ความคิดเห็นที่ 1 คืนวันหนึ่งแมวร้องอยู่หน้าห้องของผม มันร้องอยู่อย่างนั้นเสียงของมันออดอ้อนและวิงวอนให้ผมเปิดประตู เล็บคมขูดไปกับประตูห้องราวการเคาะของหญิงสาวผู้เราปรารถนาจะพบ จนผมต้องลุกขึ้นไปเปิดประตู มันเป็นแมวตัวสีขาวน่ารักดวงตาสีฟ้าของมันมองผมอย่างคุ้นเคยและเป็นมิตรยิ่งกว่า มันเดินเข้ามาราวกับตนเองเป็นเจ้าของห้อง ดวงตาของมันกวาดผ่านสิ่งต่างๆ ที่อยู่ในห้องของผมหากมันพูดได้คงถามว่านี่ห้องหรือรังหนู รูปของอาชญากร เธอมองดูด้วยแววตาสงสัยครู่หนึ่ง ก่อนกระโดดขึ้นเตียงหมอบอยู่บนนั้น แล้วกลิ้งเกลือกตัวเองไปมา ดวงตาของมันยังจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของผม เสียงร้องของมันแผ่วเบาแหบปร่า เดินนวยนาดเอาร่างสีขาวเบียดไปกับขาของผม ผมอุ้มมันขึ้นมาแล้วจ้องมองผ่านดวงตา ก่อนอะไรจะเลยเถิด แต่.....เสียงแมวที่ก่อไผ่นอกหน้าต่างนั่นร้องกันระงมเสียงดังกว่าคืนไหนๆ มันวิ่งมาตามลำไผ่กระโดดลงบนหลังคาไม่เกรงใจ เล็บของมันเริ่มขูดไปตามกระเบื้อง หลายตัวเข้าเสียงดังนั่นก็ทวีความน่าสะพรึงกลัว แมวสีขาวคล้ายเข้าใจความหมาย มันดิ้นหลุดจากมือของผมและเล็บก็กรีดผ่านข้อมือซ้ายแปลบมาถึงหัวใจ จนเลือดซึม ผมปล่อยมันลงเปิดหน้าต่างมองดูฝูงแมวป่า แมวสีขาวกระโดดผลุบขึ้นมายังขอบหน้าต่าง จ้องมองดูผมด้วยความอาลัยในท่าทีและมองไปยังแมวดำตัวโต มันร้องส่งเสียงถึงกันและกันโอดครวญชวนถวิล แล้วกระโจนลงหน้าต่างห้องไป วิ่งกระโดดขึ้นบนลำไม้ไผ่คล่องแคล่วว่องไว มันใช้ขนสีขาวเบียดตามตัวแมวสีดำด้วยท่าทางประจบพลางเลียขนให้ แมวดำไม่สนใจ ดวงตาของมันยังมองมาที่ผมเขม็งอย่างแค้นเคือง เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มันกัดคู่รักสะบัดจนตกลำไผ่ อย่าบอกนะว่ามันหึงและไม่พอใจที่ยอดรักของมันเข้ามายังห้องชายโสดอย่างผม ไอ้แมวบ้าใครจะไปวิกลจริตปานนั้น ผมเชื่อว่ามันคิดอย่างนั้นแน่ เพราะอย่างไงเราก็เป็นเพศผู้เหมือนกัน มันเคยถูกผมขว้างด้วยขวดมาครั้งหนึ่ง พอผมยกมือทำท่าจะขว้างมันถึงกลับกระโดดไปอีกลำ เสียงร้องของมันยาวและกู่ไกลไปในม่านความมืด ไม่รู้ว่าแมวมาจากไหนบ้างวิ่งขึ้นมาเต็มตามลำไผ่ ดวงตาสีเขียวเรืองรองนับนาทียิ่งเยอะขึ้น ทุกลำของไผ่หัก มีแมวอยู่เต็มไปหมด ผมแทบไม่เชื่อสายตาว่าจะเจอกับเหตุการณ์แปลกประหลาดแบบนี้ สาวกของมันตัวหนึ่งที่อยู่ใกล้หน้าต่างที่สุดถึงกลับกระโดดกางเล็บคมเข้าใส่ผม มันคงคิดว่าผมเป็นหนูหรือจิ้งจกให้มันจับ ยังดีที่ผมปิดประตูทันท่วงที เล็บของมันจึงฝังลงไปกับหน้าต่างไม้ ลากเป็นทางยาวก่อนเสียงตุ๊บหนักหล่นลงพื้น ให้ตายเถอะแมวมันจะฆ่าผมเพราะความหึงหวง เสียงร้องของมันคล้ายระเริงและดีใจที่ขมขู่ผมได้ บางตัววิ่งวนไปบนหลังคาและบางตัวมาถึงประตูห้องขูดเล็บเสียงขร่ม ผมรู้สึกเพียงว่าตัวเองตกอยู่ในวงล้อมของแมวจรยุทธ มันคงจะล้อมผมเอาไว้ตลอดคืนตัดขาดการติดต่อกับโลกภายนอก ให้ผมตกอยู่ในความกลัวจนกลายเป็นโรคประสาทหรือเป็นบ้า มันคิดผิดถนัด น่าเสียดายที่มันไม่ได้เข้ามาในห้องผม ไม่งั้นมันจะเห็นรูปอาชญากรที่ผมรัก หึหึ... ผมหยิบมีดออกมาจากใต้เตียงมันเป็นมีดปลายแหลมเล่มเล็กยาวประมาณหนึ่งคืบพอที่จะแทงผ่านเข้าไปยังหัวใจของแมวให้ตายได้ ถ้าเกิดการตะลุมบอน ผมเปิดหน้าต่างอีกครั้ง แมวอีกตัวก็กระโดดเข้ามาทันที ผมแทบปิดไม่ทัน เสียงร้องของพวกมันดังยิ่งขึ้นกว่าคราแรก มันคงคิดว่าลงมือสองคราก็ได้ชัยสองครา ให้ตายเถอะแมวจองหอง แมวดำตัวโตลุกขึ้นแล้วมันเดินอาดๆ มาตามลำไผ่ ท่าทางหยิ่งทะนงและมั่นใจในเขี้ยวเล็บ ผมแง้มหน้าต่างออกกว้างเผชิญหน้าแบบลูกผู้ชาย มันหมอบตัวลงบนลำไผ่ในท่าเตรียมพร้อมตะครุบเหยื่อ มีดในมือผมกระชับแน่นเข้ามาเถอะ แมวตัวอื่นๆ สงบนิ่งและเฝ้ามองหัวหน้าของพวกมัน มันอ้าปากร้องเผยเขี้ยวคม เท่านั้นเองถึงกลับกระโดดกางเล็บมายังใบหน้าของผมมันต้องการให้ผมเสียโฉมเชียวรึไอ้แมวขี้อิจฉา ความเจ็บจากคมเล็บแล่นผ่านเข้าไปยังสมองและขยายอาณาเขตไปทั่วร่าง แก้มซีกซ้ายถูกเล็บที่คล้ายใบมีดโกนนั่นกรีดผ่านเป็นล่องยาวจรดปลายคาง ปากของมันก็งับมายังลำคอฝังเขี้ยวลงไป กล้ามเนื้อทั่วร่างของผมกระตุกมือข้างซ้ายบีบที่คอของมันแน่นเข้า แน่นเข้า เล็บของมันยังคงข่วนบนใบหน้าของผมเลือดสีแดงไหลเป็นทางยาวพร้อมชิ้นเนื้อที่หลุดตามเล็บนั่นออกมา มีดในมือขวาของผมค่อยๆ กดผ่านลำตัวของมัน คิดถึงดนตรีจังหวะเนิบนุ่มหรือการระบำบนปลายเท้าอันพริ้วไหวงดงาม มีดจมลึกผ่านเข้าไปช้าๆ กระทบกระดูกซี่โครง มันดิ้นและตะเกียกตะกาย เล็บของมันจึงกรีดหน้าผมนับครั้งไม่ถ้วน แต่ผมกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดแถมยิ้มให้มัน แทงมีดเข้าไปอีกแผลผ่านหัวใจที่ยังเต้นตุบๆ เสียงเต้นของลมหายใจผ่านมายังมีด ฟังดูอ่อนล้าเต็มทน ผมบิดมีดในมือแล้วดึงออกแผ่วเบาเนิบช้าเพื่อฟังลมหายใจของอีกฝ่ายเลือดสีแดงข้นไหลปรี่ออกมา สาดใส่ลำตัวผม และมีดก็จ้วงแทงเข้าไปอีก มันยังคงหอบหายใจฟืดฟาด ปากของมันเต็มไปด้วยเลือดของผม ส่วนมีดของผมเต็มไปด้วยเลือดของมัน ผมฟาดร่างแมวใกล้ตายลงพื้นเสียงดังสนั่น มันพยายามลุกขึ้นยืนแต่ดูเหมือนไร้ผล เล็บของมันตะกายไปกับพื้นดินแห้งดิ้นรนจนถึงวินาทีสุดท้าย แมวตัวอื่นๆ กระโดดลงมาจากลำไผ่จ้องมองหน้าผมอย่างอาฆาต หน้าต่างปิดลงผมฆ่ามันได้แล้ว... ผมร้องเพลงที่ฟังสมัยเด็กๆ จบลงด้วยอารมณ์ที่เบิกบานยิ่ง ล้มตัวลงนอนขณะร่างโชกเลือด ผมฝันถึงการฆ่าแบบนี้มานานแล้ว ต่อไปต้องเป็นใครสักคน ตอนนี้ผมขอนอนก่อนเถอะ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นตอนเที่ยงวัน ..ยิ่งมายิ่งแรงใครกันหนอมาเยี่ยมผมเอาเวลานี้ หรือว่าเป็นหญิงสาวคนข้างห้องคิดถึงเธอขึ้นมาหัวใจผมสั่นพร่า เท่านั้นเองลุกขึ้นเปิดประตูโดยไว เสียงกริกของนกปืนทำให้ผมต้องหยุดชะงัก “มอบตัวเสียโดยดี เจ้าหน้าที่ตำรวจล้อมไว้หมดแล้ว” “จับผมข้อหานอนตื่นสายหรือผู้หมวด” “เปล่า ฆาตกรรม” “ผมบริสุทธิ์” “นั่นไงหลักฐาน” ตำรวจมองมายังมีดเปื้อนเลือดที่ผมวางเอาไว้ข้างเตียง ตำรวจเข้ามาล็อคผมด้วยกุญแจและมองดูรูปฆาตกรในห้องผมด้วยดวงตาอันสะพรึงกลัว ลากผมลงไปหลังกอไผ่ไม่ถนอมมือ ผู้คนไม่รู้หลั่งไหลมาแต่ไหนกันบ้างดวงตาเหล่านั้นมองผมยังกะสัตว์ ปากของพวกเขาสาปแช่งและร้องด่า ผมมองร่างของชายผิวคล้ำที่นอนเหยียดยาวจมกองเลือดนั่นมันสามีกะล่อนของผู้หญิงห้องข้างๆ อกข้างซ้ายของเขามีรอยมีดหลายแผลด้วยกัน “ผมไม่ได้ฆ่าเขา ผมฆ่าแมว ผมฆ่าแมว ผมโดนปรักปรำ” เสียงโพละ..ที่ท้ายทอยของผมเท่านั้นเองสติผมก็สูญสิ้น ผมบริสุทธิ์ .. ตอนนี้ผมอยู่ในคุก รูปที่ตัดแปะไปรอบผนังคุกนั่น เป็นรูปของผมเองทั้งหมดในกริยาบทต่างกันจากช่างภาพมือหนึ่งของประเทศ คุณคงรู้สินะว่าผมยิ่งปฏิเสธเท่าไหร่พวกคนเที่ยงธรรมทั้งหลายยิ่งปักใจเชื่อว่าผมทำ ให้ตายเถอะมันโง่ขนาดนั้นเชียวหรือ แผลที่เกิดจากรอยเล็บข่วนหายแล้ว แต่มันยังคงเป็นแผลเป็นอันน่าสะพรึงกลัว คืนนี้พระจันทร์เต็มดวง ผมได้ยินเสียงแมวร้องผ่านเข้ามาในคุกดังสะท้อนแว่วเข้ามาราวระลอกของคลื่นเสียง ผมจำได้ว่าเป็นเสียงของแมวสีขาว พลัน แมวสามสีตัวผอมโซก็กระโดดออกจากคุกวิ่งไปคลอเคลียผู้คุม เขาก็ใจดีอุ้มมันขึ้นมาลูบหัวด้วยความเอ็นดู เปิดประตูให้มันออกไปสู่อิสรภาพ คุณก็รู้นี่ขี้แมวเหม็นอย่าบอกใครเชียว ผู้คุมมองดู แก้มซีกซ้ายของมันที่มีรอยแผลเป็นขีดผ่าน “ไปทำอะไรมาล่ะเอ็งยกพวกตีกันหรือไง คุกเขามีไว้ขังคน ไม่ขังแมวออกไปซะอย่าเข้ามาอีกข้าเกลียดแมวยิ่งกว่าฮิตเล่อร์เกลียดยิว” ผู้คุมปล่อยมันลง แมวสามสีวิ่งไปตามทางที่นำไปสู่แสงสว่างเบื้องนอก แมวสีขาวอยู่เบื้องหน้าของมันไม่ไกลนัก เสียงมันร้องขานรับซึ่งกันและกันด้วยอารมณ์แห่งรัก เธอมาตามผมกลับบ้านแล้ว....... จากคุณ : เดอะแหลม - [ 20 ก.ย. 47 00:26:01 A:192.168.68.4 X:203.113.41.69, 203.150.217.115 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ยาวโคตร!!! จากคุณ : tamai - [ 20 ก.ย. 47 01:19:19 A:202.57.173.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เราว่าระดับปกตินะ(ความยาว) เพียงแต่  รูปแบบและกลวิธีนั่นแหละที่ทำให้มันดูยาว เราอ่านแต่หัวกะท้าย...(ได้ป่ะ)...กะข้อความเท่าที่ลูกกะตาจะจับได้ตอนรูดเมาส์ผ่านลงมา 5555555 แหลมเอ๋ย......นับวันจะแน่นขึ้นทุกวัน..... เสียความบริสุทธิ์ไปแล้วหรือไร กับสาวไหนวานบอก หรือว่า หรือว่า หรือว่า หรือว่า กับ กับ กับ เพศเดียวกัน 5555555 จากคุณ : SONG982 - [ 20 ก.ย. 47 01:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แมวสามสี... อะจึ๋ย... แต่ก็สนุกดี แต่...คุณสรองถามซะน่ากลัวเชียว ขอบคุณเดอะแหลมที่เขียนให้อ่านค่ะ   จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 20 ก.ย. 47 06:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วนะ  ไม่เข้าใจ อยู่เฉย ๆ รอณัฐกรมาอธิบายล่ะกัน อิ ๆ ว่าแต่  แมวสาวสีขาว ตาสีฟ้า นี่  มันคุ้น ๆ ยังไงอยู่นะ   จากคุณ : วังวน - [ 20 ก.ย. 47 10:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตกลงฆ่าคน แต่คิดว่าฆ่าแมว หรือยังไง คนแก่ก็ งง ค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 20 ก.ย. 47 16:02:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องนี้มีเว้นวรรคและสะกดผิดเยอะกว่าเรื่องอื่นๆ นะคะ จากคุณ : scottie - [ 20 ก.ย. 47 17:09:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เราอ่านเรื่องนี้ไม่ค่อยชอบเลย เพราะมีฉากการฆ่าสัตว์ ซึ่งถือว่าเป็นบาป แต่เราเข้าใจนะว่าแหลมเอามาใช้ประกอบเรื่อง เราคิดว่า เรื่องนี้แหลมต้องการชี้ให้เห็นถึงความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นในสังคม บางคนที่มีลักษณะดุ มักแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดต่อว่าคนอื่น มีเรื่องชกต่อย อันธพาลบ่อยครั้ง จึงมักจะตกเป็นผู้ต้องสงสัยก่อนอันดับแรก เช่นเดียวกับตัวเอกเรื่องสั้นนี้ที่เขาตกเป็นจำเลยคดีฆ่าสามีของสาวข้างห้องเสียชีวิต โดยไม่มีการไต่สวนหรือสืบเรื่องราวข้อเท็จจริง นอกจากดูสภาพแวดล้อมและโยนความผิดว่าเขาเป็นฆาตกร อย่างในตอนนี้ เราเองก็ไม่รู้ว่าเขาฆ่าแมวหรือคน เพราะแหลมไม่ได้เขียนขยายความต่อ นอกจากที่เราอ่านเป็นแมว แล้วเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญที่สามีของหญิงคนนั้นดันถูกฆ่าตายวันเดียวกับที่ตัวเอกของเรื่องฟาดฟันกับแมวอยู่ข้างหน้าต่างห้อง -_-" สรุปคือ แหลมคงต้องการชี้ให้เห็นว่าสิ่งแวดล้อมและการกระทำที่เราคิดว่าเขาต้องเป็นฆาตกรแน่ๆ อาจไม่ถูกต้องเสมอไป ควรมีการสืบสวนข้อเท็จจริงที่ชัดเจนกว่านี้ ว่าใครกันที่เป็นฆาตกรตัวจริง แมว หญิงสาว สามีของหญิงสาวจึงเป็นเพียงตัวละครประกอบ แต่สิ่งที่แหลมต้องการอยากจะสื่ออยู่ที่ "ผม" ผู้ตกเป็นจำเลยของสังคมถูกหรือเปล่าเอ่ย     ขอเสริมอีกนิด เท่าที่เราอ่านมาตัวเอกนี้ก็จัดอยู่ประเภทบุคคลอันตรายมีสิทธิสูงที่จะลงมือฆ่าคนได้ เราเคยดูรายการ cold case files ก็มีลักษณะผู้ต้องหาแบบในเรื่องแหลมเหมือนกัน ที่ซ่อนอารมณ์ความรุนแรงผ่านทางรูปภาพ ข้อความ ซึ่งคราวนั้นทางเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องพยายามหาหลักฐานเชื่อมโยงให้ได้ว่าเจ้าของรูปนี้เป็นฆาตกรฆ่าคนตาย... ป.ล 1 มีคำพิมพ์ผิดบ้าง อย่าง - แสวงหาทุกอย่างจากโลกแห่ง(จิตนการ) - เขา(ชำแหระ)เหยื่อด้วยมีดเบาๆ ลงบนเนื้อตัวอัน(ยั้วยวน)ใจ - ประตูห้องขูดเล็บเสียง(ขร่ม) ป.ล 2 เราสงสัยอยู่ 2 ข้อน่ะ คือ 1. หนวดเคราแทงขนขึ้นเต็มสองแก้ม  ทำไมต้องหนวดเคราแทงขนด้วยเล่า หนวดเคราไม่ใช่ขนรึ 2. ตัวเอกของเรื่องนี้เขาเคยถูกความไม่เป็นธรรมเล่นงานหรือเปล่า ^^" เพราะเหตุนี้ใช่หรือไม่จึงทำให้เขาเป็นคนหลีกหนีสังคม... ป.ล 3 เรื่องนี้ "ผม" อาจจะเกิดจิตหลอนขึ้นมาก็ได้...จิตคิดกำลังต่อสู้กับแมว แต่ไม่รู้ว่าตัวเองได้ลงมือฆ่าคนไปแล้ว ซึ่งเราไม่คิดว่าแหลมจะนำเสนอแนวนี้หรอกนะ...มั่ง จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 20 ก.ย. 47 18:03:09 A:203.113.33.10 X:203.150.217.116 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนแรกกะไม่ออกความเห็น  คือไม่แน่ใจอ่ะนะ พอเห็น คุณคนชื่นชอบฯ ออกความเห็นก็อยากจะออกบ้าง พี่คิดว่า  ตัวเอกในเรื่องนี้  เป็นคนวิกลจริต  มองภาพคนเป็นแมวตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นแมวสาวสีขาว  ที่เดินเข้ามาในห้องเขา  พอดีแมวหนุ่มมาพบเธอก็รีบออกไปหา ความจริงแล้วคือ  หญิงสาวข้างห้องเขาเข้ามาหรือเปล่า  พอดีสามีมาพบ   จึงตามอาฆาตแล้วเข้ามาทำร้ายเขา  เขาต่อสู้และฆ่าสามีหญิงสาวตาย แต่จิตวิกลจริตของเขา  จึงทำให้เขาคิดว่าตัวเองฆ่าแมว   เรื่องนี้คล้ายจะสื่ออารมณ์ได้ละเอียดอ่อน  แต่ตอนจบไม่เคลียร์ให้คนอ่านเข้าใจ เอ่อ.. แล้วโอ๋สักหน่อย  อย่าเพิ่งตายล่ะ  คนเขียนไม่ผิด  คนที่ผิดคือ บก. ก็แล้วกัน อิ ๆ จากคุณ : วังวน - [ 20 ก.ย. 47 18:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ยังไม่มีใครตอบถูกเลยครับ อิๆๆ มันเป็นภาพซ้อนภาพอีกทีหนึ่ง ต้องลองมองย้อนใหม่ครับ เอ๊ะ..งงแฮะ ผมจะมาเฉลยตอนดึกๆ ตอบทุกคำถามครับผม จากคุณ : เดอะแหลม - [ 20 ก.ย. 47 18:53:34 A:192.168.68.4 X:203.113.41.71, 203.150.217.117 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คนกลายเป็นแมวในคืนพระจันทร์เต็มดวง จากคุณ : GTW - [ 20 ก.ย. 47 19:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แหะ ๆ ๆ ออกความเห็นมั่ง  ^_^  ตามประสาคนชอบอ่านการ์ตูน.............. คิดว่าชายหญิงข้างบ้าน  แปลงร่างเป็นแมวได้ในเวลาพระจันทร์เต็มดวง  ฮี่ ๆ ๆ               พอผมฆ่ามันเสร็จแล้ว  ก็ได้รับเชื้อต่อ  อาจจะทางบาดแผล  หรือเป็นตัวตายตัวแทน   แบบว่าเมื่อฆ่าหัวหน้าแล้ว  ผู้ฆ่าก็ต้องรับเป็นหัวหน้าต่อ  ^_^  ประมาณนี้อ่ะค่ะ  ฮิ ๆ ๆ ถูกรึเปล่าหนอ........... จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 20 ก.ย. 47 19:10:10 A:192.168.0.13 X:61.90.86.221 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ  คิดเหมือนจารย์จีอะ คนกลายเป็นแมว แหงๆ เลย ใช่มะๆๆๆ จากคุณ : หนูยี - [ 20 ก.ย. 47 22:37:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 tamai ครับ พี่SONG982 ดีใจนะครับที่นานๆ ครั้งพี่จะเข้ามาตอบกระทู้ผมสักครั้งหนึ่ง แต่อย่างไรก็ดีผมมิใช่เพศเดียวกัน ฮา ศาลาไทย จะว่าไปผมเองก็ยิงกระสุนขณะทอดมองหน้าต่างนะครับ กอไผ่มันใหญ่ แมวมันร้อง ผมก็เลยต้องเขียน ฮา พี่วังวน จะว่าไปเมื่อก่อนผมได้รับอิทธิพลแมวสีขาวตัวนี้พอควรครับ ได้ดูทุกวัน อิๆ ไม่ต้องแปลกใจหรอกหากรู้ว่ามันมาจากไหน เพราะไม่ค่อยได้ดูเจ้าของแมว ฮา  ส่วนการตีโจทย์นั้นก็ถือว่าเป็นอีกมุมมองหนึ่ง เห็นทีต้องมีภาคสอง ฮาๆ   ป้าเอม ประมาณนั้นละครับทั้งสองอย่าง อิอิ อยู่ด้วยกัน พี่scottie ขอบคุณมากนะครับที่ตรวจทานและชี้ข้อผิดพลาด เรื่องนี้จะว่าไปมันก็น่าจะผิดเยอะหรอกครับ แก้ไขตอนสมองเบลอๆ ก็เลยเป็นผลอย่างที่เห็น คนชื่นชอบนิยาย ต้องบอกว่าขบวนการทำความเข้าใจทั้งหมดนั้นทำให้ผมได้ครุ่นคิดมากขึ้น ฮา  แต่อย่างไรก็ดีมุมมองนี้ก็น่าอาจเป็นไปได้เพราะผมเองก็ไม่ทิ้งความละเอียดทั้งหมดเอาไว้  มันเหมือนเราเข้าป่าและทิ้งเพียงรอยเล็กๆ เอาไว้มั้ง อิอิ  ผมว่าเข้าใจไม่ยากหรอกครับ เพียงแค่ผมสลับไปมาทำให้สับสนบ้างก็เท่านั้นเอง ส่วนลักษณะตัวละครนั้นผมวางตามลักษณะทั้งหมดของเรื่องนะครับ เขาต้องเป็นอย่างนั้นเพราะว่าเขาเกิดมาแบบนั้น ฮา   ส่วนเรื่องทั้งหมดที่เขาคิดและเขาพูดนั้นไม่หลอนหรอกครับ เขาจงใจจะฆ่าจริงๆ และเขารู้อยู่ก่อนแล้วว่าใครเป็นใคร เพราะเขาเองก็เป็นเพศเดียวกัน อิอิ ส่วนเรื่องคำผิดตรงนี้ขอบคุณมากเลยผมจะได้นำกลับไปแก้ไข บางทีผมถนัดที่จะโยนความสงสัยให้กับอีกคนนะครับ ฮา เพื่อทำให้สนุกตื่นเต้นก็เท่านั้นเอง และเรื่องส่วนแนวคิดหรือความรู้สึกของตัวละครดูเหมือนเอ๋จะแสดงแทนผม หดมแล้ว และค่อนข้างสวยงามในการมอง แต่อย่างไรเอ๋ก็ช่วยทำให้เรื่องราวน่าตื่นเต้นมากขึ้น จริงๆ นะ พี่GTW ยิงกระสุนเพียงนัดเดียวและตรงกลางหัวใจผมด้วยสิ เอื๊อก ก ก ก..ก..ก   หิ่งห้อยน้อยใจ - กระหน่ำกระสุนนัดที่สองซ้ำแผลเดิม เอื๊อก..ก..ก ด้วยเป็นคนดวงแข็งยังไม่ล้มครับ ยืนเซให้กล้องจับความเคลื่อนไหวความตาย ฮา หนูยี กระสุนนัดที่สามยิงซ้ำรอยเดิมผมจะยืนก็กระไรอยู่ เอื๊อก..ก...ก...ก  ข้าขอลา...ฮา ฮา..... จากคุณ : เดอะแหลม - [ 21 ก.ย. 47 00:55:50 A:192.168.68.4 X:203.113.41.68, 203.150.217.119 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เราขอเดาใหม่ว่า ผม ในที่นี้คือ แมว มาตอบให้แตกต่างกับอาจารย์ GTW คุณหิ่งห้อยน้อยใจ และคุณหนูยีดู เดี๋ยวไม่สนุก หึหึ เพราะอ่านย้อนใหม่อีกที ช่วงบรรทัดแรกๆ ทำให้คิดว่า แหลมคงเขียนคนในที่นี้เป็นสรรพนามหลอก หมายถึง แมว หรือเปล่าเอ่ย แต่ภาษาเล่นล้ำลึกอย่างนี้ วิเคราะห์ลำบากจริงๆ   จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 21 ก.ย. 47 01:17:36 A:203.145.21.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ว้า แบบเราเปิดเรื่องของแหลมโดยไม่ refresh เลยไม่รู้ว่าแหลมเขียนเฉลยมาแล้ว จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 21 ก.ย. 47 01:20:25 A:203.145.21.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 พูดจริงๆนะ อ่านๆไปทีแรกก็เข้าใจว่ามันเป็นภาพหลอน ของตัวละครเอง เพราะดูเหมือนจะเป็นภาพหลอนของตัวละคร "ผม" แต่พออ่านๆไปๆ มันดูจะเป็นแบบ nightmare fantasy คล้ายๆกับว่าคนแปลงร่างเป็นแมวอย่างที่ GTW ว่า สังเกตจากฉากส่วนมากเป็นกลางคืน และคืนพระจันทร์เต็มดวงที่จะเห็น(ได้ยินเสียง) แมวป้วนเปี้ยนอยู่นอกห้อง เช่น พารากราฟนี้ "หลายคืนนี้แมวป่าเงียบหายไป...มันคงเปลี่ยนสถานที่นัดพบ แต่คืนวันไหนพระจันทร์เต็มดวงมันมักจะมาอาบแสงจันทร์อยู่บนหลังคาห้องผมเป็นประจำ" เราเชื่อ 99.99% ว่าคุณแหลมจงใจให้คนผู้หญิงกับผู้ชาย กลายร่างเป็นแมวมาคอยรบกวนตัวละคร "ผม" แล้วให้คนอ่านสับสนโดยการใช้ focuslization ของตัวละครเอก โดยซ๋อน icon ต่างๆที่จะนำพาให้ผู้อ่านเข้าใจเรื่องได้จากมุมมองของตัวละครนั้น เช่นคืนพระจันทร์เต็มด้วยก็ใบ้ไว้โดยมุมมองของตัวละครคิดว่าแมวมันโรแมนติก การพูดถึงเพศของแมวแบบผ่านๆ และความคิดจะตัดต้นไผ่ รวมทั้งความหลงใหลในตัวหญิงสาวแปลกหน้าคนนั้น แต่เราว่าไอ้เจ้าคนแปลงเป็นแมวหรือเปล่าอะไรนั่นไม่ใช่ประเด็นที่จะมานั่งจับผิดกันหรอก สิ่งสำคัญคือเรื่องของความรุนแรงที่มันถูกฝังอยู่ในเพศผู้นั่นต่างหาก(เพราะตัวละครสารภาพเองว่าตั้งใจฆ่า "แมว" ) แต่........... ดูเหมือนว่าการปูภาวะอารมณ์ของตัวละครที่คุณเปิดเรื่องบรรยายมาตั้งเยอะนั่นเราว่าไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ อย่างแรก เข้าใจว่าต้องการให้เหตุที่สมเหตุสมผลของการกระทำของตัวละครในตอนท้ายที่ฆ่าแมว ประมาณว่าจิตใจออกจากกฤษณาดำมืดอยู่แล้ว (ทั้งชอบดูภาพฆ่าฟันต่างๆ และภาพผู้หญิง ห้องสกปรก ใช้ชีวิตเหมือนผีดิบ) มันมากเสียจนทำให้ผู้อ่านคิดว่าไอ้นี่มีอาการทางจิตจนหลอนไปได้ (ซึ่งเราว่าไม่ถึงขนาดนั้นหรอก) ตรงนี้สำคัญนะ เพราะมันจะทำให้เกิดการ "เบลอ" ของเรื่องสั้นได้ เพราะ icon หลายแห่งระบุว่า คนมันกลายเป็นแมว ไม่ใช่ตัวละครเกิดภาพหลอนคิดว่าคนเป็นแมว ซึ่งเราว่าการปูพื้นแบบนี้ไม่ค่อย work เท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นความต้องการให้เกิดการเบอลในเรื่องสั้นก็โอเค และไม่ได้ตั้งใจจะให้คนกลายร่างเป็นแมวในคืนพระจันทร์เต็มดวง แต่ให้เป็นภาพหลอนของตัวละครเอง ก็ยกประโยชน์ให้จำเลยไป อย่างที่สอง มันเกิดปัญหาอยู่ดี เพราะถ้ามันเป็นการแสดงภาวะทางจิตของตัวละครเอง การปูพื้นตัวละครแบบนี้ เข้าลักษณะยัดเยียดมาก และดูจะ "ไม่จริง" เอาเสียเลย กลายเป็นว่าตัวละครตัวนี้ไม่ได้เป็นการ "ถ่ายแบบ" จากคนจริงๆ แต่เป็นการสร้างตัวละครแบนติดดินแบบการ์ตูนผีทั้งหลาย (คือมันดูไม่สมจริงนั่นแหละ) ไม่ว่าคนเป็นแมว หรือแมวเป็นภาพหลอนของตัวละครก็ตาม การปูพื้นแบบนี้ก็ยังยัดเยียดอยู่ดี และยิ่งร้ายกาจกว่าก็คือหากบทสรุปของตัวละครอื่นเป็น "การกลายร่าง" (ซึ่งเราเชื่อว่าเป็นอย่างนั้น) การปูพื้นยาวเหยียดที่ใส่มาตอนต้น มันดูกลายเป็นส่วนเกินของเรื่องไปเลย (คือตัดทิ้งได้ทั้งหมด) เพราะเรื่องสั้นเรื่องนี้มีลักษณะเรื่องแบบ action ไม่ใช่ stream of conscious หรือเป็นการฉายภาวะฟุ้งฝันแต่อย่างใด การเปิดเรื่องด้วยการบรรยายภาวะทางจิตแต่เดินเรื่องแบบการกระทำ จึงดูเป็นหัวมงกุฎท้ายมังกรยังไงไม่รู้สิ โดยรวมๆเราว่าบรรยากาศและฉากใช้ได้ มันดูหลอนๆ น่ากลัวๆ ดี ภาษาก็โอเค แต่การวางเรื่องและจังหวะดูยังไม่ค่อยดีนัก... พยายามต่อไปเดอะแหลม ผู้กำลังถูกจับตามองในวงกว้าง จากคุณ : คนแอบอ่าน - [ 21 ก.ย. 47 01:31:01 A:203.113.67.68 X:203.150.217.119 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ้าว เข้ามาตอบแล้วรึเนี่ย โทษทีที่ปล่อยไก่ จากคุณ : คนแอบอ่าน - [ 21 ก.ย. 47 01:32:08 A:203.113.67.68 X:203.150.217.119 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คนชื่นชอบนิยาย เอ๋ครับจะว่าไปเรื่องราวมันไม่มีอะไรมากหรอกเพียงผมคิดตลก ขณะมองออกนอกหน้าต่างเท่านั้นเอง เลยเกิดแนวคิดว่าหาอะไรมาซ้อนภาพตลกให้เกิดตลกยิ่งกว่า ฮา บางทีผมก็ได้เรื่องราวจากความคิดแปลกๆ เหมือนกันนะ ผมไม่อยากให้สิ่งที่คิดได้หายไป...หรือเปล่านะ.... แต่อย่างไรก็ดีเอ๋ ก็เข้ามาเป็นคนตามแกะให้ผมอยู่เป็นประจำ อิอิ ยังขาดแต่พี่บอล ผู้นั้นผมมิอาจโกหกเขาได้เลยทางถ้อยคำและภาษา  ยิงแม่นนัก...... คนแอบอ่าน ได้อ่านข้อคิดที่คุณเขียนเอาไว้แล้ว ทำให้ดวงตาผมสว่างมากขึ้นเลยครับ  จะว่าไปผมเขียนเรื่องนี้จากอีกฟากของแนวที่ผมเขียนนะครับ ถ้าจะนับย้อนเรื่องหลังไป ผมจะไปอีกแนวทาง ผมเองก็มุ่งหวังที่จะเขียนภาพให้ออกมาแบบนี้จริงๆ บางทีผมตอบไม่ได้เพื่ออะไร แต่ผมพยายามค้นหาอะไรบางอย่างอยู่นะครับ ก็บอกยากอีกนั่นแหละ   ส่วนการวางโคลงเรื่องหรือเหตุผลทั้งหมดของตัวละครจะว่าแบบคุณว่ามันก็จริง เพราะผมมีความตั้งใจที่จะกระทำให้ไปในทิศทางนั้น กรณีของตัวละครผมพยายามเบือนสายตาของผู้มองไปอีกทาง เพื่อดำเนินตัวละคร "ผม" ได้สดวกขึ้นในการเดินเรื่อง เพียงแต่จะทิ้งปมเอาไว้ตามรายทางบ้างบางจังหวะแห่งการเขียน   ส่วนสิ่งที่คุณเขียนนั่นหละครับคือผมอยากให้ผู้อ่านคิดไปแบบนั้น คือสิ่งที่ผมปูเรื่องมาคือไขว้เขวอารมณ์ ให้เรื่องราวมันสนุกขึ้นมามากกว่า จะเขียนเพื่อสะท้อนสังคมให้แจ้งชัด แท้จริงผมบอกคนอ่านอยู่แล้วผ่านอารมณ์ของเขา..การกระทำหรือสิ่งที่ชอบ ก็ตามแบบฉบับนักล่านั่นแหละครับ คือสิ่งที่ผมคิด มันเพียงคิดถึงหนูตัวหนึ่งเท่านั้นเอง แต่ผมเอามาเขียนให้ดูประหลาดพิกลไปบ้าง อิอิ ขอบคุณนะครับที่ชี้แนะจุดบกพร่องและสิ่งที่ควรเสริมเข้าไป ทำให้ผมมองเห็นตัวมากยิ่งขึ้น แต่อย่างไรก็ดีเรื่องนี้มันก็เป็นสองลักษณะแห่งการคาดเดาอยู่เสมอครับ ผมไม่อยากบอกว่าการเฉลยคือความจริงทั้งหมด ฮา จากคุณ : เดอะแหลม - [ 21 ก.ย. 47 02:25:07 A:192.168.68.4 X:203.113.41.69, 203.150.217.116 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านอีกรอบ  ขอถามต่อ  (ขี้เกียจอ่านที่ผู้เขียนตอบท่านอื่น ๆ มันยาว) ตกลงว่าผมคือแมวใช่ไหม   แล้วทำไมตำรวจจับแมวด้วยล่ะ แล้วแมวหยิบมีดฆ่าคนได้ด้วยเหรอ มันไม่ใช่ต่อสู้ด้วยเล็บ กับฟัน  น่ะหรือ บางเวลาก็อยากเกิดเป็นแมวนะ เพราะแมวมีชีวิตที่เรียบง่าย  อาศัยเพียงปัจจัย 4 ไม่ต้องมีชีวิตที่วุ่นวาย  และคิดมากเหมือนมนุษย์ ขออภัย !  กลับมาอีกรอบเพราะคิดได้ใหม่  (คิดได้ตอนเคลิ้ม ๆ ใกล้จะหลับ) คือ  (ไม่ใช่คนกลายเป็นแมวในคืนพระจันทร์วันเพ็ญนะ) คิดว่า  คนเป็นแมว  แมวเป็นคน   ชีวิตประเภทหนึ่งกับอีกประเภทหนึ่ง  ผสมกลมกลืนกลายประเภทเดียวกัน บางพฤติกรรมก็เป็นคน  บางพฤติกรรมก็กลายเป็นแมว แนวคิดของเรื่องนี้  สื่อในบางสถานการณ์ เหนือเกินกว่าการรับรู้ของมนุษย์ เอ้.. ยังไง อธิบายเอง งงเอง  อืม ก็คิดแบบนี้แหละ  คิดตอนหลับ ๆ ไอเดียเรื่องนี้ของเดอะแหลม  ผุดขึ้นมาตอนใกล้ ๆ จะหลับหรือเปล่าล่ะ ถึงได้ดูเพี้ยน ๆ อิ ๆ ทำไมชอบเขียนอะไรให้คนอ่านคนนี้ไปขบคิดไม่สร่าง  555 เอ่อ... แล้วอย่าลืมหัดปฏิเสธงาน บก. เสียบ้างนะ   เมื่อไหร่จะพาคอมพิวเตอร์ไปหาหมอ  คุยใน chat  เมดเมนแล้วเวียนหัว  ไม่ถนัด "แมวสีขาวตาสีฟ้าเมื่อก่อนมีอิทธพลกับผม"   พี่ยังนั่งมองมันอยู่ทุกวันเลยจ้า คุณคนชื่นชอบฯ  และ คุณณัฐกร อย่าออนดึกนักสิ  เหงาๆๆๆ ไม่ได้เจอใครเลย  แง ๆ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 47 22:08:53 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 47 14:03:13 จากคุณ : วังวน - [ 21 ก.ย. 47 09:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แวะมาทักทายเสียมากกว่า งวดนี้ไม่รู้จะวิจารณ์อะไร เพราะมีท่านคนแอบอ่านอธิบายได้กระจ่างแล้ว เห็นด้วยว่าช่วงแรกปูพื้นยาวไป อ่านไปๆ คิดว่า “ผม” บ้า เรื่องนี้แหลมกะให้ผมคลาดเคลื่อนแหงๆ และก็คลาดไปจริงๆ ดันมาช้าไป แหะๆ คิดว่า "ผม"  เป็นคน แต่สองสามีภรรยาเป็นมนุษย์แมว เมี้ยวๆ บอกอะไรให้อย่าง มีอยู่ประโยคหนึ่งที่ชอบมาก “คุกเขามีไว้ขังคน ไม่ขังแมวออกไปซะอย่าเข้ามาอีกข้าเกลียดแมวยิ่งกว่าฮิตเล่อร์เกลียดยิว” โดนครับ หุหุ จากคุณ : ณัฐกร - [ 21 ก.ย. 47 22:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พี่วังวน จะว่าไป ได้รับอิทธิพลจากแมวสีขาวพอควรครับ ฮา  เลยให้มาเล่นบทนางเอกของเรื่อง ประกบแมวหนุ่มรูปหล่อ  ทำให้เกิดมุมแมวขึ้นมาในการเขียน  ผมก็เล่นสนุกกับคำไปบ้างก็เท่านั้นเองครับ คิดอะไรขึ้นได้ก็เป็นกดกระสุนยิงออกไป อิอิ  (งานนี้ถูกอบรมอีกแน่) ส่วนเรื่องของไอเดียนั้น เรื่องของมันมีอยู่ว่าผมอยู่กับแมวในห้องสองต่อสอง ก็เลยคิดไม่ดีกับแมวครับ ฮา  มันเหงานะทีแรกจริงๆ คิดว่าจะเขียนให้ออกมาเป็นเรื่องตลกๆ  แต่พอเขียนเข้าจริง อารมณ์มันเตลิด ควบคุมตัวเองไม่ได้ เห็นตัวเองอีกทีเป็นแมวแล้ว ...... พี่บอล 5555 ผมพยายามหาโจทย์ในงานเขียนให้ยากขึ้นบ้าง แต่เอาเข้าจริงก็ไม่อาจทำให้พี่บอลคาดเคลื่อนได้เลยสักครั้ง  แต่อย่างไรก็ดีเรื่องนี้มีแต่แมวกับแมว ฮา   อาจได้ไอเดียมาจากเรื่องของพี่บอลบ้าง อิอิ ไอ้เรื่องเชือดๆ นั่น  โดนใจแหลมน้อยชะมัดยาก  (โรคจิตตัวจริง)  เอาเรื่องราวต่างๆ ที่พี่ๆ พากันเขียนมาผูกโยงเป็นเรื่องเป็นราวของตัวเองบ้าง  ก็บ้าจี้ไปอีกแบบ   แต่ช่วงนี้ความคิดไม่ค่อยแล่นได้รับผลกระทบกระเทือนอย่างแรง ฮา  ด้วยความระลึกถึง ว่างๆ สอนแหลมแต่งนิยายอีกนะครับ อิอิ   จากคุณ : เดอะแหลม - [ 22 ก.ย. 47 00:17:33 A:192.168.68.4 X:203.113.41.71, 203.150.217.118 ]

ความคิดเห็นที่ 23 @  ^ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ ^  @ เอ่อ อ่ะ นะคะ คนเรา... จินตนาการสูงส่ง ข้าน้อยนับถือ เหมือนจะเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง เอ มันชื่อโรคไรหว่า ในหนังเรื่อง beautiful mind ที่พระเอกมีอาการแบบนั้นอ่ะค่ะ รึไม่ก็เรื่อง Vanila Sky ที่พระเอกเป็นโรคสักอย่างเนี่ย จริงๆนะคะ อ่านเรื่องนึกถึงอาการแบบนั้นจริงๆ ฮื่มๆๆ จากคุณ : Er_R_Naka - [ 25 ก.ย. 47 17:47:16 A:10.30.1.67 X:202.28.27.5 ]

ความคิดเห็นที่ 24 Er_R_Naka ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคอะไรนะครับ ฮา แต่ก็เขียนตามใจคิดนึก ไม่ทราบเหมือนกันว่าตัวเองเป็นโรคจิตหรือเปล่า ถ้าใช่คงหนักเลย อิอิ  ขอบคุณนะครับที่ชี้แนะโรคให้คนป่วยเช่นผม จากคุณ : เดอะแหลม - [ 30 ก.ย. 47 00:31:56 A:192.168.68.122 X:203.113.41.70 ]