ความคิดเห็นที่ 1 ไมเคิล วลาโด คงรู้สึกได้ว่าชายทั้งสองต่างควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่แล้ว จึงประกาศว่า “ผมจะเก็บเรื่องนี้ไปไตร่ตรองให้ดีก่อน ขอให้กลับมาฟังคำตัดสินพรุ่งนี้เวลาเที่ยง  คริส นี้จะเลื่อนออกไปจนกว่าจะถึงเวลานั้น” แทนที่จะตัดสินในทันที ผู้เข้าฟังทั้งสองฝ่ายต่างพึมพำด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ยอมออกไปโดยสงบ  ร้อยเอกซีการ์ตามไปทันก่อนที่ไมเคิลจะออกไปทางประตูข้างพอดี  “เดี๋ยวก่อน พ่อยิปซี! ผมอุตส่าห์ขับรถมาตั้งไกลเพื่อพบคุณนะ” ใบหน้าเคร่งขรึมของไมเคิล วลาโด ผ่อนคลายลงเป็นรอยยิ้ม แม้เขาจะอายุเพียงสี่สิบต้นๆ แต่ก็มีบุคลิกที่น่านับถือไม่ต่างกับผู้อาวุโส  ซีการ์ต้องเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าทั้งสองอายุไล่เลี่ยกัน “ตำรวจรัฐบาลมาที่นี่! ผมถูกจับแล้วหรือ ผู้กองที่รัก  มีกองกำลังล้อมหมู่บ้านผมอยู่หรือเปล่า” “ไม่ใช่เลย แต่การพูดเรื่องเงินทองในรัฐคอมมิวนิสต์อย่างเราก็ฟังดูไม่ถูกเท่าไหร่นะ” วลาโดยิ้มนิ่งๆอย่างที่เขามักทำเมื่อได้ยินความเห็นของซีการ์ “คุณลืมไปแล้วหรือว่า ชาวยิปซีไม่ได้อาศัยอยู่ในรัฐคอมมิวนิสต์ เรามีกฎหมายและระบบสังคมของเราเอง” ทั้งสองเดินทอดน่องข้ามทุ่งกว้างที่ดอกไม้ป่าแห่งฤดูใบไม้ผลิเพิ่งเริ่มผลิบานไป โดยทิ้งตัวหมู่บ้านไว้เบื้องหลัง “อย่ายกเรื่องนั้นมาเถียงกันอีกเลยน่า” ซีการ์บอก “คุณเป็นพลเมืองของโรมาเนีย และคุณก็ต้องปฏิบัติตามกฎหมายของโรมาเนีย” “เราก็ทำอยู่ ตราบที่มันไม่ขัดกับกฎของเราเอง! ผมก็ส่งเสริมชาวยิปซีให้หันมาทำไร่ทำนาแทนอาชีพดั้งเดิมของเราไม่ใช่หรือ  เมื่อสิบปีก่อน คนของผมยังเป็นช่างตีเหล็กและพ่อค้าม้า  พ่อค้าเร่และหมอดูอยู่เลย” “หลายคนก็ยังเป็นอยู่” “ก็ใช่ แต่คนรุ่นต่อไปจะไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว เราจะก้าวเข้าสู่วิถีชีวิตแบบใหม่โดยไม่ทิ้งธรรมเนียมเก่าๆ  เราจะทำได้ ท่านผู้กอง” “ก็อาจจะ”  ซีการ์ยอมรับ “แต่พวกนอกคอกบางคนก็ยังก่อปัญหาอยู่ อย่างน้อยก็สำหรับผม นั่นคือสาเหตุที่ผมมาที่นี่” “อะไรกันล่ะ  หญิงชราชายิปซีหลอกเอาเงินค่ารักษาโรคไขข้องั้นหรือ” “เรื่องมันใหญ่กว่านั้นหน่อย  คาราวานยิปซีกลุ่มหนึ่งซึ่งข้ามชายแดนที่ออร์โซว่ากำลังมุ่งมาทางนี้ คุณก็รู้ดีว่าชายแดนตรงแม่น้ำดานูบที่ติดกับยูโกสลาเวียนั้นพลุกพล่านไปด้วยนักท่องเที่ยว และการรักษาความปลอดภัยก็ไม่เข้มงวดนัก พวกเขาพบก้อนทองหลายก้อนซ่อนอยู่ในเกวียนคันหนึ่ง  มันถูกเคลือบด้วยน้ำมันหล่อลื่นแล้วก็รัดไว้ใต้โครงรถ โชคร้ายที่กว่าจะรู้ คาราวานส่วนที่เหลือก็ผ่านด่านตรวจไปแล้ว” “ยิปซีที่มีทอง! ผมอยากรู้จักเสียจริง บางทีพวกนั้นอาจให้เสนอสินสอดที่สูงกว่านี้ให้ มาเรีย มาลิต้า ก็ได้” “นี่ไม่ใช่เรื่องตลกนะ ไมเคิล ทองพวกนั้นอาจถูกลอบนำเข้ามาเป็นเงินทุนให้พวกผู้ต่อต้านก็ได้ พวกอเมริกัน --” ไมเคิล วลาโด หัวเราะ “ยิปซีไม่ทำงานให้พวกอเมริกันหรอก พอๆกับที่เราไม่ทำงานให้พวกรัสเซีย” “แต่เราก็ยังต้องระวังการกระทำที่เป็นการต่อต้านการปฏิวัติอยู่ดี ผมคงต้องอยู่แถบนี้อีกสองสามวัน เผื่อกองคาราวานนั้นจะผ่านมาทางนี้” “แล้วทำไมพวกนั้นถึงจะมาทางนี้ล่ะ” “มาหาพวกยิปซีด้วยกันไง” “เราเป็นคนของแถบนี้แล้วนะ ผู้กอง ถึงจะยังติดอยู่กับธรรมเนียมเก่าๆบ้างก็เถอะ และก็มีถิ่นถานแน่นนอนด้วย มีเพียงสิบเปอร์เซ็นต์ของชาวยิบซีในคาบสมุทรบอลข่านและยุโรปตะวันออกเท่านั้นที่เป็นพวกร่อนเร่ ไม่เหมือนพี่น้องของเราในยุโรปตะวันตก  คนที่ข้ามแดนมาพวกนั้นจะเดินทางไปเรื่อยอย่างพวกร่อนเร่ พวกเขาไม่มาหาเราหรอก” “แล้วจะเห็นกัน” ซีการ์ตอบ “คุณตัดสินเรื่องค่าสินสอดได้หรือยังล่ะ” “ผมคงต้องเอากลับไปคิดอีกคืน  พ่อหนุ่มสตีเว่น เฟเทสติ เป็นคนดี และจะทำให้เจ้าสาวมีความสุขได้  แต่เราก็ต้องคิดถึงสิทธิ์ของครอบครัวมาลิต้าด้วย” หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น สตีเว่น เฟเทสติ ก็เป็นคนมาส่งข่าวว่ามีเกวียนของยิปซีแปลกหน้าสองคนเข้าในหมู่บ้าน จากคุณ : ทินา - [ 19 ก.ย. 47 21:50:31 A:203.209.114.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาตามอ่าน ครับ จากคุณ : Jekyll - [ 19 ก.ย. 47 23:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สั้นไปหน่อยนะคะ ตอนนี้ จากคุณ : หนูยี - [ 20 ก.ย. 47 09:52:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ถิ่นฐาน บรรทัดสุดท้าย สตีเฟนมาบอกใครคะ? จากคุณ : scottie - [ 20 ก.ย. 47 16:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อค่ะ ชาวยิปซีแห่งกราวิต้ายังคงกษัตริย์เป็นของตัวเองอยู่ และเขาก็คือผู้ที่ไมเคิล วลาโด นำข่าวของคนแปลกหน้าไปแจ้ง  ซีการ์เคยพบกษัตริย์นามคาร์รันซ่าผู้นี้หลายครั้งแล้ว เขาเคยเป็นช่างตีเหล็กและชายที่แข็งแรงที่สุดในเผ่า ก่อนจะเสียขาไปเพราะม้าพยศเมื่อสิบปีก่อน  แม้เขาจะยังมีตำแหน่งเป็นกษัตริย์อยู่ แต่อำนาจทั้งหมดล้วนอยู่ในมือไมเคิล ซีการ์รู้ดีว่าสักวันหนึ่งเขาก็จะขึ้นเป็นกษัตริย์อย่างคาร์รันซ่า “คนแปลกหน้า” กษัตริย์ลูบผมสีดอกเลา “นั่นคือสาเหตุที่ตำรวจมาที่นี่ใช่ไหม” “ใช่แล้ว” ซีการ์ชิงตอบขึ้นก่อนไมเคิล “เราเชื่อว่าพวกเขาลักลอบขนทองข้ามพรมแดนเข้ามา  ผมต้องหยุดและขอตรวจค้นเกวียนของพวกเขาที่หมู่บ้านนี้ และหวังว่าพวกคุณจะให้ความร่วมมือ” กษัตริย์คาร์รันซ่าขยับตัวอย่างไม่สบายใจอยู่บนรถเข็น “เราชาวยิปซีต้องช่วยเหลือกัน” “คนพวกนี้เป็นคนแปลกหน้า” ซีการ์ยืนกราน “คุณไม่มีพันธะอะไรต่อพวกเขา” “แล้วเราจะได้รู้กัน” ซีการ์ลดมือลงแตะซองปืนข้างเอว เขาไม่เคยชักอาวุธในหมู่บ้านแห่งกราวิต้ามาก่อน เพียงอยากจะย้ำให้รู้ว่าเขาพกมาเท่านั้น “ผมจะค้นรถคันนั้น” เขาพูดอีกครั้ง กษัตริย์แห่งยิปซีโบกมือ “เชิญเถอะ ไมเคิลจะช่วยคุณเอง” ทั้งสองเดินออกจากห้องของกษัตริย์ซึ่งอยู่ด้านหลังโรงตีเหล็กออกไปยังถนนเบื้องนอกด้วยกัน พาหนะสีขาวเงาวับจอดอยู่ไกลออกไปลิบๆ “มันก็แค่รถตู้นอนคันหนึ่ง ไม่ต่างกับคันอื่นๆอีกเป็นร้อย” ไมเคิลพูดเยาะ “ตอนที่ผมยังเด็ก ชาวยิปซีใช้ม้าลากเกวียนซึ่งแตกต่างกันออกไปแต่ละคันตามสัญลักษณ์ของครอบครัว หลากสีไม่ซ้ำกัน” “เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน” ซีการ์อยากจะค้นรถคันนั้นเต็มแก่แล้ว ยิปซีหนุ่มสาวเจ้าของรถกำลังยืนคุยอยู่กับสาวสวยที่เขาจำได้ว่าคือมาเรีย มาลิต้า สาเหตุแห่งความขัดแย้งเรื่องค่าสินสอดอยู่ริมถนน  สตีเว่น เฟเทสติ เป็นชายที่โชคดีมากในความคิดของซีการ์  ผู้หญิงอย่างมาเรียนั้นมีค่าคู่ควรกับทุกสิ่ง มาเรียหันมามองทั้งสอง “คนแปลกหน้าสองคนนี้กำลังจะไปบูคาเรสต์แต่ไม่รู้ทางค่ะ” “รู้สึกจะออกนอกทางมากไปหน่อยนะ” ซีการ์เอ่ยขึ้น ชายหนุ่มซึ่งพูดภาษารอมานีปนกรีกแนะนำตัวเองว่าชื่อ นอร์น ทีน ส่วนน้องสาวนั้นชื่อ ราชาเอล  ทั้งคู่อ้างว่างหลงทางหลังจากข้ามพรมแดนที่คาลาฟัต  ร้อยเอกซีการ์ไม่เชื่อเรื่องนั้นแม้แต่น้อย และยังไม่เชื่อด้วยว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกัน” “คุณข้ามแดนที่ออร์โซว่าหรือเปล่า” เขาถาม “ออร์โซว่าหรือ” นอร์น ทีน ทวนคำ “ไม่ใช่ ไม่ใช่ ที่คาลาฟัตต่างห่าง” ซีการ์ก้มลงมองป้ายทะเบียนกรีกฝุ่นเกรอะกรังซึ่งอยู่ท้ายรถ “พวกคุณมาจากเอเธนส์งั้นหรือ” “ถูกแล้ว” “ผมต้องตรวจค้นของผิดกฎหมายบนรถคุณ” “ตรวจค้นหรือ” หญิงสาวทำเป็นไม่เข้าใจ ซีก้าร์ลดมือลงแตะซองปืน เมื่อไมเคิล วลาโดพูดขึ้น “เขาได้รับอนุญาตจากกษัตริย์คาร์รันซ่าแล้ว ผมจึงต้องดูให้แน่ใจว่าพวกคุณจะให้ความร่วมมือ” เสียงนั้นเจือด้วยคำขู่เล็กน้อย นอร์น ทีน ยักไหล่ “เราไม่มีอะไรต้องปิดบัง” ซีการ์คลานเข้าไปใต้ท้องรถแล้วใช้ไฟฉายส่องดู แม้จะมีคราบน้ำมันหล่อลื่นเต็มไปหมดแต่ก็ไม่มีวี่แววของทองแม้แต่น้อย  จากนั้นเขาจึงเข้าไปค้นตัวรถพร้อมกับทีนและตรวจดูทุกซอกมุมที่ใหญ่พอจะซ่อนก้อนทองได้ แต่ก็ยังไม่พบสิ่งใด “พอใจหรือยัง” ยิปซีหนุ่มถาม ร้อยเอกซีการ์ จ้องหน้าเขาอย่างพิจารณา “ผมไม่เคยพอใจเมื่อถูกยิปซีหลอกเอาได้” “ตำรวจในกรีกไม่เคยทำกับเราอย่างนี้  เรามีสิทธิ์จะไปที่ไหนก็ได้ตามใจชอบ” “งั้นก็กลับไปกรีกเสียสิ!” เขาปึงปังออกจากรถ “คุณเจออะไรบ้างไหม” ไมเคิลถาม “ไม่มีเลย” “แปลว่าพวกเขาเดินทางต่อได้แล้วใช่ไหม” “ก็คงใช่” เขาต้องโทรศัพท์ไปรายงานความผิดพลาดให้กองบังคับการได้รับรู้ “บางทีอาจมีแค่รถบางคันในกองคาราวานเท่านั้นที่ขนทองมาด้วย” ไมเคิลออกความเห็น “หรือสองคนนี้อาจจะพูดความจริงก็ได้” จากคุณ : ทินา - [ 20 ก.ย. 47 20:58:26 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ซีการ์นึกบางอย่างขึ้นมาได้ “คุณสองคน เอาพาสปอร์ตออกมาดูซิ” นอร์น ทีน ส่งเอกสารภาษากรีกเก่าคร่ำคร่าที่ปลอมแปลงได้ง่ายดายสองชุดให้เขา  แม้จะไม่มีตราประทับเข้าเมือง แต่ซีการ์ก็รู้ดีว่าเจ้าหน้าที่ที่ด่านมักจะหย่อนยานเสมอในช่วงวันหยุด ยิ่งกับคนที่เดินทางมาเป็นคาราวานใหญ่ด้วยแล้ว  มันจึงไม่สามารถพิสูจน์อะไรได้เลย “เราไปได้หรือยังคะ” ราชาเอลถาม “ไปเลย!” ซีการ์ตอบเสียดังเกือบจะเป็นตะโกน เขาปล่อยให้รถเคลื่อนออกไปก่อนจะเรียกหา สตีเว่น เฟเทสติ  “เธอเห็นรถคันนั้นครั้งแรกที่ไหน พวกเขามาตามถนนจากคาลาฟัตหรือออร์โซวากัน” “พ่อผมเป็นคนเห็นพวกเขาบนถนนจากออร์โซวา เลยให้มาบอกคุณ” “ถนนจากออร์โซวา” ซีการ์ทวนคำก่อนจะหันไปหาไมเคิล “ทองต้องอยู่ในรถนั่นแน่ ผมมั่นใจ” “แต่อยู่ที่ไหนกันล่ะ คุณค้นเองกับมือเลยนะ ผู้กอง” น้ำเสียงของเขาบ่งว่าแทบไม่เสียใจเลยที่ซีการ์ถูกหลอกเอาได้ “ผมจะตามไปดู” ซีการ์ตัดสินใจ “มาสิ” ทั้งสองขับรถของรัฐบาลตามไป “ผมแค่ตามไปเพื่อคุ้มครองคุณเท่านั้น” ไมเคิลปลอบ “โปรดอย่าทำอะไรหุนหันไป” “ผมไม่ต้องการความคุ้มครองหรอก วันนี้เป็นวันโชคดีของผม” “ถูกต้อง” ไมเคิลเห็นด้วย “โชคของยิปซี ชาวรอมมีคำกล่าวว่า : หากท่านพบยิปซีในยามเช้า ก็จะโชคดีไปตลอดวัน” “และวันนี้ผมก็เจอยิปซีเต็มไปหมด” ร้อยเอกซีการ์รับ สายตาของเขาสอดส่ายหารถสีขาวไปตลอดทาง “เริ่มจากคุณ ว่าแต่ทำไมคุณถึงชื่อไมเคิลล่ะ” “ตามชื่อกษัตริย์แห่งโรมาเนียคนสุดท้าย ผมเกิดในเดือนสิหาคม ปี 1944 ซึ่งเป็นปีที่เขาขึ้นครองราชย์พอดี ถึงจะถูกพวกรัสเซียบังคับให้สละบัลลังก์หลังจากนั้นสามปี เขาก็เป็นวีรบุรุษของชาติอยู่ช่วงหนึ่ง เพราะพาโรมาเนียไปเข้ากับฝ่ายอักษะเพื่อต่อต้านฮิตเลอร์” “ส่วนวลาโด ก็มาจากเจ้าชายวลาด ต้นแบบของแดร็คคิวล่าใช่ไหมล่ะ” ไมเคิล วลาโด หัวเราะ “ไม่ ไม่ – ตำนานของทรานซิลวาเนียนั้นแปลกประหลาดกว่าเรื่องเล่าของชาวยิปซีเสียอีก  วลาโดเป็นนามสกุลธรรมดาๆในหมู่ชาวยิปซี กระทั่งในอเมริกา ที่ชาวเผ่ารอมไปปักหลังอยู่มากมายก็ยังมีเลย” “แล้วพวกคุณมาจากไหนกันล่ะ มาจากอินเดียอย่างในตำนานหรือเปล่า” “จะให้เจาะจงลงไป ก็คงต้องบอกว่าตอนเหนือของอินเดีย  แต่เราก็ยังเป็นคนนอกสังคมอยู่ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้” “แต่พวกคุณก็ไม่ได้ออกร่อนเร่แล้วไม่ใช่หรือ” “การร่อนเร่ไปนานเก้าหรือสิบศตวรรษนั้นพอสำหรับเผ่าๆหนึ่งแล้วล่ะ  รู้สึกจะมีอีกคำกล่าวว่า : โลกจะไม่มีทางรู้จักความสงบสุข จนกว่าเหล่ายิปซีจะหยุดพเนจร” “นั่นไง!” ซีการ์ร้องขึ้นเมื่อเห็นรถสีขาวแอบอยู่ข้างทาง  เขาจอดรถแล้วรีบลงไปทันที ภาพแขนข้างหนึ่งซึ่งห้อยออกมาจากประตูฝั่งคนขับที่เปิดกว้างอยู่ทำให้ซีการ์ชักปืนออกมาทันที นอร์น ทีน ล้มคะมำลงมาจากที่นั่งคนขับ เลือดแดงฉานพรั่งพรูออกมาจากรูกระสุนสองรูที่ศีรษะ ร่างของราชาเอลในที่นั่งผู้โดยสารยับเยินและเปียกโชกไปด้วยรูกระสุนที่ศีรษะและอก “พวกเขาตายแล้ว” อะไรบางอย่างในน้ำเสียงของร้อยเอก ซีการ์ บอกว่าเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง จากคุณ : ทินา - [ 20 ก.ย. 47 21:02:21 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณคุณ Jekyll ที่เข้ามาอ่านค่ะ คุณหนูยี : จริงๆแปลเสร็จหมดแล้ว แต่มันตั้งร่วม 10 A4 กลัวว่าแปะหมดแล้วจะอ่านกันจนตาลาย คุณ Scottie : แหะ แหะ ถิ่นฐาน ถิ่นฐาน ถิ่นฐาน ;-P                  ในเรื่องไม่ได้ระบุว่าบอกใครค่ะ                  คิดว่าอาจจะแค่วิ่งเข้ามาบอกในหมู่บ้านเฉยๆ                  ไม่ได้เจาะจงก็เป็นได้ ปล. ขอคำแนะนำนิดค่ะควรจะแปะทั้งเรื่องในกระทู้เดียว      เพื่อความประหยัดหรือซอยเป็นสองตอนให้อ่านง่ายดี จากคุณ : ทินา - [ 20 ก.ย. 47 21:05:51 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไอ้หยา เพิ่งเห็นคำผิด สิงหาคม สิงหาคม สิงหาคม จากคุณ : ทินา - [ 20 ก.ย. 47 21:06:46 A:161.200.255.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้ายาวมาก  ทำเป็น 2 ตอนก็คิดว่ากำลังดีค่ะ ^___^ จากคุณ : หนูยี - [ 20 ก.ย. 47 22:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตามมาอ่านแล้วนะคะ คุณทินา เลือกแปลเรื่องของ Hoch ด้วย ดีจัง ^___^ จัดหน้าแบบนี้อ่านไม่ยากหรอกค่ะ คิดว่าคำว่า บอลข่าย นี่คือ บอลข่าน หรือเปล่าเอ่ย... จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 21 ก.ย. 47 12:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แว้ก ต้องคัดคำผิดอีกแล้ว ที่เหลือแยกไปเป็นกระทู้ใหม่ที่นี่นะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3027250/W3027250.html จากคุณ : ทินา - [ 22 ก.ย. 47 17:12:51 A:161.200.131.13 X:161.200.255.162 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขออนุญาตทำ linkของตอนจบให้นะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3027250/W3027250.html#7 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 47 19:36:36 จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 22 ก.ย. 47 19:35:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณครับ กำลังต้องการอ่านเรื่องแนวนี้อยู่ จากคุณ : บูรพา - [ 22 ก.ย. 47 22:18:57 A:203.113.36.11 X:203.150.217.118 ]