CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ใครกันแน่ !!

            เช้าที่อากาศสดชื่น   วันนี้ไม่ต้องรีบร้อนตื่นนอน เพราะว่าหนูยีมีเรียนสายและน้องชายคนโตก็ปิดเทอมแล้ว  แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังถูกหม่าม้าปลุกให้ตื่นแต่เช้าอยู่ดี  หนูยีจำต้องตื่นขึ้นมานั่งทำรายงานที่ยังไม่เสร็จต่อ  ส่วนน้องชายก็ถูกปลุกเหมือนกันให้ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือ  เพราะเป็นเด็กเตรียมเอ็นท์ที่ใกล้ถึงเวลาลงสนามแล้ว  หม่าม้าไม่ใช้น้องชายทำอะไรเลยนอกจากอ่านหนังสืออย่างเดียว  และก็มักจะพูดกับหนูยีอยู่เสมอว่า “อย่าใช้น้องทำอะไรนะ  ให้น้องอ่านหนังสืออย่างเดียว”   แต่ลับหลังหม่าม้า  หนูยีก็ยังคงใช้น้องชายให้ทำเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้อยู่ดี  (ฮิฮิ)


              เช้านี้ก็เหมือนกัน  หนูยีอยากกินหมูปิ้ง  แต่ด้วยความขี้เกียจก็เลยไม่ยอมไปซื้อ  พอดีน้องชายเดินผ่านมา หนูยีก็เลย


             “เค เค มานี้หน่อย”  หนูยีเรียกให้น้องชายเดินเข้ามาหา


             “มีไร”


             “เจ้อยากกินหมูปิ้ง  เคไปซื้อมาสิ”   สั่งค่ะสั่ง  ด้วยสิทธิขอความเป็นพี่สาว ฮิฮิ   แล้วน้องชายหนูยีก็เดินไปซื้อ   สักพักกลับมาด้วยถุงหมูปิ้ง 5 ไม้กับข้าวเหนียว อย่างละ 2 ถุง  คือของเคถุงหนึ่ง และก็ของหนูยีอีกถุงหนึ่ง ที่ซื้อแยกถุงกันแบบนี้ ก็เพราะว่าจะได้ไม่แย่งกันกินค่ะ  แต่ละคนมีเท่าๆกัน


             พอหมูปิ้งมา  หนูยีก็ทำงานเสร็จพอดีเหลือแต่สั่งปรินต์เท่านั้นเอง  หนูยีก็เลยนั่งบนพื้นข้างๆโต๊ะคอม    มือหนึ่งจับไม้หมูปิ้งเข้าปาก สลับกับข้าวเหนียวร้อนๆ (อร่อยมั่กๆเลยค่ะ ฮิฮิ)  นั่งกินสักพักก็เอาอีกมือ(ที่ไม่เปื้อน) จับเม้าท์สั่งปริ๊นซ์งานเป็นระยะ    น้องชายก็นั่งบนพื้นข้างๆ  กินหมูปิ้งของตัวเองไปเงียบๆ    
     

                แต่แล้ว เรื่องมันก็เกิดขึ้นจนได้ ….


               ก็หนูยีจำได้  ตอนนั้นหนูยีกำลังกินหมูปิ้งสลับกับส่งข้าวเหนียวเข้าปาก  พอหมูหมดก็จะหยิบไม้ใหม่ขึ้นมากินต่อ  ในถุงตอนนั้นเหลืออยู่ 2 ไม้  พอหนูยีหยิบขึ้นมากิน  หมูปิ้งในถุงมันก็ต้องเหลืออยู่ 1 ไม้  หนูยีกินไปเรื่อยๆ สลับกับหันตัวไปสนใจเครื่องคอม  และก็สั่งปรินต์งานเป็นระยะ   ทำงานติดพันค่ะมันใกล้จะเสร็จแล้ว  หนูยีก็เลยรอจนมันปริ๊นซ์เสร็จหมดเรียบร้อย  หันกลับมา จะกินหมูที่จำได้ว่ายังเหลืออยู่ในถุงอีกไม้  แต่พอจะหยิบมันมากิน  กลับพบว่า ในถุงมันเหลือแต่ถุงเปล่าๆแล้วอะ  


              หมูปิ้งหนูยีหาย !!!  


              พอมองไปด้านตรงข้ามที่น้องชายนั่งอยู่  ในถุงหมูปิ้งของเคก็หมดเหมือนกัน  แต่ว่าไม้สุดท้ายมันอยู่ในมือของเค  
    เคมองหนูยีด้วยความแปลกใจ  แล้วก็ต้องร้องเฮ้ย  เมื่อหนูยีเริ่มโวยวาย


             “เคขี้โกง!!  ขโมยหมูปิ้งเจ๊อะ”    หนูยีโวยวาย


            “เฮ้ย  เจ๊ยีนี่มันหมูปิ้งเคนะ”  น้องชายหนูยีปฎิเสธ


             “หมูปิ้งเจ้  ก็หมูปิ๊งเจ้หายไปนี่     ดูสิๆ หมูปิ้งเจ้หายไปจากถุง  ทั้งๆที่มันเหลืออยู่ไม้หนึ่งพอดีอะ  เคเอาหมูเจ้ไป”
     

             “เจ๊ยีกินไปหมดแล้วนะสิ  นี่มันหมูของเคนะ”   ทีนี้เจ้าเคพูดไปก็ขำไป  หนอยมันน่าขำตรงไหนกัน  ขโมยหมูปิ้งหนูยีไปแล้วยังมาขำหนูยีอีก  ไม่ยอมสิค่ะ

             
             “ไม่ใช่  เจ้จำได้ก็ก่อนหน้านั้นมันเหลือ 2 ไม้แล้วพอเจ้กินก็เหลืออีกไม้หนึ่ง  นี่ไงข้าวเหนียวยังเหลืออยู่เลย  เจ้กะเก็บไว้กินพอดีกับหมูอีกไม้ที่เหลือ  เคเอาหมูปิ้งเจ้ไป”  


             “ฮ่า ฮ่า  ก็นี้มันของเคนี่เจ๊ยีนั่นละกินหมดแล้ว  ดูสิ นับไม้ก็ได้  ของเคมีแค่ 4 ไม้ ของเจ๊ยีมีครบแล้ว 5 ไม้ ฮ่า ฮ่า”  เจ้าเคพูดไปขำไป  ชี้ไปยังหลักฐานของตัวเองก่อน  คือของเคเขากินแล้ววางไม้หมูปิ้งลงบนถุงที่ใส่มา  ส่วนไม้หมูปิ้งของหนูยีจิ้มลงบนถังขยะเล็กที่อยู่ข้างๆ    


             “ไม่ต้องเลย  เคนั่นละทำ  เอาไม้ของตัวเองมาทิ้งฝังเจ้ แล้วก็ เอาหมูปิ้งเจ้ไป  สร้างหลักฐานเท็จ  เอาหมูปิ้งเจ้มานะ”  ไม่พูดเปล่าพยายามเอื้อมือไปคว้าหมูปิ้งของหนูยีคืนมา  แต่เจ้าเคก็ไม่ยอมให้  แล้วก็บอกว่า


             “เรื่องไร  นี่มันของเคนะ  แล้วใครมันจะทำแบบนั้นกันเจ๊ยี  ถ้าเคทำนะก็เป็นนักแสดงที่แนบเนียนเกินไปแล้วละ”   พูดไปก็ขำไป  เจ้านี่มันขำหนูยีอะ  หนอย


             “ก็เคไงเล่า  ไม่ต้องเลย นี่มันหมูปิ้งเจ้ เอามาๆๆ เคนิสัยไม่ดี เอาหมูปิ้งเจ้ไป”  

       
             “ฮ่า ฮ่า ฮ่า  เคเข้าใจว่าหมูปิ้งมันอร่อย  กินเพลินไปใช่ไหมละ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”  ขณะที่พูด หนูยีก็ไม่ยอมค่ะ  คว้าหมูปิ้งจากมือเคมาจนได้   ฮี่ฮี่ฮี่

             
             “ของเจ้ เอาคืนมา”   คว้ามาได้ก็ทำหน้ากระหยิ่มยิ้มย่อง  เหอ เหอ เหอ  ให้รู้เสียมั่ง หมูปิ้งของใคร


             “อารายอะ เจ้ยี หมูเคชัดๆ”  แน่ะ พูดไปก็ขำไปไม่เลิก   เคทำหน้าตาเสียดายหมูปิ้งไม้นั้นมาก  แต่ก็ทำท่าว่าจะยอมตัดใจยกหมูปิ้งให้หนูยี        


             แล้ววิญญาณพี่สาวที่หลุดออกจากร่างหนูยีไปก็กลับเข้ามาใหม่  ก็แหม…เจ้าเคทำหน้าเหมือนว่าเจ้าหมูปิ้งไม้นั้นเป็นของเคจริงๆ แล้วหนูยีมาเป็นคนแย่งมันไปนี่     หึ  ไม่ต้องมามองหนูยีแบบนั้นเลย  


             “เอ๊า เอาไปก็ได้  ไม่กินแล้ว”  ยื่นหมูคืนให้   เคก็รับไปกินอย่างเร็ว  สงสัยกลัวหนูยีเปลี่ยนใจ   พอกินแล้วก็หันมาพูดกับหนูยีว่า


             “ฮ่า ฮ่า ฮ่า  เรื่องนี้ต้องขยาย  เดี๋ยวจะเอาไปบอกไอ้ที  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”  หน่อยเคบ้า  ทำมาเป็นว่าจะไปบอกน้องชายคนสุดท้องของหนูยี   ทั้งๆที่ตัวเองเอาหมูเขาไป   รู้งี้ไม่ให้หมูปิ้งไปก็ดีหรอก  

       
            จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าตกลงใครกันแน่ที่เป็นคนแย่งหมูปิ้ง  หนูยีหรือเค?   แต่หนูยีจำได้นะ ว่าหนูยีมีหมูปิ้งเหลืออยู่ไม้หนึ่งจริงๆ       แต่เจ้าเคก็ทำท่ามั่นใจสุดๆว่าหมุไม้นั้นเป็นของเค   แต่ช่างเถอะ  หนูยีเป็นพี่สาวยอมเสียสละให้น้องก็ได้เรื่องแค่นี้เอง  แต่คนที่เป็นโจรขโมยหมูปิ้งอะ  เป็นเคแน่ๆ  ไม่ใช่หนูยีหรอกค่ะ   (จริงๆนะ)

    แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 16:58:11

    แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 47 11:07:32

    จากคุณ : หนูยี - [ 16 ก.ย. 47 10:57:16 ]