ความฝันของเด็กผู้หญิงทุกคน
แล้วฉันก็มายืนอยู่ในชุดกระโปรงยาวสีขาวของเจสซิก้า แมคคลินท็อก ผูกข้อมือด้วยช่อดอกกล้วยไม้เล็กๆ แสงจันทร์อาบเส้นผมฉัน และแขนแข็งแรงคู่หนึ่งก็โอบเอวฉันอยู่ เสียงแมนสมชายเสียงหนึ่งกำลังกระซิบฉันอย่างอ่อนโยน ซูซานนา คู่เต้นรำของฉันหายใจรดแก้มฉันเบาๆ ซูซานนา
ใช่ ในฝันของฉัน
ในความเป็นจริง เสียงที่เรียกฉันไม่ได้มีความแมนแม้แต่นิด เพราะมันเป็นเสียงของเด็กชายวัยสิบสอง
เอ่อ ซูส คือว่าคันโนลีมันดูผิดปกติมากเลย
ฉันละสายตาจากคู่ที่กำลังหมุนไปมาตรงหน้าแล้วมองต่ำ แต่แทนที่จะเห็นหนุ่มหล่อสวมทักซิโดอย่างที่คิด คนที่ยืนข้างฉันกลับเป็นน้องชายไม่แท้หัวแดงของฉันเอง เขายืนถือถาดพาสตรี้อีตาเลียนอยู่
เคลลี่โกรธใหญ่เลย ด็อค -- หรือที่ทุกคนเรียดว่าเดวิดยกเว้นฉัน พูด เธอบอกว่ารูปร่างมันผิดปกตหรืออะไรนี่แหละ
เคลลี่พูดถูก คันโนลี่นี้รูปร่างผิดเพี้ยน ในฐานะรองประธานนักเรียนชั้นปีสอง และประธานงานพรอมแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ (ฉันจำต้องรับตำแหน่งนี้เพราะไม่มีนักเรียนปีสองคนไหนอาสา) ฉันได้พยายามลดค่าใช้ต่ายโดยการให้นักเรียนเกรดเจ็ดอย่างด็อครับหน้าที่ทำอาหาร และนี่คือผลจากความพยายามของฉัน คันโนลี่บิดๆ เบี้ยวๆ
แต่ฉันไม่ได้สนใจหรอก เพราะฉันนะเป็นผู้หญิงปีสองคนเดียวในโรงเรียนที่ไม่มีใครชวนมางานเต้นรำนี้ งานเต้นรำที่ตัวเองเป็นประธาน แล้วทำไมฉันต้องไปสนใจเรื่องของว่างงี่เง่าด้วย
โอเค ก็ได้ๆ ฉันสน
ซูส นี่เธอบ้ารึเปล่า เคลลี่ เพรสคอตต์เดินตามมา กระโปรงนิโคล มิลเลอร์ของเธอมีประกายระยิบระยับ ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สองลงมาตรงลานน้ำพุของมิชชั่น เธอคิดว่าคนจะกินของแบบนั้นลงเหรอ
ฉันมองพาสตรี้ที่ควรจะมีรูปร่างกลมยาว แต่กลับดูเหมือนเพรทเซลมากกว่า
ยังมีคันโนลี่เหลืออีกรึเปล่า หรือนี่เป็นชุดสุดท้ายแล้ว ฉันถามด็อค
เอ่อ เขามองเคลลี่แบบตื่นๆ เธอซึ่งเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในคาร์เมล แคลิฟอร์เนียคิดว่าเราสองคนเป็นแค่คนธรรมดา แถมเพี้ยนสุดขีด เธอพูดถูกเกี่ยวกับหนึ่งในเราสองคน แต่คนผู้นั้นไม่ใช่ด็อค คิดว่ามีอีกนะ
ดี ฉันพูด เอาถาดคันโนลี่มาจากเขา แล้วบอกเคลลี่ว่า ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ ฉันตัดการเอง กลับไปหาคู่เดตของเธอเถอะ
เกร็ก แซนเดอร์สัน คู่เดตของเคลลี่ที่เป็นประธานนักเรียนปีสี่กำลังยืนอยู่ใกล้ต้นปาล์ม สูงหล่อเท่ในชุดทักซิโด้ เขาเป็นผู้ชายที่ดูดีที่สุดคนหนึ่งในโรงเรียน มันจึงเหมาะแล้วที่เขาชวนเคลลี่มางานพรอม แม้เธอจะเป็นแค่เด็กปีสอง
แต่ก็นั่นละ ที่เขาชวนเธอน่ะ ก็เพราะเชอริล แมคเคนน่า คู่เดตคนแรกของเขาเกิด เอ่อ
เสียชีวิตกะทันหัน
แต่แหม นี่เป็นเกร็กนะ คนโง่ประเภทไหนจะปฏิเสธคำชวนไปงานพรอมจากเกร็ก
ฉันจะบอกให้ว่าประเภทไหน ประเภทฉันไงละ แต่เขาไม่ได้ชวนฉันหรอก ทว่าถึงเขาชวน ฉันก็ต้องปฏิเสธอยู่ดี
เพราะใจฉันเป็นของคนอื่นไปแล้ว
ฉันยิ้มให้เคลลี่แม้ไม่คิดว่าหล่อนควรได้รับ แล้วรีบเอาถาดคันโนลีเจ้าปัญหากลับเข้าไปในครัวของมิชชันอะคาเดมี่
มิชชั่นนี้สร้างขึ้นโดยคณะนักบวชฟรานซิสกันเมื่อราวหลายร้อยปีก่อน อันเป็นสมัยที่ผนังหนาสามฟุตกับคานไม้โอ๊กขนาดยักษ์ยังไม่ถือเป็นของต้องห้ามในการตกแต่ง ตอนนี้กลายเป็นโรงเรียนแล้ว และได้ปรับปรุงเรื่องอุปกรณ์ไฟฟ้าต่างๆ พร้อมกับเดินสายไฟเพิ่ม ดังนั้นพอฉันเดินเข้าครัว เลยสามารถมองเห็นเงาตัวเองบนบนานประตูตู้เย็นใบใหญ่ตรงสุดมุมห้อง ต้องบอกให้รู้กันหน่อยว่าฉันไม่ได้ตื่นเต้นกับภาพที่เห็นเลย
คือชุดยาวสีขาวน่ะไม่มีปัญหาหรอก เมื่อรวมกับผมดำยาวเคลียไหล่และช่อดอกไม้ตรงข้อมือที่พ่อเลี้ยงฉันซื้อให้ มันทำให้ฉันดูเหมือนมาจากอีกห้วงเวลาหนึ่ง
ปัญหาคือเงาที่ฉันเห็นอยู่ข้างเงาฉัน มันเป็นเงาของคนที่มาจากอีกห้วงเวลาจริงๆ
ฉันหันขวับไปเผชิญหน้าเขา
จากคุณ :
Vit
- [
27 ก.ค. 47 13:07:19
A:203.145.22.168 X:
]
Pulse by Meg Cabot
