CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ถั่วงอก

    เมล็ดถั่วเขียวน้อย...กำลังดีใจ
    เพราะตัวเองกำลังจะได้เติบโต
    เป็นเจ้าถั่วงอก ลำต้นสูงใหญ่และอวบอ้วน

    มันเลือกที่จะงอกเป็นต้นถั่วงอกบนดิน
    มากกว่าที่จะเกิดบนกระดาษทิชชู่เปียกน้ำ
    อย่างที่เด็กๆเค้าทำกันในห้องเรียนวิทยาศาสตร์

    โชคดีเป็นบ้า เจ้าถั่วเขียวน้อยกำลังจะได้อยู่บนดินอย่างที่คิดไว้จริงๆ
    ระหว่างที่เจ้าของสวนถั่วงอกกำลังพามันและเพื่อนๆไปที่แปลงปลูก
    เจ้าเมล็ดถั่วเขียวน้อย...เกิดหล่นลงข้างทาง...

    ข้างต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง...ใหญ่และสูงมากจนมองยอดไม่เห็น...
    นี่มันที่ไหนกันเนี่ย เจ้าถั่วเขียวคิด แล้วมันก็เริ่มร้องไห้
    ความฝันที่มันจะได้เติบโตเป็นต้นถั่วงอกหมดไปซะแล้ว...

    แต่ความจริง...ไม่เป็นเช่นนั้นหรอก
    เพราะมันลืมไปว่า...พื้นที่ที่มันอยู่...ก็ผืนเดียวกับที่เพื่อนๆของมันอยู่นั่นแหละ
    เพราะฉะนั้น...มันก็เติบโตเป็นต้นถั่วงอกได้น่ะสิ...

    สองสามวันต่อมา...ความฝันของเจ้าถั่วเขียวก็เป็นจริง
    มันเติบโตเป็นต้นถั่วงอกต้นใหญ่ แถมมีลำต้นสวยซะด้วย...

    เจ้าถัวเขียวน่าจะดีใจ...เพราะความฝันของมันได้เป็นจริงแล้ว
    แต่มันยังไม่พอใจ...เพราะความไม่มั่นคงนั่นเอง
    แม้ว่ามันจะมีลำต้นที่อวบอ้วนและสูงใหญ่ แต่ก็เปราะบาง
    และโอนเอนไปตามลมได้ง่าย...ยิ่งเวลาลมแรงๆ ลมเกือบจะพัดเอาลำต้นล้มได้ทีเดียว

    เจ้าถั่วเขียวคิด...ทำไมต้นถั่วงอกไม่เกิดมาแข็งแรงเหมือนกับต้นไม้ใหญ่บ้าง
    ถ้าเป็นอย่างนั้น มันคงไม่ต้องกลัวลม...ไม่ต้องกลัวลำต้นจะหัก

    เจ้าถัวเขียว (ที่ตอนนี้เป็นต้นถั่วงอก) เริ่มหาคำตอบจากสิ่งรอบข้าง
    มันถามต้นไม้ ถามต้นหญ้า ถามดอกไม้รอบๆตัวมัน...

    คำตอบที่ได้รับ...คือทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ต้องการความมั่นคงในชีวิตด้วยกันทั้งนั้น
    แต่คงไม่มีสิ่งไหนที่จะมั่นคงไปได้ตลอดไป
    ทุกอย่างบนโลกมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา...
    วันนี้ ต้นไม้ใหญ่มีลำต้นที่แข็งแรง...
    แต่พรุ่งนี้ อาจจะมีใครสักคน เอาเลื่อยไฟฟ้ามาเลื่อย...ความมั่นคงก็หายไป

    วันนี้ ดอกไม้มีลำต้นที่แข็งแรง และมีดอกที่สวยงาม
    พรุ่งนี้ อาจจะมีใครสักคนมาเห็น และเก็บมันไปปักแจกัน
    ไม่นาน...มันก็จะแห้งเหี่ยว คอพับคออ่อน...ความมั่นคงก็หายไป

    และสำหรับต้นถั่วงอก...วันนี้ยืนอยู่บนดิน ชูลำต้นสวยงาม
    แต่พรุ่งนี้...อาจจะถูกเด็ดไปใส่กระทะร้อนๆ และเข้าไปอยู่ในกระเพาะของใครบางคน
    ความมั่นคงก็หายไป...

    ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนไม่มีความมั่นคง
    ใครล่ะที่จะรักษาความมั่นคงนั้นให้อยู่ได้นานที่สุด...
    คนนั้นแหละ คือผู้ชนะ...

    ถ้าวันนี้ เรายังมีความมั่นคงอยู่
    รักษามันให้ดีที่สุด และอยู่กับมันด้วยความสุขให้ได้นานที่สุด
    แต่ถ้าวันนี้ ความไม่มั่นคงกำลังคืบคลานเข้ามา
    เปิดใจยอมรับ และหาทางเลือกอื่นๆ ที่คิดว่า...ที่ดีที่สุดสำหรับเรา...

    เป็นสิ่งที่เราต้องพยายาม...แม้ว่ามันจะเป็นไปได้ยากก็ตาม

    จากคุณ : เยื่อไผ่ - [ 13 ส.ค. 47 21:41:53 A:203.113.36.11 X: TicketID: ]