"สวัสดี ครับพี่" พี่เอทัก ยกมือไหว้อีกต่างหาก รับไหว้ด้วยความงง หน้าฉันแก่กว่าพี่เขาเหรอเนี้ย
"ช่างๆ ค่อยบอกพี่เขาล่ะกัน เดี๋ยวพี่เขาหน้าแตก หาข้าวกินดีกว่า"
"พี่เอไปกินข้าวที่โรงอาหารกันไหมพี่" จริงๆไม่อยากชวนเลยนะนั่น ดันเรียกฉันว่า"พี่"
"ไปเถอะ จะรีบไปเอางานไปส่งอาจารย์" ดังใจหวัง ไปกินข้าวคนเดียว
กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะกินอะไรดี เดินวนๆร้านอาหารซะหลายรอบ
"สวัสดีครับ มากินข้าวเหรอครับ" ใครนะ ถามมาได้ ฉันยืนอยู่ที่ร้านอาหาร จะให้มาดูหนังเหรอ ถามมาได้
หันกลับไปดูหน้าคนทักทายหน่อยซิว่าเป็นผู้ใด
ปิ๊ง ปิ๊ง อ้าวพี่ที่เรียนในรุ่นเดียวกันนี่นา คนคนนี้เราปิ๊งมาตั้งแต่เห็นในหนังสือรุ่นแล้ว
"คนอะไร ช่างดูดี น่ารักปานนี้ ทักทายด้วย"รีบเปลี่ยนความคิดทันทีทันใด ฮิๆๆ
"พี่นั่งอยู่โต๊ะนะน้อง ไปนั่งด้วยกันก็ได้ "พี่ผู้น่ารักเอ่ยปากชวน
"ค่ะ ค่ะพี่ เดี๋ยวไปนั่งด้วยคนนะคะ" ฉันรีบตกปากรับคำ
"กินอะไรดีหว่าเรา เพื่อเสริมสร้างบุคลิก" คิดหนักอีกแล้ว
"เออๆๆสลัดผักดีกว่า ดูเป็นหญิงสาวอ่อนหวานดี"ชีวิตนี้ไม่เคยมีความคิดกินสลัดผักตอนเช้าเลยนะ แต่วันนี้ลองดู
ซื้อสลัดเสร็จ ไปนั่งทานร่วมโต๊ะกับพี่เขา
"พี่ชื่อ พี่อ๊อฟนะครับ"
"ค่ะ" ไม่รู้จะคุยอะไร ก็คนมันเขินอะ
"ทานแค่นี้จะอิ่มไหมน้อง พี่ว่าทานข้าวเช้าน่าจะดีกว่านะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ อิ่มค่ะ"อยากจะบอกว่า ฉันกัดฟันตอบนะเจ้าคะ ผักทั้งนั้นคงอิ่มหรอกค่ะ

ตอนกลางวัน
"เฮ้ย!แก วันนี้ทำไมกับข้าวมีแต่ผัก ผัก วะ"ฉันถามเก๋ เพื่อนที่ดูแลเรื่องอาหารกลางวันให้เพื่อนๆ
"เออๆวันนี้ตังค์หมดวะ ก็เลยต้องกินผักไปก่อน ต้นเดือนค่อยกินเนื้อนะเพื่อน" เก๋ตอบ
"เฮ่อ!เมื่อเช้า ก็ผัก เที่ยงก็ผัก "ฉันก็บ่นไปเรื่อย
"เป็นไรวะ" เก๋ถาม
ฉันก็เลยบอกเก๋ไปว่า "เมื่อเช้าเจอพี่อ๊อฟ ก็เลยทานสลัดผักเสริมบุคลิกภาพ หิวจนตาลายอยู่แล้ว วันนี้ไม่กินนะ เดี๋ยวจะแปลงร่าง เป็นนางยักษ์ไปกินเนื้อแล้ว ไปล่ะ บาย"

สรุป สลัดผักอาจเสริมบุคลิกได้ แต่อาจทำให้คนกินหิวจนฆ่าคนได้นะ ฮิๆๆๆ