Devil or Angel chapter IV part I :: หนึ่งวันในโรงเรียน [1]

ตอนเย็นของวันเดียวกับที่ความลับเกือบแตก ถึงแม้วันนี้พระอาทิตย์ยามเย็นจะสวยแค่ไหน แต่ก็มีคนๆนึงที่คิดว่ามันไม่ได้สวยเลยซักนิดเดียว คนๆนั้นก็คือเรรินะนั่นเอง

" กลับมาแล้วค่ะ แม่ค่ะหนูไม่กินข้าวนะคะจะนอนเลย " เรรินะพยายามฝืนพูดให้เป็นปกติที่สุด (ก็แหง
ล่ะความลับที่ปิดไว้เกือบจะแตกซะนี่)

" เอ๋ เป็นอะไรรึปล่าวเรรินะ ปกติถ้ากลับมาแล้วไม่ได้กินข้าวก็ต้องแอบออกมากินตอนดึกทุกที เดี๋ยว
อ้วนนะ " แม่ของเรรินะพูดด้วยความเป็นห่วง (รึปล่าว ผู้เขียนว่าประชดนะ)

" ไม่เป็นไรค่ะ แค่เพลียๆนิดหน่อย แต่ว่าแม่เอาเรื่องนี้มาพูดทำไมเล่า " ทันทีที่พูดจบเรรินะก็ขึ้นไปบน
ห้องของตัวเองทันที

" เฮ้ เรรินะเป็นอะไรรึปล่าว " ลิเลียพูด

" ดูเหมือนสบายดีไหมล่ะ ให้ตายเถอะความลับที่เก็บมาร่วม 15 ปีเกือบจะแตกเอาแน่ะ นี่ถ้าชั้นไม่มี
ความสามารถในการโกหกเรื่องได้แตกไปแล้วล่ะ " เรรินะพูดแบบทวงบุญคุณปนภูมิใจในความสามารถนิดๆ
(มันน่าภูมิใจรึความสามารถในการโกหกเนี่ย)

" แถมยังต้องโกหกตั้ง 2 คนแน่ะ ระวังความจะแตกเอาละกัน " ลิเลียประชดใส่เรรินะทันที

" โอ๊ย ปวดหัวจะแย่แล้ว ยังไงๆก็จับตาดู 2 คนนั้นไว้ก็พอใช่ไหมเล่า " เรรินะเริ่มโมโหเพราะคำพูดของ
ลิเลีย

" คง-งั้น-มั้ง " ลิเลียพูดลากเสียงแบบธรรมดาๆ แต่คำพูดนี้กลับทำให้เรรินะฉุนขึ้นมา

" ลิเลีย ทำไมเธอตอนกลางคืนถึงไม่ทำตัวน่ารักอย่างตอนกลางวันบ้างห๊า " เรรินะตะโกนซะลั่นบ้าน

" แล้วข้าจะรู้ไหมล่ะ " ลิเลียเริ่มทะเลาะกับเรรินะ

สภาพอากาศตอนนี้เหมือนในหนังคาวบอยเปี๊ยบต่างฝ่ายต่างก็รอสัญญาณจะดวลปืนกัน แต่นี้ทั้ง 2
กำลังรอสัญญาณที่จะดวลฝีปากกัน เริ่มนับถอยหลัง 10... 9... 8... 7... 6... 5... 4... 3... 2... 1... 0!!!

" เรรินะบ่นอะไรอยู่คนเดียวน่ะ เสียงดังซะลั่นบ้านเชียว " แม่ของเรรินะเดินขึ้นมาบ่นเพราะทนเสียงดัง
ของเรรินะต่อไปไม่ไหว (คนที่มีพลังวิญาณสูงเท่านั้นถึงจะได้ยินเสียงของลิเลีย แม่ของเรรินะจึงได้ยินแต่เสียงของ
เรรินะคนเดียว ว่าแต่มาขัดจังหวะทำไมอ่ะกำลังจะถึงฉากสำคัญเลย)

" เอ่อ คือว่าหนูลืมเอาการบ้านมาน่ะค่ะ แล้วก็ต้องส่งพรุ่งนี้ด้วย " เรรินะพูดแก้ตัวไปได้น้ำขุ่นๆแต่แม่
ของเรรินะก็เชื่อ (โอ้โห เชื่อได้ไงเนี่ย แต่เรรินะโกหกเก่งคงไม่แปลกแต่ตัวเอกเรานี่ทำไมมีนิสัยอย่างงี้หว่า)

" เรรินะโกหกน่ะมันไม่ดีนะ " ลิเลียเริ่มหาเรื่องกับเรรินะอีกรอบ

" ขี้เกียจพูดด้วยแล้ว ฉันนอนแล้วนะ " เรรินะรีบพูดตัดบท และนอนก่อนที่จะมีเรื่องกับลิเลียอีกรอบ

ในเช้าวันรุ่งขึ้น ณ ที่โรงเรียนโทริน แผนกมัธยมปลาย ปี 1 ห้อง a (ลืมบอกไปโรงเรียนที่เรรินะเรียนอยู่ก็
คือโรงเรียนมัธยมโทริน แต่ว่าเรรินะกับนาย 2 คนนั้นเรียนเก่งถึงขนาดนี้เลยรึเนี่ยเขียนเอง งงเองแหะ)

" อรุณสวัสดิ์เรรินะจัง " เสียงของชายคนหนึ่งดังออกมาจากกลุ่มผู้ชายที่กำลังคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน
ในห้องของเธอ

" เอ่อ อรุณสวัสดิ์ไอซาว่าซัง " ใช่แล้วคนที่เรียกเรรินะก็คือ ไอซาว่า ฮิโรมิ คนที่ช่วยเรรินะจากนายฮารุยะ
นั่นเอง

" ไม่เป็นไรๆ เรียกฮิโรมิก็ได้ " ฮิโรมิพูดพลางยิ้มหวานให้เรรินะ (หวานจนเลี่ยน ใครก็ได้เอาไบกอนมาฉีด
ฆ่ามดหน่อย)

" ยั่ยนั่นเป็นใครน่ะ ฮิโรมิคุงเขาชวนคุยด้วยล่ะ " เด็กคนนึงที่นังจับกลุ่มคุยกันอยู่พูดขึ้น พลางชี้ไปทาง
เรรินะ

" เอ๋...อะไรนะ ฮิโรมิคุงเนี่ยนะชวนยั่ยหน้าจืดนั่นพูดก่อน เป็นไปไม่ได้มั้งฮิโรมิคุงเค้าใจดีก็จริงแต่ว่ายัง
ไม่เคยเห็นชวนผู้หญิงคุยก่อนเลย มีแต่พวกผู้หญิงนั่นแหละไปชวนเขาคุยก่อน " ผู้หญิงอีกคนพูดด้วยความแปลก
ใจ

" จริงๆนะไม่เชื่อก็ดูเอาเองสิ " ทันทีที่พูดจบกลุ่มผู้หญิงกลุ่มนั้นก็หันหน้าไปทางเรรินะทั้งกลุ่มทันที
(ทั้งกลุ่มเลยเร๊อะ)

และแล้วพวกผู้หญิงกลุ่มนั้นผู้ก็ได้เห็นนายฮิโรมิกำลังชวนเรรินะคุย แต่ดูท่าทางเรรินะไม่อยากจะคุย
ด้วยเท่าไหร่กลับเบนหน้าหนีไปทางอื่นและทำสีหน้าแบบว่า ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้หมอนี่ออกไปที

" ยั่ยนั่น ฮิโรมิคุงเค้าอุตส่าห์เข้ามาคุยก่อน แต่กลับทำเป็นไม่สนใจยังงี้มันต้องโดนซะมั่งแล้วล่ะมั้ง " เด็ก
ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยท่าทางแค้นใจ (แน่ล่ะซี้ ปกติเขาไม่สนใจใช่มั้ยล่ะ)

ชะตากรรมของเรรินะจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามชมได้ในตอนหน้า
Devil or Angel chapter IV part II :: หนึ่งวันในโรงเรียน [2]

แหะๆเรื่องนี้ผู้แต่งอาจจะลงไม่แน่นอนนะคะเพราะว่าช่วงนี้งานเยอะมากถ้าใครอยากอ่านล่าวงหน้าก็ไปได้ที่

http://www.dek-d.com/entertain/view.php?id=16223

นะคะ เป็นเรื่องเดียวกันค่า