หลังจากตามอ่านผลงานของคนอื่นๆ มานานแล้ว วันนี้ขอแปะผลงานของตัวเองบ้างนะคะ เป็นเรื่องสั้นที่แต่งให้พี่สาวและพี่ชายที่น่ารักของรียาเองค่ะ นี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ๆ มาอ่านกันแล้วจะไล่เตะไล่ทุบรียาหรือเปล่า(เสี่ยงชีวิตเขียนค่ะเรื่องนี้)
ชื่อเรื่องอาจคล้ายกับชื่อผลงานของคุณอุณากรรณนะคะ แต่ตั้งไว้นานแล้ว(แสดงให้เห็นว่าใช้เวลาในการเขียนนานมาก) และยังหาชื่อที่เหมาะสมเท่าชื่อนี้ไม่ได้ ก็เลยต้องขอใช้เชื่อคล้ายกันนะคะ
ติดตามผลงานของมือใหม่ได้แล้วคะ มีข้อติชมอะไรแนะนำมาได้นะคะ
***********************************
คู่กัด
คู่กัน
เสียงเอะอะอึกทึกดังระงม บรรยากาศคึกคักสนุกสนานแผ่ขยายไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย กับช่วงเวลารับน้องใหม่ของบรรดารุ่นพี่นักศึกษาที่ปฏิบัติสืบทอดกันมารุ่นแล้วรุ่นเล่า สร้างทั้งรอยยิ้มแห่งมิตรภาพและหยาดน้ำตาให้กับรุ่นน้องเฟรชชี่ ซึ่งรอคอยโอกาสที่จะแก้แค้นคืนกับรุ่นน้องรุ่นต่อๆ ไป จนกลายเป็นประเพณีสืบทอดกันมาในรั้วมหาวิทยาลัยเกือบทุกแห่ง
ท่ามกลางแดดอ่อน ๆ ยามเย็น หญิงสาวสองคนเดินหอบถุงของกินพะรุงพะรังจากบรรดาร้านค้าแผงลอยหน้ามหาวิทยาลัย เดินกลับเข้ามายังเขตมหาวิทยาลัยพร้อมเสียงบ่นอุบอิบของหนึ่งในสองสาว
โอ๊ย! ทำไมวันนี้ถึงซวยอะไรอย่างนี้นะ โดนใช้ให้ออกมาซื้อของเซ่นพวกรุ่นพี่ คนมีตั้งเยอะ ทำไมต้องเป็นเราสองคนด้วยนะ เดินก็ไกลหนักก็หนัก
หญิงสาวร่างสูงโปร่ง ใบหน้ารูปไข่เรียวสวย แต่สิ่งที่เด่นที่สุดของเธอเห็นจะเป็นดวงตาที่คมดุ ผมยาวถึงกลางหลังของเธอถูกรวบด้วยยางรัดผมอย่างง่ายๆ บุคลิกและท่าทางของเธอดูเรียบง่าย แต่แปรปรวนบ่อยตามประสาคนอารมณ์ศิลปิน ซึ่งเวลานี้กำลังหงุดหงิดกับโชคร้ายของตัวเอง
สาวหน้าหวานที่เดินมาด้วยกันยิ้มหวานให้กับเพื่อนจนเห็นลักยิ้มบุ๋มบนแก้มทั้งสอง ก่อนจะพูดชี้แนวให้เพื่อนสาวจอมบ่นได้คิดในอีกแง่มุมหนึ่ง
เราสองคนอาจโชคดีกว่าพวกนั้นก็ได้นะเอ๋ อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องนั่งฟังพวกรุ่นพี่ว๊ากตั้งสิบห้านาที
ก็จริงของเธอนะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องมานั่งฟังพวกพี่ว๊ากตั้งสิบห้านาที เมื่อคิดตามคำพูดของเพื่อนรัก สาวร่างสูงที่มีชื่ออย่างเพราะพริ้งว่า กาสะลองคำ หรือ เอ๋ หายหงุดหงิดและหันมายิ้มให้เพื่อนสาวหน้าหวานแทน
ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินคุยกันอยู่นั้น ทั้งสองสาวต้องเดินเลียบสนามฟุตบอลซึ่งเป็นทางผ่านเพื่อจะเดินกลับไปยังคณะที่มีบรรดารุ่นพี่และเพื่อนๆ เฟรชชี่กำลังอยู่ในกิจกรรมรับน้องคณะ
สองสาวมัวแต่เดินหิ้วของกินจำนวนมากที่ซื้อมาเป็นของเซ่นพวกรุ่นพี่เต็มทั้งสองแขน และใส่ใจกับการพูดคุยกันจนลืมสังเกตสิ่งผิดปกติรอบตัว
ลูกฟุตบอลลอยปลิวจากในสนาม พุ่งมายังทิศทางที่สองสาวเดินอยู่อย่างเหมาะเจาะ
จังหวะนั้นเอง กาสะลองคำ ยกถุงข้าวของในมือขวาชูขึ้นมาระดับอก เพื่อขยับแขนบรรเทาอาการเมื่อยล้าจากการหิ้วของหนัก
แม่นราวกับจับวาง ลูกฟุตบอลเจ้ากรรมปลิวมากระแทกข้อมือกาสะลองคำอย่างแรง จนข้าวของในมือหญิงสาวส่วนหนึ่งหลุดลงพื้น และอีกส่วนหนึ่งตกลงบนตัวของหญิงสาว
กาสะลองคำรู้สึกถึงความเหนียวหนึบบริเวณเสื้อนักศึกษา เธอก้มลงมาดูเสื้อของเธอซึ่งบัดนี้มีสีส้มอมแดงเลอะไปทั่วเสื้อขาวและกำลังลามไปถึงกระโปรงของเธอ ต้นเหตุก็คือน้ำจิ้มลูกชิ้นที่ไหลย้อยจากถุงที่หกรดบนตัวเธอ ส่วนเจ้าตัวต้นเหตุก็ลงไปนอนกองเรี่ยราดกระจายทั่วพื้น พร้อมกับถุงขนมอื่นๆ ในมือหญิงสาว
ศรีตรังเพื่อนสาวหน้าหวานที่เดินมาคู่กัน ได้แต่มองสภาพของเพื่อนร่วมทางที่เลอะเทอะในเวลาเสี้ยววินาทีด้วยความตกตะลึง
สาวเคราะห์ร้ายได้สติก่อนเพื่อน รีบมองหาคนรับผิดชอบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จากบรรดานักฟุตบอลในสนามที่พากันมองมายังเธอเป็นจุดเดียว
(มีต่อค่ะ รอสักครู่)
จากคุณ :
รียา
- [
24 ก.ย. 47 22:24:08
A:203.172.104.243 X:
]
คู่กัน...คู่กัน
