CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ความทรงจำที่เจ็บปวด (ของฉัน)..ฉันชื่อ " พรรณนา " ตอนที่ 17

    ตอน : ความในใจของแม่




    แม่กลับบ้านมาเกือบตีหนึ่ง…..


    ฉันยังคงไม่หลับ…ยังคงนอนร้องสะอึกสะอื้นอยู่…..


    แม่เปิดประตูห้องเข้ามา…. แล้วก็เปิดไฟ…..




    ฉันนอนคู้กอดผ้าห่ม….. ร้องไห้อยู่บนเตียง…… ในเสื้อผ้าชุดเดิม




    แม่เรียกฉัน…ให้ลุกขึ้น……

    บอกว่า เห็นรอยเท้าเปื้อนดิน ตั้งแต่หน้าห้องรับแขก จนเข้ามาถึงห้องฉัน

    ถามฉันว่าไปทำอะไรมา ถึงได้นอนทั้งเนื้อตัวมอมแมมแบบนี้….

    ฉันก็ไม่ตอบ ได้แต่นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อ…..




    แม่หยุดยืนมองฉันอยู่พักนึง แล้วก็ทรุดตัวลงมานั่งข้างๆ ฉันอย่างช้าๆ …...

    เอามือมาวางบนไหล่ฉันเบาๆ ….เหมือนเข้าใจ



    ฉันได้กลิ่นเหล้าจางๆ …



    แม่คงเมามา…



    แม่ถามว่า ทะเลาะกับพี่นัทเหรอ….



    ฉันพยักหน้า….



    แล้วถึงขั้นเลิกกันรึเปล่า….



    ฉันก็พยักหน้าอีก….



    แม่ถอนหายใจเบาๆ ……

    บีบแขนฉันเหมือนนวดให้ผ่อนคลาย …



    แม่พูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนเมา….บอกฉันว่า…



    “ ผู้ชาย ….รู้จักก็เหมือนไม่รู้จัก….ดูยากยิ่งกว่าเพชร …….ว่าอันไหนของแท้ อันไหนของปลอม…..

    …..เลือกถูกก็โชคดีไป เลือกผิดก็มีแต่เจ็บปวด….. “



    “ มันเสี่ยงพอๆ กับการกระโดดลงไปในคลองที่มองให้เห็น ว่าน้ำในที่ลึกมีอะไรอยู่บ้าง ... . “



    “ บางทีอาจดูเป็นน้ำนิ่ง ใสเย็น น่ากระโดดลงไปอาบ… แต่ข้างล่างไหลเชี่ยวจนแทบเอาตัวไม่รอด… “



    “ บางที ก็ดูราบเรียบ….แต่ขุ่นเขียวจนมองไม่เห็น….. กระโดดลงไปแล้ว ถึงได้รู้ว่ามีแต่ตอใต้น้ำ….

    ทิ่มแทงเราจนหัวใจแทบแตก…… “


    “ มันเหมือนความรัก…. "


    " อย่ากระโดดเข้าไปหามัน….. “


    “ ค่อยๆ เดิน ค่อยๆ ย่องลงไป….. อย่างช้าๆ …..จนแน่ใจ….. “

    “ แล้วค่อยอาบมัน….มันถึงไม่ทำร้ายเรา…. “




    “ ยิ่งโลกนี้ ผู้ชายมีน้อยกว่าผู้หญิงเกือบครึ่ง….. “

    “ มันก็ยากพออยู่แล้ว ที่จะหาผู้ชายดีๆ ซักคน….. “

    “ แถมในนั้น มีผู้ชายเลวๆ ไปอีกครึ่งนึงอีก….. “

    “ เหลือผู้ชายดีๆ แค่หยิบมือ….. “


    ………



    “ ดูอย่างแม่สิ…..เลือกจนดีแล้ว….. “


    “ แล้วเป็นไง…… “


    “ พ่อของนา…….. ซึ่งแม่รักมาก ก็ไปมีเมียใหม่….. “


    “ จนมาพ่อน้องนิว….ก็มาเป็นแบบนี้อีก….. “




    แม่เริ่มร้องไห้…….




    มันเหมือนฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทำให้แม่กล้าพูดถึงขนาดนี้….


    “ แม่ต้องทนทุกอย่าง…. ยอมทุกอย่าง…. ไม่อยากให้น้องนิว ต้องเป็นลูกไม่มีพ่อเหมือนนาอีกคน… “

    “ แม่ถึงต้องทน…… “


    แม่เอานิ้วบีบตรงหัวตา นั่งก้มหน้า ร้องไห้……เสียงแม่เริ่มสะอึกสะอื้น จนฟังแทบไม่รู้เรื่อง…..


    “ แม่ไม่อยากกลับบ้าน…… อยากจะหนีไปให้พ้นๆ …… “

    “ แต่ก็ต้องทนอยู่เพราะลูก…… “


    แม่นิ่งไปซักพัก….เหมือนรวบรวมสติ…….

    ถอนหายใจเหมือนโล่งที่ได้ระบาย

    “ ดูแลตัวเองนะ “….แม่เอามือมากุมหัวฉันแล้วโยกไปมา….



    “ เข้มแข็ง…”

    “ รักตัวเองให้มากๆ …มันไม่เจ็บเหมือนการไปรักคนอื่น…… “

    แม่พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เหมือนจะย้ำให้ฉันตั้งใจฟัง……


    “ นะลูกนะ…. “


    แม่มองหน้าฉัน ยิ้มให้ทั้งน้ำตา…..

    “ ไป อาบน้ำ…เปลี่ยนชุดไป… “

    “ ดูไม่ได้ …มอมแมม ยังกะลูกหมา….ไป… “



    แม่ไล่ฉันไปอาบน้ำ..แต่แม่ไม่อาบ เข้าห้องแล้วคงหลับไปเลย เพราะเมา….


    มันเป็นอะไรที่ ทำให้ฉันดีขึ้นมาก….แต่มันก็แค่แวบเดียว…..

    ความทรงจำที่ฉันมีกับพี่นัท มันเยอะมากจนฉันทำให้ลืมไม่ลง…..

    จากคุณ : sonydiver - [ 30 ส.ค. 47 23:16:26 ]