ภายในห้องสีฟ้า หลังประตูไม้สัก บนพื้นหินอ่อนสีเทาขัดมันซึ่งมีเตียงนอนขนาด ๖ ฟุตวางอยู่ซึ่งใกล้ๆเตียงแห่งนั้นมีเสื้อผ้ากองเอาไว้ บนผ้าปูที่นอนผ้าแพรสีน้ำเงินลายมังกรใต้ผ้าห่มนวมสีฟ้าอ่อน มีร่างร่างหนึ่งนอนหงายอยู่ บนอกของร่างนั้น ศีรษะของอีกร่างหนึ่งวางอยู่ มือเล็กๆข้างซ้ายของร่างที่สองวางอยู่ตรงหัวไหล่ ของร่างแรกโดยวางแขนพาดผ่านหน้าอกอันเปลือยเปล่าของร่างแรก ในขณะที่แขนซ้ายของร่างแรกก็โอบรัดเอวที่คอดกิ่วซึ่งไร้อาภรณ์ปิดไว้แต่น้อยของร่างที่สอง แม้ว่าความอบอุ่นจากผ้าห่มนวมสีฟ้าอ่อนจะแผ่ปกป้องความเย็นจากเครื่องปรับอากาศขนาดหนึ่งหมื่นสองพันบีทียูก็ตาม แต่ไออุ่นจากร่างกายของคนทั้งคู่ต่างหากที่ให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายของคนทั้งคู่ จากภายนอก เข้าไปถึงภายใน จากอกข้างซ้ายเข้าไปถึงหัวใจกันและกัน นาฬิกาบนผนังบอกเวลาในขณะนั้น อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ร่างทั้งสองก็จะตื่นขึ้นมาด้วยระบบการปลุกตัวเองของร่างกาย
อีกไม่นาน ........ เรื่องราวทุกอย่างจะเริ่มขึ้น
เข็มวินาทีบนหน้าปัดนาฬิกาเคลื่อนที่โดยการเปลี่ยนพลังงานไฟฟ้ามาเป็นพลังงานกลจากถ่านไฟฉายขนาด AA ทั่วไปที่ส่งผ่านไปยังเฟืองหลายตัวซึ่งขบกันอยู่ มันทำหน้าที่ของมันต่อไป เคลื่อนที่ทีละนิด ทีละนิด ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่ท้อถอย จนกว่าพลังงานจากถ่านไฟฉายขนาด AA จะหมดไป จากเลข สิบสอง เคลื่อนไปยัง เลขหนึ่ง เลขสอง เลขสาม เรื่อยๆ จนวนกลับมาที่เลข สิบสองอีกครั้ง พลังงานกลจากเฟืองที่หมุนเข็มวินาทีครบรอบก็จะมีผลต่อเข็มนาทีซึ่งมีขนาดใหญ่และยาวกว่าซึ่งจะมีเจ้าอ้วนสั้นก็จะค่อยๆขยับตามเจ้ายาว ทีละนิด ทีละนิด อย่างเชื่องช้า จนเจ้ายาวเดินจากเลขสิบสอง เคลื่อนที่ไปยังเลขหนึ่ง สอง สาม จนกลับมาครบรอบที่เลขสิบสองอีกครั้ง เจ้าอ้วนก็จะเดินจากเลขสิบสองไปยังเลขหนึ่ง เจ้าอ้วนเดินผ่านหน้าปัดนาฬิกาสองครั้ง
..........แล้วการเดินของนาฬิกามันเกี่ยวอะไรกับย่อหน้าแรกหรือเรื่องนี้..........
----------เกี่ยวนิดหน่อยครับ----------
อ่านย่อหน้าต่อไปเลย เรื่องราวได้เริ่มขึ้นแล้ว
เปลือกตาของร่างที่สองเริ่มขยับมือซ้ายทีเคยวางอยู่ตรงหัวไหล่ของร่างแรกบัดนี้ได้ถูกนำไปวางไว้ที่หัวของร่างที่สองเนื่องจากอาการปวดหัว
==========ในขณะเดียวกัน==========
เปลือกตาของร่างแรกก็กำลังจะถูกเปิดออก มือขวาถูกเคลื่อนไปวางไว้ที่ศีรษะของร่างแรกอาการปวดที่หัว อาการเดียวกับร่างที่สอง กำลังเล่นงานร่างแรกอยู่
แล้วทั้งคู่ก็ลืมตาขึ้น
หลังจากที่ลืมตาขึ้นมาได้แล้ว ทั้งสองก็ได้สบสายตากันและกัน ด้วยความงั้วเงีย
"เฮ้ย" ทั้งสองร่างเอ่ยขึ้นพร้อมกัน จากที่ยังตื่นไม่เต็มที่ แต่ตอนนี้ ประสาททุกส่วนในร่างกายถูกกระตุ้นให้ตื่นตัว หัวใจสูบฉีดเลือดเร็วและแรงขึ้นเนื่องจากความตื่นเต้นตกใจ
ร่างของทั้งคู่ผละออกจากกัน
ร่างที่สองด้วยสามัญสำนึกของความเป็นผู้หญิงทำให้เธอดึงผ้าห่มมาปกปิดร่างกายเอาไว้ และด้วยสามัญสำนึกอีกนั่นแหละที่สั่งให้เธอยื่นเท้าออกไปถีบร่างแรกซึ่งบัดนี้เห็นได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งว่าเป็นผู้ชาย
ร่างแรกด้วยความที่ยังงงกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เขาทำอะไรไม่ถูกจนกระทั่ง มีอะไรบางอย่างมาสัมผัสร่างกายส่วนสะโพก และด้วยแรงที่ส่งมาจากขาข้างซ้ายของร่างที่สอง ส่งผลให้ร่างแรก เคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกับแรงที่มากระทำกับร่างนั้น หากว่าเตียงยาวกว่านี้สักหน่อย ร่างแรกคงไม่ต้องลงไปกองอยู่กับพื้นหินอ่อน
ตูดอันเปลือยเปล่าสัมผัสกับหินอ่อน ส่งผลให้เจ้าของร่างรับรู้ความเย็นจากหินอ่อนที่รับจากเครื่องปรับอากาศและสะสมไว้ เจ้าของตูดนั้นลุกขึ้นหันไปดูร่างที่ส่งตนลงมาเอาตูดรับความเย็นจากหินอ่อนนี้
"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย" ร่างที่สองถาม
"เดี๋ยวก่อน"
ภาพถูกหยุดไว้
มีชายคนหนึ่งเดินออกมา
"ก่อนอื่นขอแนะนำตัวละครก่อนนะครับ ยัยคนที่พูด เมื่อกี๊ (เกิดอะไรขึ้น) น่ะ ชื่อ โมจิ"
"โมจิ เป็นหลานสาวคนเดียวของเจ้าของค่ายมวยไทยแห่งหนึ่ง แม่ของโมจิ ซึ่งเป็นลูกของเจ้าของค่ายมวยแห่งนั้นได้แต่งงานกับลูกชายผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งซึ่งต่อมาก็กลายมาเป็นพ่อของโมจิ"
"โมจิ มีพี่ชายทั้งหมด หกคน พี่ชายคนโต ปัจจุบันอายุสามสิบห้าปีแล้ว ทำงานเป็นผู้พิพากษา พี่ชายคนรอง อายุสามสิบสามเป็นอัยการ พี่ชายคนที่สามอายุสามสิบปีเพิ่งจะติดยศ พันตรีของกองทัพบกเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา พี่ชายคนที่สี่อายุยี่สิบเก้าปีติดยศเรือเอกประจำการอยู่บนเรือรบ พี่ชายคนที่ห้าอายุยี่สิบเจ็ดติดยศเรืออากาศโท พี่ชายคนที่หก เพิ่งจบจากโรงเรียนนายร้อยได้สองปี อายุ ยี่สิบห้า ติดยศร้อยตรี อยู่กองปราบ"
"ครับด้วยความที่ โมจิเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูล จึงเป็นที่รักและที่หวงแหนของครอบครัว ทั้งครอบครัวของโมจิเอง และครอบครัวของผมด้วย"
"จากที่ผมได้บอกไปแล้วข้างต้น พี่ชายหก คน เป็นผู้พิพากษา เป็นอัยการ และยังอยู่ใน สี่เหล่าทัพอีก พ่อก็เป็นผู้มีอิทธิพลคนหนึ่ง ที่สำคัญที่สุด คุณตาของโมจิเป็นเจ้าของค่ายมวย ที่มีนักมวยเป็นแชมป์มวยไทย มากที่สุด ทำให้ โมจิเป็นยิ่งกว่าไข่ในหินผู้ชายหน้าไหนมีปัญหากับ โมจิ แล้วล่ะก็ อย่าคิดว่าจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอีกต่อไป ซึ่งรายละเอียดจะมีในเนื้อเรื่องต่อไปครับ"
"โมจิ เป็นผู้หญิงที่ห้าวๆ หัดต่อยมวยไทย (เล่นๆ) มาตั้งแต่เด็ก โดยไปรบเร้าขอให้ตาสอนให้ หลังจากนั้นก็เอามาเล่นกับผม พระพุทธเจ้า ผมรู้ทันทีเลยว่ากระสอบทรายรู้สึกอย่างไร หลังจากที่ โมจิ เตะเปรี้ยงแรกเข้าที่ชายโครงด้านซ้ายของผม"
จบการแนะนำตัวละคร
"เฮ้ย โมจิ ถีบเราทำไมเนี่ย" ร่างแรกเอ่ยถามขึ้นแทนคำตอบ
ภาพหยุดอีกครั้ง
หญิงสาวคนหนึ่งออกมาแนะนำตัวละคร
"นายคนนี้น่ะชื่อส้มโอ"
"ส้มโอเป็นผู้ชายที่เกือบจะเกิดมาภายใต้เวลาตกฟากของเทพ แต่โชคร้าย ส้มโอโผล่ออกมาจากท้องแม่เลยเวลาตกฟากของเทพ ตามที่พระบอกไว้เพียง เก้าวินาทีทำให้ส้มโอมีดวงของมารติดตัวอยู่"
"แต่กระนั้นก็เหอะ ถึงแม้จะตกฟากมาเป็นมาร ส้มโอก็ยังได้รับความอัจฉริยะจากทั้งพ่อและแม่ แถมยังเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ด้านกีฬา จับอะไรก็เก่งไปหมด หัดเล่นบอลไม่ถึงเดือนก็ติดทีมโรงเรียน แถมพรสวรรค์ด้านการต่อยตีอีกต่างหาก ซึ่งรายละเอียดเรื่องนี้จะบรรยายต่อในเนื้อเรื่อง"
"แต่ด้วยดวงที่ตกฟากมาเป็นมาร ทำให้ส้มโอกลายเป็นหมาหัวเน่าของบ้าน พ่อของส้มโอเป็นคนเหนือที่เคร่งประเพณีเก่ามากๆ ในทางโลก คนเหนือยกให้สตรีเป็นใหญ่ ผู้ชายจะเป็นใหญ่ได้ในทางธรรมเท่านั้น ด้วยประเพณีนี้ ทำให้พ่อไม่ค่อยสนใจเอาใจใส่ส้มโอสักเท่าไหร่ แต่จะไปเอาใจใส่พี่สาวกับน้องสาวของส้มโอซะมากกว่า ประกอบกับส้มโอเกิดมาเป็นลูกคนกลางด้วย ทำให้ส้มโอกลายเป็น 'หมาหัวเน่าขนานแท้' ไปโดยปริยาย"
"ที่บ้านส้มโอมีกิจการโรงแรม และการผลิตสินค้าส่งออก เรื่องฐานะจึงไม่ต้องพูดถึง แต่ด้วยรัศมีมารที่ข่มอยู่ ทำให้ส้มโอ ไม่สามารถใช้ทรัพย์สินนั้นได้อย่างเต็มที่ สมบัติแทบทุกอย่างถูกจดไว้ในชื่อของลูกสาวทั้งสองคนของครอบครัว ส้มโอจึงต้องดินรนทำงานหาเลี้ยงตัวเองโดยเขาเริ่มทำการตลาดให้กับบริษัทของพ่อ เมื่อตอนอายุได้ 15 ปี น่าแปลกที่การตลาดของสินค้าที่ ส้มโอ รับผิดชอบอยู่ ไปได้สวยมากๆ ยอดสั่งสินค้าตัวนี้เข้ามาอย่างไม่ขาดสาย ทำให้ พ่อของส้มโอแยกกิจการนั้นออกมาให้กับ ส้มโอ รับผิดชอบโดยเฉพาะซึ่ง ส้มโอ ก็ทำได้ดี ถึงเรื่องการเงินจะไปได้ดี แต่ดวงมารที่ครอบงำอยู่ก็ทำให้ ส้มโอเป็นคนที่ไม่มีเสน่ห์ ถ้าจะมีคนมาชอบก็มักจะเป็นพวกสาวประเภทที่สองซะเป็นส่วนมาก แม้ว่าจะเกือบเพอร์เฟ็กซ์ แต่ก็ได้แค่เกือบเท่านั้น น่าสงสาร"
"ก็ ส้มโอ มาทำอะไรที่ห้อง โมจิ ดูซิ เสื้อผ้าก็ไม่ใส่ แล้วยังมานอนเตียงเดียวกับโมจิอีก เมื่อคืน ส้มโอ ทำอะไร โมจิ หา"
นั่นน่ะสิ เมื่อคืนส้มโอทำอะไรโมจิ เราลองย้อนเวลากลับไปดูดีกว่า
เข็มวินาทีบนนาฬิกา หมุนย้อนกลับ ไปมากกว่า 4147200 รอบ เจ้ายาวหมุนกลับไปมากกว่า 69120 รอบ เจ้าอ้วนหมุนกลับไปมากกว่า 5760 รอบ เป็นเวลากว่า 2922 วัน หรือ 96 เดือน หรือ 8 ปี
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 47 22:02:12
จากคุณ :
ลูกตาลในน้ำเชื่อม
- [
24 ก.ย. 47 21:53:43
]