CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ความทรงจำที่เจ็บปวด (ของฉัน)..ฉันชื่อ " พรรณนา " ตอนที่ 9

    ตอน : ภาพที่เริ่มเปลี่ยน.

    วันรุ่งขึ้น พี่นัทมาหาที่บ้าน ฉันก็ยืนเกาะรั้วชะโงกหน้ารออยู่ก่อนแล้ว เพราะพึ่งโทรคุยกัน…..
    พี่นัทซื้อไอติมมาฝากฉันกับน้อง คนละอัน……… น้องชายฉัน ท่าทางจะสนิทกับพี่นัทมากขึ้น……
    ฉันหยิบไอติมออกมาจากถุง…….

    ..….มันเป็นไอติม รสสตรอเบอร์รี่ (อีกแล้ว) ที่ฉันชอบ……

    มันทำให้ฉันต้องหันหน้าไปมองข้างบ้าน…นึกถึงน้าชัยที่ชอบซื้อไอติม รสสตรอเบอร์รี่ มาฝากฉันเหมือนกัน…..

    ... ... .ผู้ชายเนี่ยชอบซื้อไอติม สตรอเบอร์รี่ มาฝากผู้หญิงเหรอ…..ฉันคิดในใจ... ...

    กินไอติมเสร็จ พี่นัทก็พาฉันกับน้องไปดูหนัง……



    แม้น้องจะไม่ค่อยรักฉัน ชอบทำตัวเหมือนพ่อเลี้ยงที่คอยข่มเหงฉัน….. แต่ฉันก็รักน้อง……ไม่เคยโกรธ... ไม่ว่าน้องจะว่าอะไร…….



    หนังสนุกมาก…….ฉันชอบไปไหนมาไหนแบบนี้มากกว่าที่จะทำอะไรแบบที่พี่นัทชอบทำซะอีก…..วันนี้มีความสุขจัง………ฉันยิ้ม…….

    ... ..


    หนังเลิกแล้ว….ฉันไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้พี่นัทยืนคุยเล่นกับน้องชายฉัน รอฉันอยู่ที่หน้าโรงหนัง….


    ฉันออกมาจากห้องน้ำ ก็สวนกันกับ เพื่อนพี่นัท ที่กำลังเดินมาเข้าห้องน้ำชายพอดี…….. เค้ามากันสองคน ฉันจำหน้าเค้าได้ เลยยิ้มทักทาย……


    แต่รอยยิ้มของเค้า….. มันกลับไม่เหมือนที่ฉันมี……. เป็นรอยยิ้มที่มากับสายตาที่มองฉันอย่างแปลกๆ ………


    มันทำให้ฉันครุ่นคิดถึงความนัยที่ซ่อนอยู่ในแววตา…..


    “ พี่นัท... ..นาขอร้องนะ….. “ ……….. “ ฮิฮิ…”


    แม้มันจะเป็นแค่เสียงกระซิบ แต่ก็ดังพอที่ฉัน จะได้ยิน …..


    มันทำให้ฉันอึ้ง….ทั้งโกรธ…… ทั้งอาย……ฉันรู้สึกร้อนชาไปหมดทั้งหน้า และต้นคอ แต่ฉันก็ไม่ได้หันกลับไปมองเค้าอีก... .

    .ได้แต่รีบเดินออกมาให้พ้นจากตรงนั้น ………..


    พี่นัทยิ้มให้ฉันมาแต่ไกล แต่ก็ต้องหุบยิ้มลงเกือบจะทันทีที่เห็นหน้าฉันตอนเดินเข้าไปใกล้………


    น้องชายฉันก็ยังคงไม่รู้เรื่อง ยังคงเล่าให้ฉันฟังว่าคุยอะไรกับพี่นัทไปบ้าง …… ซึ่งตอนนั้น มันเหมือนกับหูฉันมันอื้อไปหมด จนเกือบจะไม่ได้ยินอะไร………

    ... ... ..


    ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น …. ทั้งฉันทั้งน้อง และก็พี่นัท……

    จนพี่นัทขับรถไปส่งถึงบ้าน

    ฉันก็เดินเข้าบ้านไปไม่หันหน้ากลับไปมองพี่นัทอีก……..


    “ นา….นา…… “


    ฉันไม่ขาน……

    พี่นัทเดินตามมารั้งแขนฉันไว้…..ฉันพยายามบิดแขนออกแต่พี่นัทก็จับแขนฉันเอาไว้จนแน่น….


    “ เป็นอะไรอะ “ พี่นัทถามฉันด้วยสีหน้างงๆ


    ฉันไม่ตอบ ได้แต่มองหน้าพี่นัท ตาเขียว…กัดริมฝีปากด้วยความโมโห…..


    พ่อเลี้ยงเดินออกมาชะโงกหน้าดูอยู่ที่ประตูบ้าน เหมือนจะสงสัยว่าฉันกับพี่นัททำอะไรกันอยู่... .


    พี่นัทถึงได้ปล่อยแขนฉัน……

    ฉันเห็นหน้าพ่อเลี้ยง……..

    มันทำให้ฉันยิ่งเซ็งหนักเข้าไปอีก…….

    .

    สุดท้ายฉันเลยซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์พี่นัทออกจากบ้านมาอีกรอบ….


    ... ... ..



    ….ทำไมผู้ชาย ชอบเอาเรื่องที่มีอะไรกันกับแฟน ไปเล่าให้ เพื่อนฟัง มันภูมิใจมากนักหรือไง หรือเห็นเราเป็นแค่ของเล่น…..มันทำให้ฉันโกรธพี่นัทมาก……


    …..โกรธจนอยากจะบอกว่า…….. ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้น ไป ไม่ต้องมาหาฉันอีก…..


    ... ...



    พี่นัทพาฉันมานั่งที่เดิม ที่เนินหญ้าริมไหล่ทาง…….ที่ที่เรารักกัน……

    บรรยากาศวันนี้ไม่สวยเหมือนทุกวัน…..ทั้งที่ทุ่งหญ้าผืนเดิม……ภูเขาลูกเดิม…..สายลมเย็นที่พัดมาทักทายผิวเบาๆ เหมือนทุกทีที่แวะมา…..


    ฉันก็ได้แต่นั่งนิ่ง……ไม่พูดอะไร..ทั้งๆ ที่ในสมอง ฉันพูดกับตัวเองเวียนไปเวียนมาจนเรียบเรียงออกมาเป็นคำไม่ได้…….แล้วฉันก็ร้องให้อีก………


    พี่นัทยังนั่งมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเครียด…..ค่อยๆ เอานิ้วมาปาดน้ำตาให้ฉัน………


    “ เล่าให้พี่ฟังหน่อยดิครับ ….พี่ทำผิดเรื่องอะไร….. “

    ฉันเลยเล่าเรื่องที่เจอ เพื่อนพี่นัทหน้าห้องน้ำให้พี่นัทฟัง………

    พี่นัทบอกว่า ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ เพื่อนฟังเลย…..พี่นัทโกรธมาก ที่ เพื่อนทำแบบนั้น …….. โกรธจนหน้าหล่อๆ ของพี่นัท เขียวจนเหมือนยักษ์... ..



    พี่นัทจิ้มโทรศัพท์มือถือหา เพื่อน มือสั่นจนจิ้มเบอร์ผิดๆ ถูกๆ ….


    ไม่มีใครรับสาย พี่นัทเลยขับรถพาฉันกลับไปที่หอ……..พี่นัทขับรถเร็วมาก เร็วจนฉันกลัว แต่ก็ไม่กล้าบอกให้พี่นัทขับช้าลง

    ไปถึงหอก็ไม่มีใครอยู่..ซักพัก เพื่อนพี่นัทสองคนนั้น ก็ขับมอเตอร์ไซด์เข้ามา….


    ยังไม่ทันได้จอดรถดีเลย…พี่นัทก็เดินเข้าไปถาม แต่ถามอะไรฉันไม่ได้ยิน เพราะยืนอยู่ห่างๆ ... ... .. เพื่อนคนนั้น ตอบพี่นัทยังไม่ทันจบประโยค พี่นัทก็ต่อยเค้าจนหล่นจากมอเตอร์ไซด์ ฉันตกใจมาก….

    ความรู้สึกโกรธพี่นัทมันหายไปหมดเลย เพื่อนอีกคนที่ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์อยู่ก็เข้าไปห้าม …แต่ก็โดนพี่นัทต่อย พี่นัทเลยโดน เพื่อนต่อยจนคิ้วถลอกเหมือนกัน... .แต่ เพื่อนพี่นัทคนนั้น ก็เลือดออกในปากจนฟันแดง…..


    พี่นัทตะโกนด่า เพื่อนอยู่หลายคำ... .


    มันเป็นคำหยาบ ที่ฉันแทบจะไม่เชื่อหู... ... .ว่าจะออกมาจากปากพี่นัท คนที่ฉันรู้จัก... ..


    “ ปะ…ขึ้นรถ… “


    พี่นัทพูดกับฉันด้วยเสียงที่ห้วนมาก จนฉันตกใจ……ไม่เคยเห็นพี่นัทพูดกับฉันแบบนี้มาก่อน…..

    มันทำให้ภาพของพี่นัทเดิมๆ เริ่มสั่นคลอน…… ไหวระริกเหมือนทีวีที่รับคลื่นไม่ตรง……

    มันเริ่มทำให้ฉันไม่แน่ใจ….ว่าที่ผ่านมา…เป็นตัวตนของพี่นัทที่แท้จริง…..


    …….หรือแค่ภาพลวงตา..…….

    จากคุณ : sonydiver - [ 22 ส.ค. 47 21:55:38 ]