CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    หัวใจผูกกัน

    มีเรื่องมาให้ติกันอีกแล้วค่ะ ^^

    หัวใจผูกกัน

    “อะ แหวนที่สั่งทำได้แล้วนะ”
    “ไหนๆดูจิ๊ ว๊าววววววสวยจัง เท่าไหร่อะ”
    “ไม่คิดตังค์ละกัน แต่ฝากวงนี้ไปใส่อีกวงนะ”
    “ง่ะ ใส่ไงอะ ก็บอกแล้วไม่ชอบใส่แหวนสองนิ้วติดกัน มันกระทบกันเป็นรอยเสียดาย”
    “ก็นี่ไง แหวนที่สั่งทำเราทำขนาดนิ้วกลางข้างขวา อีกวงเราทำขนาดนิ้วนางข้างซ้าย ข้าวตอกก็อย่าใส่แหวนนิ้วกลางข้างซ้ายสิ”
    “ก็ได้ๆ แต่วงที่เราใส่อยู่เราชอบมากเลยนะ แต่เอาๆ แหวนเพชรซะด้วย เสียดายอะไม่กลัวเราทำหายเหรอ”
    “เอาน่า แหวนเค้าทำไว้ใส่ไม่ได้ทำไว้เก็บ ข้าวตอกใส่จนหายดีกว่าเก็บจนหายนะ”
    “เฮ้ย ไอ้น้ำหนาว แกมั่นยัยข้าวตอกแล้วเหรอ แล้วเมื่อไหร่แต่งฟะ” ต้องแซวซะหน่อยครับ ผมทนไม่ไหวแล้ว ไอ้คู่ประหลาดสองคนนี้ทำอะไรกันแปลกๆอยู่เรื่อย
    “มั่นดิ จะได้เลิกมาจีบกันซะที ไม่รู้รึไงว่าข้าวตอกมีเจ้าของแล้ว”
    “แต่งเหรอ? น้ำหนาว จะแต่งแล้วเหรอ” ข้าวตอกถามคนให้แหวนหน้าตาเฉย เฉยจริงๆครับ ไม่ตกใจ ไม่ตื่น ไม่อะไรซักอย่าง
    “ก็ทำงานแล้ว กิจการก็มั่นคงดี แต่งซะทีก็ดีนะ ข้าวตอกว่าไงล่ะ”
    “ข้าวยังไงก็ได้อะแล้วแต่น้ำเหอะ แต่ข้าวขอเลือกชุดแต่งงาน การ์ด แล้วก็ของชำร่วยก็พอ นอกนั้น น้ำจัดการได้เลย”
    “งั๊นน้ำไปถามแม่ก่อนแล้วกันว่าแม่เอาไง”
    “ไปแอบเป็นแฟนกันมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไม่บอกเพื่อนฝูงเลย” ดูซิดูมัน พูดเรื่องมั่นเรื่องแต่งได้หน้าตาเฉย ผมไม่เข้าใจจริงๆ
    “ทำไมต้องเป็นแฟนอะ จำเป็นด้วยเหรอ เฮ้ย ต้องรีบไปแล้ว ไปก่อนนะ ไปข้าวตอกเดี๋ยวเราไปส่ง”

    ดูมันทำสิครับ มันทิ้งผมให้งงอยู่คนเดียวอีกแล้ว ไอ้สองคนนี้มันมีอะไรแปลกๆมาให้ตื่นเต้นเป็นประจำ แปลกแรก มันไม่เคยพูดไม่เพราะใส่กันไอ้น้ำเป็นผู้ชายพูดเพราะกับสาวๆเป็นปกติครับ แต่ยัยข้าวตอกน่ะ ห้าวผิดปกติคุณเธอพูดไอ้ พูดแก กับเพื่อนสนิททุกคนยกเว้น น้ำหนาว

    แปลกสอง เมื่อห้าปีก่อนที่ผมแนะนำให้ไอ้สองคนนี้รู้จักกัน ผมเห็นเจ้าน้ำมองข้าวตอกอยู่ตั้งนาน แต่มันไม่ยักกะส่งตาหวานเหมือนเวลาไปจีบสาวๆเลย ผมก็เลยยุส่งไปเพราะข้าวตอกเค้าสวยใช่ย่อย มีหนุ่มๆมารุมล้อมไม่ขาด แต่มันดันบอกว่า “ไม่จำเป็น” ผมก็งงสิ ไอ้ไม่จำเป็นนี่ ไม่ชอบหรือว่ามั่นใจในตัวเองมากเลยไม่จำเป็นต้องรีบร้อนจีบ

    แปลกสาม ทั้งคู่สนิทกันเร็วมากกกกกกกกกกกกกก มันทั้งคู่สนิทกับผมมาก่อนหลายปี แต่พอมันรู้จักกันก็สนิทกันกว่าผมสิบเท่า แถมชอบอะไรเหมือนๆกัน เช่น ทิ้งผมไปดูหนังกันสองคน เพราะผมไม่ชอบหนังผีสยองขวัญ แต่มันทั้งคู่ชอบ ทิ้งผมไปกินไอติม เพราะผมไม่ชอบของหวาน แต่มันทั้งคู่ชอบ และอีกหลายๆอย่างที่ผมโดนทิ้ง

    แปลกสี่ ตั้งแต่สองคนนี้ได้เจอกัน น้ำหนาวก็เลิกสีหญิงเป็นปลิดทิ้ง ไม่มองไม่สนใจสาวไหนอีกเลย ทำตัวยังกับไม่โสดซะแล้ว ส่วนข้าวตอก จากที่มีไมตรีกับหนุ่มๆอยู่บ้าง ไปทานข้าว ไปเที่ยวด้วยนานๆที ก็เลิกหมดไม่เคยได้มีหนุ่มไหนได้มีโอกาสคุยกันเธอเกิน 10 นาที ข้าวตอกชิ่งตลอด ผมก็เลยถามทั้งคู่ไปตรงๆ “เป็นแฟนกันป่าว” “ป่าววววววววว” เสียงดังฟังชัดพร้อมเพรียงกันเลยครับ

    แปลกห้า ข้าวตอกชอบเครื่องประดับ แหวน ต่างหู สร้อย กำไล เธอใส่หมดแถมบางทีสั่งทำถึงจะชอบบ่นว่าแพงก็เหอะ น้ำหนาวก็บังเอิญมีกิจการร้านเพชรพลอย เลยได้ข้าวตอกเป็นลูกค้า(ราคาพิเศษ)ประจำ ส่วนน้ำหนาว ตั้งแต่รู้ว่าพี่ของข้าวตอกมีร้านโมเดล มันก็บ้าต่อโมเดลเป็นบ้าเป็นหลัง บ้าจริงๆจังๆ ชอบมากๆประมาณว่าเพิ่งค้นพบว่าตัวเองชอบอะไร ไม่ได้บ้าเล่นๆเหมือนตอนไปติดสาวชมรมถ่ายภาพ มันบ้าถ่ายรูปอยู่สามวัน

    โอ๊ย สารพัดจะแปลก ผมขี้เกียจบรรยายแล้ว เออนอกจากแปลกแล้วผมต้องเพิ่มความใจง่ายไปด้วย อะไรกันพูดกันสองสามคำตกลงแต่งงานกันซะยังงั๊นแหละ
    .
    .
    .

     
     

    จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 20 ก.ย. 47 10:16:46 ]