ความคิดเห็นที่ 1 โครม โครม .. เอาอีกแล้วยัยห้องถัดไป ไม่ได้ปิดประตูอีกแน่นอน พอลมพัดมาทีไร เป็นต้องได้ยินเสียงประตูกระแทก สนั่นทั้งชั้นทุกทีเชียว ทำไมน้า ยัยพวกนี้ไม่คิดจะหาอะไรมาขัดประตูเสียบ้าง เฮ้อ ส่วนใหญ่ถ้าวันหยุดแล้วก็มักจะได้ยินคุณเธอและเพื่อนพ้องที่ต่างก็มาพร้อมใจกันเช่าห้องติดๆ กัน นั่งทำอาหาร ฟังเพลงเสียงดัง อ้อ เพลงที่ฟังแต่ละเพลงก็ประมาณว่า หลงไปอยู่ในเยาวราช บางทียังกับจะมีงานตรุษจีนปีละหลายๆ รอบเชียว เห็นพี่เจ้าของร้านอาหารข้างล่างบอกว่าเป็นพวกแม้ว (อันนี้แม้วเป็นแพะอีกตามเคย) แต่จริงๆ น่าจะเป็นคนจีนแถบชายแดนทางภาคเหนือมากกว่า เพราะบางครั้งเห็นบอกว่ามาจากเชียงใหม่ หรือเชียงรายเทือกนั้น แล้วก็พูดจีนกลางเป็นต่อยหอยเชียว โครม โครม เอาแล้วสิ ความอดทน พุทโธ ขันติ จะเอาไม่อยู่เสียแล้วเรา เอาละเป็นไงเป็นกันจะออกไปดูหน่อยเถอะว่าชีวิตจะอยู่อย่างเกรงใจกันน่ะ ทำไม่เป็นหรืออย่างไร? วันนี้ วันเสาร์ วันพักผ่อนนะ! ฉันเปิดประตูชะโงกหน้าออกไปดูว่าห้องใครนะที่บังอาจแบบนี้  หันซ้าย ย้ายไปขวา อื่ม อ้าวไม่มีใครเลย แต่เพราะด้วยความงุนงง ฉันได้กลิ่นเหมือนมีกลิ่นใครเผาผ้า หรือกระดาษไม่ทราบได้ อบอวนไปทั่ว เอาอีกแล้วยัยแม้วพวกนี้นี่ ทำอาหารอีกแล้วหรือนี่ เพราะปกติถ้าไม่ทำอาหารคุณเธฮทั้งหลายก็จะออกมาทำผม นั่งเมาท์หน้าห้องกันอย่างสนุกสนาน งานอดิเรกช่างเยอะแยะจริงๆ แต่เอ วันนี้ยังไม่เห็นเปิดห้องเลยอ่ะ  ฉันถอนหายใจแล้วถอนตัวกลับปิดประตูห้อง “ไม่เป็นไร รอดตัวไป” ฉันกลับเข้ามานั่งแช็ทกับเพื่อนๆ ใน msn ต่อ แต่ทำไมเริ่มมืดครึ้มเสียแล้ว ฝนตกอีก แต่ว่าก็ดีนะ จะได้เย็นสบายดี สูดอากาศเย็นๆ นอกระเบียงดีกว่า เผื่ออารมณ์จะดีขึ้นและแล้วกลุ่มควันเริ่มปกคลุม เคลื่อนตัวผ่านมาจากด้านซ้ายของระเบียงฉันเริ่มรู้สึกไม่ใคร่จะสู้ดีเท่าไดนัก ฉันมองย้อนกลับไปทันที โอ้ ไฟไหม้นี่ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฉันชะโงกตัว ออกจากนอกระเบียง เบี่ยงตัวไปทางซ้ายตามที่มาของควันดำ ห่างออกไปสองช่วงดึก เริ่มมีควันดำๆ ลอยออกมาอย่างไม่ขาดสาย จากนั้นไม่กี่อึดใจ มันกลายเป็นสีดำทะมึน ราวกับเมฆฝนครอบคลุมไปทั่ว ฉันอยู่ชั้นที่ 7 มองลงไปข้างล่างเริ่มมีคนเอะอะโวยวายเสียงดัง ผู้หญิงสวมกางเกงดำเสื้อยืด วิ่งออกมาทางซอยด้านหลัง เหมือนกำลังร้องให้ พรางชี้โบ้ ชี้เบ้ไปทางที่มาของควันไฟ ตำรวจมาถึงที่แล้ว แต่เอ ทำไมรถดับเพลงยังเงียบอยู่นะ ดูท่าทางจะไม่ได้ไหม้รุนแรงนัก ฉันโทรหาเพื่อนทันทีตามประสาคนรักสนุก “นิด ไฟไหมแถวบ้านชั้น” ฉันชิงพูดออกไปก่อนที่เพื่อนสาวจะฮัลโหลเสร็จ นิดเพื่อนชะนี คือคำเรียกแทนผู้หญิงที่ใช้ในกลุ่มเกย์ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนบัญญัติขึ้นมา ตั้งแต่เมื่อไร เข้าใจว่าเป็นเพราะชะนีส่งเสียงร้องว่า “ผัว ผัว” กระมัง แต่ความเป็นจริงแล้ว เกย์เรียกผัวออกเยอะแยะไป นิดเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่ที่ทำงานเก่า หล่อนเป็นหญิงแท้ร่างเล็ก ที่ผันตัวเองมาชอบเพศเดียวกัน ก่อนหน้านั้น นิดมีแฟนเป็นชายคบกันนานพอสมควร แต่ฝ่ายชายไม่ค่อยจะเอาถ่าน (เอาแต่แก๊ส แต่เป็นแก๊สไข่เน่าเสียมากกว่า) เป็นผู้ชายที่แย่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักมา มีเมียแล้ว มีลูกแล้ว ยังมีเด็กอีกเป็นโหล นิดเคยถูกเมียตานี่จ้างเด็กมาทำร้ายถึงหน้าห้องตอนเช้าตรู่วันหนึ่งก่อนออกไปทำงาน จำได้ว่าเป็นเช้าที่น่าหดหู่มาก เพราะชายคนนั้นมานั่งรอตั้งแต่เช้ามืดหน้าห้อง เนื้อตัวนิดช้ำไปทั้งตัว หลังจากเหตุการณ์วันนั้น นิดก็ย้ายมาอยู่กับฉัน จนได้งานใหม่ และแล้วเธอก็เจอผู้ชายในร่างหญิงที่แสนดี จนตอนนี้ก็อยู่ด้วยกันสองปีกว่าแล้ว ฉันไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งผิดสิ่งถูกต้องและดีงามของสังคม แต่กรณีของนิดฉันดีใจกับหล่อนมาก อย่างน้อย หล่อนก็มีความสุขและสมควรที่จะได้รับยิ่งกว่าผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง ฉันจำได้ดีว่าหลายๆ ครั้งที่นิดต้องหนีไอ้ผู้ชายคนนี้ ทั้งตบทั้งตี แม้ภายนอกนิดจะเป็นเหมือนทอม เป็นหญิงแกร่ง แต่แท้จริงนิดอ่อนแอกว่าที่ฉันคิดเสียอีก   จากคุณ : divana - [ 8 ส.ค. 47 13:54:48 A:192.168.0.245 X:203.146.217.178 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “อ้าว ตายละ ไฟไหม้เยอะไหม เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ทำใจดีๆ นะ!!!” หล่อนถามตอกกลับทันที ด้วยอาการเสียงตื่นตระหนก “ไม่มั้ง ควันนิดเดียว ” ฉันตอบด้วยเสียงยังลังเลอยู่ลึกๆ เสียงดังเหมือนลมพัดประตูกระแทงดังมาอีกแล้ว “แต่ว่า เฮ้ย! ตอนนี้มันเยอะแล้วล่ะ น่ากลัวมากเลย นังนิด!!!” ฉันรีบวางสายทันทีจากนั้นคว้าข้าวของที่จำเป็นติดมือไปด้วย แน่นอนที่สุด กระเป๋าตังกับมือถือ (ปัจจัยที่ 5) คู่ใจ หันไปมา อ้อ ลืมไม่ได้ปิดพัดลม คอมพิวเตอร์ แล้วก็ เดี๋ยวก่อน นาฬิกาดีเคเอ็นวายสุดสวย แล้วรีบวิ่งลงมาทันที พอถึง ลิฟท์ เราจะวิ่งลงหรือใช้ลิฟท์ดี เอาเป็นว่า ลิฟท์ละกันนะ มันไหม้ตึกอื่นนี่ ไม่ได้ไหม้ตึกเรา เพราะฉะนั้น คำห้ามใช้ในกรณีไฟไหม้ก็ตกไปเลย ฉันกดลิฟท์ลงทันที “โอ้ เป็นไงมั่ง ไฟไหม้ดึกข้างๆ เหรอ” ฉันทักเพื่อนที่อยู่ชั้น9 ที่นานๆ จะเจอกันที จนบางครั้งก็แทบลืมไปเลยว่าอยู่อพาร์ทเมนต์เดียวกัน แต่สายตาก็จับจ้องอยู่ที่เพื่อนอีกคนที่หล่อนพามาด้วย “อ้อนังนี่ไหนว่ายุ่งๆ แต่ทำไมพาผู้ชายมากกด้วยอีกแล้วล่ะ” ฉันคิดในใจแล้วก็ส่งสายตาไปหาเพื่อนเป็นสัญญาณว่า ใครเหรอ? “อ๋อ เด็กไปเก็บมา” นังแม็กตอบอย่างภูมิใจ ปกติแม็กจะเป็นเกย์ออกแนวเกย์คิงแต่งหญิงแสดงออก ภาษาวงในก็จะเรียกให้แสบก็คือ สาวเสียบนี่ล่ะ แม็กเป็นคนหน้าตาดี สูง ขาว ตี๋ ถูกต้องตามความต้องการของเหล่าเกย์ๆ ทั้งหลาย ไม่ว่าจะไปไหน หล่อนก็มักจะสามารถหิ้วปิ่นโตกลับบ้านได้ทุกที ด้วยความสามารถเก็กแมนได้ตลอดรอดฝั่ง แต่ยังไงเสียไอ้ไฟไหม้นี่ก็ทำให้ความแตกเสียแล้วที่ว่า หล่อนยุ่ง ไม่ใช่งานหรอก แต่เป็นเรื่องผู้ชายต่างหาก ที่หล่อนกล้าพูดออกมาก็เพราะเด็กที่หิ้วมาเป็นนักท่องเที่ยวเกาหลีนี่เอง โชคดีตลอดเลยนะ (:-)) พอถึงข้างล่างแล้วทุกคนต่าง ตื่นตกใจยิ่งกว่าที่คิดเสียอีก น้านยัยแม้วข้างห้องลงมาก่อนแล้วนี่ แหมจมูกทำงานไวเหมือนกันนี่ สายตาก็เริ่มกวาดไปทั่วแล้วทีนี้ มีแต่คนไม่รู้จักกันเลย ต่างทำหน้าตาตกอก ตกใจกันทั่วหน้า เสียงตะโกนออกมาจากนอกรั้ว ชี้ไปทางต้นเพลิง ทุกคนทั้งไทยและไม่ใช่ไทยแท้ รีบวิ่งไปดู ยังกับเขาจุดพลุปีใหม่ยังไงยังงั้นเลย ตอนนี้ไม่ใช่แค่ไทยมุงแล้ว ทั้งจีนมุง ลาวมุง ฝรั่งมุง อ้อ ญี่ปุ่นก็มามุงด้วยอีกเอ้า เอาเข้าไป ทุกคนสนใจไฟไหม้กันใหญ่ต่างนึกขอบคุณพระคุณเจ้าที่ไม่ใช่ตึกตัวเองกันใหญ่ ต้นเพลิงเท่าที่รู้เป็นตึก หกชั้นแบบต่อเติมของคนมีตังประจำซอย ไปไหม้ก็เพราะเศษผ้าชัวร์ เพราะบ้านนี้ทำธุรกิจเสื้อผ้าเยอะแยะ อากาศก็ร้อน แต่ฉันก็ไม่วายกวาดตาออกไปดูกลุ่มคนรอบๆ ตัว โอ เจอแต่บุคคลที่อยากรู้จักและไม่อยากรู้จักทั้งนั้น “สงสัยไฟใหม่เศษผ้านะ” หนุ่ม (เกย์) คู่ชั้นสี่ หันมาทักทายฉันด้วยความคิดเห็น “นั่นสิครับ สงสัยว่าอย่างนั้น” ฉันตอบรับพร้อมกับยิ้มแย้มตามมารยาท นี่เป็นครั้งแรกของเกือบสี่ปีตั้งแต่ฉันเห็นคู่นี้เดินเข้าออกอพาร์ทเมนต์ แต่ไม่เคยได้ทักกันเลย อื่มจะว่าไปแล้วก็ดีนะ ถึงเวลาเหตุการณ์ก็จะพามารู้จักกันเองเลยนะ “แต่ก็คงไม่ลามมาถึงเราหรอกนะว่าไหมครับ เพราะมันห่างออกไปตั้งสองตึก อีกอย่างไม่ใช่บ้านไม้ด้วย” แหมเริ่มออกความคิดเห็นใหญ่เลยนะพี่ ท่าทางพี่แกจะภูมิอกภูมิใจกับความสามารถคาดเดาของเขาเสียจริง ฉันได้แต่ยิ้มให้ตามมารยาท แล้วตาเจ้ากรรมก็ต้องตกใจกับภาพของหนุ่มหนึ่งชั้นห้าที่ฉันได้แต่ชะเง้อมองอย่างเดียวเวลาเดินผ่าน แหมคุณแม่บ้านชั้นล่างทั้งหลายก็บอกว่าไม่ใช่เกย์ ๆ เป็นผู้ชายแท้นั่นล่ะ ย้ำทำให้ฉันไม่กล้าไปด้วย ทั้งที่เรดาร์ ก็ทำงานได้ดีนี่นา พี่เขาเดินมาพร้อมกับหนุ่มอีกคน ท่าทางสนิทสนม สายตามองกันมากเกินกว่าลูกผู้ชายตัวจริงจะพึงกระทำกัน “ชั้นว่าแล้วไง เรดาร์ฉันไม่พลาด” ฉันคิดค้านลึกๆ ไม่นาน สาวเจ้าร่างบึก ผิวแทนสดใส เดินอ้อมมาทางด้านหลังพร้อมกับฝรั่งหัวทองร่างท้วมเสื้อแดงชะเง้อมองอย่างตื่นเต้น นั่นมันพี่ชั้นเดียวกับเรานี่นา อ้าวแล้วไหนว่าแฟนเป็นคนญี่ปุ่นล่ะ ก็เห็นบินมาหากันได้เดือนเว้นเดือน ทำไมไหงกลับมาได้กับชาวต่างชาติอีกซีกโลกหนึ่งล่ะนี่ หรือว่าเน้นปริมาณแทนเสียแล้วกระมัง อย่างไรเสียเธอก็คือหนึ่งในโอท็อปที่นำเงินตราเข้าประเทศอีกคน เราควรจะน่าดีใจแทน จากคุณ : divana - [ 8 ส.ค. 47 13:55:22 A:192.168.0.245 X:203.146.217.178 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “พี่ๆ เห็นว่ามีเด็กอยู่ข้างใน 2 คนนะ ไม่รู้ว่าเป็นไงมั่ง” เสียงข้างๆ หันมาถามฉันด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส อ้อน้องคนทำงานที่โรงแรมคนนี้นี่เอง หล่อนก็คือหนึ่งในสมาชิกเกย์ประจำอพาร์ทเมนต์ของฉันนี่เอง หล่อนอยู่ข้างห้องแต่ไม่เคยจะได้ทักทายกันเลยสักที บางครั้งเห็นหิ้วหนุ่มๆ มาประจำ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพื่อนสาว (เพื่อนเกย์ด้วยกันมักจะเรียกในกลุ่มว่าเป็นเพื่อนสาว) หรือไม่ก็ คู่ขา “นั่นสิครับ ผมก็ไม่รู้นะ สงสัยต้องไปสืบดูก่อนล่ะ อยากรู้เหมือนกัน” ฉันรีบตอบ แล้วรีบผละตัวออกมาจากลุ่มด้วยอากาศที่ร้อนเกินไป นี่ก็ปาไปแล้วกว่า ครึ่งชั่วโมงรถดับเพลิงยังไม่ปรากฏตัวเลย สงสัยรถติดมาลำบาก น่ากลัวมากสำหรับคนเมืองหลวงที่ต้องเผชิญกับเรื่องแบบนี้ แต่การช่วยเหลือก็ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร ฉันมองไปยังฝูงคนที่แห่กันมาดู ถึงขนาดจูงลูก จูงหลานมาดูราวกับมีงานบุญ ด้วยความงุนงง นี่ไม่มีใครคิดจะกลัวเลยหรือ หวออ ออออออ ออ ว้อ ว้อ  อออออออออ อ่า ในที่สุดก็มาแล้ว ผู้พิชิตเพลิงของเรา หนุ่มร่างกำยำล่ำสัน หอบสายยาง ท่อน้ำออกมาวิ่งเข้าสู่บ้านต้นเพลิง อย่างตล่องแคล่ว แหม พี่เขาช่างเก่งอะไร อย่างนี้ สายก็พลางสำรวจไปทั่ว ดูเหมือนเป็นเหตุการณ์ชุมนุมผู้ชายโดยแท้ ที่แน่ๆ หนุ่มเสื้อกล้ามขาวพนักงานร้านหมูกระทะปากซอย หน้าตาเกลี้ยงเกลา หากแต่มีเคราอยู่รำไรเพราะคิดว่าคงเพิ่งตื่น คือหนึ่งในผู้ร่วมมุงครั้งนี้ หัวใจจะวาย คิดว่าคงเพิ่งตื่นสังเกตการณ์แต่งตัวไม่เหมือนทุกครั้งที่เดินผ่านเห็น นี่ปกติก็มักจะเห็นเฉพาะกลางคืนตอนเสริฟอาหารนะ ไม่นึกเลยว่ากลางวันยิ่งดูดีไปกันใหญ่ โอ้พระเจ้า อะไรจะน่าดูไปกว่าผู้ชายอย่างนี้ไม่มีแล้ว ฉันกลับเข้าไปนั่งใต้อพาร์ทเมนต์ ติดกับร้านมินิมาร์ตประจำตึก ที่เอาแน่เอานอนไม่ค่อยจะได้ นึกจะเปิดก็เปิด วันไหนอารมณ์ไม่ดี พี่แกปิดไม่ขาย ใครหน้าไหนจะซื้อก็ไม่ขาย ถ้าจะเปิดต้องรอไปซื้อตอนเกือบสี่หรือห้าทุ่ม ที่อยู่ได้ทุกวันนี้ก็เมียเลี้ยง เช่าห้องให้สามีอยู่เลี้ยงแมวสีขาว ตัวเท่าหมู ซุบซิบกันว่าพี่แก ก็การศึกษาดีจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐในกรุงเทพฯ แต่วันๆ ก็ไม่มีอะไรทำมากนอกจาก เลี้ยงแมว เล่นสนุ๊กเกอร์ แล้วก็เปิดร้านขายของ เฮ้ออออ  อออ คนเรามีกันหลายแบบ เสียงกริ่งดังลั่นจากด้านใน “มีคนติดอยูในลิฟต์”แม่ศรีวรรณ ตำแหน่งผู้ดูแลอาคารและโอเปอเรเตอร์กิติมาศักดิ์ ตะโกนผ่านไปถึงยามหน้าอาคาร อ้าวซวยสองชั้นเลยตอนนี้ เสือกใช้ลิฟต์ตอนไฟไหม้ คิดแล้วก็นึกถึงตัวเองขึ้นมา เสียวสันหลังวาบ เกือบไปแล้วสิเรา สุดท้ายก็ช่วยกันงัดออกมาจนได้ “นี่เธอเพิ่งรู้เรื่องเหรอ ไปไหนมา?” ฉันถามเพื่อนที่เคยสนิทมากๆ คนนึง บีเป็นเกย์สาว ผิวสี มีสามีเป็นคนอังกฤษ แต่เธอเป็นคนโชคดีที่แฟนนิสัยดี ไปเที่ยวลอนดอนเป็นว่าเล่น เหตุที่เรียกว่าเคยสนิทเพราะว่าคราวก่อนเคยมีเรื่องผิดใจกันเลยไม่ได้คุยกันเกือบสามปี ถึงแม้ว่าจะอยู่ที่เดียวกันแต่ก็ไม่ค่อยได้เจอหรือทักกันสักเท่าไร อยู่มาวันหนึ่งฉันคิดว่ายังมันก็เพื่อนเรามาก่อน จะใครผิดใครถูกก็ช่างเถอะเป็นเพื่อนก็ไม่เสียหาย ฉันเลยตัดสินใจหาเรื่องโทรไปถามนั่นนี่ ใจนึงก็ภาวนาว่าคงไม่โดนมันด่ากลับมาซะก่อนล่ะ ไม่งั้นซวยเลย อยู่ดีไม่ว่าดี ฉันสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วยกหูคุยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บีกลับพูดจาดีกว่าที่คิดเสียอีก แต่น้ำเสียยังดูไม่สนิทใจ คงยังลังเลอยู่ว่า ฉันจะมาไม้ไหนอีกแน่เชียว ในที่สุดตั้งแต่นั้นมา ฉันก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างแต่เราก็ยังไม่ค่อยจะได้คุยกันหรือไปไหนมาไหนเหมือนแต่ก่อน เพราะความที่เราห่างหันมานานเกินด้วยมั้ง “ก็นังต่อล่ะ โทรไปบอกฉันว่าแถวอพาร์ทเมนต์ไฟไหม้ ฉันเลยรีบเก็บของกลับบ้านเลย งานการก็ไม่ต้องทำละ” เธอตอบแบบจีบปากจีบคอตามเคย ตามสไตล์หล่อนล่ะ “ว่าแต่เป็นไงมั่ง มีใครเป็นไรเหรอ” “ก็ได้ข่าวว่ามีคนติดอยู่ข้างในนะ สงสัยไม่รอดหรอก ไฟขนาดนี้ ว่าแต่ไปดูข้างนอกไหม คนเยอะแยะเลย” ฉันชวน แล้วก็หิ้วกันไปดูเขาฉีดน้ำดับไฟกัน “นี่น้อง พี่ไปด้วย” พี่แป๋วนี่เองตะโกนตามหลัง ฉันหันกลับไปดูหล่อน โอ้โห เธอเตรียมพร้อมมากๆ กระติกน้ำ ข้าวเหนียวกับปลาทอดตัวนึง “ตายแล้วพี่ หิวข้าวหรือว่าอะไรเนี่ย” ฉันงง “พี่หิวข้าวค่ะ ไม่อยากเป็นโรคกระเพาะค่ะน้อง เลยต้องหอบหิ้วของไปด้วยกลัวหิวแล้วไม่มีอะไรทานจ๊ะ” เอาเข้าไปยังกับจะไปดูงานวัดแน่ะ ลืมนึกไปว่ามันคือไฟไหม้นะพี่ พี่แป๋วสาวร่างท้วม อดีตเคยมีสามีอยู่ทั่วทุกมุมโลก จนตอนนี้อายุสี่สิบกว่าเลยต้องกลับมารักเมืองไทย ชูชาติไทยดังเดิม จะว่าไปแล้วพี่แกก็ช่างโชคดีคือไม่ต้องทำมาหากินอะไรมาก แค่นั่งหายใจไปวันก็ได้เงินใช้ทุกเดือน นานๆ ก็จะไปหาสามีคนหนึ่งที่สิงคโปร์บ้าง หรือไม่ก็อีกคนมาจากนิวเยอร์คบ้าง แหมทำบุญมาดีเหลือเกิน แถมยังเก่งในการสับรางดีเยี่ยม วันนั้นฉันกับเพื่อนคนเก่ากับความสัมพันธ์ที่เริ่มใหม่กลับดีกว่าที่คิดเสียอีก เราคุยกันสนุกสนานมากขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สนิทมากนักเหมือนก่อน แต่มันก็คือจุดเริ่มต้นที่ดีของมิตรภาพ เหตุการณ์วันนั้น ทำให้ฉันได้รู้จักผู้เช่าหลายๆ คนมากขึ้น บ้างก็ดีกว่าเดิม บ้างก็ถึงกับต้องตะลึง แต่ที่แน่ๆ ฉันได้เพื่อนคนเดิมกลับมาแล้ว เพราะยังไงแล้วฉันคิดว่าคนเรา ไม่ว่าจะดีหรือไม่ ไม่มีใครตัดสินใครได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะยอมรับเขาในส่วนไหนบ้าง เพราะไม่มีใครจะผิดเสมอไป หรือถูกต้องเสมอไปแน่นอนในโลกนี้ เรียนรู้ที่จะให้อภัยแล้วเข้าใจชีวิตดีกว่า จากคุณ : divana - [ 8 ส.ค. 47 13:55:47 A:192.168.0.245 X:203.146.217.178 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ค่อยเข้าใจประเด็นค่ะ แล้วสัมพันธ์กับชื่อตอนอย่างไร จากคุณ : scottie - [ 8 ส.ค. 47 20:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณครับที่ลองอ่าน พอดีเพิ่งลองเขียนครั้งแรกในชีวิต ชื่อตอนก็ คิดว่ามันเกี่ยวกับเหตุการณ์ไฟไหม้มั้งครับเลย ออกมาในแนวนี้ แฮ่ๆๆๆ แต่ไม่แน่ใจว่าจะเอาชื่ออะไรดีครับ ขอบคุณนะครับที่วิจารณ์ครับ จากคุณ : divana - [ 8 ส.ค. 47 23:02:06 A:192.168.0.245 X:203.146.217.178 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 47 11:42:08 จากคุณ : SONG982 - [ 9 ส.ค. 47 02:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เขียนครั้งแรกหรือคะ  เห็นว่าต้องการคำวิจารณ์  แต่เห็นว่า  เพิ่งจะมีโพสความเห็นไว้เพียงท่านเดียว จึงเข้ามาอ่าน  คงจะวิจารณ์อะไรไม่ค่อยเป็น  เพียงแต่จะบอกไปตามความรู้สึกที่อ่านพบนะคะ ประเด็นของเรื่อง   เข้าใจสิ่งที่คุณต้องการจะสื่อนะคะ  คือ   คนเรามักจะสามัคคีและให้อภัยกัน  เมื่อถึงเวลาตกทุกข์ได้ยาก   เช่น  เหตุการณ์ไฟไหม้ตึกที่เล่าให้ฟังในเรื่องนี้ แต่ประสบการณ์การเขียนครั้งแรกของคุณ  โดยเฉพาะสื่อในมุมมองของเพศที่สามเช่นนี้   ทำให้คนอ่านหญิงแท้อย่างเรานี่  อ่านแล้ว งงงงงงงงง มากๆๆๆๆ  ดังจะแจกแจงตามรายละเอียดต่อไปนี้นะ 1) การจัดรูปหน้า   อันดับแรกเลยที่ทำให้  งง สุด ๆ จนเกือบจะล้มเลิกความตั้งใจจะอ่านเสียแล้ว - คุณควรจะขึ้นบรรทัดใหม่ทุกครั้ง  ที่มีเครื่องหมายคำพูดนำ - ควรเว้นหนึ่งบรรทัด  ทุกครั้งที่เคาะขึ้นบรรทัดใหม่   เพื่อให้สบายสายตาของคนอ่านมากขึ้น ตัวอย่างนะ “อ้าว ตายละ ไฟไหม้เยอะไหม เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ทำใจดีๆ นะ!!!”    หล่อนถามตอกกลับทันที ด้วยอาการเสียงตื่นตระหนก “ไม่มั้ง ควันนิดเดียว ” ฉันตอบด้วยเสียงยังลังเลอยู่ลึกๆ เสียงดังเหมือนลมพัดประตูกระแทงดังมาอีกแล้ว “แต่ว่า เฮ้ย! ตอนนี้มันเยอะแล้วล่ะ น่ากลัวมากเลย นังนิด!!!” ฉันรีบวางสายทันที..... (ตรงนี้ขึ้นบรรทัดใหม่  เพราะต่อไปหลังจากจุดนี้  จะมีบทบรรยายต่อไปอีกยาว) ประมาณนี้  ลองปรับเปลี่ยนสังเกตดูเอง  ถ้าแก้ไขตรงนี้ได้  หายงงขึ้นมาเยอะเลย 2) สรรพนามที่ใช้เรียกบุคคลที่เป็นเกย์  (หรือเพศไหนไม่รู้ งง) คุณต้องเข้าใจว่า  ผู้อ่านส่วนใหญ่  เป็นเพศปกติ  ไม่รู้ว่าในกลุ่มของเกย์  ใช้สรรพเรียกกันว่าอย่างไร   ในเรื่องนี้ใช้คำแทน  ผู้ชาย (เกย์หรือเปล่าไม่รู้) ว่า "หล่อน"  เช่นเดียวกับ  ผู้หญิง ยิ่งมีส่วนเรื่องราวของ นิด  มาผสมในเรื่อง หล่อนเป็นหญิงแท้ร่างเล็ก  ที่ผันตัวเองมาชอบเพศเดียวกัน หรือ   และแล้วเธอมาเจอผู้ชายในร่างหญิงที่แสนดี คือมันทำให้อ่านแล้ว  เรื่องราวงงแสนงง  คือ ทั้งเกย์  (ชายรักร่วมเพศ  หรือ  ชายแต่งหญิง ก็ไม่รู้) ทั้งหญิง รัก หญิง  และเธอเหมือนทอมที่อ่อนแอ อะไรแบบนี้  คือคนอ่านคนนี้คิดว่า  จุดนี้ทำให้งงมากที่สุดค่ะ   3) วัฒนธรรมของเกย์   คนอ่านส่วนใหญ่ก็คงจะไม่รู้  และอธิบายไว้ในเรื่องอย่างวกวน แต่เท่าที่อ่านโดยใช้สามัญสำนึกของคนปกติแล้ว  ก็งง  ไม่เข้าใจอยู่อีกหลายจุด   เช่น ปกติแม็กจะเป็นเกย์ออกแนวเกย์คิงแต่งหญิง ปกตินี่  เกย์คิง  จะแต่งหญิงหรือ  คิง  นี่ไม่ใช่ประมาณว่า   ชายปกติแต่รักร่วมเพศ  มิใช่หรือ หล่อนก็มักจะสามารถหิ้วปิ่นโตกลับบ้านได้ทุกที ด้วยความสามารถเก็กแมนได้ เกย์คิงนี่  ต้องเก็กแมนด้วยหรือ  เกย์ประเภทนี้มีบุคลิกเป็นหญิงหรือ อะไรประมาณนี้  แบบอ่านแล้วไม่เข้าใจหลายจุด  เกี่ยวกับวัฒนธรรมเกย์ 4) บรรยายวกวนไปมา  ไม่รู้ตอนนี้อ้างถึงจุดไหนคนไหน หลังจากเหตุการณ์วันนั้น นิดก็ย้ายมาอยู่กับฉัน จนได้งานใหม่ และแล้วเธอก็เจอผู้ชายในร่างหญิงที่แสนดี จนตอนนี้ก็อยู่ด้วยกันสองปีกว่าแล้ว ฉันไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งผิดสิ่งถูกต้องและดีงามของสังคม แต่กรณีของนิดฉันดีใจกับหล่อนมาก อย่างน้อย หล่อนก็มีความสุขและสมควรที่จะได้รับยิ่งกว่าผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง ฉันจำได้ดีว่าหลายๆ ครั้งที่นิดต้องหนี ไอ้ผู้ชายคนนี้ ทั้งตบทั้งตี ไอ้ผู้ชายคนนี้  มันคือคนไหนหรือ  อ่านแล้วจับประเด็นที่อ้างถึงไม่ถูก แค่ตัวอย่างของบางจุดที่อ่านแล้วงง  คงไม่สามารถบอกได้หมดทุกจุด   แต่เพียงเท่านี้ผู้เขียนคงจะเข้าใจถึงการบรรยายที่ทำให้คนอ่านงงได้มากขึ้น ไม่ว่ากันนะคะ  ในเมื่อคุณบอกว่าต้องการคำวิจารณ์  จึงขอบอกเพียงแต่ว่า  อ่านแล้วงงตรงไหน ขอย้ำว่า  ที่สำคัญที่สุด  ก็คือ  ข้อ 1  การจัดรูปหน้า  ถ้าจัดให้อ่านง่ายขึ้น  อะไร ๆ จะดีขึ้นเยอะเลย จากคุณ : วังวน - [ 10 ส.ค. 47 18:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณนะครับ ที่สละเวลามาอ่านจนจบ เสียยาวยืด พร้อมกับคำวิจารณ์ ปกติผมมีงาน job แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย แต่เป็นงานไอที เสียส่วนใหญ่ แล้วเวลาเขาเขียนคำพูดมักจะติกันเลย แต่อาจลืมไปว่าบทความกับ เรื่องราวอ่านทั่วไปอาจเขียนต่ากันด้วย ประกอบกับว่า ลืมนึกถึงคนอ่านที่ไม่ค่อยรู้จักสังคมแบบนี้มาก่อน อาจจะเข้าใจยากนะครับ อีกครั้งขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์ จะได้เอาไปปรับปรุงให้ดีขึ้น เพราะฝันอยากขีดๆ เขียนๆ มานานมากที่สุดเท่าที่จำได้เลย แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหนดี ด้วยเหตุอีกประการคือไม่รู้ว่าเขียนแล้วใครจะช่วยอ่านมั่ง แต่ยไงเสีย ถ้าไม่เริ่มขีด ไม่เริ่มเขียน ก็ ไม่ได้ทำอะไรสักที ดีใจครับที่มีคนวิจารณ์นะครับ จะพยายามตั้งใจทำใหม่ครับ แล้วจะนำไปปรับปรุงนะครั ถ้าไม่ว่าอะไร ขอ email ไว้ติดต่อเผื่อต้องการคำแนะนำก็ดีครับ ของผม divana9@hotmail.com ครับ จากคุณ : Divana - [ 10 ส.ค. 47 22:37:15 A:192.168.0.245 X:203.146.217.178 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ได้อ่านเรื่องและ ภาพที่คุณ Divana ส่งมา เป็นภาพเหตุการไฟไหม้ ตึกข้าง apartment ทำให้เห็นว่าในความวุ่นวาย ก็ทำให้คนเรามีน้ำใจให้กัน พยายามต่อไปครับ จากคุณ : PASAYA - [ 10 ส.ค. 47 22:47:20 A:61.90.4.145 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นก้าวแรกที่ดีแล้วนะคะ  เรื่องแรกยังสื่อความเข้าใจคลาดเคลื่อนแบบนี้เป็นธรรมดา จงพยายามต่อไปนะคะ  จะรออ่านผลงานของคุณ อืม..  ขอค้านคุณ scottie  นิดหนึ่ง เรื่องนี้ก็สัมพันธ์กับชื่อตอนแล้วไง  วันร้อน ๆ  ไฟไหม้ไม่ร้อนได้ไงคะ อิ ๆ ส่วนประเด็นของเรื่อง  ก็เข้าใจค่ะ  ตามที่บอกไปแล้ว จากคุณ : วังวน - [ 11 ส.ค. 47 12:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมากนะครับ คุณวังวน ตอนนี้มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลย จากคุณ : divana - [ 13 ส.ค. 47 21:41:09 A:192.168.0.245 X:203.146.217.178 ]