ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับเสียงเรียกที่คุ้นหู
"อุ่น!! ตื่นได้แล้ว ไปโรงเรียน"
"ค่าา ตื่นแล้วค่ะ" เสียงัวเงียของลูกสาวจอมแก่นดังตอบออกมา
'น้ำอุ่น' สาวน้อยชั้นมัธยมปลายธรรมดาๆ ทำกิจวัตรเหมือนที่ผ่านมา 10 กว่าปี นั่นคือ การตื่นแต่เช้า และไปโรงเรียน
"เห้อ....เหลืออีกเดือนเดียวเราก็อายุ 17 แล้วอ่าาา แก่ขึ้นอีกปี" สาวร่างเล็กบ่น
"โถ่...ไม่ต้องมาบ่นหรอก ชั้นล่ะไม่อยากให้ถึงวันเกิดแกจริงๆ" 'เพลง'เพื่อนสนิทข้างๆว่า
"ไรอ่าา"
"ก็ถึงวันเกิดแกทีไร ก็ถึง final ทุกที แถมยังต้องกระเป๋าแบนเพราะซื้อของขวัญอีก"
"โหย..ทีวันเกิดตัวเอง เค้ายังซื้อให้ตัวเองเลย วันเกิดเค้าล่ะทำเป็นบ่น" น้ำอุ่นทำหน้างอนหน่อยๆ
"วันเกิดชั้นหลังเธอตั้ง 3 เดือน แล้วก็ยังใกล้วันหยุดด้วย"
"วันเกิดเรา ก็ใกล้ปิดเทอมนะ"
"มานไม่เหมือนกัน ต้องสอบก่อนปิด กะปิดสบายๆอ่ะ"
"อ่ะจ้าา คุณเพลงเพื่อนรัก อย่าบ่นเลยนะ"
ยังเถียงกันไม่ทันเสร็จ อาจารย์ก็เดินมา
ทั้งห้องตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ ก็นี่มันคาบสุดท้ายแล้วนี่นา จะได้ไปเล่น+โม้ต่อ
กริ๊ก!!! เสียงออดดังแล้วว พร้อมกับเสียงเฮ (ในใจ) ของเหล่านักเรียน
"เห้อ...ไปโรงอาหาร หา'ไรกินกันดีกว่า หิว!!"
"นี่ ไม่เข้าใจจิงๆ กระเพาะทำมาจากอะไรเนี่ย ถึงได้กินทั้งวันแต่ตัวแค่เนี้ย"
"เค้าเรียกว่าระบบเผาผลาญอาหารดีย่ะ แต่เมื่อกี้ว่ากันทางอ้อมรึป่าว ว่าเราเตี้ยหรอ?" สาวร่างเล็กทำหน้าบูดใส่เพื่อน
"ป่าวน้าา รู้ตัวเองนี่ อิอิ แล้ว..รุ่นพี่ขวัญใจเธอล่ะเป็นไงบ้าง" เพื่อนสาวทำสายตาหวานซึ้ง อยากรู้คำตอบ
น้ำอุ่นหน้าแดงระเรื่อ ดูแล้วน่ารัก "ไม่มีไรหรอก"
"เล่ามานะ เด๋วไปแฉต่อ พี่เค้าสบายดีมั้ย?" เพลงซักจะเอาคำตอบจากเพื่อนให้ได้
"สบายดีมั้ง ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่" น้ำอุ่นตอบแบบผ่านๆ
"สงสัยพี่เค้าทิ้งเพื่อนเราไปมีคนใหม่แล้วมั้ง สาวมหา'ลัย สาวๆสวยๆ เยอะแยะ" คนอายุน้อยกว่าล้อเลียน
ขณะนั้น กลุ่มเพื่อนในห้องก็เดินเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย "คุยเรื่องอะไรกันอยู่จ๊ะ"
"อ๋อ ก็คุยเรื่องหวานใจของยัยอุ่นอยู่เนี่ย กำลังว่าพี่เค้าไปมีคนใหม่แล้ว.."
"ใช่ๆ เด็กกะโปโล หุ่นไม่มีอย่างนี้จะไปสู้ สาวมหา'ลัยในเมืองได้อย่างไร" เพื่อนที่มาใหม่สมทบ
"ง่าา.. อย่าย้ำกันนักสิ รู้ตัวอยู่แล้วน่า.. ยิ่งกลัวๆอยู่" สาวน้อยทำหน้างอน
"ไม่คุยด้วยแล้ว ไปเล่นปิงปองดีกว่า ไป ป่ะ เพื่อนๆ" น้ำอุ่นตัดบท
เด็กสาวทั้งกลุ่มก็ลุกขึ้น แล้วเดินไปที่สนามปิงปองเหมือนทุกๆวัน
อาทิตย์กำลังจะลดการปล่อยแสงแล้ว สาวๆทั้งกลุ่มก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
'เห้อ...ผ่านไปอีกหนึ่งวัน' สาวน้อยร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเตียงที่นุ่มสบาย พร้อมกับจิตนาการ....
'คิดถึงจังเลย เมื่อไหร่จะได้เจอนะ อยากเจอๆ'
ครืด....ติด ติด ติด ตี้ ดิด ติด ติ๊ด ติด เสียงเรียกเข้าที่คุ้นเคยดังขึ้น (ตั้งไว้เฉพาะเขาคนเดียว)
น้ำอุ่นคว้าโทรศัพท์มือถือคู่ใจ บนจอปรากฏชื่อ 'พี่สน' บุคคลที่อยู่ภายใจของเธอตลอดเวลา
"สวัสดีค่ะ" น้ำอุ่นกดรับพร้อมกับเสียงทักที่แสนสดใส(เท่าที่จะทำได้)
*************************************
ติดตามตอนต่อไป
to be continue...
เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นงานเขียนชิ้นแรก ตั้งแต่เกิดมาเลย นอกจากเขียนเรียงความส่งอาจารย์อ่ะนะ
ถือว่าเป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกในชีวิตเลยก็ว่าได้ มีข้อผิดพลาดก็ขออภัยไว้ณ ที่นี้ด้วยนะค้าา
แล้วก็ช่วยคอมเม้นต์กันเยอะๆนะคะ มีข้อผิดพลาด ข้อที่ควรแก้ไขอย่างไรบ้าง ก็ comment ไว้ได้เลยค่ะ
รับฟังทุกความคิดเห็นและจะนำไปแก้ไขปรับปรุงในตอนหน้า หรือเรื่องหน้าค่ะ ขอบคุณค่ะ
จากคุณ :
สนกิ่งหอม 
- [
6 ก.ย. 47 19:57:32
]
มิตรภาพ ผูกพันธ์ ความรัก
