เรื่องสั้น ตอน แค่ได้พบเธอ
ไม่เคยพบใคร ที่ทำให้ใจฉันหวั่นไหว อย่างได้พบเธอ
คนคนนี้ คงไม่ใช่คนแรกที่ทำให้ใจหวั่นไหวอย่างในเพลง
เค้าเป็นผู้ชายหน้าใส ตาไม่ตี่มาก สูงพอประมาณ ขาว แล้ว
ก็พอมีเนื้อมีหนัง ไม่ถึงกับอ้วนหรือผอมไป จำได้ว่าเจอกับ
เค้าครั้งแรกที่โรงอาหาร 1 ด้วยความบังเอิญ ทุกวันอังคาร
จำได้ว่าเรียนวิชา...วันเสาร์ แล้วไม่รู้เรื่อง เพื่อนก็เลยแนะ
นำให้ย้ายมาเรียนด้วยกัน เพราะไม่งั้นอาจจะสอบไม่รู้เรื่องก็ได้
ตั้งแต่นั้นมาก็ได้เจอกับเค้าทุกวันอังคาร นับวันรอจะได้เจอกับเค้าอีก
อยากจะพบเจอ เพราะเธอทำให้ฉันเพ้อ...คิดถึงเธอ
และแล้วก็ถึงช่วงเวลาสอบ ได้เจอกับเค้าแค่ 1 วัน จาก 5 วันของการสอบ เราไม่ได้สอบตรง
กันสักวันเลยเหรอ เศร้าจัง ไม่เป็นไร เหลืออีกตั้งหลายอังคารที่จะได้เจอก่อนสอบไล่
*ยังไม่เห็นเธอผ่านมา จะมารึเปล่า ยังไม่เห็นแม้แต่เพื่อนเธอ จะเจอรึเปล่า ฉันมารอตั้งแต่เช้า เธอรู้ไหม
.....เมื่อไหร่จะถึงวันอังคารซะทีนะ อยากให้มีวันอังคารอาทิตย์ละ 5 วัน จะได้เจอกับเค้า
ทุกวันแล้วก็บังเอิญมากเลย ที่ได้เจอกับเค้า ที่ตึก 9 ตอนเราจะขึ้นเรียน Lab com เค้าคุยกับ
เพื่อนไม่รู้หรอกว่าเราแอบฟังอยู่ ฟังไปฟังมาถึงได้รู้ว่า เค้าอยู่ปี1!!! ตายแล้ว เด็กกว่าเหรอ
เนี่ย คิดอยู่แล้วหละ เฮ้ย....แล้วจะได้เจอกันอีกหรือเปล่านะ เราก็แอบดูอยู่หลายอังคารเลย
จนกระทั่งคิดว่าในเมื่อฟ้าลิขิตให้เรามาเจอกันแล้ว ถ้าเรามัวแต่มองอยู่อย่างนี้ก็คงไม่ได้รู้จัก
หรอก คิดอย่างนี้แล้ว อีกครึ่งหนึ่งที่เหลือ เราก็ต้องลิขิตเองสิ ไม่คิดว่าความคิดนี้จะทำให้
เราไม่ได้เจอกับน้องอีก วันเสาร์นั้น เราตกลงกับเพื่อนว่า จะให้เพื่อนเข้าไปถามชื่อให้ และ
**หากว่าวันนี้โชคดี ได้พบกับเธอ (ปาดับปา...) คงจะไม่พร่ำเพ้อ คิดถึงเธอคนเดียวเรื่อยไป (ปาดับปา...)
แล้ววันอังคารที่รอคอยก็มาถึงเรารอให้เค้ามาแล้วก็เดินออกไปซื้อข้าว เค้าเดินตามมาติดๆ
หลังจากที่เค้าซื้อข้าวกับน้ำแล้วเพื่อนเราก็เดินเข้าไปถาม โทษนะค่ะ ชื่ออะไรเหรอ
เค้าหันมามองก่อนแล้วก็พูดว่า ทำไมเหรอครับ
เพื่อนเรางงเลย เสียงโหดมากเพื่อนเราบอกว่าเสียงไม่เข้ากับหน้าเลย เพื่อนเราก็เลยบอกไปว่า พอดีมีคนอยากรู้จักค่ะ
เค้าหันมามองหน้าก่อนแล้วก็บอกชื่อ ไม่รู้ว่าบอกชื่อใครมาหรือเปล่า แต่เป็นอันว่า วันนั้น
เราได้รู้จักชื่อแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่า แค่ถามแค่นี้จะทำให้เค้า รู้ตัว
อังคารต่อมากะว่าจะใช้โทรศัพท์เพื่อนถ่านรูป แต่ก็ปรากฏว่า วันนี้มา เค้านั่งหันหลังให้
เลยไม่สามารถถ่ายรูปได้ และหลังจากนั้น อีกอังคาร เค้าก็ไม่มา หรือว่าตั้งใจจะหลบหน้า
เรา เพื่อนเราก็ให้กำลังใจว่า ไม่หรอก อาจเป็นเพราะว่า น้องเค้ามาสายก็ได้นะ
และแล้วก็มาถึงอังคารที่ผ่านมา
***ขอแค่เพียงเธอผ่านมา จะได้ไหมเอ่ย ขอให้เธอนั้นอย่าเพิ่งไป จะได้ไหมเอ่ย ขอฉันขอเพียงแค่พบเธอ ได้เจอก็พอ ได้แต่เฝ้าดู ก็เพราะว่าอยากรู้ว่าเธอ...อยู่ไหน อยากจะเข้าไป อยากบอกว่าใจฉันเพ้อ...ถึงเธอ
หายยกกลุ่มเลยค่ะ หายไปกันหมดเลย ไม่รู้ทำไม ขอแค่ได้มองแค่นี้ก็ไม่ได้เหรอไง ใจร้าย
จริงๆรู้อย่างนี้แล้วไม่น่าที่จะให้เพื่อนไปถามชื่อเลย เพราะถ้าไม่ถาม เค้าก็คงไม่รู้ตัว เฮ้ย
ไม่น่าคิดเข้าข้างตัวเองเลยว่า อีกครึ่งหนึ่งที่เหลือเราต้องลิขิตเอง ไม่น่าเลย แล้วก็เหลืออีก
อาทิตย์เดียวก่อนสอบไล่นะ ที่จะได้เจอ(หรือเปล่า) คิดว่าถ้าอังคารหน้า ไม่มาก็คงไม่ได้เจอกันแล้ว แสดงว่า ฟ้าลิขิตมาให้เราเจอกันแค่นี้!!
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 47 19:52:02
จากคุณ :
oreocream 
- [
9 ก.ย. 47 19:50:44
]
เรื่องสั้น ตอน...แค่ได้พบเธอ
