มันเป็นความผิดพลาดของผม หรือจะอะไรก็แล้วแต่ ผมเองก็ไม่รู้

เรื่องมันคงเริ่มมาจาก
ความเบื่อหน่ายในภรรยาของผมที่ เอ่อ
ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่ดูท่าทางว่า ตอนที่ผมรู้สึกตัว
ผมเองแทบจะเรียกได้ว่าทนทรมานกับการอยู่กับเมียตัวเอง
เมียของผมเป็นคนอ่อนหวาน
ที่ออกจะจืดชืด ไม่มีอะไรตื่นเต้นเลยในชีวิตแต่งงานของเรา
หรือเคยมีผมก็จำไม่ได้

มันออกจะเลือนลาง เค้าผิดกับคู่แฝดเค้าซะ
นอกจากหน้าตาที่เหมือนกันจนแยกแยะลำบากแล้วอย่างอื่นดูจะต่างกันไปเสียทั้งหมด
ผมเริ่มมีความสุขกับการได้พูดคุยกับแฝดของเมีย
จนบางครั้งผมก็ลืมเวลานอนไปซะเฉยๆ
เราเข้ากันได้ดี พูดคุยกับทุกเรื่อง
และในที่สุด เราไม่มีคำพูดอะไรเข้ามาอธิบายสิ่งที่เป็นอื่นอีกแล้ว
เรารักกันอย่างไม่ต้องสงสัย ทุกช่วงเวลามีความสุข และความกดดัน
ก็มีมากขึ้นไปพร้อมๆ กัน ทำไมผมต้องนั่งข้าง ๆ เมียผมวะ ทั้ง ๆ ที่ผม
แทบจะอยากกระโดดหนีไปนั่งกับแฝดเมีย ดูว่าอะไร ๆ ก็ไม่เป็นใจเอาเสียเลย


ไม่ได้การ

ผมว่าผมควรจัดการอะไรซะบ้าง
ไอ้วิธีฆาตกรรมที่มีมาบนโลกนี้ มันคงน้อยกว่าที่มีอยู่ในหัวผมตอนนี้
ทุกอย่างต้องแนบเนียน แล้วผมจะได้อยู่กับสุดที่รักของผม
โดยไม่มีนังมารร้ายที่ไหนมานั่งขวางผมอีกต่อไป

เช้าวันหนึ่งผม เจอเจ้าสัตว์ตัวน้อยน่ารักน่าชังตัวหนึ่ง
ซึ่งดูท่ามันจะหิวโซทีเดียว ไม่ใช่ว่า รูปร่างหน้าตามันจะน่าเอ็นดูหรอกนะ แต่
สิ่งที่ผมเห็นมันทำน่ะสิ ผมเห็นทางสว่างในชีวิตที่เหลือ
ไอ้กองก้อนเนื้อข้างหน้ามันผมไม่สนหรอกว่าจะเป็นเนื้ออะไร แต่มันกินซะเกลี้ยง
เกลี้ยงจริง ไม่เหลือ แม้แต่ กระดูกชิ้นโต !!
ดูท่าทางมันไม่เป็นมิตรกับใครง่ายๆ
แต่ไอ้ที่ผมเฝ้าเลี้ยงดูมันมานี่คงจะทำให้มันไม่ได้เกลียดผมละวะ

ไอ้เมียผมดูจะไม่ชอบมันซะเลย แต่ก็ไม่มีข้อโต้แย้งอะไรออกมาจากปากยัยจืดชืด
ผมเลี้ยงมัน ทำให้มันชินกับการกินอาหารมื้อใหญ่ ที่แน่นอน ประกอบด้วยเนื้อสดๆ
และกระดูกกองโต แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เวลาอาหารของมัน ผมจัดการเองตลอด
ยัยเมียมันไม่เคยสนใจ ในใจคงอยากให้สัตว์ที่แสนดีของผมตาย
มันเป็นวันเวลาที่ผมอยู่ด้วยความหวัง ผมเตรียมทุกอย่าง ในขณะที่ความรักของผม
ก็ดูจะมีอนุภาพยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เราเริ่มคุยกันถึงการได้อยู่ด้วยกัน
โดยไม่มีนังตัวแสบนั่น ความปรารถนาของเราสองคนรุนแรงและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แน่นอน

ปริมาณของกินที่สัตว์ตัวน้อยของผมกิน มันก็เพิ่มขึ้นจนน่าพอใจ
คงจัดการกองเนื้อสวะๆ ได้ในสองสามวัน
ผมเริ่มกระปรี้กระเปร่ากับการมีชีวิต อะไรๆ สวยงามไปหมด ที่รักของผม
พอจะอ่านเกมส์ออก และด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ของราสองคน
ทุกอย่างเป็นไปอย่างเงียบกริบ ผมรักเธอซะจริงๆ ให้ตาย เถอะ ผมแทบจะรอไม่ไหวแล้ว

สัตว์น้อยแสนดีของผมเริ่มชินกับกลิ่นเลือด กลิ่นเนื้อ
มันจะรี่เข้าไปหากองเนื้อทุกครั้งที่เห็น น่าเอ็นดูชะมัด
วันๆ นังเมียก็ทำได้แต่การเป็นแม่บ้านที่ดีสำหรับชาวบ้าวแถวนี้
แต่สำหรับผมมันชวนแหวะซะจริงๆ ไม่เห็นทำอะไรสักอย่าง
เราเริ่มแล้ว ที่รักของผม ไปจองตั๋วเครื่องบิน บินไปต่างจังหวัด

แน่นอนชื่อที่จองเป็นของนังเมียของผม
และน้องเมียสุดที่รักก็พูดกับใครต่อใครว่าจะต้องย้ายงานไปต่างประเทศในเร็วๆ นี้
ผมเฝ้ารอวันนั้นทั้งอาทิตย์ สัตว์น้อยที่น่าสงสารของผม
ไม่ได้กินอะไรมาหลายอาทิตย์เหมือนกัน เราจะได้รับและดื่มด่ำความสุขพร้อมกัน

คืนนี้ดูทุกอย่างจะเป็นใจไปซะหมด

นังเมียเข้านอนตั่งแต่หัวค่ำแน่นอนมันไม่ตื่นขึ้นมาขัดจังหวะผมหรอก
ไอ้ยานอนหลับบ้านเรานี่มันหาง่ายซะเหลือเกิน ผมลากมันไปในห้องที่ผมจัดไว้มัดมัน
โอ้ยผมแทบจะสำลักความสุขตอนที่ผมมัดมันแล้วก็เอาก้อนผ้าสกปรกๆ ยัดปากมัน
ผมกรีดร่างมัน ผมแทงไปห้าหกที่ กลิ่นเลือดมันแรงดีจริงๆ สัตว์น้อยของผม ค่อยๆ กัด
แทะมันทีละนิด ผมยังจำได้ ตาของมันที่เบิกกว้าง
แต่ไม่มีเสียงอะไรเล็ดรอดออกมา
ไม่มีเรี่ยวแรง ผม ค่อย ๆ ดูมันทุรนทุราย จริง ๆ

ก็ไม่ได้อยากเห็นมันทรมานหรอกนะ
แต่ ไอ้ที่ผมต้องอยู่กับมันมาตลอด
บางทีผมก็น่าจะเห็นอะไรที่เป็นของขวัญของตัวเองบ้าง
เนื้อกองนั้น ถูกกำจัดไปในสองวัน
สัตว์น้อยของผมดูจะพอใจกับการเอาใจของผมเสียเหลือเกิน ผมลงมือทำความสะอาด
แค่เล็กน้อยเท่านั้นทุกอย่างก็เกลี้ยงเกลาไร้ที่ติ
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมบินตามสุดที่รักของผมไปต่างจังหวัดทันที
เราโผกอดกันด้วยความตื้นตัน แผนการของเราเสร็จเรียบร้อย
เธอจะกลับไปอยู่กับผมในฐานะภรรยา แล้วเราก็จะย้ายไปอยู่ที่อื่นกัน
เราเที่ยว เราดื่ม กันจนพอใจซะหลายวันหรือเป็นหลายอาทิตย์
ช่างมันเถอะน่าจะกี่วันก็ไม่เห็นจะต้องสนใจนี่นา


เรากลับมาบ้านพร้อมกัน ผมคิดว่าผมลืมอะไรไปซักอย่าง แต่จำไม่ได้
ถึงยังไงตอนนี้ก็ไม่เห็นจะเป็นไรไปถ้าจะมีอะไรถูกลืมไปบ้าง
เย็นนั้นที่รักของผมเข้าครัวทำอาหาร
มีปัญหานิดหน่อยเกี่ยวกับเครื่องปั่นที่ไม่ทำงาน ผมเข้าไปเช็กดู ตัวปั่น
ไอ้ตรงใบมีดมันไม่ทำงาน แล้วจู่ๆ ก้อทำงานขึ้นมาซะเฉย ๆ ทำเอาผมได้แผลมาเชียว
ผมเข้าไปหายาเยยมาทาที่หลังบ้าน
ผมรู้แล้วว่าผมลืมอะไร กลิ่นเลือดมันแรงนะคุณ :-)นรก
มันหิวโซซะยิ่งกว่าที่ผมเคยเห็น ผมได้แต่ตะลึง
ไม่สามารถเคลื่อนไหวอะไรได้อีกแล้ว

ที่รักของผม ถูกแทะไม่มีชิ้นดีได้แต่หายใจพะงาบ พะงาบ
สายตาที่มองมาที่ผม มัน มัน ช่างเหมือนเหลือเกิน แล้วภาพนั้น
มันกลับทำให้ผมกลับไปดื่มด่ำกับความสุขแมื่อครั้งนังเมียตาย
ผมอยู่ให้ผวังนั้นเนิ่นนาน จน:-)นรกหันมามองผม ด้วยสายตาโกรธเคือง
ผมเป็นรายต่อมาทั้งๆ ที่อาหารกองนั้นยังไม่ถูกกินไปซักเท่าไหร่
ร่างกายผมชาไปหมด

มันเริ่มกัดแทะผม สีเลือดของผม สวยเหลือเกิน
สวยซะยิ่งกว่าทุกอย่างที่ผมเฝ้าดูมันกิน ไม่มีความเจ็บปวด
ฟันสีขาวของมันที่ชุ่มไปด้วยเลือดของผม
ผมแน่ใจว่าชีวิตของคุณไม่มีทางได้เห็นสิ่งสวยงาม แล้วคุณจะต้องอิจฉาผม

มาลองดื่มด่ำความรู้สึกนี้ดู มาลองดู

************************************