PANTIP.COM : W2912623 Love Is On The Way : Episode 6

ความคิดเห็นที่ 1

“หมายความว่าไง?” หนิงสงสัยตามเคย
“ก็หมายความตามนั้น 2 คนนั้นไม่ได้สนิทกันจริงๆ” อิมพูดจาหน้าตาเรียบเฉย
“แล้วไหงจู่ๆ...” เธออ้าปากจะถามต่อ
“ก็ ถ้าไม่มีชั้น 2 คนนั่นก็ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรกัน”
“แกมีเรื่องอะไรน่าสนใจนักเหรอ” หนิงถาม
“ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่ามีอะไรน่าสนใจ มันอยู่ที่ว่า คน 2 คนมีจุดเชื่อมกันได้เพราะความสนใจในสิ่งเดียวกัน” เขาพูดจาให้หนิงงงได้เสมอ
“แล้วแกล่ะ...สนใจอะไร” เธอรวบช้อนส้อมบนจานสลัดจานใหญ่
“ชั้นเลือกไปแล้วไง เมื่อคืนนั้น” อิมผายมือยักไหล่
“เลือก หรือ เอาตัวรอดล่ะ” เธอหัวเราะคิกคักอยู่กับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเอื้อมหยิบเมนู “กินของหวานดีกว่า”
“ไหนดูซิ” อิมชะโงกหน้าขอชมเมนูในมือเพื่อนบ้าง แบบกลับหัวก็ยังดี
“เอาอะไรดี เมนูโปรโมชั่น สตรอเบอร์รี่ช้อตเค้ก กับ เชอร์รี่พาย?” หนิงถาม

เรื่องดีๆ บางเรื่องมันก็เหมือนกับพายชิ้นโตน่าหม่ำ อย่างเช่นจู่ๆ ก็มีผู้หญิงน่ารักๆ ถึงสองคนเข้ามาแย่งชิงตัวเขา แต่พายน่ากินๆ บางชิ้นมันก็ดูดีเกินกว่ารสชาติของมัน แบบที่ว่าถ้าฟาดเข้าไปเต็มคำก็อาจจะทำเอาหวานแสบคอไปได้เหมือนกัน แต่ใครเล่าจะไหวตัวได้ทันหนีพายชิ้นโต ไปได้ก่อนที่จะรู้ว่า ถ้ากินเข้าไปล่ะก็อาจต้องน้ำตาร่วง หรือไม่ก็เข็ดจนไม่อยากจะกินพายกันอีกเลย

จิก เดินผ่านประตูร้านพรวดเข้ามาก่อนที่ใครจะได้ตัดสินใจสั่งของหวาน
“นึกว่าจะไม่มา นี่เราจะปิดเมนูด้วยของหวานแล้วนะ” หนิงว่า
จิกนั่งลงที่โต๊ะ คว้าส้อมจ้วงสลัดที่เหลือเข้าปากเต็มคำ
“ห่วย” จิกพูดคำเดียวสั้นๆ หน้าตาไม่สบอารมณ์
“แต่แก...แกกำลังกินเมนูที่อร่อยที่สุดในร้านนะ” หนิงแก้ต่างแทนร้านอาหารอร่อยที่สุดในประเทศไทย แต่ดันอยู่ซอยลึกบรม
“ไม่ใช่สลัด” จิกโวย “My Life! My Life is suck”
“อะไรกัน!” หนิงทำตาโต “นี่แกเก่งภาษาอังกฤษตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เออนั่นสินะ ช่างเถอะ ชีวิตชั้นมัน ห่วย”
“ก็ตั้งแต่ไปเจอนางฟ้านาวสวรรค์ของแก” อิมพูดนิ่งๆ
“แก...” จิกชี้หน้ากัดฟันกรอด
“เฮ้ย ชั้นหมายถึง แกกระแดะพูดภาษาอังกฤษตั้งแต่แกหายหัวไปกับน้องสุดสวยนั้น ไม่ได้หมายความว่า ชีวิตแกห่วยเพราะ....”
“นั่นแหละ...ใช่เลย” จิกตบเข่าฉาด “นั่นแหละที่ชั้นกำลังจะบอก” ว่าแล้ว เขาก็คว้าแก้วน้ำ(ของอิม) ดูดน้ำจ๊วบ
“ชั้นคิดว่าแกขึ้นสวรรค์” อิมคว้าแก้วคืน
“แต่มัน turn upside down เป็นนรกน่ะสิ” จิกว่า
“นั้นไง” หนิงตบเข่าฉาดบ้าง “ภาษาอังกฤษอีกแล้ว”
“อิม แกจำไว้เลยนะ อะไรที่มันดูดีเกินไปน่ะ แปลว่ามัน.....” จิกหยุดนิ่ง เหมือนให้เพื่อนรอลุ้นเล่นๆ “แปลว่ามัน...มัน....” แต่จริงๆ แล้วเขา...คิดไม่ออก
“มันดีเกินไป” อิมว่า เพราะหมดความอดทน
“ช่าย ๆ นั่นแหละๆ อะไรที่มันดูดีเกินไปน่ะ มันจะดีเกินไป” จิกทวนอีกที แต่คิดได้ว่ามันยังฟังดูแล้ว งงๆ
“หือ...?” เสียงหนิง
“เหมือนชั้นเคยเตือนแกแล้วนะ ถ้ายังมีพระคุณที่จะจำได้” อิมทำหน้าเหนือ
“ดีเกินไป คำว่า เกินไป มันห่วย แย่ ไร้สาระสิ้นดี เสียเวลาในชีวิต แม่....” จิกเริ่มร่ายยาวเสียงดัง
“OK OK Stop! Stop! “ อิมยกมือห้าม “So…What’s wrong with Jeab?”
“พอทีเถอะ พวกแกนี่มันแย่มาก!” หนิงทุบโต๊ะปัง! “ชั้นต่างหาก...ที่เป็นคนที่เก่งภาษาอังกฤษที่สุดในโต๊ะนี้ แต่ทำไมชั้นไม่ยักจะพูดภาษาอังกฤษสักคำ!” เคือง...เธอเคืองได้ไม่เข้าเทศะ เพื่อนๆ อึ้งเล็กน้อยก่อนจะเลิกสนใจไป
“เธอ...เธอต้องการชั้น!” จิกค่อยเสียงอ่อนลง
“เออ...ขอโทษนะ ” อิมเริ่มขยับตุ้มหูยิกๆ “มัน...ไม่ดีตรงไหนวะ!?”
“เธอต้องการชั้น...มากเกินไปว่ะ ไอ้แรกๆ มันก็ดีอยู่หรอกนะ แต่...” จิกว่าไม่ทันขาดคำ
“ตลอดเวลามันก็ไม่ไหวใช่มั้ย” อิมช่วยเสริมทันควัน
“เธอตั้งชื่อกางเกงในตัวใหม่เป็นชื่อชั้นแล้วเพื่อน! ขนลุกมั๊ยล่ะ”
“ผู้ชายก็เงี๊ยะ” หนิงเข้าเรื่องได้ทัน “แรกๆ ก็ให้เต็มร้อย หลังๆ สิบก็ไม่ถึง...โอ้โห เราพูดได้คมคายขนาดนี้เชียว”
“แต่ขอโทษเถอะนะครับ นอกจากโลกของเธอ ยังมีโลกของฉันเหลืออยู่เหมือนกัน ....ฮัลโหลลลล” จิกโบกมือ
“เฮ้อ ผู้ชายนี่ไม่ยอมเข้าใจอะไรบ้างเลย” หนิงทำเหมือนว่าเอือมระอาเสียเต็มประดา “ผู้ชายน่ะจะอยู่กับเราก็เฉพาะไอ้ตอนที่คิดถึงเรื่องอย่างว่าเท่านั้นแหละ ผู้หญิงน่ะต้องการมากกว่านั้นนะ ต้องการความอบอุ่นทางใจที่เรียกว่า การเอาใจใส่ไงล่ะ...ฮัลโหลลลล” หนิงโบกมือบ้าง
“แต่ผู้ชายคิดถึงเรื่องอย่างว่าทุกๆ 7 นาทีเชียวนะ” จิกว่า “แล้วไอ้ชนิดที่ว่าโทรมาตอนตีสองเพียงเพราะมีจิ้งจกตัวลายตัวใหญ่กว่ามาตรฐานเกาะอยู่หน้าประตูห้องนอนนี่ขอทีเถอะ”
“เดี๋ยวก่อน!” อิมหยุดจังหวะการสนทนา “นี่เรากำลังพูดถึงจิกนะ ไม่ใช่ชั้น...”
“ถ้าเป็นแก คงหนีไปแล้วตั้งแต่ 3 วันแรก” จิกว่า
“ไม่หรอก...เพราะผู้หญิงจะไม่เอามันเป็นแฟนตั้งแต่แรกต่างหาก” หนิงค้าน อิมอึ้งๆ ไป 0.02 วินาที (เท่ากับเวลาแปลงร่างของตำรวจอวกาศเกียร์บัน)
“ช่างมันเถอะไอ้เรื่องนั้นน่ะ ชั้นกำลังพูดถึงว่า มันน่ะเอาใจใส่ผู้หญิงมากกว่าชั้น 10 เท่า...และมากกว่าค่ามัธยฐานการเอาใจใส่สากลถึง 5 เท่า ถ้ามันทนผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ก็แปลว่า...”
“เธอโรคจิต!” จิกพูดคำนั้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเสียเหลือเกิน

จากคุณ : zylo@hotmail.com - [ 13 ก.ค. 47 22:45:48 A:203.113.34.8 X: ]