CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    =[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอนที่ 62 ห้องลับ ราชสีห์ สุนัขป่า

    ******ขอหยุดอ่านหนังสือสอบถึงสิ้นเดือนตุลาคมนะครับ ผมมีสอบวันที่ สามสิบ สามสิบเอ็ด ตุลาคม ขอบคุณครับ


    "ครืนนนน"

    ผนังศิลาค่อยๆ เลื่อนออก เผยให้เห็นห้องว่างที่มืดมิดหลังหนึ่งอยู่ภายใน

    เซียนแพทย์เทวะค่อยๆ ก้าวเข้าไปในห้องที่มืดมิดนั้นโดยระมัดระวัง มันใช้เวลาชั่วครู่ปรับให้สายตาคุ้นเคยกับความมืด

    เมื่อเริ่มชิน มันค่อยพบว่าภายในห้องน้อยหลังนั้นมีขนาดมิกว้างขวางเท่าใดนัก เพียงสามารถบรรจุผู้คนได้ไม่เกินสี่คน บริเวณมุมห้องด้านหนึ่งจัดวางกล่องใบหนึ่งสลักเสลาอย่างงดงามวิจิตร ลวดลายที่ปรากฏกลับเป็นรูปอาชาโผนทะยานเช่นเดียวกับที่มันเห็นบนผนังห้องของหลี่เฉินเชียงเมื่อครู่

    มันหยิบกล่องใบนั้นขึ้นมาพบว่ามีน้ำหนักพอประมาณ ด้านนอกของตัวกล่องลั่นดาลปิดจนมิสามารถเปิดออกได้

    เซียนแพทย์เทวะ พลันล้วงเข้าในอกเสื้อ หยิบขดลวดออกมาอันหนึ่ง จากนั้นเหยียดปลายขดลวดจนตึง หักส่วนปลายจนงอโค้ง แล้วจึงแหย่เข้าไปในช่องกุญแจ

    มันอาศัยความพยายามทดลองหมุนไปตามทิศทางและแง่มุมที่แตกต่างกันสามสิบกว่าวิธี ในที่สุดมันก็มีสีหน้ายินดี พร้อมๆ กับเสียง "คลิ้ก" ที่ดังขึ้น

    กล่องไม้ที่สลักเสลาอย่างงดงามใบนั้นเปิดออกทันที

    เซียนแพทย์เทวะพบว่าภายในของกล่องไม้มีเพียง สมุดบันทึกเล่มหนึ่ง แผ่นหนังซึ่งทำจากหนังแกะสองผืน และขวดเคลือบสีขาวใบหนึ่งเท่านั้น!!!!!

    เซียนแพทย์เทวะบรรจงหยิบสมุดบัญชีเล่มนั้นขึ้นมา ค่อยๆ บรรจงพลิกทีละหน้าอย่างระมัดระวัง

    มันพบว่าแต่ละหน้าบันทึกชื่อของผู้คนสิบกว่าคน มีรายชื่ออยู่ทั้งสิ้นเพียงสามสี่หน้า ท้ายรายชื่อบันทึกวันเดือนปี และยังมีตัวเลขจำนวนเงินที่แตกต่างกันเขียนกำกับเอาไว้ทุกชื่อ

    "หวังเลี่ย วันที่ 9 เดือน 6 สามร้อยตำลึง
    หมิงหง วันที่3 เดือน 7 สี่ร้อยตำลึง
    .........
    .........
    .........
    .........
    หวงเย่อหวง วันที่ 6 เดือน 12 สามพันตำลึง"

    สายตาของมันไปสะดุดกับรายชื่อสองสามรายชื่อ นั่นคือ เสียนเล่อ วันที่ 7 เดือน 11 ห้าพันตำลึง, หวงเคอ วันที่ 7 เดือน 11 สามพันตำลึง...

    ที่มันสะดุดตามิใช่เพียงเพราะรายชื่อคนเหล่านั้นมีจำนวนที่มากมายกว่าบุคคลอื่น แต่เป็นเพราะมันรู้จักคนทั้งสองดี เสียนเล่อนั้นคือ เจ้าเมืองหยางโจวคนปัจจุบันเอง!!!

    ส่วนหวงเคอ นั้นก็มิใช่ใครอื่น มันคือองครักษ์วังหลวง!!!

    มันยังพบอีกว่า รายชื่อของคนทั้งสองมิได้ปรากฏเพียงรายชื่อเดียว กลับมีคนละมากกว่าสิบรายชื่อ แต่ละรายชื่อลงวันที่และจำนวนเงินกำกับอย่างชัดเจน จำนวนเงินที่กำกับยังมากกว่าคนอื่นๆ อีกด้วย

    ที่แท้บัญชีเล่มนี้คือ บัญชีรายชื่อเหล่าขุนนางที่ฉิกจับอิดลอบติดต่อ ในนั้นมีการระบุว่าผู้ใดรับเงินจากฉิกจับอิดบ้าง เป็นจำนวนเท่าไหร่!!!!!!!!!!

    ที่แท้ภายในห้องลับแห่งนี้กลับจัดวางสมุดบัญชีที่เป็นหลักฐานการรับเงินของเหล่าขุนนาง ดังนั้นเมื่อมีของสิ่งนี้ มิว่าฉิกจับอิดจะเหิมเกริมเพียงใด ก็มิมีผู้ใดกล้าข้องเกี่ยว!!!!

    นี่จึงนับเป็นเหตุผลที่อิทธิพลของพรรคฉิกจับอิดแผ่ขยายไปได้อย่างรวดเร็ว!

    เซียนแพทย์เทวะหยิบฉวยสมุดบัญชีนั้นยัดเข้าไว้ในอกเสื้อ จากนั้นฉวยแผ่นหนังสองผืนนั้นขึ้นมา

    "น...นี่มัน..."

    เขาพบว่าแผ่นหนังทั้งสองผืนกลับเป็นแผนที่ และมิเพียงเป็นแผนที่ทั่วๆ ไป กลับเป็นแผนที่สำคัญทางทหาร แผ่นหนึ่งเป็นสภาพภูมิประเทศของด่านเจี๋ยหยูกวาน อีกแผ่นกลับระบุพื้นที่ภายในวังอย่างละเอียดถี่ถ้วน!!! กระทั่งรายระเอียดเล็กน้อยอย่างเช่นสระน้ำ ภูเขาจำลอง และส่วนหย่อมก็ยังระบุเอาไว้

    เซียนแพทย์เทวะรีบพับแผ่นหนังทั้งสองเอาไว้ในอกเสื้อ จากนั้นหันไปสนใจกับขวดเคลือบใบสุดท้ายที่เหลืออยู่

    มันเมื่ออยู่ร่วมกับของสำคัญเช่นสมุดบัญชี และแผนที่ คงต้องมีความสำคัญไม่ด้อยไปกว่ากันอย่างแน่นอน

    เขาหยิบขวดเคลือบใบนั้นขึ้นมาโดยใช้ความระมัดระวังมากยิ่งขึ้น บรรจงดึงจุกออก พบว่าภายในบรรจุผงสีขาวเป็นเกล็ดขนาดเล็ก เมื่อยกขึ้นดมกลับไม่มีกลิ่นแต่อย่างใด เซียนแพทย์เทวะทำท่าจะลองชิมผงดังกล่าวดู ทว่าสุดท้ายก็เปลี่ยนความตั้งใจ เนื่องเพราะมันยังหวั่นเกรงว่าผงสีขาวดังกล่าวจะเป็นพิษร้ายแรงนั่นเอง!!!
    ในที่สุดเซียนแพทย์เทวะก็นำจุกขวดปิดลงบนปากขวด แล้วเก็บซุกขวดเคลือบสีขาวใบนั้นเข้าในอกเสื้ออีกหนึ่งชิ้น จากนั้นจึงหยิบฉวยแจกันใบหนึ่งที่ภายนอก ซึ่งมันกะน้ำหนักว่าพอดีกับสิ่งของทั้งสามชิ้น จัดวางลงในกล่องไม้แล้วลั่นดาลเอาไว้ดังเดิม จากนั้นจึงเคลื่อนกายออกจากห้องลับแห่งนั้น ขยับกลไกปิดห้องเอาไว้เช่นเดิม แล้วค่อยย่องกลับออกมาจากห้องของหลี่เฉินเชียง.....
    .........
    ...............

    อีกด้านหนึ่งทางจวนตุลาการ เฉินซื่อ

    "ใต้เท้าเล่อ ได้ความอันใดหรือไม่?" ตุลาการเที่ยงธรรมในชุดลำลองเรียบง่ายเอ่ยถามแพทย์หลวง ที่ด้านข้างของตุลาการยังยืนอยู่ด้วยหวงเหลยอีกผู้หนึ่ง

    แพทย์หลวงเล่ออันถอนใจออกมา

    "เรียนท่านตุลาการ ผู้น้อยดำเนินวิธีทางการแพทย์จนแทบทุกวิธี ถึงตอนนี้ยังมิสามารถจำแนกออกมาได้ว่าในสุราเหล่านี้มีสิ่งปลอมปนอันใด?"

    "ถ้าเช่นนั้นตามความเห็นของท่านเล่า?"

    "ผู้น้อยลองใช้สุราเหล่านี้กรอกให้หนูตะเภาหลายตัวกินดู พบว่านอกจากมิทำให้เกิดอันตรายแล้ว พวกมันยังมีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงกว่าหนูทั่วๆ ไปเสียอีก เพียงแต่ว่า..."

    "เพียงแต่อันใด?"

    "พวกมันกินอาหารมากกว่าหนูทั่วๆ ไปถึงสองเท่า นอกจากนี้พวกมันยังมีอาการก้าวร้าว เนื่องมาจากต้องการที่จะผสมพันธ์อยู่แทบตลอดเวลาอีกด้วย!!!" แพทย์หลวงเล่ออันรายงานสิ่งที่เขาค้นพบต่อตุลาการโดยละเอียด

    เฉินซื่อได้ยินเช่นนั้นก็นิ่งทบทวนคำพูดอีกฝ่าย สุดท้ายจึงกล่าวว่า

    "ไม่ว่าในสุรามีสารอันใด ดูราวกับว่ามันไปเร่งเร้าและกระตุ้นให้ร่างกายและจิตใจของหนูเหล่านั้นให้มีความต้องการในด้านต่างๆ มากยิ่งขึ้นกระนั้นหรือ?" ตอนท้ายตุลการเที่ยงธรรมถามด้วยความสนใจ

    เล่ออันพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วย

    "คล้ายจะเป็นเช่นนั้น ทว่าตราบใดที่มิสามารถจำแนกตัวยา หรือได้ตัวยาดังกล่าวมา ก็มิสามารถระบุได้อย่างแน่ชัด!!"


    ตุลาการเที่ยงธรรมได้ยินเช่นนั้นก็นิ่งงัน สุดท้ายได้แต่รำพึงออกมาว่า

    "เรื่องนี้ต้องฝากไว้กับฝีมือของฮั่นตงแล้ว"

    เล่ออันมิเข้าใจว่าตุลาการนิ่งคิดเรื่องใด ขอตัวไปตรวจสอบเรื่องตัวยาต่อไป

    คล้อยหลังเล่ออันออกไปหวงเหลยซึ่งได้ยินสิ่งที่ตุลาการรำพึงออกมารีบซักถามถึงเรื่องฮั่นตง

    "เหตุใดเรื่องเหล่านี้จึงเกี่ยวข้องกับท่านฮั่น?" หวงเหลยสอบถามด้วยความสงสัย

    ตุลาการเที่ยงธรรมมองดูอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง คล้ายกำลังชั่งใจ ในที่สุดตัดสินใจกล่าวว่า

    "เห็นว่าเป็นนายทัพหวงหรอกนะ มิเช่นนั้นข้าคงไม่เล่าให้ฟังหรอก"

    หวงเหลยพยักหน้าด้วยความซาบซึ้ง กล่าวขอบคุณอีกฝ่าย

    "เรามิอาจบ่งบอกรายระเอียดทั้งหมดได้ในเวลานี้ เพียงบอกได้แต่ว่า คดีสังหารแม่ชีกล้วยไม้ขาวนั้นมิได้เกี่ยวข้องกับฮั่นตง เพียงอาศัยพลิกวิกฤติเป็นโอกาส ฉวยจังหวะสวมรอยเป็นผู้สังหารอดีตเจ้าสำนักหันซาน แตกหักกับหอห้ากระบี่ แฝงตัวเข้าสู่พรรคฉิกจับอิด!!"

    หวงเหลยรับฟังจนดวงตาเบิกกว้าง

    "ที่แท้พวกท่านเตรียมการกันมาก่อน!!"

    ตุลาการรับคำ กล่าวว่า

    "ตั้งแต่หลายปีก่อนฉินอ๋องจูคัง รับทราบมาว่ามีพวกชาวยุทธนอกด่านต้องการก่อกวนให้ดินแดนภาคกลางเราปั่นป่วน เพื่อที่จะฉกฉวยโอกาสนำกำลังรุกรานเข้ามา ดังนั้นกำหนดให้ยอดมือปราบที่ร้ายกาจที่สุดในรอบสามร้อยปี "ฮั่นตง" ไปสืบสาวเรื่องราวนั้น!!"

    "ฮั่นตงเมื่อได้รับคำสั่งจึงทำการตรวจสอบภายใต้การประสานงานกับตัวข้า แล้วในที่สุดเราก็พบว่าพรรค "ฉิกจับอิด" ที่พึ่งทะยานขึ้นมาเป็นใหญ่นั้นมีพิรุธ ดังนั้นพุ่งเป้าไปที่ฉิกจับอิด เนื่องเพราะพวกมันมีกำลังคนและกำลังทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่เกินไป เติบโตอย่างรวดเร็วเกินไป!!!!

    "พวกท่านสงสัยว่าเบื้องหลังพวกมันมีกองกำลังต่างชาติให้การสนับสนุนทั้งกำลังคน และทรัพยากรเช่นนั้นหรือ?" หวงเหลยรีบถาม

    เฉินซื่อผงกศีรษะ

    "พอดีกับว่ามีเหตุการณ์ลอบสังหารอดีตผู้นำหอห้ากระบี่ "เตียหงี" ขึ้น แถมยังตกตายด้วยพิษ "ซาเลอปี่" อีกด้วย พวกเราจึงคิดว่าเรื่องนี้อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับฉิกจับอิดไม่ทางตรงก็ทางอ้อม"

    แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 09:56:36

    แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 09:51:32

    จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 16 ก.ย. 47 20:15:55 ]