บทที่ ๑

เหตุเริ่มเรื่อง

เรื่องเริ่มขึ้นวันหนึ่งในฤดูร้อนเมื่อสามสิบปีก่อนกับเด็กสี่คน

เจนเป็นคนหัวปี มาร์คเป็นลูกชายคนเดียวระหว่างทั้งสองมีแคทธรีนเป้นลูกสาวคนกลางที่ว่านอนสอนง่าย เป็นที่อุ่นใจของมารดา เธอรู้ว่าเป็นคนอ่อนโยนว่านอนสอนง่ายด้วยเธอได้ยินมารดาว่าดังนั้น และใคร ๆก็รู้ว่าเอเป็นเช่นนั้นด้วยตราบทุกวันนี้พราะเธอเที่ยวโอ้อวดถึงความอ่อนโยนตั้งแต่ครั้งกรันั้นมา จนกระทั่งเจนยื่นคำขาดว่าเธอจะตะโกนหวีดร้องจนตายถ้าเอได้ยินอีกแม้สักแอะเดียวเกี่ยวกับเรื่องนั้นนี่คงพอช่วยให้ คุณ ๆเข้าใจได้ถึงลักษณะเจนกับแคทธรีนว่าเป็นเช่นไร

มาร์ธาเป็นลูกคนเล็กและคนค่อยข้างเอาใจยาก

เด็ก ๆไม่เคยไปเที่ยวชนบท หรือทะเลสาบในหน้ร้อนแบบเพื่อน ๆเลย เพราะบิดาพวกเขาถึงแก่กรรมไปแล้ว และมารดาของพวกเขาทำงานหนักกับหนังสือพิมพ์ที่เป็นคนละฉบับกับที่ใคร ๆบอกรับกัน หญิงชื่อ มิส บิค มาดูแลเด็ก ๆ ทุกวัน แต่ดูเหมือนหล่อนไม่ใคร่ชอบพวกเธอนัก และพวกเธอก็ไม่ชอบหล่อนเช่นกันและหล่อนก็ไม่พาพวกเธอไปเที่ยวชนบทหรือทะเลสาบเช่นกัน หล่อนว่าออกเป็นการจะคาดหวังเกินไปและอีกอย่าง เสียงคลื่นลมมีผลต่อหัวใจหล่อน

"ทะเลสาบโล่งโจ้งไม่ใช่มหาสมุทรนะคะ คุณแทบไม่ได้ยินเสียงคลิ่นค่ะ" เจนบอกหล่อน

มันอาจเป็นสื่อล่อสายฟ้า" มิสบิคว่าซึ่งเจนคิดว่าการเถียงข้าง ๆ คู ๆ เป็นการขี้ขลาด หากคุณกำลังจะมาต้อปากต่อคำอย่างที่เจนมักเป็นเสมอ คุณย่อมต้องการให้คนนั้นจาระไนข้อโต้แย้งเป็นข้อ ๆไป แล้วคุณก็จะศอกกลับให้หน้าหงายไปได้ทันที แต่มิสบิคเป็นคนเจ้าเล่ห์แสนกลนัก

แม้ไม่มีชนบทหรือทะเลสาบ หน้าร้อนก็เป็นสิ่งดี ๆ เมื่คุณอยู่ในข่วงเริ่มต้นฤดู รอคอยให้มันมาถึง มีวันว่าง ๆ แสนสวยงามในหลายเดือน มีคนอื่นเล่นด้วยกัน และมีหนังสือหนังหาจากห้องสมุ

ในหน้าร้อนคุณจะยืมหนังสือได้คราวละสิบเล่มแทนที่จะเป็นสามเล่ม แเก็บไว้อ่านได้นานทั้ง้ดือนแทนที่จะเป็นสองสัปดาห์ แน่นอนว่าคุณยืมหนังสืออ่านเล่นได้สี่เล่ม แต่เจนชอบบทละคอนไม่ใช่นิยาบ และแคทธรีนชอบบทกวีและอะไรที่ไม่ใช่เรื่องอ่านเล่น ส่วนมาร์ธายังอยู่ในวัยของหนังสือภาพประกอบซึ่งไม่ถือเป็นเรื่องอ่านเล่น แต่ก็ออกจะใกล้เคียงอยู่ดี

มาร์คยังไม่พบว่าหนังสืออะไรที่ไม่ใช่เรื่องอ่านเล่นที่เขาชอบ แต่เขาก็พยายามลองดูอยู่ แต่ละเดือนเขายืมหนังสือสิบเล่มกลับบ้าน แล้วอ่านเรื่องอ่านเล่นดี ๆ สี่เล่มในช่วงสี่วันแรก แล้วอ่านเล่มละหน้าจากหกเล่มที่เหลือ จนเลิกอ่านไป แล้วเดือนต่อมาเขาก็จะนำไปคืนและยืมมาลองใหม่ หนังสิอที่ใช่หนังสืออ่านเล่นื้เข่ลองอ่านมักขึ้นต้นด้วย "เมื่อฉันเป็นเด็กชายในกรุงกรีก" หรือ " วันแสนสุขในทุ่งหญ้าแพรี" สิ่งที่ทำให้ดูเป็นเรื่องเล่าแต่ไม่ใช่ มันทำให้มาร์คดกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

"มันทำให้เรียนรู้สิ่งต่างๆอย่างไร้จุดหมาย" เขาบอก "มันโกงกันชัดๆ เลย" ความไม่ตรงไปตรงมาและเล่ห์กระเท่ห์เป็นสิ่งที่เด็กทังสี่เกลียดยิ่งกว่าอะไร

ห้องสมุดแห่งนั้นอยู่ห่างออกไปสองไมล์ การเดินทางไปที่นั่นพร้อมหนังสือที่อ่านแล้วหนัก ๆ หลาย ๆเล่ม นั้นช่างน่าเบื่อ แต่การกลับบ้านนั้นแสนวิเศษ เดืนอ้อยอิ่งช้า ๆหยุดบ้างเป็นครั้งคราวเป็นจังหวะแปลก ๆ ต่าง ๆกันไป แอบอ่านเล่มต่าง ๆอย่างลวกๆ วันหนึ่งแคทธรีนคนรักบทกวีพยายามอ่าน Evangeline(ประวัติพระเยซูสี่เล่ม)ออกเสียงดังระหว่างทางกลับบ้าน และมาร์ธานั่งอยู่ริมทางห่างออกไปเจ็ดช่วงตึก ปฏิเสธไม่ยอมเย่างเท้าไปต่อถ้าเธอยังต้องทนฟังอีกแม้แต่คำเดียว นั่นคงพอจะช่วยให้คุณรู้จักมาร์ธา