ตอน : แม่ตบฉัน

 


เสียงโทรศัพท์ คงดังอยู่นาน

มันค่อยๆดัง…เหมือนมาจากในฝัน

ค่อยๆชัดขึ้นเรื่อยๆ….

จนฉันรู้สึก ว่ามันเป็นเสียงโทรศัพท์จริงๆ…

ที่ไม่ได้ฝันไป…..


โลกยังหมุน…..ฉันมึนจนลืมตาแทบไม่ขึ้น…..

ค่อยๆคลาน ไปหาโทรศัพท์ ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกง…

ซึ่งกองรวมอยู่กับกางเกงใน ที่ปลายเท้าฉัน…


มันเป็นสายของแม่ เรียกเข้ามา สิบกว่าครั้ง ค้างอยู่ในเครื่อง….


นาฬิกาในโทรศัพท์ บอกว่าตีสามตรง….


มันทำเอาฉันแทบสร่างเมา..ตกใจ….ไม่คิดว่าจะหลับไปได้นานขนาดนั้น….

เหมือนจะทำใจ….ที่กลับไปต้องโดนแม่ดุ…


ฉันปลุกพี่ข้าว ให้ไปส่ง….


พี่ข้าวส่งฉัน ห่างจากบ้านไป สี่ห้าหลัง…..

เหมือนแม่จะได้ยินเสียงมาแต่ไกล…..

เดินเปิดประตูรั้ว ออกมายืนกอดอก ทำหน้าเครียด

ฉันก็เดินโซซัดโซเซ ไม่ค่อยตรงทาง…..


จนเกือบถึงหน้าบ้าน…แม่ก็เดินเข้าไปนั่งรอตรงเก้าอี้รับแขก…..


ฉันปิดประตูบ้าน แล้วก็ยืนพิงอยู่ตรงนั้น..….


ไม่มีอะไรจะพูด…..

ฉันเมามาก….

เมาจนมองหน้าแม่ ยังแทบจะไม่เป็นตัว..

เห็นอยู่แค่รางๆ เบี้ยวๆ….

เหมือนภาพจากกระจกหลอกตา..


แม่ถามฉันว่า…ไปไหนมา…

เสียงแม่สั่นมาก….แม่คงโกรธแต่สะกดมันเอาไว้


“ ไปบ้านเพื่อน…. “ ฉันยืนตอบเหมือนแทบจะหลับคาอยู่ตรงนั้น

“ ผู้หญิง ผู้ชาย….. “ เสียงแม่ยังสั่นเหมือนเดิม…..

ฉันนิ่งไปไม่ตอบ…..

แม่รู้นิสัยฉันดี…. ฉันไม่ชอบโกหก….

ถ้าอันไหนที่ฉันคิดว่า ตอบแล้วต้องโกหก…ฉันก็เลือกที่จะนิ่งไม่ตอบ…..

และที่ฉันนิ่งไป ก็เป็นคำตอบของแม่ ไปในตัว…..


แม่ ก็เดินลุกมาหาฉัน…..


“ ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย… “ แม่ขึ้นเสียง เหมือนสะกดมันไม่อยู่…


…..เปรี้ยะ…..


แม่ตบฉันอย่างแรง จนฉันหน้าหัน หลังจากถามซ้ำ แล้วไม่มีคำตอบ…

มันชาไปทั้งซีก แสบระยับ ไปหมด…

ฉันเอามือขึ้นมากุมมัน ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น แล้วก็ร้องไห้…..



“ คราวที่แล้ว กับพี่นัท ยังไม่เข็ดอีกใช่มั้ย….. หา….“ แม่พูดใส่อารมณ์มาก…

“ จะให้แม่ อกแตกตาย กี่ครั้ง….. “

“ คิดเหรอว่าแม่ไม่รู้……ที่แม่เคยเตือนหนะ ลูกเคยเอาไปคิดใส่สมอง บ้างรึเปล่า…. “

“ หา…..นา…….ไหนตอบแม่มาซิ….. “


“ เคยคิดบ้างมั้ย… “


“ เลิกกับพี่นัท ยังไม่กี่เดือน ออกไปกับผู้ชายคนใหม่อีก…. “

“ กลับมาตีสอง ตีสาม เมาแอ๋กลับมา… “

“ ลูกเป็นกะหรี่ไปแล้วเหรอ นา…. “


คำๆนั้น ของแม่ มันทำให้ฉันเสียใจมาก ….

ฉันเริ่มปล่อยโฮออกมา….


“ แม่ไม่เคยเข้าใจอะไรซักอย่าง…..ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ…. “

“ ว่าวันๆนึง ชีวิตนาเป็นยังไง…… “

“ แม่เคยมาสนใจบ้างมั้ย….. “


“ นาถามตัวเองทุกวัน….ว่านา เป็นลูกของแม่รึเปล่า…. “

“ หรือว่ามีแต่น้องนิว….นาจะได้ไปให้พ้นๆซะ.. “

ฮือ….ฮือ……


“ อย่าว่าแต่ไม่มีพ่อเลย….เหมือนไม่มีแม่ด้วยซ้ำ….. “

“ ในใจแม่ มีแต่พ่อน้องนิว……พ่อน้องนิว…… “

“ อะไรๆ ก็ น้องนิว….น้องนิว….. “

“ ไปกินข้าวกันข้างนอก….แม่เคยถามนาซักคำมั้ย….ว่าอยากไปไหน…. “

“ วันเด็ก กี่ปี… กี่ปี……แม่เคยถามนามั้ย….. ว่าอยากไปไหน….. “

“ นอกจากอยู่บ้าน…..ซักผ้า……ล้างจาน.. “

“ นี่แหละ กะหรี่…..กะหรี่นักเรียนไง….เที่ยวเอาตัวไปแลกความรักกลับมา..”
ฮือ….ฮือ……


“ ดูแล ครอบครัวใหม่ของแม่ไปเถอะ…... “

ฮือ…..ฮือ…..


ฉันรู้สึกได้เลยว่า แม่หยุด….และก็ร้องไห้….

ทั้งๆที่ มองหน้าแม่ยังไม่ค่อยชัด…..


แม่ร้องไห้มาก…..ยืนร้องอยู่ตรงหน้าฉัน……

แล้วก็ไปนั่งร้องที่ เก้าอี้โซฟา….


ทำไมแม่ไม่มากอดฉัน แล้วก็ร้องไห้แบบในหนัง…..

ทั้งๆที่ฉันนั่งรออยู่ตรงนั้น…..

สุดท้าย แม่ก็คงไม่ได้รักฉันจริงๆ….

แม่คงร้องไห้ให้กับชีวิตตัวเอง…..


………..