หวัดดีครับ ผมโต้งครับ ชื่อโต้ง แต่ขายข้าวขาหมู ดูสิ เฮ้อออออออ ก็อย่างว่าละครับ ตั้งแต่เดิมเลยเนี่ยตระกูลผมขายข้าวมันไก่มากว่า 50 ปี ตั้งแต่สมัยไหนผมก็ไม่รู้ล่ะฟังพ่อมางั๊นๆแหละ แล้วเมื่อก่อนผมก็ขายนะไอ้ข้าวมันไก่เนี่ย ชักอยากรู้กันแล้วใช่มั๊ยล่ะทำไมผมถึงเปลี่ยนมาขายข้าวขาหมูได้ แน่ะ คิดละสิว่าสู้ข้าวมันไก่เฟรนชายด์ไม่ได้ ป่าว คู่แข่งแบบนั้นผมไม่สนหรอก แต่ไอ้ช่วงหวัดนกน่ะสิทำผมเสียสติไปพักใหญ่ แล้วก็เปลี่ยนใจมาขายข้าวขาหมูถาวรในที่สุด จะว่าไปมันก็พอๆกันล่ะนะจะขายอะไรลูกค้าก็พอๆกัน นี่ผมว่าจะเพิ่มเมนูข้าวหมูแดงอีกซักอย่าง
ออกไป ออกไปไกลๆร้านชั้นเลยนะ สกปรก
เอาอีกแล้วละสิ ยัยซิ้ม ขายก๋วยเตี๋ยวร้านข้างๆไล่คนบ้าอีกแล้ว ว่าแต่ไอ้บ้านี่มาจากไหนนะ ผมเห็นหลายวันแล้วล่ะครับ สงสัยเพิ่งหลงมาอยู่แถวนี้ อาจจะนอนในซอยถัดไปนี่ก็ได้มีอู่เก่าทิ้งร้างอยู่ น่าสงสารนะฮะ ญาติพี่น้องก็ไม่มี กินอยู่ยังไงก็ไม่รู้ ผมก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก แต่วันนี้ผมจะให้ข้าวแกกินละกัน
นี่ๆ มาเอานี่ไปกิน ผมเอาข้าวขาหมูใส่กล่องแล้วเรียกแกมาเอา คงจะให้นั่งในร้านไม่ได้หรอก ลูกค้ารังเกียจแย่ ก็ช่วยได้เท่านี่แหละครับ
มาอีกแล้วครับ เจ้าบ้านี่มาขอข้าวผมกินเป็นวันที่ 3 แล้ว เอาน่าคิดซะว่าทำบุญวันละมื้อสองมื้อช่วยๆกันไป อ๊ะ คิดละสิว่าดีกว่าเหลือทิ้ง ไม่นะครับของผมน่ะอร่อยขายหมดทุกวัน บางวันไม่พอขายด้วยซ้ำไป แต่ผมก็ไม่โลภหรอก ไม่ง้อลูกค้าด้วย อีกหน่อยคนมาแล้วไม่ได้กินก็ต้องไปลือว่าขายดี อร่อย ทีนี้ล่ะผมคงต้องทำเพิ่ม ขยายร้าน โอ๊ย แค่คิดก็เหนื่อยแล้วครับ อืมมมม ผมคงต้องหาคนสืบทอดซะแล้ว เอ้า โม้ซะนานมาว่าถึงเจ้าบ้ากันต่อดีกว่า ผมว่าไม่เกินอาทิตย์นึงน่าจะเบื่อขาหมูแล้วนะ หรือคุณว่าไง
เอาละสิ เจ้าบ้านี่ชักเอาใหญ่แล้วครับ กินข้าวผมมาจะสองอาทิตย์แล้ว แถมตอนนี้ยังมานั่งๆนอนๆหน้าร้านผมอีก นี่ผมต้องเสียพลังงานไล่ไปเยอะเลยนะครับกว่าจะยอมออกไปนอกร้านได้ ว๊า ทำไงดีล่ะเนี่ย บางทีความเห็นใจก็ได้ผลตอบแทนที่ไม่น่าประทับใจเอาซะเลย
เมื่อวานเพื่อนผมมันโทรมาขอร้องให้ผมช่วยเหลืออะไรบางอย่าง เอาเป็นว่าผมยังไม่บอกคุณดีกว่าเพราะผมรู้ว่าคุณน่ะอยากรู้ เอ้า อย่าเพิ่งว่ากันสิครับ ผมว่าความอยากรู้อยากเห็นของคุณคงจะช่วยให้คุณอ่านเรื่องของผมต่อ ก็ใช่น่ะสิครับ ผมรู้แล้วว่าพวกคุณน่ะเริ่มเบื่อผมแล้วล่ะ เลยต้องเล่นไม้นี่ เอาน่า ผมไม่ให้คุณรอนานหรอก ยังไงซะผมก็ต้องบอกคุณอยู่ดีแหละ
แต่ตอนนี้ผมชักเบื่อเจ้าบ้านี่แล้วละสิ ทำไงดีล่ะครับจะเดือนแล้วนะ ต่อมรับรสมันเสียหรือไง กินได้ทุกวัน ผมยังกินไม่ได้ขนาดมันเลยนะ จากที่ไม่คิดมากผมชักคิดแล้วสิครับ ทุกวัน วันละมื้อสองมื้อ แถมบางวันมีมื้อที่สามมาอีก ยี่สิบกว่าวันเข้าไปแล้ว มันกี่ร้อยกี่พันกันแล้วนี่ ผมจะถือซะว่าชาติที่แล้วมันช่วยเหลือให้ข้าวให้น้ำผมมาแล้วกัน ชาตินี้ผมก็ใช้ให้เค้าแล้วจะได้จบๆกันไป คิดได้อย่างนี้ก็รู้สึกดีขึ้นหน่อยละครับ
โอ๊ย เพื่อนผมมันโทรมาเร่งอีกแล้วครับ ผมจะช่วยมันยังไงล่ะเนี่ย ไหนจะเรื่องเจ้าบ้าอีก นี่ผมชักเครียดแล้วนะ แล้วความเครียดเนี่ยมันจะทำให้ฝีมือผมตกหรือเปล่า ถ้าลูกค้ามากินแล้วว่าไม่อร่อยขึ้นมาความฝันจะขยายกิจการ ขายเฟรนชายด์ของผมมิพังทลายเหรอ ผมต้องทำอะไรซักอย่างกับเจ้าสองคนนี้ซะแล้ว เพื่อกิจการข้าวขาหมูอันรุ่งโรจน์ของผมในอนาคต
เรียบร้อยแล้วครับ ผมทำสำเร็จแล้ว เฮ้อ เหมือนยกหมูทั้งตัวออกจากอกเลยล่ะ ก็นะช่วยเหลือเพื่อนได้แล้ว แถมเจ้าบ้านั่นก็ไม่มาวนเวียนวุ่นวายกับผมอีกแล้ว แถมเพื่อนมันยังให้ค่าตอบแทนมาด้วย ผมก็ว่าจะไม่เอาละนะเพื่อนฝูงกัน แต่มันก็คะยั้นคะยอเหลือเกินเลยเอาซะหน่อยเดี๋ยวมันจะเสียน้ำใจ
ฮัลโหลวววววว เออ ชั้นเอง เออๆ เอาน่าก็เล่นล่อข้าวขาหมูไปเป็นเดือนไขมันก็เยอะหน่อยแหละ ไม่ถึงกับใช้ไม่ได้หรอกใช่มั๊ย เออๆ ไม่ต้องสาธยายชั้นไม่รู้หรอกว่าเอาไปทำไรมั่ง ช่วยแกได้ชั้นก็ดีใจ เออๆ แล้วไว้คุยกัน
เงินที่เพื่อนให้มาหักค่าข้าวที่เจ้าบ้ากินไปยังเหลือให้ผมไปเรียนทำข้าวหมูแดงแถมขยายร้านได้สบายๆ เอาน่าเจ้าบ้ามันคงจะดีใจถ้ารู้ว่ามันช่วยสานฝันของผู้มีพระคุณให้ข้าวให้น้ำมันกินตั้งเป็นเดือน ชาติก่อนมันคงเอาผมไปขายล่ะ ชาตินี้ผมเลยต้องมาขายมันบ้างคิดซะว่ามันใช้หนี้ให้ผมแล้วกัน
ว่าแต่คุณรู้แล้วใช่มั๊ยว่าเพื่อนมันให้ผมช่วยอะไร เอาน่า ไม่ต้องชื่นชมสรรเสริญความมีน้ำใจช่วยเหลือเพื่อนของผมหรอก ว่าแต่คุณอย่าไปบอกใครล่ะ แค่เพื่อนมันขอบอกขอบใจนักหนาผมก็เขินจะแย่แล้ว นี่ถ้าคนรู้เยอะแยะคงต้องมาอุดหนุนผมจนผมขายไม่ทันแน่ๆเลย
----------------------------จบจ้า------------------------
ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามาอ่านกัน
ไม่คิดไม่ฝันจะเขียนเรื่องแบบนี้กับเค้าได้ แต่ไม่ดีเท่าไหร่อะค่ะ ยังไงติชมกันมาบ้างนะคะ แต่ต้องโดนแน่ๆ 1 ดอก คือเนื้อเรื่องอ่อนไป หุหุ น้อมรับคำติค่ะ ไม่ถนัดจริงๆ อยู่ๆมันก็แว๊บเข้ามา
จากคุณ :
:::อาราเร่::: 
- [
9 ส.ค. 47 11:56:43
]
ชาติก่อนคงเคย...ผูกพัน
