ตอนที่ 12 ลงเอย (ครึ่งหลัง)
พอก้าวเข้ามาในบ้าน ก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยดังมา
พ่อภู พ่อภูขา พี่เดียร์กลับมาแล้วค่ะ พี่เดียร์หายไปไหน
มาคะ พรุ่งนี้พ่อภูจะพาไปเที่ยวนะ ไปด้วยกันนะค่ะพี่เดียร์
ว้า ชวนแต่พี่เดียร์คนเดียวเองเหอรค่ะ
ชวนพี่เจนด้วยคะ
แล้วคุณภูกับน้องกันย์ก็เดินเข้ามาร่วมวงคุยกัน
พรุ่งนี้ผมจะพาเด็กๆไปเที่ยวที่พระตำหนักดอยตุงครับ ไปด้วยกันนะครับ
ดีจังเลย เจนก็อยากไปเหมือนกัน แล้วพรุ่งนี้เราจะไปกันตอนกี่โมงดีค่ะ
ก็ออกจากบ้านสัก 8โมงเช้าแล้วกันครับ เพราะที่พระตำหนักเปิดตอน 8 โมง เราน่าจะไปถึงสัก 9 โมงเช้า ไปถึงเช้าๆจะได้ไม่ร้อนมาก
หลังจากที่นัดกันเรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาอาหารเย็น แล้วคุณภูก็อธิบายเพิ่มเติมอีกว่า
ก็คงจะรู้ๆกันนะครับว่า พระตำหนักดอยตุงเนี่ย เคยเป็นที่แปรพระราชฐานของสมเด็จย่า ที่นั่นสวยนะครับ เพราะว่าเป็นการผสมผสานระหว่างศิลปะล้านนากับชาเลย์ของสวิส แต่ผมคงจะอธิบายได้ไม่ดี ยังไงข้างในก็จะมีเจ้าหน้าที่คอยให้คำบรรยายด้วย
แล้วช่วงนี้ดอกไม้มันเริ่มบานยังค่ะ เจนได้ยินมาว่าที่นี่มีการปลูกดอกไม้เมืองหนาวเยอะมากเลย
ก็เยอะนะครับ แล้วก็มีพวกรูปปั้นต่อเนื่อง ฝีมือปั้นของคุณมีเซียม ยิปอินซอย ด้วยครับ
งง คะ ใครกันคือ มีเซียม ยิปอินซอย แต่ก็คิดว่า คงเป็นจิตกร ที่มีฝีมือให้การปั้นแน่ๆเลย แล้วเราก็ฟังคุณภูบรรยายไปเท่าๆที่คุณภูพอจะรู้ เป็นอันว่าพรุ่งนี้เราจะไออกปเที่ยวกันตอน 8โมงเช้า
ตอนเช้า ทุกคนมารวมตัวกัน ที่ห้องนั่งเล่น
พร้อมหรือยังครับ
พร้อมแล้วค่ะ ตอบโดยพร้อมเพรียงกันเหมือนกับนักเรียนในห้องเรียนสมัยเด็กๆเลย
ก่อนออกรถป้ามาลัยก็เดินมาพร้อมกับตะกร้าอาหาร เหมือนกับว่าพวกเราจะไปปิกนิกกัน
ป้าเตรียม ขนมกับน้ำให้อยู่ในนี้นะค่ะ โชคดีนะค่ะ
พวกเราเดินทางไปตามทางหลวงหมายเลข 110 ไป 45 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวงหมายเลข 1149 ไปประมาณ 15 กิโลเมตร พระตำหนักดอยตุงอยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงราย 60 กิโลเมตร เราใช้เวลาเดินทางกันประมาณ 1 ชั่วโมงเศษ พอจอดรถเสร็จ คุณภูก็ไปซื้อบัตรเข้าชม ราคาบัตรก็ถ้ารวมค่าเข้าชมสวนแม่ฟ้าหลวงก็ 100 บาท ถ้าไม่รวม ก็ 70 บาท คุณภูก็เลยว่าถ้าซื้อแบบ 100 บาทเลยดีกว่า อย่างที่บอก พระตำหนักสวยมากเลย ตัวพระตำหนักมี 2 ชั้น เป็นการผสมผสานกันระหว่างศิลปะล้านนากับชาเลย์ของสวิส แล้วก็มีการตบแต่งด้วยกาแล ตามศิลปะของชาวเหนือ เชิงชายและขอบหน้าต่างเป็นลวดลายต่างๆดูแล้วสวยงามมากเลย ภายในมีเจ้าหน้าที่คอยบรรยายว่าแต่ละห้อง สมเด็จย่า ทรงใช้ทรงงานอะไรบ้าง ดูแล้วจะเห็นว่าของทุกชิ้นที่เป็นของใช้ส่วนพระองค์ไม่ได้หรูหราเลย แต่กลับเป็นของที่เรียบง่าย แสดงถึงว่าพระองค์ใช้ชีวิตอย่างธรรมดา
หลังจากที่ชมพระตำหนักแล้วก็ถ่ายรูปกันแล้ว พวกเราก็เดินลงไปที่สวนแม่ฟ้าหลวงซึ่งตั้งอยู่ด้านหน้าพระตำหนักดอยตุงในสวนมีดอกไม้นานาชนิดเลย ช่วงนี้ดอกไม้ก็กำลังบานพอดี นอกจากดอกไม้เมืองหนาวแล้วยังมีไม้มงคลอีกด้วย นอกจากไม้มงคลกับดอกไม้เมืองหนาวแล้วยังมีไม้ยืนต้นและซุ้มไม้เลี้อยอีกด้วย เอ...แล้วทำไมฉันเดินคนเดียวเองหละ คนอื่นๆหายไปไหนหมดนะแย่แล้วสิ หลงกันแน่ๆเลย
เดียร์
คุณภู เดียร์นึกว่าจะหลง แล้วต้องกลับบ้านเองซะแล้วสิ
ไม่หรอก พวกคุณเจนเดินดูดอกไม้อยู่ทางด้านโน้น ผมชี้ไปส่งเดชครับ ผมยอมรับว่าผมให้คุณเจนพาเด็กๆเดินไปเองหละครับ บรรยากาศดีๆอย่างนี้ผมคิดว่า น่าจะได้เวลาที่ผมจะบอกรักคุณเดียร์....
หน้าเดียร์มีอะไรเหรอค่ะ
เปล่าครับ
เห็นคุณภูมองก็เลยนึกว่ามีอะไรติดที่หน้า
คือว่า.... คือว่าผม....ผม....ผม
เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ คุณภูเป็นอะไรไปนะ อำอึ้งอยู่ได้
อยากจะบอกอะไรเดียร์หรือเปล่าค่ะ
คือ ดอกไม้ที่นี่สวยนะครับ
ค่ะ
ที่หลังพุ่มดอกไม้
โธ่ คุณภู อุตส่าห์เปิดทางให้แล้ว ยังอำอึ้งอยู่ได้
พี่เจนค่ะ แล้วพวกเราต้องแอบอยู่ตรงนี้อีกนานไหมค่ะ
ก็...เออ...ก็ต้องแล้วแต่พ่อภูค่ะ ดูสิ พ่อภูยังไม่ยอมบอกอะไรกับพี่เดียร์ซะทีเลย
แล้วอย่างนี้พ่อภูจะสมหวังไหมค่ะพี่เจน
น้องแก้ม ชักจะแก่แดดแล้วนะครับ พี่เจนด้วย แต่ผมว่านะ เราไปหาที่ดูใกล้ๆกว่านี้ดีกว่าครับ
อ้าว จะเอายังไงกันแน่พี่กันย์ แหมมาว่าแต่เขา ตัวก็อยากรู้เหมือนกันหละสิ
ชูววว์ เบาสิจ๊ะ เดี๋ยวพี่เดียร์ กับพ่อภูได้ยินก็จบกันเลยนะ แล้วขบวนการแอบ ก็เริ่มดำเนินต่อไป โดยมาเจนเป็นหัวหน้าแก๊ง
ณ มุมสงบของสวน
ดอกไม้ที่นี่สวยมากๆเลยนะค่ะ
ครับ เหมือนคนข้างๆผมเลย สวยเหมือนกัน เออ คุณเดียร์ครับ
ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ เหมือนคุณภูจะบอกอะไรเดียร์เลย มีอะไรก็บอกกันได้นะค่ะ
เออ คือว่า คือ เออ คือ ผม ผม บอกไปสิ แค่คำว่ารัก คำเดียวเอง สั้นๆง่ายๆ
ฉันว่านะวันนี้สงสัยคุณภูต้องไปกินอะไรผิดมาแน่ๆเลย พูดจาอำอึ้งพิกลจะพูดอะไรก็พูดออกมาสิ...
ผมเริ่มรำคาญตัวเองแล้ว ในที่สุดผมก็รวบรวมความกล้า 1 2 3 สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ
เดียร์ เออ อาจจะเป็นเวลาไม่นาน ที่เราได้รู้จักกัน แต่ว่า....
ที่หลังพุ่มไม้
นั่นไง คุณภูสู้ๆนะ
พี่เจน จะเชียร์มวยหรือเชียร์พ่อภูกันแน่ค่ะ
เชียร์พ่อภูไง กำลังลุ้นค่ะ มาดูกันต่อดีกว่า
ผมพยายามรวบรวมคำพูดที่คิดว่าซึ้งที่สุด ให้คุณเดียร์ฟัง
แต่ผมคิดว่า ผม...อยากจะเป็นคนที่ 30 ของคุณจังเลยครับ
งงค่ะ อะไรคือคนที่30 คุณภูเป็นอะไรไปเนี่ย....
อะไรคือคนที่ 30 เหรอค่ะ
ก็...ก็คนพิเศษไงครับ คุณเดียร์จะรังเกียจไหม ที่ผมจะเป็นคนพิเศษของคุณ
คุณภูเนี่ย...เสี่ยวจังเลย เขินค่ะ เขินจังเลย
แล้วตกลงคุณจะเป็นคนพิเศษของผมได้หรือเปล่าครับ
หลังพุ่มไม้
เซ เยส ไปเลยเดียร์ ตอบตกลงไปเลย ลุ้นยิ่งกว่าดูมวยอีกนะเนี่ย
ฉันก็ได้แต่พยักหน้าแทนคำตอบ แล้วคุณภูก็ดึงฉันเข้าไปกอด
ไชโย เสียงร้องของขบวนการแก๊งแอบดูนั่นเอง
ยัยเจน แอบดูตั้งแต่เมื่อไหร่
ก็ตั้งแต่แรกแล้วหละ ดีจังเลยเพื่อนเราคนนี้จะได้ลงจากคานซะที
ยังไงฝากคุณภูด้วยนะค่ะ
และในที่สุดความรักความสุขก็ลงตัว ลงเอยกันซะที แล้วคุณๆหละค่ะลงเอยกันบ้างหรือยังถ้ายังก็ลองมองรอบๆตัวดูนะค่ะ เพราะว่า ความรักมันอยู่รอบๆตัวเรานี่เอง แต่ยังไงก็ขอจบเรื่องราวของเดียร์ไว้กับเจ้าของไร่ แสนรัก คนนี้ไว้แค่นี้ก่อน แต่ความรักของเดียร์เพิ่งเริ่มค่ะ ยังไงเดียร์ก็ขอไปดูแลรักของเดียร์ก่อนนะค่ะ ขอให้ทุกคนโชคดีในความรักทุกคนเลย....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จากคุณ :
oreocream 
- [
25 ส.ค. 47 11:29:30
]
ไร่แสนรัก(ตอนจบ)
แหม...บทกอดกันบรรยายเห็นภาพน้อยไปหน่อย อิ ๆ