ความคิดเห็นที่ 1 เสี่ยวโกยและฟาหลินซีมาถึงจวนของตุลาการก็เป็นยามเย็นแล้ว สีหน้าของฟาหลินซียังคงปรากฏแววหนักใจเช่นเดิม "พี่ใหญ่ท่านเป็นอันใดกันแน่? ตั้งแต่ออกมาจากโรงเตี๊ยมฉิกจับอิดท่านก็มีสีหน้าปั้นยากเช่นนี้" "เจ้าโกย เจ้าไม่คิดว่ามันสะดวกง่ายดายไปหรอกหรือ?" ฟาหลินซีถามกลับ "อืม ท่านเห็นว่ามีปัญหาหรือ?" "เราเพียงคิดว่า พวกมันเมื่อกล้าค้าขายสุราอาหารโดยเปิดเผย ต่อให้ในสุราของพวกมันมีสิ่งใดผิดปกติ ก็คงมิแน่ว่าจะตรวจเจอโดยง่าย!" ฟาหลินซีกล่าวออกมาในที่สุด "แ...แล้วพวกเราทำเช่นใดดี?!!" เสี่ยวโกยถามด้วยความเป็นห่วง "เรื่องนี้คงต้องค่อยๆ สืบสาวกันไป เวลานี้พวกเราเข้าไปพบท่านตุลาการก่อน" ทันทีที่ทั้งสองเหยียบย่างเข้าสู่ห้องโถงก็พบว่าบรรยากาศผิดปกติ ตุลาการเที่ยงธรรม เฉินซื่อ เวลานี้กำลังพูดจาปรึกษาอยู่กับแม่ทัพหวงเหลยด้วยสีหน้าตึงเครียด นอกจากคนทั้งสองยังมีบุคคลอีกผู้หนึ่ง คนผู้นี้อยู่ในวัยประมาณห้าสิบปี ผมเผ้าหนวดเคราขาวเป็นสีดอกเลา หว่างคิ้วขมวดมุ่น ทว่าดวงตาทอประกายแวววาว แสดงให้เห็นว่าเป็นผู้ที่มีความรู้และเฉลียวฉลาดผู้หนึ่ง "พวกเจ้ามาพอดี พวกเรามีปัญหาแล้ว!!!" ตุลาการเที่ยงธรรมรีบกล่าว จากนั้นหันไปทางชายชราผู้นั้นแนะนำว่า "นี่ใต้เท้าเล่อ รับตำแหน่งแพทย์หลวงภายในวัง" เสี่ยวโกย ฟาหลินซีฟังดังนั้นจึงร้องว่า "คารวะใต้เท้าเล่อ" "พวกท่านมิต้องมากมารยาท" ชายชรากล่าวพลางคารวะตอบ "ใต้เท้าเล่อทำการตรวจสอบคนเหล่านั้นแล้ว ทว่ายังไม่สามารถพบสิ่งใด เพียงแต่จากอาการภายนอกที่เห็น แสดงว่าพวกมันถูกวางยา!!!" "อะไร! พวกมันถูกวางยา" ทั้งสองอุทานออกมา พวกมันแม้รู้ระแคะระคาย แต่เมื่อทราบความจริงยังอดที่จะแตกตื่นมิได้ "นอกจากจะหาตัวยาดังกล่าวมาได้ มิเช่นนั้น พวกเรามิมีทางพิสูจน์ว่าโรคที่เกิดขึ้น เกิดจากการวางยาเป็นแน่" แพทย์หลวงผู้ชรากล่าว "ของนี่ พวกเราหยิบฉวยจากโรงเตี๊ยมฮิกจับอิด มิแน่ว่าอาจมีประโยชน์" ฟาหลินซีส่งห่อที่บรรจุสุราอาหารให้อีกฝ่าย หมอหลวงชรารับมาด้วยดวงตาเป็นประกาย "เราจะลองตรวจสอบของสิ่งนี้ดู" กล่าวพลางกระวีกระวาดนำสิ่งของเหล่านั้นเข้าสู่ห้องชั้นในเพื่อทำการตรวจสอบ คล้อยหลังแพทย์หลวงผู้ชรา เฉินซื่อกล่าวว่า "นอกจากเรื่องนี้ ยังมีเรื่องสำคัญต้องบอกกับพวกเจ้า เวลานี้เหล่าชาวยุทธนับพันภายใต้การนำของหอห้ากระบี่มุ่งหน้ามายังหยางโจวแล้ว!" "ท่านว่ากระไร!" เสี่ยวโกยอุทานออกมา "อย่างนี้มิย่ำแย่ยิ่งหรือ? ภายนอกก็มีทัพหูรุกราน ไหนจะเรื่องผู้คนที่ป่วยเป็นโรคผีตายซาก เวลานี้หอห้ากระบี่ยังคิดเปิดศึกกับฉิกจับอิด สถานการณ์ตอนนี้เป็นเช่นไร?"ฟาหลินซีรีบถาม "หอห้ากระบี่นำโดยจื่ออิงเคลื่อนกำลังเป็นสี่ทางด้วยกันบุกไปยังที่ตั้งที่เมืองหยางโจว คาดว่าภายในสามวันกำลังชุดแรกจะไปถึง" นายทัพหวงเหลยตอบ "พี่ใหญ่ ที่นี่มิห่างจากหยางโจวเท่าใด หากรีบไปเวลานี้ก็ยังทัน" เสี่ยวโกยหันไปกล่าวกับฟาหลินซี ฟาหลินซีหันไปทางตุลาการ และใต้เท้าเล่อ รวมถึงนายทัพหวงจึงร้องด้วยความร้อนรนว่า "ที่นี่ฝากพวกท่านด้วย เราสองคนพี่น้องต้องรีบรุดไปประสานเสริมกับฮั่นตงที่อยู่บริเวณนั้น ขอได้โปรดอภัย!!!" สองพี่น้องกล่าวเพียงนั้นก็รีบผลุนผลันจากมาทันที ........... ......................... ท่าเรือเดินทะเลเมืองหยางโจว ที่นี่เนื่องจากเป็นเมืองท่า สามารถขนส่งได้ทั้งทางแม่น้ำแยงซี และแม่น้ำเหลือง รวมถึงมีทางที่สามารถออกสู่ทะเล ดังนั้นการค้าที่เมืองหยางโจวจึงมากมายยิ่งนัก นับเป็นแหล่งเงินแห่งทองทีเดียว และกิจการค้าของเมืองหยางโจวนี้ ล้วนแล้วแต่ตกอยู่ในกำมือของฉิกจับอิดแทบทั้งสิ้น ดังนั้นพวกมันสามารถตั้งราคาสำหรับเรือโดยสารและเรือสินค้าที่มาเทียบท่ายังที่นี่โดยมิต้องกลัวเกรงใคร นอกจากนั้นพวกมันยังกันรายได้ส่วนหนึ่งเป็นภาษีอากรแก่ทางการ เจ้าเมืองหยางโจวก็เป็นลูกค้าประจำของซ่องคณิกาฉิกจับอิด ดังนั้นต่อให้พวกมันขูดรีด ก็ยังมิมีผู้ใดกล้าทำประการใด!! ทว่าวันนี้ต่างออกไป ขณะที่ "หยงอัน" ซึ่งมีหน้าที่เก็บเงินจากเรือโดยสารกำลังยืนตรวจตรา ณ ท่าจอดอยู่ มันพลันพบว่ามีเรือเดินทะเลขนาดใหญ่จำนวนสามลำมาเทียบท่า หยงอันคิดในใจ วันนี้มีลาภลอยอีกแล้ว มันเพียงขูดรีดเรือโดยสารทั้งสามลำนี้ให้ถึงขนาดเท่านี้ก็สามารถเที่ยวในซ่องคณิกาติดต่อกันได้หลายวัน ดังนั้นรีบมุ่งตรงไปยังเรือทั้งสามลำที่พึ่งเทียบท่า "หากคิดเทียบท่าที่นี่ ต้องจ่ายเราคนละสามตำลึง!!!" มันตวาดพลางวางท่านักเลง พวกพ้องของมันพากันรุมล้อมเข้ามา ต่างคนต่างคิด วันนี้กลับมีสุกรอ้วนมาให้เชือดถึงถิ่น เรือใหญ่เช่นนี้แต่ละลำคงบรรทุกผู้คนไม่ต่ำกว่าร้อยคน พวกมันคิดไม่ผิดจริงๆ บนเรือแต่ละลำบรรทุกผู้คนหนึ่งร้อยคนพอดิบพอดี พวกมันแม้นคิดไม่ผิด แต่เลือกที่จะกระทำการรีดไถผิดที่ เมื่อเรือเทียบท่า คนของสำนักกระบี่ดาวจำนวนหนึ่งร้อยคน และหอมรกตอีกสองร้อยคน ทั้งสิ้นสามร้อยต่างโผนทะยานลงจากเรือใหญ่ดุจนกนางแอ่น หยงอันและพวกมิเคยพบชาวยุทธทีเดียวมากมายถึงเพียงนี้ต้องแตกตื่นจนแทบสิ้นสติ ทรุดนั่งลงไปกับพื้น อุจจาระปัสสาวะเรี่ยราด ทันใดนั้นเสียงคนผู้หนึ่งดังปานฟ้าถล่ม "เมื่อครู่ ผู้ใดใคร่คิดเก็บเงินพวกเรา!!!" สิ้นเสียงปรากฏคนผู้หนึ่งแต่งกายด้วยชุดสีทอง พกพากระบี่เล่มหนึ่งแม้อยู่ในฝักยังทอประกายวาววับจับตา เป็นเอี๊ยบแช เจ้าสำนักกระบี่ดาวเอง!!! เอี๊ยบแชเพ่งมองดูหยงอัน กล่าวว่า "เจ้าคงเป็นคนของฉิกจับอิด เงินสามตำลึงเรามิมี แต่เอาเถอะพวกเราจ่ายเจ้าด้วยกระบี่เถิด" จากนั้นตวาดว่า "ศิษย์สำนักกระบี่ดาวจงฟัง!! พวกเราจ่ายค่าเทียบเรือให้คนของฉิกจับอิดคนละหนึ่งกระบี่เถิด!!!" กล่าวจบประกายกระบี่แวววับดุจดวงดาวทอประกายกล้ายามค่ำคืน "ฉัวะ! อ๊าคคคคคคคคค" กระบี่แรกผ่าใบหูของหยงอันหลุดกระเด็นไปซีกหนึ่ง ห่าโลหิตสาดกระจายทั่วบริเวณ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ก.ย. 47 17:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .................. ................................. เสี่ยวซาชักนำหลี่ซังซังมาถึงตัวเมืองหยางโจว เด็กหนุ่มพบว่าที่นี่เต็มไปด้วยผู้คนที่แต่งกายสวยสดงดงาม คราคร่ำไปด้วยร้านค้านานาชนิด เด็กหนุ่มเคยแต่ใช้ชีวิตในป่าเขา พอพบเห็นเข้าก็ตกตะลึงจนแทบไม่ทันตั้งสติ กลายเป็นว่าหลี่ซังซังที่พึ่งจะทุเลาจากอาการโศกเศร้าเป็นฝ่ายที่คอยลากดึงมันให้หลบผู้คนและรถม้าที่สัญจรไปมา นอกจากนั้นยังต้องทำหน้าที่เป็นผู้นำทาง แนะนำสิ่งของต่างๆ แก่เด็กหนุ่ม "พี่เสี่ยวซา ท่านไปอยู่ที่ไหนมา ของเพียงแค่นี้กลับไม่เคยพบเห็น" เด็กสาวกล่าวตำหนิ เมื่อเห็นอีกฝ่ายไปสนอกสนใจกับเครื่องปั้นดินเผานานาชนิด สีสันต่างๆ ที่วางอยู่อย่างเกลื่อนกลาด เวลานี้หลี่ซังซังมิได้เรียกเสี่ยวซาว่าเจ้าโง่อีกแล้ว เด็กสาวรู้สึกว่ามันผู้นี้ไม่โง่แม้แต่น้อย เพียงแต่ซื่อเกินไปเท่านั้น ทว่าความซื่อเช่นนี้มิใช่หรือที่ยืนหยัดเคียงข้างตนเองมาตลอด ไม่ว่าจะยามที่นางโศกเศร้า คิดไม่ตกกับความทุกข์ที่เกิดขึ้น ‘เจ้าโง่ของนาง’ ผู้นี้มิใช่หรือที่พูดจาแนะนำจนตัวนางได้คิด เวลานี้หลี่ซังซังไม่มีทั้งบิดา กำพร้าทั้งมารดา ญาติสนิทที่เหลือเพียงคนเดียวก็กลับกลายเป็นฆาตกรที่ฆ่าบิดามารดา ทว่าเด็กสาวก็มิท้อแท้ทอดอาลัย เพราะตระหนักดีว่า ในยามที่ตนเองไม่มีแม้สักคนที่อยู่เคียงข้าง เมื่อหันหน้าไปไม่พบผู้ใด ก็ยังรู้ว่ามีคนผู้หนึ่งที่พร้อมจะเป็นกำลังใจและอยู่เคียงข้างนางในเวลาเช่นนั้น หลี่ซังซังยิ้มน้อยๆ พลางดู ‘คนที่ว่า’ วิ่งแล่นไปทางนู้นที ทางนี้ที ราวกับเด็กเล็กๆ ที่ไม่เคยพบเห็นโลกภายนอก ซึ่งจริงๆ เสี่ยวซาก็มิได้ต่างจากเด็กเล็กๆ เท่าใดนัก มันมิเคยพบเห็นสิ่งของและผู้คนมากมายหลากหลายเช่นนี้จริงๆ "วู้ ซังเอ๋อ มาเร็วๆ ตรงนี้มีปะการังด้วย สีสันของมันงดงามมาก" เสี่ยวซากล่าวอย่างตื่นเต้น ที่มันยืนดูอยู่คือแผงที่ขายของที่เป็นผลผลิตจากทะเล ไม่ว่าจะเป็นปะการัง ปิ่นมุก ไข่มุก หินสวยงาม รวมถึงอัญมณีที่หาได้ยากบนดิน ที่นี่ล้วนแต่มีอย่างครบครันทีเดียว หลี่ซังซังยิ้มกว้าง พลางวิ่งตะบึงเข้าหาอีกฝ่าย เด็กสาวนั้นใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบาย สิ่งของเหล่านี้ล้วนแต่พบเห็นจนชินตา เพียงแต่ที่ดีใจมากมาย เป็นเพราะว่า มันเป็นสิ่งที่อีกฝ่ายชี้ชวนให้นางดูเท่านั้น เด็กสาวหยิบไข่มุกสีขาวนวลตาลูกหนึ่งขึ้นมาวางบนฝ่ามือ นางสังเกตว่าก่อนนั้นมันทอประกายแวววาว ทว่าเมื่ออยู่บนฝ่ามือขาวนวลของตน กลับกลายเป็นว่าประกายไข่มุกต้องหมองมัวลง ชายคนขายเห็นมีลูกค้ารีบกุลีกุจอออกมาต้อนรับ ทว่าเมื่อเห็นอีกฝ่ายเป็นเด็กสาวที่มากับเด็กหนุ่มท่าทางปอนๆ ก็มีสีหน้าผิดหวัง กล่าวว่า "พวกเจ้าสองคนต้องการสิ่งใด?" หลี่ซังซังได้ยินอีกฝ่ายอกล่าวเช่นนั้นคิ้วสองข้างพลันขมวดมุ่น "ย่อมต้องการเครื่องประดับ หากคิดซื้อผักปลาพวกเราคงเข้าไปตลาดสดด้านนั้น" เด็กสาวกล่าวตอบเสียงเรียบ ชายคนขายได้ยินเช่นนั้นกลับมิโกรธเคือง เพียงกล่าวว่า "ผักปลาพวกเจ้ายังพอมีปัญญาซื้อ ทว่ากลับของที่ร้านเราน่ากลัวเจ้ามิมีปัญญา ฮา ฮา" หลี่ซังซังได้ยินเช่นนั้นพลันขยี้เท้าด้วยความไม่พอใจ กล่าวว่า "ไข่มุกลูกนี้ราคาเท่าใด?" "สามร้อยตำลึง เจ้ามีหรือไม่?" "หา!!! สามร้อยตำลึง!!!" เสี่ยวซาอุทานออกมาอย่างแตกตื่น อย่าว่าแต่สามร้อยเลย ตัวมันแม้แต่สามสิบตำลึงยังมิเคยเห็น หลี่ซังซังหันไปถลึงตาใส่เด็กหนุ่ม จากนั้นหันมายิ้มกับชายคนขาย ตัวนางเองเวลานี้ก็มีติดตัวเพียงสองร้อยตำลึง มิหนำซ้ำนางเมื่อตัดขาดกับหลี่เฉินเชียง ย่อมไม่คิดไปพึ่งพาพวกฉิกจับอิด ดังนั้นเงินสองร้อยตำลึงนี้เท่ากับเป็นเงินก้อนสุดท้ายที่ติดตัวนาง "แล้วอันนี้เล่า?" เด็กสาวชี้ไปยังปิ่นมุกอันหนึ่ง "สองร้อยตำลึง" ชายคนขายตอบ จากนั้นเด็กสาวชี้นู่นหยิบนี่ติดต่อกันเจ็ดแปดชิ้น พร้อมทั้งถามไถ่ราคา ชายคนขายก็ตอบอย่างฉะฉาน สุดท้ายเด็กสาวหยิบเอาหยกชิ้นหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ ส่งให้ชายเจ้าของร้าน "ท่านตีราคาให้แก่ข้าพเจ้าว่าราคาเท่าใด?" ชายผู้นั้นรับหยกไป พลิกไปมา จากนั้นส่องกับแสงแดด แล้วกล่าวว่า "สองร้อยตำลึง" เด็กสาวหยิบอัญมณีสีม่วงเม็ดหนึ่งซึ่งเถ้าแก่ผู้นั้นบอกว่าราคาร้อยตำลึงขึ้นมา กล่าวว่า "ข้าพเจ้าต้องการชิ้นนี้ ท่านต้องทอนให้ข้าพเจ้าหนึ่งร้อย ถูกหรือไม่?" ชายเจ้าของร้านขบคิดนิดหนึ่ง พลางทอนให้หญิงสาวร้อยหนึ่ง เด็กสาวรับเงินมา จากนั้นทำท่าลังเล กล่าวว่า "ข้าพเจ้าไม่เอาชิ้นนี้แล้ว ยังคงเอาไข่มุกเม็ดนั้น" กล่าวพลางคืนเงินร้อยตำลึงให้อีกฝ่าย ทว่ายังมิได้คืนอัญมณีเม็ดนั้นแก่อีกฝ่าย ชายเจ้าของร้านรับไปด้วยสีหน้างุนงง หลี่ซังซังกล่าวต่อว่า "ท่านยังคงติดข้าพเจ้าสองร้อยตำลึง อัญมณีนี่หนึ่งร้อยพอดีกับราคาไข่มุกเม็ดนั้น รับไปสิ" เด็กสาวกล่าวพลางยื่นส่งอัญมณีคืนให้แก่ชายคนนั้นแล้วหยิบไข่มุกมาแทน ชายเจ้าของร้านรับอัญมณีคืนมาด้วยความสับสน ก่อนหน้านี้มันถูกอีกฝ่ายล่อหลอกให้บอกราคาสินค้าเจ็ดแปดอย่าง ต่อมาก็นำหยกให้มันตีราคา จากนั้นใช้หยกแลกซื้ออัญมณี เวลานี้กลับเปลี่ยนใจไม่เอาอัญมณี มาเอาไข่มุกแทน กลับลืมเลือนว่าอีกฝ่ายมิได้คืนอัญมณี มิหนำซ้ำยังนำมาแลกซื้อไข่มุกในร้านของตนเองอีกด้วย "ถูกต้องหรือไม่?" เด็กสาวกล่าวสำทับ "ถ...ถูกต้อง" ชายเจ้าของร้านรู้สึกสับสน ทว่ายังคงพยักหน้า "พี่เสี่ยวซา พวกเราไปเถิด" กล่าวพลางจูงมิเสี่ยวซาที่ปากอ้ตาค้างด้วยความงุนงง รอจนลับตาไปแล้วเสี่ยวซาค่อยถามอีกฝ่ายด้วยความงุนงง "ซังเอ๋อ เจ้ารู้จักคนขายหรือ?" เด็กสายส่ายหน้า "ถ้าเช่นนั้นเขาเคยติดหนี้เจ้า?" เด็กสาวส่ายหน้าอีก "ถ้างั้นเหตุใดไข่มุกราคาสามร้อยตำลึงกลับขายให้เจ้าในราคาเพียงสองร้อย?" เสี่ยวซาถามด้วยความไม่เข้าใจ "คิก คิก" หลี่ซังซังหัวเราะออกมา "ท่านไม่โง่เขลาจริงๆ เพียงแต่ออกจะเข้าใจอะไรยากไปซักหน่อย" เด็กสาวกล่าวพลางหลิ่วตาให้อีกฝ่าย "อ๋อออ ที่แท้เจ้าแกล้งหลอกลวงมัน...อุ๊บ!" เสี่ยวซาร้องตะโกนออกมาเสียงดัง เด็กสาวรีบใช้มืออุดปากเอาไว้ พลางถลึงตาใส่กล่าวว่า "ท่านกลัวคนอื่นไม่รู้หรืออย่างไร ถึงตะโกนออกมาเสียงดังเช่นนี้!!" เสี่ยวซาได้แต่หุบปากลง จากนั้นกล่าวเบาๆ ว่า "ซังเอ๋อ เจ้ามิควรไปคดโกงเช่นนั้น" เด็กสาวเชิดปากน้อยๆ ขึ้น กล่าวว่า "ใครใช้ให้มันมาดูถูกข้าพเจ้า เฮอะ... เพียงเท่านี้มันไม่ยากจนลงหรอก" กล่าวจบหันไปดูข้าวของอีกทาง เสี่ยวซาได้แต่ติดตามอยู่ด้านข้าง ทันใดนั้นเองระหว่างที่ทั้งสองกำลังดูข้าวของกันอยู่ เด็กหนุ่มพลันเหลือบไปเห็นบุรุษร่างใหญ่สองคนผ่านมา "พี่ใหญ่ พี่สาม พวกท่านมาได้อย่างไร?" ที่แท้คนทั้งสองกลับเป็นฟาหลินซีและเสียวโกยนั่นเอง!!! โปรดติดตามตอนต่อไป จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ก.ย. 47 17:14:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เกาะติดสถานการณ์ จากคุณ : ด็อก - [ 2 ก.ย. 47 17:20:41 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 บทที่ 59 มรดกของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2981272/W2981272.html#36 บทที่ 58 ถนนทุกสายมุ่งสู่ฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2969271/W2969271.html บทที่ 57 ปมปัญหาของหลี่ซังซัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2957730/W2957730.html บทที่ 56 ก่อนรุ่งสาง (ส่วนหลัง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946979/W2946979.html บทที่ 56 ก่อนรุ่งสาง (ส่วนแรก)      http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2936917/W2936917.html บทที่ 55 สี่พี่น้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2926077/W2926077.html บทที่ 54 พลังขั้นที่สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2915675/W2915675.html บทที่ 53 กำไลมังกรเขียว      http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2905142/W2905142.html บทที่ 52 ความฝันในถ้ำมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2894632/W2894632.html บทที่ 51 รั่วซุนจื่อจิง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2884179/W2884179.html บทที่ 50 ลางสังหรณ์ของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html บทที่ 49 ค่ำคืนยาวนานกับความลับในวัดร้าง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861041/W2861041.html บทที่ 48 ความลับของ โรคผีตายซาก (1) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 ฆาตกรตัวจริง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 พบกันอีกครา! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่ 45 สยบเวหา!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่ 44 แผนของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 4 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนพิเศษ 3 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 เสี่ยวซากับบานาน่าโบ๊ท http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 เสี่ยวซาและฮั่นตง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 กองกำลังลับภายใน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 ฝ่ามือนวดแป้ง!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 การรุกคราแรกของหอห้ากระบี่!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 อิทธิพลของพรรคฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่37 งานชุมนุมดอกบัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 คำกล่าวอ้างของพยาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 ปณิธานของผู้นำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 อาวุธของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 ปะการังกับสามน้อย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html บทที่ 32 ผู้นำคนใหม่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 ความลับที่อยู่ใต้ดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 เสี่ยวซาสืบคดี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 ธรรมเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 หมู่บ้านปีศาจ(3) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 หมู่บ้านปีศาจ(2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 หมู่บ้านปีศาจ(1) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่25 ห่วงคู่อหังการ\ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่24 ข้ามผ่านอุปสรรค http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่ 23 เปลวไฟและตะเกียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html บทที่ 22/4 ศิษย์เอกแห่งคุนหลุน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html บทที่ 22/3 เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html    22/2 ชุมนุมผู้กล้า! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html    22/1 (ตอนจบ) เคล็ดวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1(ตอนต้น) ประลองยุทธ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : "ความลับของหลวงจีนชรา" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html บทที 21/2: "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่ 21/1 : ห้วงคำนึงระหว่างเป็นตาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่20 : ตัวตนของพรรคมาร!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : เบื้องหลังหน้ากาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : เบื้องลึกคุณธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : เส้นทางสู่ความมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : "คลื่นใหม่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : ยาพิษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : แตกหัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: สามสุดยอดฝีมือแนวทางพรต http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : ยาพิษทะลวงไส้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : กระบี่ไตรลักษณ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : เงื่อนงำอำพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: ฆาตกรรม เบาะแส และ หลุมพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: เบาะแสในม่านหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: ตบมือประลองกำลัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : บนเส้นทางสู่บู๊ตึ๊ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : ถกเพลงวิจารณ์ใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : ศาสตราไร้ลักษณ์      http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : ตุลาการเที่ยงธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : วิกฤตหอห้ากระบี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : จ้าวยุทธภพ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ก.ย. 47 17:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มานั่งอ่านก่อนเพื่อน อิอิ อ้าวววเซ่อเลยตู ท่านหมา มาก่อน . แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 47 22:27:53 จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 2 ก.ย. 47 22:09:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้ว แต่เพิ่งจะโพสต์ได้ค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 2 ก.ย. 47 22:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาแล้วยังดีกว่าไม่มา จากคุณ : ตานุ่นภารโรง - [ 2 ก.ย. 47 22:46:38 A:202.129.13.235 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนี้สั้นเนาะ จากคุณ : scottie - [ 2 ก.ย. 47 23:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอาอีก เอาอีก เอาอีก แง แง แง ให้รอตั้งอาทิตย์หนึ่ง ให้อ่านแค่เนี้ยะ เอาอีก เอาอีก เอาอีก แง แง แง จากคุณ : น้อง ปีแปด - [ 3 ก.ย. 47 00:15:57 A:210.246.67.125 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นความผิดของทางพันทิบครับ ปิดซ่อมบำรุงทำให้ต้องรีบโพสต์ เลยมีแค่นั้น เย่ย!!!! (^^)> ล้อเล่นอ่ะ ครือว่า โดนประกบตัว พนักงานที่ย้ายแผนกมา มันคอยดูโน่นดูนี่ แล้วมันก็ขี้ฟ้องด้วย ป.ล. วันนี้มันไม่อยู่ครึ่งวัน รีบไปแต่งเก็บไว้ก่อนดีกว่า ไปล่ะ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 3 ก.ย. 47 08:55:54 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว  พึ่งมาลงชื่อ พ่อค้าโคตรโง่เลย  ก๊ากกกกกกกกกกก แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 47 10:24:07 จากคุณ : ตอกะจอ - [ 3 ก.ย. 47 10:19:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K2994585/K2994585.html ไปตอบอีกทีด้วยล่ะ บ่างไปตอบไม่รู้จะถูกมากน้อยแค่ไหน จบข่าว จากคุณ : jengly - [ 4 ก.ย. 47 00:27:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ก๊าก....อนิจจาพ่อค้า จากคุณ : GTW - [ 5 ก.ย. 47 09:55:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มุขนี้คุ้นๆแฮะ ^_^ จากคุณ : กั๊ดจัง - [ 5 ก.ย. 47 17:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ********คุยกับคนอ่าน********* ต่อไปคงลงได้ไม่ยาวนัก ไม่ได้ขี้เกียจ ไม่ได้หมดมุข พิมพ์ไม่ได้ช้าลง แค่มีหนอนบ่อนไส้ ไอ้คนที่เข้ามามันเริ่มฟ้องแล้ว บัดซบจริงๆ กระดิกตัวลำบากมั่กๆ มันบอกคนอย่างมันไม่มีพักกลางวัน มรึงไม่มีก็เรื่องของมรึง กรูมีนี่หว่า เสือกคอยฟ้อง ยังไงก็ขออภัยด้วย ขนาดงานเราเสร็จแล้ว จะนั่งพิมพ์มันยังคอยจะฟ้อง คิดเอาแล้วกัน ด็อก งวดนี้มาคนแรก Z4t4nGuru bofh ส่วนท่านปังตอเข้าใจผิดว่ามาคนแรก อิ อิ รสา รสา พันทิบปิดซ่อมครับ เลยชิงโพสท์ก่อน ตานุ่นภารโรง โย่ ขอบคุณครับ scottie มันจำเป็นนิ โดนประกบตัว น้องปีแปด เอ่อ ต่อไปอาจจะสั้นตลอดง่ะ ตอกะจอ พ่อค้างงน่ะฮับ jengly บ่างมาส่งข่าวอย่างเดียวเลยนะ GTW พ่อค้ามันรวยนิ เลยเผื่อแผ่ กั๊ดจัง มุขคุ้นเหยอ อุตสาห์คิดตั้งนานนะ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 7 ก.ย. 47 15:53:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โห นั่งข้าง มันตั้ม ยังไม่สามารถซึมซับ ความขี้เกียจ ของ มันตั้มได้ ผู้น้อยขอคาราวะ อย่างนี้ต้องยุส่ง ให้มันขยันให้ตาย จากคุณ : มันโต - [ 7 ก.ย. 47 16:27:28 A:unknown X:203.148.243.114 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กรูทำตามเงินเดือนเฟ้ย งานเสร็จก็แล้วกัน เรื่องวิธีการทำงานเป็นเรื่องส่วนตัวนิ อีกอย่าง ไม่ได้ติว่ามันขยันนะ แต่อย่างคนที่เค้าทำงานเสร็จแล้ว เค้าจะนั่งเฉยๆ หรือจะทำอะไรมันก็เรื่องของเค้า นี่กลายเป็นว่า งานเค้าเสร็จของมันยังมี มันก็ไปพูดว่าไม่เห็นเค้าทำอะไร เห็นแต่นั่งเฉยๆ ดูอย่างมันซิ ทำทั้งวัน แบบนี้รับไม่ได้ว่ะ บ่นๆๆๆๆ แว้บล่ะ เด๋วมันฟ้อง จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 8 ก.ย. 47 09:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หุ ๆๆๆ ขยันจ้า ขยัน จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 9 ก.ย. 47 00:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตอนต่อไปครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3004609/W3004609.html#2 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ก.ย. 47 17:17:31 ]