ท้องฟ้ายามเช้าต้นฤดูร้อนของลอนดอนเป็นสีฟ้าจัด มีเมฆขาว
ปุย ๆ ประดับอยู่เป็นหย่อม ๆ อากาศกำลังเย็นสบาย ไม่ร้อนจนเหงื่อ
ท่วม ไม่หนาวจนปากสั่น
ภายในห้องทำงานที่ค่อนข้างรก เต็มไปด้วยเอกสาร หนังสือ
และของกระจุกกระจิกกระจัดกระจายทั่วนั้น ดร. เซอร์เก้ อาจารย์
คนหนึ่งของคณะวิศวกรรมเคมีของมหาวิทยาลัยมีชื่อแห่งหนึ่งใน
ลอนดอน กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ดวงตาสี
ฟ้าอมเทาหรี่เล็กอย่างคิดหนัก
ยังไม่ทันที่เขาจะตัดสินใจอย่างไรได้ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นขัด
จังหวะ พร้อมกับที่นิโคลัส ... นักศึกษาระดับปริญญาเอกชาวกรีก
ที่อยู่ในความดูแลก็โผล่หน้าเข้ามา
"อาจารย์ยุ่งอยู่หรือเปล่าครับ ถ้ายุ่งเดี๋ยวผมค่อยแวะมาใหม่"
นักศึกษาหนุ่มกล่าวอย่างเกรงใจหลังจากที่เอ่ยปากทักทายอาจารย์
ของเขาเรียบร้อยแล้ว
ดร. เซอร์เก้ รีบส่ายหน้าปฎิเสธ "ไม่หรอก ผมกำลังเช็คอีเมล์อยู่
เธอมาก็ดีแล้วนิโคลัส มาดูอีเมล์นี่หน่อยสิ"
นิโคลัสเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ก่อนจะทำตามอย่างว่าง่าย
เขาเดินเข้าไปทรุดตัวนั่งลงข้าง ดร. เซอร์เก้ และเงยหน้าขึ้นมองจอ
มอนิเตอร์อย่างไม่เข้าใจอะไรมากนัก บนหน้าจอนั้นเป็นหน้าระบบ
อีเมล์ของเอาท์ลุ้คธรรมดา ๆ เท่านั้นเอง
"มีอะไรหรือครับ?" เขาเอ่ยปากถาม
"เธอดูนี่สิ" ดร. เซอร์เก้ชี้ไปที่เมล์ฉบับหนึ่งที่ยังไม่ถูกเปิดอ่าน
"ผมไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้เลย"
หัวข้อของอีเมล์ไม่มีอะไรแปลกประหลาด มันขึ้นว่า 'ต้องการ
ถามข้อมูลเกี่ยวกับงานวิจัย' จากชื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่มีคำกำกับว่าทำงาน
อยู่ที่สถาบันวิจัยแห่งหนึ่งในอเมริกา
ดูจากวันที่แล้วอีเมล์ฉบับนี้ถูกส่งมาเมื่อประมาณสองสัปดาห์
ก่อน
"มีคนอีเมล์มาถามข้อมูล แล้วมันมีอะไรหรือครับ?" นักศึกษา
หนุ่มยังไม่เข้าใจ
เจ้าของอีเมล์ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะตอบออกมา
ว่า "ผมจะรู้ได้ยังไงว่า ผู้หญิงคนนี้มีอยู่จริง และสถาบันนี้มีอยู่จริง
ถ้าเปิดออกมาเป็นเมล์ที่มีไวรัส .. หรือว่าเมล์ที่หยาบคายละก็ จะทำ
ยังไง"
นิโคลัสฟังแล้วก็รู้สึกขำเป็นกำลัง แต่ด้วยรู้ดีว่า อาจารย์ของเขา
เป็นคนขี้กังวล จึงไม่ได้หัวเราะ กลับแนะนำอย่างเคร่งขรึมว่า
"ทำไมอาจารย์ไม่ลองใช้ google ดูละครับว่า สถาบันนี้มีอยู่จริงหรือ
เปล่า?"
"เออ ... เข้าท่ามาก" ดร. เซอร์เก้ตบเข่าฉาดอย่างพอใจ พร้อม
กับรีบเซิร์ชหาชื่อสถาบันด้วยการใช้เซิร์ชเอนจิ้นชื่อดังทันที
ผลปรากฎว่าสถาบันนี้มีอยู่จริง ตั้งอยู่ทางตะวันออกของสหรัฐ
อเมริกา
"อาจารย์คงจะสบายใจได้แล้วนะครับ ลองเปิดเมล์ดูสิครับว่า
เธอเขียนมาถามอะไร" นิโคลัสแนะอีกครั้ง
แต่ ดร. เซอร์เก้ ก็ยังส่ายศีรษะ "สถาบันนี้มีอยู่จริง แต่ผู้หญิง
คนนี้ทำงานอยู่ที่นั่นจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้"
นักศึกษาหนุ่มกรีกเสนอวิธีแก้ไขปัญหาอีกครั้งด้วยการเข้าไปใน
เวปไซด์ของสถาบันนั้น และค้นหาชื่อของคนที่ส่งอีเมล์มาหาอาจารย์
ของเขา
ผลการค้นหาแสดงให้เห็นว่า เธอทำงานอยู่ที่นั่นจริง ๆ
"อย่างนี้อาจารย์ก็คงจะเปิดเมล์ได้อย่างสบายใจแล้วนะครับ"
นิโคลัสบอกอีกครั้งอย่างอดทน
แต่คำตอบก็ยังคงเป็นการส่ายหน้าอยู่ดี
"แต่เธออาจจะไม่ได้ส่งเมล์นี้มาเองก็ได้"
คราวนี้ความอดทนของนักศึกษาหนุ่มกรีก ที่ตั้งใจจะเข้ามา
ปรึกษาเรื่องงานวิจัยของตัวเองเริ่มจะหมดลงบ้างแล้ว จึงย้อนถาม
อาจารย์ของเขากลับไปว่า
"แล้วอาจารย์จะทำยังไงละครับ?"
"ผมคิดว่าจะเขียนจดหมายไปหาผู้หญิงคนนี้ที่สถาบันนั้น ถาม
เธอว่าเธอส่งอีเมล์มาหาผมหรือเปล่า"
ฟังแล้วนิโคลัสก็เหลือกตาขึ้นสวรรค์อย่างไม่อยากจะเชื่อหู
ก่อนจะบอกอย่างช้า ๆ ชัดเจน
"มันจะไม่ง่ายกว่าหรือครับ ถ้าเพียงแต่อาจารย์จะลองเปิด
อีเมล์ฉบับนี้ดู"
ดร. เซอร์เก้ นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็ส่ายหน้าอีก "ไม่ละ
ผมไม่อยากจะเสี่ยง ... บางทีผมอาจจะลองโทรไปที่นั่น แล้วถาม
เธอทางโทรศัพท์ก็ได้"
นักศึกษาหนุ่มได้แต่อ้าปากค้างเมื่อเห็นว่าอาจารย์ที่ปรึกษา
ของเขาปิดเมล์ลงโดยไม่ได้เปิดดูเลย
นิโคลัสเดินออกจากห้องทำงานของอาจารย์ที่ปรึกษา
อย่างมึนงง ลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองเข้าไปพบกับเขาทำไม
... เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเกือบเดือนที่แล้ว ... จนบัดนี้ ดร. เซอร์เก้
ก็ยังไม่ได้เปิดอีเมล์ฉบับนั้นดู ...
... มันช่างเป็น Dilemma ที่ยิ่งใหญ่ เป็นปัญหาที่แก้ยากสำหรับ
ดร. ด้านวิศวกรรมเคมีอย่างเขาเหลือเกิน ...
... ถ้าคุณเป็นนิโคลัส คุณจะแนะนำ ดร. เซอร์เก้ ว่ายังไงดี? ...
Clear Ice
15/7/2004
London
ปล. เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ... นำแสดงโดย อาจารย์ที่ปรึกษา
คนรองและหวานใจของผู้เขียน ... คู่กรณีทั้งสองอ่านภาษาไทยไม่ออก
... ดังนั้น ... อ่านแล้วอย่าเล่าต่อนะคะ 555 ^^"
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 47 06:52:20
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 47 06:13:14
จากคุณ :
Clear Ice 
- [
16 ก.ค. 47 06:11:35
]
~*^^*~ Dilemma ~*^^*~
