือหลายเล่มของเธอเป็นเบสต์เซลเลอร์ หนังสือเล่มหนึ่งของเธอกำลังจะได้เป็นละครทีวี เธอกล่าวแสดงความคิดเห็นในงานเขียนของฉันว่า พระเอกของฉันเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ ถ้าเป็นพระเอกของเธอคงปล้ำนางเอกไปแล้ว
นักเขียนในถนนคนหนึ่งกล่าวกับคนอ่านที่วิจารณ์งานเธอว่า เธอคิดว่างานของเธอมันสุดแสนจะธรรมดา ไม่เคยฉีกแนวจากที่เคยๆ มี ฉันฟังแล้วก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น แต่ฉันมารู้ภายหลังว่าคำพูดของทั้งสอง ล้วนสะท้อนมาจากคำวิจารณ์ของนักอ่าน คนเขียน คงไม่คิดกับงานของตัวเองแบบนั้นตั้งแต่แรกแน่
จนกระทั่งวันที่งานเขียนของฉันออกสู่สาธารณะบ้าง คำวิจารณ์ที่สะท้อนกลับมา ด้วยคำว่า 'อ่านแล้วงง' แค่นี้เอง ที่ทำให้ฉันเกิดอาการ 'งง' ขึ้นมาจริงๆ ฉันอาจจะบ้าจี้ก็ได้ ฉันงงจนไม่สามารถเขียนเรื่องของฉันต่อไปได้
กับคำวิจารณ์แนวลบ ฉันบอกได้เลยว่ามันทำให้ฉันมีความรู้สึกเหมือนตกจากที่สูง
แม้จะมีนักเขียนบางคนกล่าวว่า คำวิจารณ์ไม่ฆ่าเรา และเราคงไม่ล้มเลิกสิ่งที่ฝันไปเพราะคำวิจารณ์แง่ลบ ฉันก็เห็นด้วย แต่... ฉันไม่ได้คิดล้มเลิก แต่ฉันเพียงแค่เขียนเรื่องที่ค้างคาต่อไปไม่ได้ ตอนแรกฉันคิดว่าจะเป็นไม่นาน แต่จนตอนนี้ มันเกือบเดือนแล้ว ฉันเคยเป็นแบบนี้ที่ไหน ฉันจะทำไงดี?
ท้ายนี้ ก็ได้แต่หวังว่าคนอ่านจะไม่โกรธคนเขียนคนนี้ ที่ไม่เขียนเรื่องที่ค้างต่อสักที แต่แหม... ฉันเคยเป็นแบบนี้ที่ไหน
จากคุณ :
ninaM
- [
10 ก.ค. 47 22:35:23
]
|
|
|
|
|