ตอนที่9 สายลมแห่งรัก (ครึ่งแรก)
พอกลับมาถึงบ้านคุณภูก็รีบเข้าไปโทรศัพท์ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณภูถึงได้รีบร้อนขนาดนี้ แล้วก็ได้ยินคุณภูสั่งงานกับป้ามาลัย ฉันได้ยินแว่วๆว่าจะมีแขกของคุณภูมาบ้านพรุ่งนี้ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะลางานได้ไหมเนี่ย หวังว่าคงไม่ใช่คนที่ฉันอยากเจอนะ ไม่อยากจะโทษว่าโลกมันกลม แต่ถ้าจะได้เจอจริงๆก็จะได้พิสูจน์ว่า ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่กรแล้ว ฉันทำใจได้แล้ว ใช่ อุตส่าห์หลบมาทำงาน กับทำใจถึงไกลขนาดนี้ เป็นโอกาสดีเลยที่จะได้พิสูจน์ตัวเอง
ต้องทำได้ ต้องทำได้.....
คุณ คุณ คุณเดียร์
ว้ายยยยย ตกใจหมดเลย อยู่ใกล้กันแค่นี้เรียกเบาๆก็ได้ค่ะคุณภูเกิดเดียร์หัวใจวายตายจะทำไงหละค่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็ผมเรียกคุณตั้งนานแล้ว พอเดินเข้ามาใกล้ๆก็เห็นคุณงึมงำๆผมนึกว่าคุณของขึ้นซะแล้ว เป็นไรไปหรือเปล่า
ไม่ค่ะ แล้วคุณภูมีอะไรให้เดียร์ทำค่ะ
ก็พรุ่งนี้ไปรับคณะรีสอร์ทกับผมหน่อยสิ พอดีเป็นคนรู้จักกัน
ก็ดีค่ะ พรุ่งนี้เดียร์ก็จะไปรับเพื่อน แล้วกี่โมงค่ะ เพราะเครื่องของเพื่อนเดียร์ลงตอน 9โมง45ค่ะ
สงสัยจะไฟท์เดียวกันแน่เลย ยังไงพรุ่งนี้ไปด้วยกันเลยนะ เอาหละผมไม่กวนคุณแล้ว
เดียวค่ะ แล้วเพื่อนคุณภูจะมากันกี่คนคะ
ก็ 3 คนนะ ผมให้ป้ามาลัยเตรียมห้องไว้แล้วนะ ไม่ต้องห่วง รู้สึกจะมีสถาปนิกด้วยอีกคนนะ เป็น4 คน
หรือว่า คณะของเจน โลกคงไม่กลมขนาดนี้นะ โทรไปถามเจนเลยดีกว่า
เจนเหรอ ว่างจะคุยหรือเปล่า
มีอะไรเหรอ
พรุ่งนี้เจนจะมากับนายจ้างหรือว่ามาเอง แล้วจะพักที่ไหน
อืม วันนั้นก็ลืมบอกไปว่าจะไปกับนายจ้าง คราวนี้สบายเลย นายออกหมดเลยทุกอย่าง ฉันไม่ต้องเสียเงินสักแดงเลยแหละ 555 มีความสุข อิ่มจังตังค์อยู่ครบ
น่าอิจฉานะ เออแล้วรีสอร์ทที่เจนรับเนี่ย ชื่ออะไรเหอร
เออ ชื่ออะไรนะ อ๋อ ชื่อรีสอร์ท..... ทำไมเหรอ
ไม่มีอะไร เอาไว้พรุ่งนี้เจอกันดีกว่านะ ไม่กวนแล้ว บายจ๊ะ
และแล้วก็มาถึงวันที่จะได้เจอ.....
ที่สนามบินดอนเมือง
สวัสดีค่ะคุณราม
หวัดดีครับคุณเจน มาตรงเวลาดีจังนะครับ
แล้วนี่มากันครบยังค่ะ
ยังครับ อีกสักพักก็คงจะมา นั่นไงครับมากันแล้ว
นี่ถ้าฉันตาไม่ฝาด ผู้ชายคนนั้นก็อีตากรหนิหน่า ตายแล้ว แล้วยัยเดียร์รู้ยังนะ มิน่าเมื่อวานนี้โทรมาถามแปลกๆ ตายเลย โลกกลมจริงๆ
คุณเจน คุณเจน เป็นอะไรไปครับ นี่ลูกพี่ลูกน้องผมครับ พี่ริน แล้วนี่ก็พี่กร เป็นสามีพี่รินครับ
สวัสดีค่ะ โลกกลมจังเลยนะค่ะคุณธนากร ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกแล้ว
รู้จักกันด้วยเหรอค่ะกร ดีจัง งานจะได้ง่ายๆ
ใช่ เออแล้วพี่กรรู้จักคุณเจนได้ไงครับ หรือว่าเคยจ้างบริษัทคุณเจนทำงาน
เปล่าค่ะ เคยเรียนที่เดียวกันมาก่อนค่ะ
เออ ผมว่าเราเข้าไปข้างในกันดีกว่าหรือว่าพี่จะหาอะไรทานก่อนครับ
ไม่หละ เข้าไปข้างในเลยก็ดีเหมือนกัน
เออ งั้นเจนขอตัวไปโทรศัพท์บอกทางบ้านอีกทีก่อนนะค่ะ ฉันก็พูดไงอย่างนั้นแหละ แต่ความจริงแล้ว ฉันโทรไปหาเดียร์ต่างหาก แต่ฟังจากเสียงของเดียร์แล้ว ท่าทางเดียร์คงรู้แล้วหละว่าจะมีใครมาด้วยมั้ง ฉันสงสารเดียร์จริงๆเลย ได้แต่หวังอย่างเดียวว่าเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่ในเมื่อเดียร์บอกว่าไม่เป็นไรให้ฉันสบายใจได้ ฉันก็จะพยายามเอาใจช่วยเดียร์อยู่ห่างๆแล้วกันนะ พอฉันวางสายจากเดียร์ฉันก็รีบตามเข้าไปข้างใน ตลอดเวลาอยู่บนเครื่องฉันก็พยามยามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด ไม่คิดเรื่องอะไรมากไปกว่างานที่รออยู่ข้างหน้า แล้วฉันก็หลับไปก็แน่หละเมื่อคืนกว่าจะจัดของเสร็จก็เกือบตี 3แล้ว กว่าจะได้นอนก็เกือบตี 4 แล้วยังต้องตื่นตอนตี 5อีก รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ คุณราม ปลุกว่าถึงเครื่องลงแล้ว อืม นอนไปนิดเดียวเอง แต่ก็ดีกว่าเมื่อเช้าหน่อย พอลงจากเครื่อง กว่าจะรอรับกระเป๋า มันก็ 10 โมงกว่าไปแล้ว รู้สึกหิวซะแล้วสิ เดียร์จะมารับหรือยังนะ แล้วจะมีอะไรให้ฉันกินหรือเปล่านะ
ด้านนอก
เครื่องลงแล้ว เดียวก็คงออกมากัน แล้วคุณนัดเพื่อนไว้ที่ไหนเหรอ
ก็...นั้นไงค่ะเพื่อนเดียร์ เจน เจน ทางนี้ คิดถึงจังเลย นี่เจนผอมลงไปเยอะเลยนะ งานหนักหละสิ
ใครจะเหมือนแกหละ ดูสิอ้วนยิ่งกว่าตอนมาอีก
คุณภูค่ะ นี่เจนเพื่อนเดียร์ค่ะ แล้วนี่ก็คุณภูเจ้านายเรานะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ
เช่นกันครับ
แล้วแค่มารับฉันทำไมแกต้องพาเจ้านายมาด้วยหละ หรือว่า....
บ้าเหรอ คิดไรอยู่ คุณภูจะมารอรับเพื่อนที่อนาคตจะเป็นลูกค้าที่ไร่ย่ะ
อ้าวเหรอ แล้วเจอยังค่ะ เออตายจริง ลืมไปเลยว่าฉันมากับนายจ้างแล้วนี่นายจ้างของฉันไปไหนกันหมดแล้วหละ และแล้วฉันก็หันไปเห็นคุณภูเดินไปทักกลุ่มของเจ้านายเออ โลกมันกลมจริงๆ แล้วนี่เดียร์จะรู้สึกยังไงนะที่ต้องมาเผชิญหน้ากับคน....
เดียร์ นี่คุณรามากร แล้วนี่ก็คุณธนากร กับคุณริน แล้วนี่ก็คุณเดียร์ เป็นผู้ช่วยของผมเอง
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ แล้วก็ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งคะคุณธนากร
รู้จักกันด้วยเหรอครับ ดีจัง นี่คุณเจนสถาปนิกของผมก็รู้จักกับพี่กร แล้วนี่รู้จักกันได้ไงครับ ตอนนี้รู้สึกว่าหน้าของคนถามจะมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มหน้าเลย
ก็ เป็นรุ่นน้องพี่กรค่ะ แล้วเดียร์ก็เป็นเพื่อนรักคุณเจน สถาปนิกของคุณค่ะ
งั้นก็ดี มีแต่คนกันเองทั้งเลยนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะคุณเดียร์
ค่ะ
หลังจากนั้นคุณภูก็ขับรถพาทั้งหมดกลับไปที่ไร่ ฉันกับเจนก็นั่งคุยกันตลอดทาง ด้วยความคิดถึง ส่วนคุณภูก็คุยกับว่าที่ลูกค้าในอนาคต คุณภูหันมาบอกฉันว่าจะพาไปไร่ก่อนแล้วค่อยกลับเข้าบ้าน แต่ยัยเจนกลับบอกว่าให้พาไปหาอะไรกินก่อนเพราะว่าหิวมาก เราก็เลยตกลงกันว่า ฉันกับเจนจะแยกเข้าบ้านก่อน แล้วให้คุณภูพาอนาคตลูกค้าไปดูไร่
เจน เดียวเจนพักกับฉันแล้วกันนะ
เดียร์ เธอ...
ทำใจได้แล้ว กับเรื่องนั่นมันก็เหมือนสายลมที่พัดมาให้ฉันเย็นสบาย แล้วพอถึงเวลามันก็พัดผ่านไป ไม่ต้องไปคิดอะไรมากหรอก เชื่อฉันนะว่าฉันจะไม่เสียน้ำตาอีกต่อไปแล้ว มองหน้าอย่างนี้ไม่เชื่อกันเลยเหรอเนี่ย
ป่าว นะ อย่าน้อยใจสิ หัวก็ยังไม่ทันล้านเลยนะ
อืมเดียวจะพาไปหาป้าแม่บ้านก่อนนะ ว่าแล้วฉันก็พาเจนเดินไปหาป้ามาลัย เอ ป้าอยู่ไหนนะ .... ป้ามาลัยค่ะ นี่เพื่อนเดียร์ค่ะ แล้วนี่ก็ป้ามาลัย
สวัสดีค่ะ รบกวนด้วยนะค่ะ
ไม่เป็นไรค่ะ แล้วนี่มาถึงนานหรือยังค่ะ ทานอะไรมาหรือยัง
ยังเลยค่ะ จะมาหาอะไรทานในครัวค่ะ ป้ามีอะไรให้เพื่อนเดียร์ทานบ้างค่ะ
ว่าแล้วป้ามาลัยก็หันไปจัดนู้นเตรียมนี่แล้วก็ยกออกมาว่าง
ทานข้าวเมื่อเช้าไปก่อนนะค่ะ เดียวกลางวันค่อยทานอีกรอบ ป้าขอตัวไปเตรียมอาหาร
แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 47 20:06:07
จากคุณ :
oreocream
- [
4 ส.ค. 47 17:52:03
]