ลมเย็นจากช่องแอร์มากมายข้างหน้าฉัน ทำให้ฉันรู้สึกสั่นสะท้านอยู่ลึกๆ ฉันจำต้องมองหาอะไรอุ่นๆมาบรรเทาความหนาวสั่นนั้น.....ชาร้อนสักถ้วยก็คงไม่เลว....
กลิ่นหอมยั่วยวนของ Peach ที่ผสมผสานอย่างลงตัวกับ Apricot ส่งกลิ่นฟุ้งกำจายทันที ที่น้ำร้อนจากกระติกไฟฟ้าถูกกดลงท้วมถุงชา............ฉันตักน้ำตาลทรายขาวจากขวดโหลแก้วเพื่อเพิ่มความหวานให้กับชาแก้วโปรด เพียงแค่ช้อนชาเดียวก็ทำให้ชาถ้วยนี้หวานจับใจ
เธอไม่กินของร้อน แต่ทำไมถึงชอบดื่มชาร้อนหละ ฉันได้ยินเสียงใครคนหนึ่งเอ่ยถามในห้วงแห่งความทรงจำ
ไม่รู้สิ ฉันว่ามันไม่เหมือนกันนะ ถ้าเราดื่มชาตอนที่มันเย็นร้อน มันก็ไม่อร่อยหนะสิ ฉันตอบคนคนนั้นอย่างข้างๆคูๆ เพราะฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันถึงหลงใหลในชาเป็นนักหนา.....
เขาส่ายหน้าไปมา แล้วก็เอามือลูบศีรษะฉันราวกับว่าฉันเป็นเด็กเล็กๆคนหนึ่ง.....ฉันแอบยิ้มให้กับเรื่องราวเก่าๆ
........
........
ฉันยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง หลังจากรอให้น้ำในถ้วยเริ่มอุ่น พร้อมกับสูดกลิ่นหอมจางๆที่ทำให้ฉันรู้สึกโล่งจมูกอย่างบอกไม่ถูก....นี่แหละกระมัง เหตุผลที่ทำให้ฉันหลงใหลการดื่มชา
ทุกครั้งที่ไออุ่นหอมๆ ลอยมาแตะจมูก ทำให้ฉันเผลอหลับตาและจินตนาการไปว่ากลิ่นที่ฉันได้สูดดมเข้าไปนั้นเป็นกลิ่นอะไร รสชาดหอมหวานที่ปลายลิ้นทำให้ฉันเคลิ้มได้ทุกครั้งไป
Peach Apricot Honeybush ชาชนิดหนึ่งที่ไม่มีรสเปรี้ยวตัดกับรสหวานของน้ำตาล ยังคงหอมอบอวนอยู่ในมวลอากาศเบื้องหน้าของฉัน ถุงชาอ้วนๆที่ถูกความร้อนทำให้บวมลอยเด่นอยู่กลางถ้วย ราวกับหมอนอิงที่ถูกอัดแน่นไปด้วยนุ่นจนเต่ง หากจะเปรียบไปแล้ว รสชาดของชา Peach Apricot Honeybush ก็ไม่ต่างกับชา เอิร์ลเกรย์ นัก จะผิดกันก็ที่ความหอมของชาเท่านั้น
นี่เธอไปสรรหาของแบบนี้มาจากไหนกันนะ ทำไมฉันไม่เคยกิน เพื่อนสาวผู้หลงใหลได้ปลื้มกับการจิบชาผลไม้ยามบ่ายเหมือนฉัน เอ่ยถามขณะที่เราสองคนกำลังสนทนาผ่านทางโทรศัพท์มือถือ
ก็ฝากเพื่อนซื้อมาไง นานละนะ จำไม่ได้เหรอ ฉันตอบไปพลางยกชาขึ้นจิบ
แหม.......ไว้ฉันจะให้เพื่อนรักฉันซื้อมาให้บ้าง
แฟนเธอมั้ง
..ที่เธอว่าเพื่อนหนะ ว่าแต่เขาจะมาอีกทีเมื่อไหร่ ฉันจะได้ฝากซื้อบ้าง
เห็นว่ามกรานะ แต่ก็ไม่แน่หรอก เอาแน่เอานอนอะไรไม่ค่อยได้....เธอหัวเราะคิดคักก่อนที่จะวางสายไปเนื่องจากเจ้านายจอมโหดกลับเข้าออฟฟิศมาหลังจากออกไปทานอาหารกลางวัน
ฉันหัวเราะเบาๆกับปัญหาในที่ทำงานของเพื่อนสาวของฉัน ก็นะ..... เธอดันไปอยู่ภายใต้การควบคุมของสาวใหญ่จอมอิจฉานี่นา เป็นโชคดีของฉันเหลือเกินที่เจ้านายของฉัน นานๆทีจะเข้ามาที่ออฟฟิศ และท่านก็ค่อนข้างใจดีซะด้วย.....ฉันยกชาขึ้นจิบอย่างอัตโนมัติ แต่....
.....
.....
.........ชาของฉันหมดซะแล้ว ..........
ที่เหลือ ก็เพียงร่องรอยของความหอมหวาน และขมนิดๆ ที่ยังคงติดอยู่ภายในปากของฉัน ความอุ่นของชายังคงอุ่นอยู่ที่บริเวณหน้าอก ราวกับมีใครบางคนสวมกอดฉันไว้จนแน่น....แต่นี่เป็นเพียงความรู้สึกเท่านั้น ฉันเผลอถอนหายใจออกมาเบาๆอย่างไม่รู้ตัว
หากมีจริงก็ดีสิ ...... นี่แหละ คำรำพันของสาวออฟฟิสผู้หลงใหลในชา...
แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 47 11:02:57
จากคุณ :
รวยระรินกลิ่นชา 
- [
13 ก.ย. 47 14:32:45
]
ยามบ่าย กับ Peach Apricot Honeybush
