ความคิดเห็นที่ 1 ข้างฝ่ายชนธิสาก็แต่งตัวยืนรอการมาถึงของชายหนุ่มซึ่งเป็นคนรักตั้งแต่หนึ่งทุ่ม เธออยู่ในชุดกระโปรงยาวเกาะอกสีชมพู ประดับด้วยต่างหูมุกและสร้อยคอเพชรเส้นเล็ก ปล่อยผมที่ดัดเป็นลอนให้ยาวถึงกลางหลัง แต่งหน้าออกแนวหวานทำให้คืนนี้หญิงสาวดูสวยและเด่นชวนสนใจ จนกระทั่งเวลาผ่านไปเป็นหนึ่งทุ่มครึ่ง ก็ยังไม่มีวี่แววของอัคนินทร์เลย ใบหน้าที่สดใสเริ่มแสดงความกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัดจนเป็นที่ผิดสังเกตุของเจ้าบ่าวในงาน "คนรักของพี่เชอรี่ยังไม่มาอีกเหรอครับ"เขาเดินมาถามหญิงสาวเมื่อเห็นเธอมองนาฬิกา "ยังเลยจ๊ะ สงสัยวันนี้รถติดมาก น่าจะใกล้มาถึงแล้วล่ะ"เธอยังคงคอยคนรักที่ให้สัญญากันเมื่อตอนเย็นว่าจะมางานคืนนี้ไม่เกินหนึ่งทุ่ม อัคนินทร์รู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากที่ไม่สามารถยับยั้งใจของตนเองไม่ไห้กลับไปผูกพันกับผู้หญิงอีกคนได้ เขาเพิ่งนึกออกว่านัดกับชนธิสาไว้ แต่กว่าจะกลับไปแต่งตัวที่บ้าน แล้วยังขับรถไปโรงแรมอีกก็คงเสียเวลาประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง ยังไงก็คงไม่ทัน เขาน่าจะคิดว่าการที่ได้อยู่กับอริษาตามลำพังเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะ แต่มาคิดได้ตอนนี้มันก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว เมื่อได้ทำในสิ่งที่ผิดต่อชนธิสา  และยังผิดนัดที่ให้ไว้กับเธอทั้งๆที่พูดไว้อย่างดิบดีว่าจะไป แล้วก็ไม่ไป อัคนินทร์นึกได้ว่าทางระหว่างบ้านของเพื่อนสนิทนั้นอยู่ใกล้กว่าตนมาก และใช้เวลาน้อยกว่าเขา ถ้าหากให้พัชเวชไปแทนคงจะทัน  เขาจึงตัดสินใจโทรหาเพื่อนที่เวลานี้อยู่บ้าน ติ๊ด  ตี่  ดิ๊ด  ตี่ ดิ๊ด ๆ ๆ เสียงริงโทนที่บอกให้รู้ว่าเพื่อนสนิทโทรมาหา พัชเวชหยิบขึ้นมากดรับสายทันที "ว่าไงนายกั้ง มีอะไรโทรหาน่ะ" "ชั้นมีเรื่องอยากให้นายช่วยหน่อย" "เรื่องอะไรเหรอ"พัชเวชถามกลับไป "นายช่วยไปงานเลี้ยงแทนชั้นทีสิ คือพอดีนัดกับเชอรี่ไว้ว่าจะไปแต่เผอิญติดธุระไปไม่ได้"อัคนินทร์ชี้แจงกับเพื่อนให้ฟัง "เชอรี่ ชนธิสาน่ะเหรอ แล้วนายติดธุระอะไรถึงเลื่อนไม่ได้น่ะ" "คือชั้นนัดว่าจะไปงานเลี้ยงกับเธอ แล้วบังเอิญ เอ่อ "อัคนินทร์พูดจาไม่เต็มเสียงนักทำให้พัชเวชสงสัยในคำพูด "บังเอิญอะไร งานอะไรจะสำคัญกว่านัดของคนรัก" "คือ" "กั้ง นายบอกชั้นมาตรงๆดีกว่าว่าธุระด่วนที่พูดถึงไม่ได้ด่วนจริงอย่างปากว่าใช่มั้ย"พัชเวชไม่เชื่อเพื่อนที่บอกว่าติดธุระสำคัญ หากเป็นอย่างนั้นเขาจะไม่พูดจาตะกุกตะกักอย่างนี้ "คือ ตอนนี้ชั้นอยู่กับ ." "กับใคร"เพื่อนของชายหนุ่มคาดคั้น "ลิซ่า"อัคนินทร์บอกกับพัชเวชอย่างคนสำนึกผิด ซึ่งพอชายหนุ่มได้ยินก็รู้สึกไม่พอใจแทนผู้หญิงอีกคนอย่างมาก "กั้ง นายทำอย่างนี้ได้ยังไง ในเมื่อนายก็มีคนรักแล้ว เธอจะรู้สึกยังไงถ้าได้รู้ว่าคนที่อยากพบผิดนัดเพราะอยู่กับอดีตคนรักเก่าน่ะ "ชั้นก็ไม่ได้อยากทำเลยนะ" "ชั้นเตือนนายแล้วใช่มั้ยว่าอย่าใจอ่อนกับอริษา แล้วทีนี้เกิดปัญหาขึ้นมาจะทำยังไง" "เรื่องนั้นไว้ชั้นจัดการเอง แต่ตอนนี้นายต้องช่วยชั้นก่อน" "ได้ ชั้นจะช่วยนาย ว่ามาเลยเพื่อนรัก"พัชเวชเอ่ยประชดอัคนินทร์ "ชั้นก็รู้ว่าที่ทำน่ะมันผิด แต่จะให้ทำยังไงล่ะในเมื่อเป็นไปแล้ว" "นี่ไม่ใช่เวลามาสำนึกผิด เพราะถึงยังไงมันก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว บอกมาว่างานที่ให้ไปอยู่ที่ไหน"พัชเวชดุเพื่อนของเขา  อัคนินทร์จึงชี้แจงให้เพื่อนรู้ว่านัดกับชนธิสาที่ใด เมื่อพัชเวชรู้ก็ไม่ยอมพุดอะไรกับเขาอีก ได้แต่ตัดสัญญาณขาดหายไป ทิ้งไว้แต่ปัญหาที่รุมเร้าชายหนุ่มในอนาคต รอจนเวลาผ่านไปถึงสองทุ่มครึ่งเธอก็เห็นร่างของชายหนุ่มเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน แต่ผิดคาดเมื่อคนที่มาไม่ใช่อัคนินทร์คนรักของตน หากแต่เป็นคนที่เธอแอบห่วงใยและหวังให้เขาเปลี่ยนมาเป็นคนเดิม ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้ล่ะ พัชเวชมางานนี้ได้อย่างไร "ขอโทษครับที่มาช้า"เขาเอ่ยกับหญิงสาวเป็นประโยคแรก "กั้งล่ะค่ะ ทำไมถึงไม่มา" "เขาติดธุระด่วน เลยให้ผมมาแทน"พัชเวชได้แต่มองหน้าของหญิงสาว ถ้าเธอรู้ว่าคนรักของตนไม่ได้มาตามนัดเพราะอยู่กับผู้หญิงอีกคนจะมีความรู้สึกยังไงนะ   เมื่อชนธิสาได้ยินคำชี้แจงจากชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มก็รู้สึกผิดหวังนิดหน่อยเมื่อคนที่ต้องการให้มากลับติดธุระ "ทำไมกั้งไม่โทรมาบอกเชอรี่เองละคะ จะได้ไม่ต้องรบกวนคุณ" "กั้งเขาคงไม่อยากให้คุณรอเก้อน่ะ" พัชเวชแก้ตัวแทนเพื่อนแม้ในใจจะโกรธอัคนินทร์มากก็ตาม "ช่างเถอะค่ะ นัดของชั้นคงไม่สำคัญเท่ากับงานของเขา เข้าใจดีค่ะ"ถึงแม้คำพูดของเธอจะบอกว่าเข้าใจแต่แววตาของหญิงสาวกลับตรงกันข้าม มันบอกถึงความน้อยใจในตัวคนรัก ขณะนั้นเจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็เดินเข้ามาหาชนธิสา ชาลอสเดินเข้ามาหาและจับมือของพัชเวชทักทายเป็นภาษาอังกฤษพร้อมกับเจ้าสาว "ดีใจจังที่คุณมาในงานนี้  คุณดูดีและหล่อมากสมกับพี่เชอรี่จริงๆ"เขาหันไปทางเจ้าสาวคนไทยเพื่อถามความเห็นซึ่งเธอก็มีความคิดเดียวกันกับคู่ของตน ตอนนี้คนที่อยากร้องไห้มากที่สุดกลับเป็นชนธิสา เธอรู้ว่าพัชเวชต้องปฏิเสธและคนที่หน้าแตกจะต้องเป็นหญิงสาว ซึ่งคุยไว้อย่างดิบดีว่าจะพาคนรักมาให้ทั้งสองรู้จัก แต่กลับมาไม่ได้ต้องให้เพื่อนมาแทน ชนธิสายืนรอฟังคำปฏิเสธที่จะหลุดออกมาจากปากของชายหนุ่ม "ขอบคุณครับที่ชมว่าผมเหมาะกับเชอรี่ คุณทั้งสองก็ดูเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมาก"พัชเวชยอมรับกับคำชมของหนุ่มสาวตรงหน้าและตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษเช่นกัน เมื่อชนธิสาได้ยินก็อดขอบคุณเขาไม่ได้ที่ไม่ทำให้เธอหน้าแตกกลางงาน จากคุณ : tonkho-w - [ 22 ส.ค. 47 01:49:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชาลอสยืนคุยกับพัชเวชไม่นานก็พาเจ้าสาวเดินกลับไปรับแขกต่อที่หน้างาน ทิ้งไว้แต่หญิงสาวที่ยืนกับชายหนุ่มอีกคนซึ่งมาแทนคนรักของเธอ "ขอบคุณนะคะที่ช่วยรักษาหน้าของชั้นไว้ให้" "ไม่เป็นไรครับ ผมรู้ว่าควรพูดอะไรออกไป" พัชเวชเอ่ยกับเธอพร้อมกับมองไปที่ชนธิสาคืนนี้หญิงสาวดูสวยมากกว่าทุกคราว นั่นอาจเป็นเพราะชุดที่สีสว่างตัดกับผิวขาวนวลของเธอทำให้ดูดีและน่ามอง "เสร็จจากงานแต่งงานของน้องชายเพื่อนแล้ว คุณจะกลับเลยรึเปล่า"พัชเวชเป็นฝ่ายถามเธอก่อนบ้าง "นี่กั้งคงไม่ได้บอกคุณใช่มั้ยคะว่า ชั้นจะมาทำงานที่เมืองไทย" "ยังครับ" "ถ้าอย่างนั้นจะบอกถึงสาเหตุให้ฟังค่ะ คือเจ้าสาวของชาลอสเธอไม่ยอมบินไปอยู่เมืองนอกด้วยกัน เขาก็เลยตัดสินใจเปิดบริษัทที่เมืองไทยอีกที่หนึ่ง และชวนให้มาทำงานด้วยกัน ซึ่งชั้นก็ใช้เวลาไม่นานในการตอบตกลง เพราะมันเป็นสิ่งที่ต้องการอยู่แล้วเช่นกัน พัชเวชพยักหน้าทำท่าเข้าใจ  ต่อไปเพื่อนของตนก็คงไม่ต้องบินไปบินมาเยี่ยมคนรักเหมือนแต่ก่อนในเมื่อเธอมาทำงานใกล้ๆแล้ว "ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ" "ขอบคุณค่ะ เข้าไปในงานกันเถอะ"ชนธิสาบอกกับชายหนุ่ม พัชเวชยื่นมือไปข้างหน้าหญิงสาว เธอยืนงงกับการกระทำของเขา "คืนนี้ผมขอเป็นตัวแทนของอัคนินทร์อีกครั้งละกัน  เชิญครับเจ้าหญิง"ชายหนุ่มก้มโค้งตัวลงทำเหมือนคู่รักขอเต้นรำ ชนธิสาอดยิ้มกับความขี้เล่นของเขาไม่ได้ กลับมาแล้วสินะนิสัยที่แท้จริงของชายหนุ่ม นี่ไม่ใช่เหรอที่เธออยากเห็นและอยากเจอ พัชเวชทำหน้าที่เป็นสุภาพบุรุษคอยดูแลและเทคแคร์ชนธิสาทุกอย่าง คอยหยิบน้ำและตักอาหารให้เธอช่างแสดงได้สมบทบาทจนเหมือนเป็นคู่รักจริงๆ บางทีชนธิสาก็เผลอมองใบหน้ายามที่เขาเผลอตัว พบว่าใบหน้าเงียบขรึมของพัชเวชหายไปบ้างแล้ว รวมทั้งชายหนุ่มยังเป็นคู่สนทนาที่คุยสนุก เธอนั่งฟังเรื่องราวที่เขาเล่าด้วยความตั้งใจ ได้เวลาที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวเดินขึ้นไปบนเวที เพื่อบอกกล่าวถึงวันที่พบกันจนกระทั่งได้แต่งงานด้วยกัน ต่อจากนั้นก็เป็นการลงมาเปิดฟลอร์เต้นรำเพื่อเชิญชวนให้แขกในงานร่วมสนุกไปด้วย กับเพลงหวานซึ้งซึ่งเหมาะสำหรับคู่รัก ผู้คนต่างทะยอยลงไปเต้นรำร่วมกับคู่บ่าวสาวเป็นจำนวนเพิ่มมากกว่าเดิม ชนธิสาได้แต่นั่งมองชาลอสและคนรักของชายหนุ่มเต้นรำ หากเป็นเวลาปกติ อัคนินทร์ต้องเป็นฝ่ายชวนเธอให้ลงไปเต้นคู่กับเขา แต่เวลานี้ชายหนุ่มไม่ได้มา ก็คงได้แต่นั่งมองหรือไม่ก็รอให้คนมาขอเต้น แต่คงไม่ใช่ผู้ชายที่ยืนข้างๆเธอแน่ พัชเวชเองก็เข้าใจความรู้สึกของหญิงสาวข้างกายว่ามีความคิดอย่างไรกับภาพตรงหน้า ทั้งที่จริงคู่ที่ควรลงไปอยู่ในฟลอร์ด้วยนั้นน่าจะเป็นชนธิสาและเพื่อนสนิทของเขา แต่เวลานี้กั้งไม่ได้อยู่ในงาน จึงอดถามเธอไม่ได้ "คุณอยากลงไปร่วมสนุกกับเขารึเปล่า"พัชเวชถามหญิงสาวพร้อมกับรอฟังคำตอบ ชนธิสาเงยหน้าขึ้นมาสบตาทำหน้าไม่เข้าใจ "ผมรู้ว่าคุณอยากลงไปเต้นแบบนั้นบ้าง ใช่มั้ย"ชายหนุ่มเดาใจของหญิงสาว เธอจึงทำได้แต่เพียงพยักหน้าแต่ไม่กล้าขอร้องเขา พัชเวชเข้าใจและรู้ว่าหญิงสาวยังไม่สนิทพอที่จะกล้าเอ่ยชวนเขาเต้นรำแน่ เพราะฉะนั้นชายหนุ่มจึงเป็นฝ่ายชวนเธอก่อน "คืนนี้ผมทำหน้าที่เป็นตัวแทนของกั้งและเชื่อว่าถ้าเขายืนอยู่ที่นี่ตรงนี้ก็คงเป็นคนพาคุณลงไปสู่ฟลอร์" คำพูดของพัชเวชทำให้ชนธิสามองหน้าชายหนุ่ม ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะทำตามที่เขาบอกดีหรือไม่ เธอพบกับแววตาที่ยินดีและรอยยิ้มของพัชเวช พร้อมทั้งมือใหญ่ซึ่งยื่นมาตรงหน้าทำให้ชนธิสายิ้มรับและตัดสินใจวางมือเรียวลงบนฝ่ามือหนาปล่อยให้เขาพาจูงไปยังฟลอร์ตรงหน้า นำพาตัวเธอไปตามจังหวะเพลงหวาน ใบหน้าของทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่มาก ไอละมุนรอบกายที่แผ่มาจากร่างของพัชเวชทำให้เธอรู้สึกแปลกๆกับตนเอง แววตาที่สบประสานบอกถึงความรู้สึกดีๆที่ทั้งสองมีไมตรีต่อกัน รวมถึงฝ่ามือใหญ่ซึ่งโอบรอบเอวของชนธิสาให้แนบชิดสนิทมากกว่าเดิม  ทำให้เธออดเขินไม่ได้ แต่พัชเวชคงไม่สนใจและสังเกตเพราะดวงไฟที่เปลี่ยนเป็นแสงนวลอ่อนๆ ไม่สามารถบอกถึงความรู้สึกบนใบหน้าของหญิงสาวได้ ตัวพัชเวชเองก็ไม่เคยใกล้ชิดกับใครมากขนาดนี้ ทำให้ชายหนุ่มมีความรู้สึกกับเธออีกอย่างหนึ่ง นั่นคงหมายถึงความรู้สึกลึกๆที่เกิดขึ้นโดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว ทั้งคู่ได้แต่ยืนสบตากันด้วยความเผลอตัว หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะเพลงที่แสนโรแมนติกนำพาไปก็เป็นได้ จนเพลงจบลงเขาและเธอก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะ ระหว่างนั้นร่างของหญิงสาวก็รู้สึกถึงความเย็นของเครื่องปรับอากาศที่ทำงานมาก ไอเย็นที่อยู่รอบตัวเธอสามารถทำให้ชนธิสาสะท้าน มือบางเริ่มไล้ไปตามผิวกายที่อยู่ในชุดราตรีหวาน พัชเวชถอดเสื้อสูทตัวนอกคลุมให้กับหญิงสาว เพราะรู้ว่าเธอคงจะหนาวขนาดเขาใส่เสื้อสองชั้นยังรู้สึกถึงความเย็นในห้องนี้ได้ "ใส่ไว้ก่อนละกัน" "ขอบคุณค่ะ ถ้างานเลิกชั้นค่อยคืนละกันนะคะ"เธอบอกกับเขา ชายหนุ่มแค่เพียงพยักหน้าตอบรับ แค่นี้ก็ทำให้ชนธิสาคลายหนาวลงได้บ้าง กลิ่นน้ำหอมเย็นๆแต่ดูอบอุ่นติดอยู่บนเสื้อสูทของชายหนุ่ม เป็นน้ำหอมคนละกลิ่นกับของกั้ง แต่ทำไมเธอกลับชอบน้ำหอมกลิ่นนี้มากกว่าล่ะ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เธอแอบมองภาพของเขายามเผลอตัวโดยที่พัชเวชไม่รู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสายตาของหญิงสาว พอได้เวลางานเลิก ชนธิสาก็ออกมายืนหน้างานกับพัชเวช ชายหนุ่มบอกลากับคู่บ่าวสาว "ผมคงต้องกลับก่อน หวังว่าโอกาสหน้าเราคงได้พบกันอีกนะครับ" "เช่นกันครับและหวังว่าผมกับเจ้าสาวคงมีโอกาสได้ไปงานแต่งงานของคุณกับพี่เชอรี่ด้วยเหมือนกันนะครับ" คำพูดของชาลอสสร้างความตกใจให้กับเขาและเธอ เมื่อชายหนุ่มคิดว่าพัชเวชและหญิงสาวเป็นคู่รักกัน ทั้งสองได้แต่มองหน้ากันด้วยสายตาที่เข้าใจคำถามของเจ้าบ่าว "ครับ ผมขอให้คุณทั้งคู่มีความสุขมากๆ แล้วเราคงได้พบกันอีก" พัชเวชพูดและบอกลาคู่หนุ่มสาวก่อนจะก้าวเท้าเดินออกไป เขาลืมไปว่าเสื้อสูทสีขาวตัวนอกยังอยู่ที่ชนธิสา   หญิงสาวคลุมเสื้อของเขาไว้บนร่างได้เพียงแต่มองตามพัชเวช และคิดว่าจะซักแห้งและนำไปคืนให้ที่บริษัทของเขา จากคุณ : tonkho-w - [ 22 ส.ค. 47 01:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทำลิ้งค์ค่ะตอน 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732063/W2732063.html#2 ตอน 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744691/W2744691.html ตอน 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2762405/W2762405.html ตอน 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2780226/W2780226.html ตอน 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2794746/W2794746.html ตอน 6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2814828/W2814828.html ตอน 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2828097/W2828097.html ตอน 8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2835334/W2835334.html ตอน 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2844004/W2844004.html ตอน 10 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2844004/W2858089.html ตอน 11 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2910039/W2910039.html#2 ตอน 12 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2929867/W2929867.html ตอน 13 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946640/W2946640.html คุยค่ะคุย คุณ scottie เอ่อลืมอ่ะค่ะ ว่ามีโทรศัพท์ ทำไมเป็นคนอย่างนี้ต้นข้าว ชอบเอานิสัยตัวเองมาใช้จริง ไม่ค่อยยอมโทรบอกชอบใช้กระดาษจดแปะไว้บอกแทนเวลาตัวเองไม่อยู่ประจำเลย คุณ โรส แต่ตอนนี้สงสัยนายกั้งถูกเกลียดแน่ ผู้ชายอะไรไม่หนักแน่นเลย เชอะ คุณ เกียร์ นั่นดิ ยัยเชอรี่จะมาทำไม น้องอรกำลังมีความสุขอยู่ดีๆ คุณ ก้อนหิน ยาวค่ะ ยาวมาก เพราะคนเขียนเองก็งงอยู่ว่าทำไมเขียนตั้งนานมันยังไปไม่ถึงไหนซักทีมัวพิรี้พิไรอะไรอยู่ หาต้นข้าว คุณน้องนาง ณ บ้านนา  ต้องอีกตอนหนึ่งค่ะ ถึงจะเศร้าตอนนี้เป็นฉากหวานระหว่างพัชเวชกับเชอรี่ คุณรียา จะฝ่าดงของยัยลิซ่าได้เหรอคะ ยัยนี่น่ะร้ายกาจมาก ตีแตกทั้งพิชอรและชนธิสาเลย คุณ GTW แหมอาจานอย่าเชียร์ดิค่ะ ดูสิเพราะเชื่ออาจานทำให้พระเอกเสร็จยัยลิซ่าเลย เนี่ยเพราะมีแฟนคลับ หนุนหลังอยู่ ยัยนี่เลยกล้าทำ ปล. ว่าแต่จานไม่อิจฉาพระเอกเหรอคะได้อยู่ใกล้ชิดกับลิซ่าน่ะ คุณ bookmark ถูกต้องครับเป็นเพราะมีแฟนคลับช่วยเชียร์ ยัยนี่ก็เลยร้ายสุดกู่ ทำร้ายนางเอกผู้น่าสงสาร อย่างเช่นต้นข้าวได้ลงคอ เอ๊ย ไม่ใช่ค่ะอย่างพิชอรได้ลงคอ ลืมตัวนึกว่าเป็นนางเอกทุกที ไปล่ะค่ะ บ้าย บาย โบกมือหยอยๆ จากคุณ : tonkho-w - [ 22 ส.ค. 47 02:22:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สงสัยอีตาอัคคี(อัคนินทร์)ถูกเชื้อเพลิงอย่างยายลิซ่าป่วนซะแล้ว เหอะๆๆ อย่าให้เป็นพระเอกเลยนะ โลเลเกินไปอ่ะ ม่ายชอบเลย จากคุณ : ก้อนหิน - [ 22 ส.ค. 47 03:22:07 A:24.169.77.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 โหๆๆๆๆๆ เสร็จยายลิซ่าไปเสียแล้ว สงสารสองสาว(เชอรี่กับอร)จังถ้ารู้เข้าคงช็อคทั้งคู่แน่ เอาพี่กั้งคืนมานะลิซ่าเอ๋ย ส่วนตัวลิซ่านะโยนไปให้อาจาร์ยจีไว้เลยแล้วกัน รับไว้ด้วยนะคะอาจาร์ยจี(เห็นเชียร์หนักยกให้เสียเลยฮิๆๆๆ) จากคุณ : รียา - [ 22 ส.ค. 47 14:50:57 A:203.172.104.138 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 หุหุ อาจารย์จีเลยได้รับลิซ่าไปอย่างไม่ต้องแย่งกับใคร อิอิ (ขอเรียกแบบนี้เหมือนข้าวล่ะกันนะคะ) ยิ่งอ่านยิ่งชอบพัชเวชแฮะ ... อึมมม   ส่วนนายกั้ง ถึงตอนนี้จะเสร็จใครต่อใครไป แต่สุดท้ายก็ต้องเสร็จน้องอรอยู่แล้วใช่ไหมคะ ข้าว ^^ จากคุณ : int_gal - [ 22 ส.ค. 47 20:27:08 A:unknown X:unknown, unknown, 202.28.62.70 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก๊าก ทั้งชอบลิซ่าทั้งอิจฉาอัคนินทร์ หนอย...มันเกินไปแล้ว แง่ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! แง่ง ผมเป้นลิซ่าแฟนคลับ ตัวจริงครับ จริงๆ เพราะผมเบื่อกับนางเอกทางละครทัวีช่วงนี้เหลือเกิน เบื่อแต่ก็ดูนะครับ ผมไม่ปฏืเสธที่จะไม่ดู ไม่งั้นจะรู้อย่างไร อิอิ ลิซ่า เบื่อนางเอก เลยหันมาเชียร์ลิซ่า ที่จรองลิซ่าก็ไม่ได้ทำผิดอะไรมากมาย อิอิ เพียงแต่ทำตามหัวใจบงการเท่านั้น อิอิ ลิซ่าจ๋า.... จากคุณ : GTW - [ 22 ส.ค. 47 20:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^___________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 22 ส.ค. 47 22:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โธ่เอ๊ย กั้ง จากคุณ : scottie - [ 22 ส.ค. 47 22:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 O_o !! โธ่ ... ยัยลิซ่าคาบไปเสียแล้ว (เปลี่ยนสัณชาตเฉยเลย !) อ่านมานาเพิ่งมาทักทาย หวังว่าคงไม่สายนะคะ จากคุณ : นายหญิง - [ 23 ส.ค. 47 01:20:18 A:203.155.174.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผู้ชายนี่น้า......เหนือคำบรรยายเจง ๆ จากคุณ : ephi - [ 23 ส.ค. 47 01:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ๊า...ทำไมมันมาโผล่ในกระทู้กลุ่มนี้อ่ะข้าววววว อยากเป็นสิซ่า...ชีวิตมีรสชาติ.... จากคุณ : ...เกียร์... - [ 23 ส.ค. 47 20:42:41 A:210.86.188.9 X: ]