แต่ต้องออกตัวไว้นิดค่ะ ว่าอิฉันเนี่ย ไม่ได้เป็นพวก OUT DOOR นะคะ ไอ้ที่จะให้แบกเป้บุกป่าน่ะ เมินซะเถอะ ขนาดว่าเลือกเที่ยวสบาย ๆ แล้วนะคะ ก็ยังไม่วายเจอทริปวิบากอยู่เนือง ๆ เอาตั้งแต่สมัยละอ่อนเริ่มเที่ยวเลยก็แล้วกันค่ะ ครั้งแรกที่ได้ไปเที่ยวกะคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่พี่น้อง ก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยนั่นแน่ะค่ะ
น้อง ๆ หลายคนอาจจะทำหน้าเหยียดหยามว่า โห....อ่อน ก็แหม...คุณน้องขา คุณพี่น่ะ เกิดหลังแม่พลอยนิดเดียวเอง จะให้อิสระเสรี ฟรีดอม เหมือนสมัยนี้น่ะ ยากค่ะ แต่การไปเที่ยวที่จำแม่นสุด ๆคือ การไปเที่ยวกับพี่ ๆ ที่ชมรม ตอนเรียนอยู่ปีสามค่ะจำได้ว่าคราวนั้นเราไปเที่ยวเมืองกาญจน์ ด้วยฐานะที่หรูหราในตอนนั้นเราก็....เดินทางไปเขื่อนศรีนครินทร์ด้วยรถสองแถว ค้างอยู่บนเขื่อนสองคืนค่ะ ตามประสาพี่ ๆ กลุ่มปาก...หวาน แกก็ต้องลับฝีปากด้วยสุราค่ะ คืนแรกฐานะยังมั่งคั่ง ก็ต้องดื่มด่ำกับรสชาติของเหล้าฝรั่งค่ะ ประเภทฉลากแดงอะไรแบบนั้น คืนที่สองก็ค่อย ๆ ลดลงมาเป็นประมาณ แมวดำค่ะ สองคืนแรกนี่ สุราคงจะยังดูมีชาติตระกูลอยู่บ้าง อาการของแต่ละคนเลยดูยังรักษากริยาไว้ได้ พอคืนที่สามพวกเราย้ายลงมาสัมผัสบรรยากาศการล่องแพ เคล้ากับเสียงดนตรีแดนซ์กระจายของแพเธคข้าง ๆ อืมม...ประหยัดค่าเครื่องเสียงดีเหมือนกัน คืนนี้ฐานะทางเศรษฐกิจของพวกเราตกลงมาหลายเปอร์เซ็นต์ เครื่องดื่มคืนนี้เราจึงสนับสนุนของไทย อย่างน้องแสง.....แสงทิพย์ค่ะ หลังจากหมดไป 2 กลม กับ 1 แบน กริยาแต่ละคนก็เริ่มเปลี่ยนไป บ้างลงไปนอนเกลือกกลิ้ง บ้างออกอาการโหนเสา เปล่า...ไม่ใช่โชว์เสต็ปเต้นหรอกค่ะ แต่เป็นเกาะเสาอ้วกต่างหาก... ที่อาการดีที่สุดก็คือนั่งหลับพริ้มเกาะขวดอยู่ ดังนั้นข้อคิดจากทริปนี้ที่เราได้ก็คือ เหล้าไหน ๆ ที่ว่าแน่...แพ้เหล้าไทย แน่นอนค่ะ
จากคุณ :
หญิงใหญ่ใจดี 
- [
3 ก.ย. 47 22:02:07
]
หญิงใหญ่เล่าเรื่อง (ตอน 1 ) ฝากเนื้อฝากตัวค่ะ
