วันนี้เป็นวันทำงานของเธออีกวัน ก่อนไปทำงานหญิงสาวต้องแวะซื้อของไปฝากคนป่วย ซึ่งก็คือนักร้องหนุ่มเสียงดี ที่ไม่ค่อยถูกหน้ากับสาวกี่วี่ในครั้งแรก หญิงสาวซื้อข้าวต้มหมูสับไปฝากเขา แล้วมันธุระอะไรที่เธอต้องไปรับอาสาน่ะ
เอี๊ยด !!!!!! หญิงสาวจอดรถหน้าบ้านของหนุ่มเกมส์
ติ๊งต่องๆๆๆๆ ด้วยความมันส์มือทำให้หญิงสาวเผลอกดไปหลายครั้ง ผลก็คือหนุ่มเกมส์ไม่ตื่น
"อะไรอ่ะ กดขนาดนี้ยังไม่ตื่นอีก คุณ คุณ คู้ณ!!!!! ตื่นรึยัง" เธอป้องปากตะโกนเสียงดัง แต่ก็ไม่ได้ผล จนเธอเหนื่อยถึงกับหอบลิ้นห้อย เอ๊ย ไม่ใช่ จนสาวกีวี่เจ็บคอเกาหัวแกรกๆว่าจะทำยังไงให้เขารู้ตัว ด้วยความชินเธอก็ล้วงมือถือจากในกระเป๋าเป้ถักข้างกายขึ้นมาทันทีใช้นิ้วกดปุ่มโทรศัพท์
"อ้าว แล้วเบอร์อะไรล่ะ ไม่ได้ขอไว้ด้วย สุดท้ายก็เลยใช้วิธีเขียนจดหมายรักฝากไว้กับข้าวต้มหมูสับ หญิงสาวหยิบกระดาษออกมาจากกระเป๋าเขียนข้อความ
เกมส์คะ กีวี่ซื้อ
.. ว๊าย หวานเชียวไม่ได้เดี๋ยวนายนี่คิดว่าเราตกหลุมอากาศของเขาไม่ได้ๆ เขียนใหม่
"คุณ ชั้นซื้อข้าวต้มมาฝากแล้วนะ ตามที่รับปาก ถ้าตื่นแล้วก็ลงมาหยิบด้วยล่ะ อุ่นก่อนนะและอย่าลืมเช็ดตัวทานยาให้ตรงเวลาด้วย แล้วตอนเย็นจะมาหาใหม่ จาก กีวี่ ทำอย่างกับเป็นแฟนเลยนะยะหล่อนสั่งเขาเสร็จสรรพ
จากนั้นเธอก็เก็บปากกาใส่กระเป๋า เตรียมเดินกลับไปที่รถ เหมือนหญิงสาวนึกอะไรออก วิ่งกลับมาที่ข้าวต้มหมูสับอีกครั้ง
"แล้วถ้านายนี่ไม่รู้ว่าเราซื้อข้าวต้มมาให้ล่ะ ของที่ชั้นซื้อมาก็เป็นหมันอ่ะดิ ไม่ได้ ต้องหาวิธีให้นายนั่นรู้ให้ได้ กีวี่มองไปรอบๆกายก็เห็นกล่องกระดาษแผ่นใหญ่ที่ไม่ใช้แล้วทิ้งอยู่ข้างทาง
หญิงสาวหยิบปากกาขึ้นมาเขียน ตัวโตๆให้เขาเห็นชัดๆ ตัวเท่าหม้อแกง จากนั้นก็สอดเข้ามาใต้ประตู ใช้มุมของกระดาษเสียบกับลายประตูอัลลอยด์ของหนุ่มเกมส์ พอเสร็จเรียบร้อยเธอก็ชมฝีมือตัวเอง
"นั่น อะไรจะฉลาดปานนั้น ตัวขนาดนี้ถ้าไม่เห็นก็ไปตัดแว่นได้แล้ว"กีวี่ปัดฝุ่นออกจากมือแล้วขับรถออกไปทันที
จนเกือบเที่ยงหนุ่มเกมส์ก็ตื่นลงมาข้างล่าง น้ำท่าก็ยังไม่อาบ สายตาของเขามองเห็นกระดาษแผ่นใหญ่ที่หญิงสาวเอามาแปะไว้ข้างใน ชายหนุ่มอ่านเสร็จก็เดินออกมาข้างนอกบ้านหยิบถุงข้าวต้มหมูสับพร้อมกับบ่น
"ทำอย่างกับเป็นแม่เลย ตัวไม่อยู่แต่ก็สั่งให้ทำโน้นทำนี่"ชายหนุ่มอดแปลกใจตัวเองไม่ได้ ถ้าเป็นคนอื่นมาจู้จี้อย่างนี้กับตน เขาคงไม่ค่อยพอใจ แล้วทำไมทีผู้หญิงคนนี้สั่งถึงไม่รู้สึกรำคาญหรือไม่พอใจเลย คิดไปก็เดินเข้าบ้านจัดการตามที่หญิงสาวบอก
ไม่ข้ามขั้นตอนสักอย่างตั้งแต่เรื่องอุ่นข้าวต้ม ทานยา เช็ดตัว หนุ่มเกมส์ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด จนเสร็จเรียบร้อยก็ลงมานั่งดูทีวีชั้นล่าง แล้วเขาก็ได้ยินเสียงกดกริ่งหน้าบ้าน หนุ่มเกมส์เงยหน้ามองไปที่ประตูพบว่าพวกพี่ๆที่บริษัทมาเยี่ยม ชายหนุ่มรีบเก็บหนังสือแต่งเพลงใส่ลิ้นชักไว้กันพวกพี่ๆเห็น
จากนั้นก็เดินมาเปิดประตู
"สวัสดีครับพี่"
"ดีเกมส์ พอดีพี่เพิ่งว่างน่ะ ก็เลยพากันมาเยี่ยม เป็นไงค่อยยังชั่วขึ้นรึยัง"
"ก็ดีขึ้นบ้างแล้วครับ พวกพี่เข้าไปนั่งในบ้านก่อนละกันเดี๋ยวผมหาน้ำมาเสริฟให้"
พวกพี่ๆที่มาเยี่ยมนั่งคุยกับเขาไม่นานก็กลับไปทิ้งไว้แต่เพียงผลไม้หนึ่งกระเช้าเหมือนหญิงสาวไม่มีผิด
จนเย็นกีวี่ก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับข้าวต้มหมูสับ ในมือของหญิงสาวมีแต่ส่วนประกอบในการทำกับข้าวจำพวกผักและเนื้อสัตว์ต่างๆ พอหนุ่มเกมส์ของเราเห็นเธอก็รีบเดินมาเปิดประตูให้
"ขอบคุณค่ะ"ชายหนุ่มมองของในมือมากมายของสาวกีวี่
"ซื้ออะไรมามากมายเลยครับ"
"ก็พวกกับข้าว คุณคงเบื่อพวกข้าวต้มกับโจ๊กแล้วสิท่า"หญิงสาวถามเขา กินแค่ 2 มื้อเนี่ยนะเบื่อเวอร์ไปยัยกีวี่
"ก็นิดหน่อยน่ะครับ"นายนี่ก็รีบผสมโรงเชียว
"ชั้นก็เลยว่าจะมาทำกับข้าวให้คุณทานแทน"
"จะทานได้เหรอคุณ"หนุ่มเกมส์ทำหน้าตาเหมือนไม่ค่อยเชื่อฝีมือหญิงสาว
"นี่ อย่าเพิ่งทำหน้าอย่างนั้นนะ อุตส่าห์เสียสละเวลามาทำกับข้าวให้ทานยังบ่นอีก"กีวี่เดินเข้าไปในครัว สะอาดดีทีเดียว ใช้ได้
"มาผมช่วย"เขารับอาสาเป็นลูกมือ
"ไม่ต้องหรอก คุณไปนั่งรอข้างนอกไป อยู่ในนี้มีแต่ควันเดี๋ยวจะป่วยขึ้นมาอีก"อะไรจะห่วงไยขนาดนั้นหายัยกีวี่
"แต่ผมอยากช่วยนี่"
"หายป่วยแล้วเหรอ"
"ค่อยยังชั่วขึ้นแล้วล่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นมาหั่นผักให้หน่อย"เธอส่งเขียงกับผักที่ล้างแล้วให้เขา
"อ่ะ อยากช่วยก็ให้ช่วย"บอกเสร็จหญิงสาวก็หันไปทอดปลาแทน
เป็นเวลากว่า 1 อาทิตย์ที่สาวกีวี่มาอยู่ที่บ้านของหนุ่มเกมส์เพื่อเป็นแม่ครัวจำเป็นและเป็นแม่คนที่สองในบางกรณี หรือบางทีก็เป็นแจ๋วไปในตัวด้วยเพราะหญิงสาวต้องเป็นฝ่ายล้างจานหลังจากทานเสร็จตอนเย็น จนกระทั่งเขาหายป่วยเป็นปกติ
ไหนๆคุณก็หายแล้วต่อไปชั้นก็คงไม่จำเป็นต้องมาเป็นแม่ครัวที่นี่อีก หน้าที่ของชั้นก็หมดลง ชดเชยที่ทำให้คุณป่วย สาวกีวี่มองหน้าของเขาเดินไปหยิบกระเป๋าคู่กายเตรียมกลับบ้าน แต่ยังไม่ทันก้าวไปไหนเลย นายเกมส์ก็จับมือเธอไว้
"เดี๋ยวสิ ผมมีอีกเรื่องที่อยากจะบอกกับคุณ"
อุ๊ย ๆ ๆ ท่าทางจะเป็นเรื่องที่ดีแน่ๆ นายนี่อาจจะบอกรักเราก็ได้ใครจะไปรู้ อุตส่าห์เสียสละตัวมาทำหน้าที่แม่ครัวจำเป็นให้ทานทุกวัน ถ้าไม่รักก็บ้าแล้ว กีวี่หันกลับไปมองที่มือของตนเอง ทำท่าเขินอายถามเขา
"เรื่องอะไรเหรอคะ"
"ไม่รู้ว่าคุณจะเต็มใจรึเปล่า" ชายหนุ่มถามหญิงสาว แน่เลยเขาต้องขอเราเป็นแฟนแหงๆ ชัวร์ปึ๊ก กีวี่เอ๋ย จะมีแฟนก็คราวนี้ล่ะ เจ๊จ๋าหนูคงได้ลงจากคานซะที
"ก็บอกมาสิคะ ชั้นรอฟังอยู่"หญิงสาวยืนลุ้นกับคำตอบ มองหน้าหนุ่มเกมส์ไปก็เขินไป
"คือผม
."
"อะไรล่ะคะ บอกมาเร็วๆสิ ชั้นรอฟังอยู่"
"คือผมอยากขอให้คุณสอนผมแต่งเพลงหน่อยได้มั้ยครับ" กรี๊ด!!!!!! ชั้นอยากจะบ้าตาย ขอแค่นี้เนี่ยนะ อุตส่าห์ลุ้นแทบตาย อีตาบ้าทำเสียมู้ดหมด คราวนี้หน้าของสาวกีวี่เริ่มบูดเป็นตูดหมึก เธอมองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ
"ขอแค่นี้ ทำอ้ำอึ้งอยู่นั่นล่ะ ไอ้เราก็นึกว่า"เธอพุดค้างไว้ไม่ได้พูดออกมา
"นึกว่าอะไรเหรอครับ" นั่นยังทำหน้าอินโนเซ้นต์อีกเดี๋ยวก็ตบด้วยจูบซะหรอก นายเกมส์
"ช่างเหอะ อยากเรียนไว้จะมาสอนละกัน แต่วันนี้คงต้องกลับแล้วล่ะ"หญิงสาวสลัดมือออกมา
"จริงเหรอครับ ขอบคุณมากเลย"หนุ่มเกมส์หอมแก้มหญิงสาวแล้วเดินเข้าบ้าน ปล่อยให้เธอยืนตาค้างอ้าปากหวอ
กรี๊ด!!!!!!!!!! นายเกมส์หอมแก้ม
++++++++++
จากคุณ :
tonkho-w 
- [
13 ก.ค. 47 13:30:24
]
เมโลดี้สื่อรัก ตอนจบ
