'ไม่ต้องไปส่งเราหรอกนะ ถ้าตัวเองไปส่งเราเดี๋ยวเราก็ไม่ได้ไปกันพอดี'
'งั้นเราส่งตัวเองตรงนี้นะ' เสียงทุ้มนุ่มของคนตัวโตกว่าบอกกับคนตัวเล็กกว่า
มือใหญ่กอบกุมมือเล็กของคนตัวเล็กกว่าเอาไว้ราวกับกลัวว่าจะหลุดลอย
'ตัวเองต้องเขียนจดหมายหาเรานะ'คนตัวโตกว่าบอกล่าว
'เราไม่เขียนจดหมายได้ไหม แต่เราจะเขียนบันทึกถึงตัวเอง'

...........................................................................................
บันทึกหน้าแรก

วันแรกบนดอยสูง

วันนี้เราจากตัวเองมาตั้งไกล ทำตามความฝันไงล่ะ
ฝันของเราที่เราต้องทำให้ได้ ความรักไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้กันเสมอไปนี่นา
รู้ไหมว่าทำไมเราถึงไม่อยากให้ตัวเองมาส่ง
เพราะถ้าตัวเองมาส่งเรา เราต้องร้องไห้และต้องตามตัวเองกลับบ้านแน่ ๆ เลย
เราไม่อยากเป็นคนอ่อนแอน่ะ เรากลัวตัวเองจะเป็นห่วง

ตอนนี้เราอยู่บนดอย บ้านพักของเราสวยมาก ๆ
อยากถ่ายรูปไปให้ตัวเองดูจังเลย เราอยากให้ตัวเองมาอยู่ด้วย
ไม่ดีกว่า เราไม่อยากให้ตัวเองมาอยู่ด้วยแล้วล่ะ
เราต้องเข้มแข็งและอดทน
นี่เพิ่งจะวันแรกของการอยู่คนเดียวโดยไม่มีตัวเองเราต้องอดทนสิ

อากาศยังหนาวอยู่เลย ตอนนี้มืดแล้วล่ะ พี่ ๆ ที่สถานีวิจัยพืชก็เข้านอนกันแล้ว
เรานึกอยากซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่นและซุกอกกว้าง ๆ ของตัวเองจัง
ต้องนอนแล้วล่ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ไม่รู้ว่าจะตื่นไหม

เรา - -
............................................................

วันศุกร์

เหนื่อยมาก ๆ วันแรกก็ต้องเข้าหมู่บ้านซะแล้ว
ที่สำคัญเราสื่อภาษากับชาวบ้านไม่รู้เรื่อง
แต่พี่ ๆ ที่นี่บอกกับเราว่าต่อไปก็จะชินเองแหละ
เดี๋ยวเราก็จะชินแล้วล่ะ
ป่านนี้ตัวเองจะเป็นยังไงบ้าง
ตัวเองจะนอนหลับหรือเปล่า อากาศในเมืองหนาวไหมนะ
แต่กรุงเทพฯไม่น่าจะหนาวมาก
แต่แค่หนาวเพียงนิดเดียวตัวเองก็ป่วยแล้วล่ะ
ก็ตัวเองไม่ชอบอากาศหนาวนี่เน้อะ ถ้าตัวเองมาอยู่กับเราบนนี้
สงสัยไม่เป็นอันทำอะไรนอกจากผิงอยู่หน้ากองไฟแน่ ๆ เชียว

นี่วันนี้เราได้กินสตอรเบอรี่สด ๆ ด้วยล่ะ
อิจฉาเราไหมล่ะ ไว้วันไหนเราลงไปหาตัวเองเราจะเอาไปให้นะ
เรารู้ว่าตัวเองก็ชอบกินเหมือนกันใช่ไหมล่ะ

วันนี้วันศุกร์แล้วล่ะ ตัวเองเหนื่อยมากไหมนะ
อยากรู้จังเลยว่าตัวเองคิดถึงเราบ้างหรือเปล่า
เราคิดถึงตัวเองจังเลย

เรา - -
.....................................

วันลอยกระทง

เรามาทำงานที่นี่ครบหนึ่งเดือนแล้วล่ะ
วันนี้วันลอยกระทง เมื่อตอนกลางวันทำกระทงกับพวกพี่ ๆ ที่สถานี
แล้วก็มีเด็ก ๆ มาช่วยกันทำด้วยล่ะ
พี่ที่สถานีบอกว่า จะเอาไปลอยกันที่ลำธารเล็ก ๆ ในหมู่บ้าน
เด็ก ๆ ตื่นเต้นกันใหญ่ที่มีงาน
งานที่นี่ไม่มีอะไรมากหรอก มีจุดโคม เขาเรียกว่าลอยโคมใช่ไหม
เราก็ไม่ค่อยรู้หรอก เพราะเราก็เพิ่งจะเคยเห็นเหมือนกัน
แต่อีกไม่นานเราคงจะรู้วัฒนธรรมที่นี่บ้างล่ะนะ
แล้ววันนี้ตัวเองจะเป็นยังไงบ้างหนอ
อากาศวันลอยกระทงเป็นยังไงบ้าง
แล้วตัวเองไปลอยกระทงที่ไหนหรือเปล่า นั่นแน่
แอบไปลอยกระทงกับใครหรือเปล่า เถอะนะถ้าตัวเองไม่อยากรอเรา
เราก็ไม่ดึงรั้งตัวเองไว้หรอก
ก็เราเอาแต่ใจตัวเองดึงดันดื้อรั้นที่จะมาที่นี่ให้ได้นี่นา
เพราะฉะนั้นเราต้องยอมรับผลที่ตามมาด้วยใช่ไหม

คืนนี้นอนมองดาวที่ดารดาษเต็มฟ้า สวยจัง
ที่กรุงเทพฯจะมองเห็นหรือเปล่านะ

เรา - -
..........................................

วันปี๋ใหม่เมือง

วันนี้เป็นวันปี๋ใหม่เมือง
ชาวบ้านตื่นเต้นกันใหญ่เลยล่ะ
และที่สำคัญเราตื่นเต้นมากกว่านั้นอีกก็คือ
พี่ที่สถานีให้เราหยุดวันปีใหม่
เราจะลงไปหาตัวเองที่กรุงเทพฯนะ
เราจะไปฉลองปีใหม่กับตัวเอง
รู้ไหมว่านี่คือของขวัญปีใหม่ที่พิเศษที่สุดสำหรับเราเลยล่ะ
รอเรานะ เราจะกลับไปหาตัวเอง

เรา - -
.......................................

ผ่านปีใหม่มาหนึ่งสัปดาห์

ทำไม ทำไมเราต้องทะเลาะกันด้วย
ตัวเองเป็นอะไรไปนะ
ตัวเองบอกว่าคิดถึงเรา
แต่พอเราจะกลับมาตัวเองก็บอกว่าไม่อยากเห็นหน้าเราแล้ว
เป็นเพราะอะไรเราอยากรู้จังเลย
ตัวเองดีใจที่เห็นเรากลับไปกรุงเทพฯ
ตัวเองจ๋า
วันปีใหม่เราก็ได้อยู่ด้วยกันแล้วนี่นา
ตัวเองยังจำคำพูดของตัวเองได้ไหม
ที่ตัวเองบอกว่า คนรักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้กันตลอดเวลา
แต่เมื่อถึงเวลาหนึ่งระยะเวลาจะพาให้คนรักกันมาใกล้กันเอง
เราเชื่อนะว่าสักวันหนึ่งเราจะไปอยู่ใกล้ ๆ ตัวเอง
เราไม่เคยลืมหรอกนะว่า เรารักตัวเอง

เรา - -
.....................................

วันเกิดใครก็ไม่รู้

วันนี้ได้เข้าไปในเมืองก็เลยโทรศัพท์หาคนตัวโตขี้ใจน้อย
เสียงของปลายสายหงอยเหงาและน้อยใจน่าดู
โอ๋ ๆ อย่าเศร้าไปเลยนะ วันนี้วันเกิดตัวเอง
เราโทร.หาตัวเองแล้วไงล่ะ
เราไม่ลืมหรอกนะว่าวันนี้วันเกิดตัวเองน่ะ
เมื่อเช้าเรายังตักบาตรเลย
เหมือนกับเวลาที่เราอยู่ด้วยกันไงล่ะ
แล้วเดี๋ยวคืนนี้เราจะร้องเพลง happy brithday ให้ตัวเองนะ
แม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ใกล้ตัวเอง
แต่เราก็ไม่ลืมตัวเองนะ

เรา - -
........................................

วันวาเลนไทน์

วันนี้วันวาเลนไทน์
ป่านนี้ตัวเองจะแอบเอาดอกกุหลาบไปให้สาวที่ไหนหรือเปล่าหนอ
ส่วนสาวคนนี้เพิ่งลงมาจากหมู่บ้านเมื่อกี้นี้เอง
เหนื่อยมากเลยวันนี้
กว่าจะคุยกับหัวหน้าหมู่บ้านรู้เรื่อง
เล่นเอาเราเกือบถอดใจแน้ะ
เมื่อกี้เดินผ่านต้นกุหลาบป่า แล้วก็เลยนึกถึงดอกไม้ในเมือง
ดอกไม้ในเมืองจะไม่มาอยู่กลางป่าหรอกจริงไหม
เรากำลังนึกวันวาเลนไทน์ปีที่แล้ว
จำได้ไหมวันที่เราเดินผ่านร้านดอกไม้
ตัวเองถามเราว่า อยากได้ดอกไม้ไหม
ไม่ล่ะ เราไม่อยากได้ดอกไม้หรอก
ก็เรามีดอกไม้ในหัวใจเราแล้วนี่นา

ดึกแล้ว สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ

เรา - -
.............................................

วันเกิด

ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพราะว่ามีเสียงเคาะประตูดังลั่น
ตอนแรกนึกว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในหมู่บ้าน
แต่ที่ไหนได้
พอเปิดประตูออกไปเท่านั้นแหละ แทบจะถลาเข้าไปหาคนที่กำลังอ้าแขนรอรับอยู่
รอยยิ้มกว้าง ๆ ที่แสนคุ้นเคย
อยู่ - อยู่ก็น้ำตาไหลอย่างไม่ตั้งใจ
อุตส่าห์บอกกับตัวเองแล้วนะว่าให้เข้มแข็ง
ดูสิเราอยู่มาตั้งเป็นเดือนไม่เคยร้องไห้สักแอะ
พอตัวเองมาหาเราเท่านั้นแหละปล่อยโฮ อย่างไม่อายใครเลย
แล้วอย่างนี้เราจะบอกกับตัวเองได้ไงล่ะว่าเราไม่อ่อนแอ

ตัวเองมาหาเราทำไมเราไม่รู้หรอกนะ
แต่เราดีใจที่ได้เห็นตัวเอง
วันนี้เราก็เลยพาตัวเองเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อไปดูผลงานของเรา
ตัวเองยิ้มอย่างไม่เชื่อ
แต่ตัวเองก็บอกกับเราว่า เราเก่ง เราเข้มแข็งขึ้น
ตัวเองไม่ดึงดันที่จะให้เรากลับ
แต่ตัวเองบอกกับเราว่าตัวเองจะมาเยี่ยม
ตัวเองจะมาหาเรา
แล้วอยู่ ๆ ตัวเองก็จับมือเราหยิบแหวนวงเล็กขึ้นมาสวมให้เรา
ไม่ต้องบอกเรา เราก็รู้แล้วล่ะว่าตัวเองรักเรา
แต่ความรักไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันใช่ไหม

เรารักตัวเองนะ
ของขวัญวันเกิดที่มีค่าที่สุดของเราคือ การที่มีตัวเองอยู่บนโลกใบนี้

เรา - -
...........................................

*วันที่เวียนเปลี่ยน วันที่เลยผ่าน รักคงมั่น
เราไม่เคยห่าง เคียงคู่ชิดใกล้ ทุกเวลา
ยอมทิ้งความฝัน ยอมทุกๆอย่าง ให้กันและกัน
เพียงได้เคียงข้าง เพียงได้ร่วมทาง โอ้รักนิรันดร์

ก่อนเคยคิดว่ารักต้องอยู่ด้วยกันตลอด
เติบโตจึงได้รู้ความจริง

หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน
ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง
หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บ ด้วยกัน
ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา
แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เธอได้ตามหาฝัน ของเธอ

เรียนรู้รักอย่าง รู้คุณค่า ฝันไม่ไกล
บินไปตามทาง หาดวงตะวัน ที่เธอต้องการ
ไม่มีฉุดรั้ง ไม่มีดึงดัน เราเข้าใจ
รักยังแสนหวาน รักยังไม่เปลี่ยน เคียงคู่กัน
*ที่ว่างของ พอส