พรวิเศษจากเทพธิดา
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อครั้งที่ทุกหนแห่งบนโลกยังเต็มไปด้วยดอกไม้
แต่ละวันเทพธิดาแห่งดอกไม้จะมีงานทำมากมาย เทพธิดาจะใช้คทาวิเศษแตะกลีบดอกไม้ที่หลับใหล
ให้ตื่นขึ้นมารับแสงตะวัน เคยสังเกตกันไหมคะว่า ดอกไม้แต่ละดอกจะบานในเวลาที่แตกต่างกัน
ดอกบานเช้าที่อ่อนหวานจะบานรับแสงตะวันก่อนใคร ตามด้วยดอกไม้อื่นๆที่บานในตอนเช้าอีกมากมาย
พอสายหน่อยเทพธิดาแห่งดอกไม้ก็จะปลุกดอกคุณนายตื่นสายให้แย้มบาน
จวบจนเทพแห่งแสงตะวันขับรถพระอาทิตย์โคจรข้ามไปยังฟ้าอีกฝั่ง เธอก็จะปลุกดอกบานเย็นให้บาน
เป็นดอกสุดท้าย
แม้แต่ดอกไม้บางดอกที่มีกลิ่นหอมชื่นใจ ก็จะส่งกลิ่นได้ต่อเมื่อได้รับเวทมนต์จากคทา
อย่างที่เรารู้กันดีว่า ดอกราตรีจะหอมแต่เพียงเวลากลางคืนเท่านั้น
คทาวิเศษของเทพธิดาจึงเป็นของสำคัญ แต่เพราะเทพธิดาดอกไม้มีงานทำวุ่นวายทั้งวัน
ทำให้เธอกลายเป็นเทพธิดาขี้ลืม และมักจะลืมว่าตัวเองเอาคทาไปวางไว้ที่ไหน
ครั้งหนึ่งในวันที่ฟ้ากระจ่างแจ่มใส บนฟ้ามีปุยเมฆสีขาวราวกับขนมปุยฝ้ายลอยผ่านไปเป็นระยะๆ
แสงแดดอุ่นที่ทอผ่านปุยเมฆนั้น บอกว่าถึงเวลาที่จะต้องปลุกดอกคุณนายตื่นสายแล้ว
เอ๊ะ แล้วเราเอาคทาไปวางไว้ที่ไหน
เทพธิดาเหลียวมองรอบตัวอย่างร้อนใจ พลางแหวกกลีบดอกบัวเข้าไป
เผื่อว่าเธอจะลืมทิ้งไว้ตอนไปนั่งเล่นกับผึ้งงานบนเกสรดอกบัว
ไม่มีๆ ในกรวยสีเหลือของดอกบานบุรีก็ไม่มี แล้วคทาวิเศษหายไปไหนล่ะนี่
เทพธิดาแห่งดอกไม้ที่น่าสงสารเกือบจะร้องไห้อยู่แล้ว ตอนที่ผีเสื้อสีรุ้งบินมาบอกว่า
คทาวิเศษอยู่กับเด็กหญิงคนหนึ่ง ซึ่งเก็บมันได้จากใต้ต้นโมก และคิดว่ามันเป็นเข็มสีทอง
นั่นเป็นคทาวิเศษของฉันที่วางทิ้งไว้ ถ้าเธอจะกรุณา ช่วยคืนมันให้ฉันได้ไหม
เทพธิดารีบบินไปอธิบายให้เด็กหญิงฟังว่าแท่งสีทองเล็กๆในมือของเด็กหญิงคืออะไร
เด็กหญิงมองคทาวิเศษ (ซึ่งสำหรับเธอแล้วเหมือนเข็มเล็กๆเล่มหนึ่ง)สลับกับเทพธิดาอย่างประหลาดใจ
แม้จะเคยได้ยินเรื่องราวในเทพนิยายมาหลายครั้ง แต่เด็กหญิงไม่เคยเจอเทพธิดาตัวจริงใกล้ๆแบบนี้
ดูปีกบางๆที่เป็นประกายสีเงินนั่นสิ แล้วยังมงกุฎดอกไม้กับร่างที่เหมือนมนุษย์ย่อส่วนนั่นอีก
เธอต้องเป็นเทพธิดาตัวจริงแน่ๆ แม้แต่เทพธิดาที่มีเวทมนต์วิเศษยังพูดจาขอร้องคนอื่นอย่างสุภาพ
เด็กหญิงจึงคิดว่า เธอเองก็ควรจะพูดจาสุภาพด้วยเช่นกัน
ได้สิจ๊ะ จริงๆแล้วฉันก็ว่าจะไปตามหาว่าใครเป็นเจ้าของอยู่พอดี
เด็กหญิงตอบพลางยื่นคทาวิเศษในมือออกไป เทพธิดารับคทาคืนอย่างโล่งใจ
หลังจากรีบไปปลุกดอกคุณนายตื่นสาย เทพธิดาก็ย้อนกลับมาขอบคุณเด็กหญิงอีกครั้ง
เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เพื่อเป็นการตอบแทน ฉันจะมอบดอกไม้ที่ทำจากแก้วมณีที่มีค่าให้เธอ
เวลาที่เราเก็บของของคนอื่นได้ เราก็ต้องเอาไปคืนเจ้าของอยู่แล้ว เธอไม่ต้องให้อะไร
ตอบแทนฉันหรอก
เด็กหญิงบอกอย่างจริงใจ แค่ได้เห็นเทพธิดาดีใจตอนได้คทาคืน เธอก็รู้สึกดีใจแล้ว
งั้นเธอรับนี่ไปสิ
ว่าแล้วเทพธิดาดอกไม้ก็วางเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ดอกหนึ่งลงบนมือของเด็กหญิง
เอาไปปลูกลงในดินและดูแลให้ดีๆ เมล็ดพันธุ์ดอกไม้นี้คือพรวิเศษจากฉัน
แล้วเทพธิดาก็กลับไปทำหน้าที่ปลุกดอกไม้ให้แย้มบาน ส่วนเด็กหญิงก็นำเมล็ดดอกไม้ไปปลูก
คอยรดน้ำเพิ่มมากๆหน่อยเมื่อเห็นว่าใบเริ่มแห้ง พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ดูแลจนดอกไม้เริ่มผลิบาน
เป็นดอกไม้ดอกเล็กๆสีขาวสะอาดตา
หลายปีหลังจากนั้นเมื่อเด็กหญิงเติบโตขึ้นมา เธอได้กลายเป็นหญิงสาวที่มีความสุภาพอ่อนหวาน
มีน้ำใจงดงาม เธอเรียนรู้ที่จะดูแลเอาใจใส่ความรู้สึกของคนรอบข้างอย่างที่เคยดูแลดอกไม้
พรวิเศษจากเทพธิดาที่เธอได้รับนั้นมีค่ามากกว่าสิ่งใด เพราะเธอกลายเป็นคนที่มีเพื่อนมากมาย
และกลายเป็นคนที่มีความสุขมากที่สุด :)
จากคุณ :
เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย
- [
17 ก.ค. 47 12:10:05
]