ตอนที่ 2
ปีนี้นาวินต้องเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย เจ้าตัวก็คร่ำเคร่งอ่านหนังสือเสียหนัก จนแทบไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน
" หาตัวไม่เจอ ก็หากองหนังสือ อยู่แถว ๆนั้น แหละ "
รู้ว่าโดนแม่เหน็บให้ ก็หันมาอมยิ้มน้อย ๆ
" ต้องอ่านครับ ผมจำไม่เก่ง ต้องอ่านจนกว่าจะเข้าใจ "
นั่นแหละที่พอจะให้คุณกานต์ยอมให้ หรือคร้านที่จะโต้ แต่ก็ไม่วายบ่นต่อท้าย
" ก็อย่าดึกนัก นี่อะไร ตี 2 ตี 3 ไฟห้องยังสว่าง "
ไม่ใช่คนบ้านมัสยาพงษ์เท่านั้นที่รู้ว่า นาวินตั้งใจในการสอบครั้งนี้มากขนาดไหน ดูเหมือนว่าข้อมูลจะถูกถ่ายโอนกันไปทั้งสองบ้าน
แต่คนที่รู้ก่อนใคร ๆ โดยที่ไม่ต้องรอฟังข้อมูลก็คงมีแต่น้องฝน
" พี่วิน ไม่ค่อยว่างเล่นกับน้องฝนเลยนะคะแม่ อ่านแต่หนังสือ บอกว่าจะสอบน่ะ "
"ลูกก็อย่าไม่กวนพี่เขานะคะ เดี๋ยวพี่วิน สอบไม่ได้ พี่วินจะเสียใจนะลูก "
ต้องบอกว่า เดี๋ยวพี่วินเสียใจนั้นแหละ ต้นฝนถึงเพลา ๆ อาการ 'ไม่หาพี่วินดีกว่า' ลงไปได้บ้าง
พอไม่ได้ไปเล่นกับนาวินหลายวันเข้า น้องฝนก็เริ่มอยากสอบบ้าง
" แม่
น้องฝนจะสอบแบบพี่วินบ้าง จะได้ไปโรงเรียนด้วยกัน ดีมั้ยคะแม่ " คุณเพียรใจได้แต่ยิ้ม
" เน๊าะ พ่อเน๊าะ น้องฝนจะไปโรงเรียนพร้อมพี่วิน "
พ่อกับแม่สบตากัน ลูกสาวตัวดีคงมีแผนอะไร แล้วผิดกับที่คาดเสียที่ไหน ตอนนี้น้องฝนได้คำอ้างใหม่เอาไว้ไปหาพี่วินแล้ว
" ไปอ่านหนังสือกับพี่วินดีกว่า "
เจ้าตัวกวนวิ่งจู๊ดหายไป เร็วกว่าทุกครั้ง เพราะไม่กล้าไปหานาวินเสียหลายวัน สักพักวิ่งตึง ๆ กลับมา ควานหาหนังสือ แล้ววิ่งปร๋อไปอีกที
"มีข้ออ้างจนได้ล่ะน่า เหมือนคุณเชียว "
" อะไรกัน คุณเพียร เหมือนผมตรงไหนกัน " คุณนพแย้งเสียแทบทันควัน
"อ้าว..ก็แล้วใครที่ไหนล่ะคะ จะมีสอบวันเดียวกับชั้นได้ทุกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ก็เรียนคนละคณะ "
คุณเพียรใจเหลือบมองสามีที่นั่งอ่านหนังสือเล่มโปรด คุณนพยิ้มบาง ๆบนใบหน้า หวนคิดถึงวันเก่า ๆ
" ท่าจะจริง "
" พี่วิน นี่น่ะ หนังสือวิชา สปช. น้องฝนต้องอ่านสักหน่อย เผื่อคุณครูถามนะ "
ต้นฝนตั้งท่าเป็นเด็กคงแก่เรียน เสียตั้งแต่ตอนขึ้นบันไดมา นาวินมองน้องฝนอย่างเห็นขัน แต่แสร้งทำขรึมเฉย
" ตั้งใจอ่าน สงสัยถามได้ แต่ห้ามกวนพี่วินนะคะ "
พี่วินไม่เคยพูดมากความ แต่ชัดเจนทุกคำ
เหมือนถูกนาวินเลี้ยงมาอย่างนี้ ต้นฝนทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ นั่งตัวตรงอ่านหนังสือที่ติดมือมา
เอาอย่างพี่ชาย
นานเข้า ไอที่นั่งตัวตรง ก็เริ่มจะเอียง ๆ เอน ๆ สักพักก็ล้มตัวลงนอน
"นอนอ่านดีกว่า อ่านหลาย ๆ ท่าจะจำดี "
แอบมองพี่ชาย ไม่มีคำพูดอะไร แสดงว่าไม่ว่า
" เจ้าตัวน้อย "
เสียงพึมพำเบา ๆ ถ้าจะนับคนที่รู้ทันต้นฝน นาวินก็จะอยู่ในอันดับต้น ๆ ไม่ทิ้งไปไกลแน่นอน
**********************
ไม่รู้จะตั้งชื่อเรื่องว่าอะไรดี
ขอ งง ซ้ากาวันสองวันนะคะ
จากคุณ :
Hanai
- [
17 ก.ค. 47 16:17:37
A:210.86.214.138 X:
]
***ตอนที่ 2 ลองอ่านนะคะ***
