ความคิดเห็นที่ 1 เกือบลืม กระทู้ที่แล้ว ภาค ๑๐๔ สังสรรค์อาศรมโคลง ๑๘ กันยายน ๒๕๔๗ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3013732/W3013732.html แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 00:02:56 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 24 ก.ย. 47 23:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ศิษย์พี่จอมยุทธฯ ไม่มีตัวอย่าง เขียนไม่ออกค่ะ อสุรผัดยักษ์บุตรถั้น.............หนุมาน (ถั้น,โทโทษ=ท่าน) เหลืองเลื่อมผิวกายสคราญ..........ดั่งแหม้  (แหม้,โทโทษ = แม่)   เบญกายลูกพิเภกผสาน...............แต่พักตร์ ลิงเฮย อุปราชลงกาแล้....................ชื่อด้วยพระยามาร- นุราชเนอ ฯ   มั่วมาได้แค่นี้เจ้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 04:59:59 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 04:55:32 จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ก.ย. 47 04:55:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ^____________________^ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 25 ก.ย. 47 09:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คาราวะเจ้า  เอาเหล้าขาวก่อ้ายจอมยุทธ ฯ ^_^ ตางบ้านน้องเปิ้นฮ้องว่า  "ดาวลอย"  ฮิ ๆ ๆ สงสัยเวลาดื่มแล้วเห็นดาว ^_^ การบ้านขอผัดก่อนนะคะ  ขอส่งการคอนโดพี่นิรนามก่อนค่ะ  แฮ่............ ดอกบัวโผล่ผุดพ้น .................โคลนตม ชูช่อสวยรื่นรมย์.......................ล่อผึ้ง สายบัวหยั่งลึกจม.....................ยาวสุด เหง้ารากบัวอิ่มอึ้ง.....................แช่น้ำตาลทราย  ฯ บัวสกาว   พราวพร่าง   เต็มกลางบึง แมลงภู่ผึ้ง   โผผิน   บินสลอน สีสรรค์สด   สวยล่อ   หมู่ภมร ให้บินร่อน   ลงเล่น   กลางบึงบัว ใบเขียวสด   งดงาม  แดดสะท้อน ระเรี่ยรอน  นอนบน  ผิวปนทั่ว บังแสงให้   มัจฉา   ไม่จ้าตัว ไม่หมองมัว  แม้มี  แมงมาไช สายบัวเล่า  ยาวสุด  จะสาวถึง เห็นแล้วอึ้ง   อึ่งกลัว  หัวหดหาย มาลากเอา  เข้าแกง  ดัดแปลงไป กะทิใส่  ให้อร่อย  ค่อยน่ากิน จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 25 ก.ย. 47 10:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไคลพระอิศวรชุบขึ้น.............เป็นปราณ หงส์ชาดชมพูพาน.................กระบี่กล้า ศึกษาสรรพยาชาญ..............เชิงแพทย์ ร่วมทัพพระรามรบท้า.............ศึกแล้วหลายสมัย จากคุณ : ปู เสฉวน - [ 25 ก.ย. 47 11:38:44 A:61.90.109.110 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 @ ^ _ _ _ __ _ _ _ _ __ _ _ _ ^ @ หนูก็ยังแต่งบ่ได้อยู่ดีนา จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 25 ก.ย. 47 13:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีครับ อสุรผัด ๏ จะเกาะแกะแทะโลมแม่โฉมงาม ให้สมนามหนุมานชาญสมร จะหมั่นเกี้ยวต่อความแม่งามงอน ก่อนจากจรโฉมยงที่ลงกา ห้วงเวลาสุขสมเพียงลมพัด อสุรผัดก็กำเนิดเกิดลงมา เป็นวานรลูกครึ่งกึ่งยักษา เพียงพักตราเป็นลิงอิงบิดา จะส่วนหัวตัวตนหรือหนไหน จะแห่งใดก็เห็นเป็นยักษา มีสีเหลืองเลื่อมสคราญทั้งกายา เป็นอสุราเพียงกายใช่ภายใน ๚ะ เอ่อ... มั่วมาได้ประมาณนี้ครับ (- -')a จากคุณ : เฮ้อ... ก็เท่านี้เอง - [ 25 ก.ย. 47 14:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชมพูพานกายนี้สีหงส์ชาด อิศวรราชชุบไครเห็นเป็นกระบี่ แสนเชี่ยวชาญเชิงแพทย์ยาประดามี ร่วมต่อตีในกองทัพกับองค์ราม จากคุณ : นอติลุส - [ 25 ก.ย. 47 15:35:39 A:203.172.58.202 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 1. ครึ่งชาติกระบี่เชื้อ..................พระยา  ลิงเฮย อสุรผัดนามา........................บอกให้ อุปราชลงกา.....................คือยศ พญามารนุราชไซร้...............ราพณ์ให้ฉายา หลานตาพิเภกเชื้อ...............บอกมา เบญจกายลงกา...................ไข่เชื้อ บุตรกระบี่สมญา................ลิงใหญ่ เหลืองเลื่อมยักษ์กายเนื้อ.......แต่เพ้ยลิงพักตร์ แหะแหะ  ทำยังไงๆอสุรผัดนี่ ก็ไม่สามารถเก็บครบได้ใน 30 คำหละขอรับ   มือใหม่หัดรำเลยขอซะ 60 คำ ประหลาดๆ นะขอรับ 2. พระอิศวรขัดขี้..............ไคลมา แล้วชุบเป็นหมอยา........โอบเอื้อ เป็นแพทย์ทัพรามา........ออกรบ หงส์ชาดสีกายเนื้อ.........นั่นแล้ชมพู พานเฮย แหะแหะ......คิดไม่ออกเหมือนกันว่าทำไมถึงออกมาอีแบบนี้น่ะขอรับ ไม่เคยอ่านรามเกียรติ์เลยไม่รู้จะใช้คำอะไรยังไงดีน่ะขอรับ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 16:59:23 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 15:59:09 จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 25 ก.ย. 47 15:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ก่อนย่อความแต่งนั้น                 สังเกต เก็บลักษณะพิเศษ                        บอกไว้   ชาติกำเนิด-ฤทธิ์เดช                   เป็นอย่าง  ไรนอ บอกชื่อในโคลงได้                        เยี่ยงฉะนี้โคลงงาม คงจะยังไม่ตรวจการบ้านนะขอรับ รอเก็บไว้ตรวจทีเดียวเลย ตอนนี้ใครจะแก้ไข หรือแต่งเพิ่มก็ยังสามารถทำได้เน้อ เพื่อนๆบางท่านเขียนมาเป็นกลอน ทั้งที่เป้าประสงค์จอมยุทธฯ อยากให้เขียนเป็น โคลงสี่สุภาพมากกว่า แต่มิเป็นไรจอมยุทธฯจะพยายามดูให้ด้วยแล้วกัน ขอรับ ชะแว่บ!! จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 25 ก.ย. 47 16:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อสุรรผัดบุตรเชื้อ...............เบญจกาย หลานพิเภกสืบสาย............ยักษ์ไซร้ พ่อคือหนุมานกาย.............เหลืองเลื่อม ตัวยักษ์หน้าลิงได้..............ยศชั้นพระยามา นุราชนอ จากคุณ : นอติลุส - [ 25 ก.ย. 47 16:38:12 A:203.172.58.202 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีอีกรอบครับ ๏ มีสีเหลืองเลื่อมทั้ง.............กายา เพียงพักตร์เช่นบิดา..............ว่าไว้ วานรกึ่งยักษา.....................วงศ์ชาติ อุปราชลงกาไซร้..................ชื่อแท้อสุรผัด ๚ะ จาก#7 แปลงเป็นโคลงสี่ย่อเหลือ 30 คำ 17:15 25/09/2547 จากคุณ : เฮ้อ... ก็เท่านี้เอง - [ 25 ก.ย. 47 17:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไคลอิศวรชุบปั้น............สังขาร ลิงชื่อชมพูพาน..............ท่านตั้ง สีหงส์ชาดชำนาญ...........ทางแพทย์ ร่วมศึกมามากครั้ง...........รับใช้องค์ราม จากคุณ : นอติลุส - [ 25 ก.ย. 47 18:46:18 A:203.172.58.202 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 คาราวะทั่นเจ้าบ้านค่ะ  ^_^ หิ่งห้อยน้อย.....กวนใจมาแย้ว  ฮี่ ๆ ๆ ............ ข้อ ๑ อสุรผัด ???  แฮ่......  ผัดแล้วมิรู้ว่ากินได้ฮะป่าวเนอะ  ฮิ ๆ ๆ ข้อ ๒ ชมพูพาน ???  สีจมปู  เหมือนดอกกุหลาบ  ท่าจะงามขนาดเนอะอ้ายเนอะ ....         คนแต่งกึ๊ดอะหยังเนี่ย  ตั้งชื่อแปลก ๆ ^_^ ตะนี้ส่งก๋านบ้านเจ้า  ลุยโลด  ^_^ สีเหลืองลุยศึกครั้ง.....................ลงกา โดยรับพระบัญชา......................แต่งตั้ง มีภิเภกเป็นตา...........................อุปราช สู้ศึกในคราวครั้ง........................ยักษ์ร้ายลงกา  ฯ อสุรผัดพ้น...............................หลุดกะทะ เพราะว่าเป็นยักษ์นะ..................ใหญ่ล้ำ จับมาสับสับซะ..........................เหนียวหนึบ ฆ้อมมีดมิอาจกล้ำ......................จึ่งพ้นกะทะผัด ฯ         เป็นลิงฤทธิ์มากล้น....................เรื่องยา จากเหงื่อไคลอิสรา....................ชุบขึ้น พระรามสั่งออกมา.....................ร่วมรบ เจนจบเรื่องยาฟื้น......................ดับดิ้นกลับคืน ฯ ชมพูพานหากแม้.......................ปัจจุบัน ยังอยู่คงกระพัน.........................ล่วงรู้ สร้างเภสัดให้ทัน.......................รักษ์โรค เอดส์อดนกไก่สู้........................ช่วยได้ทำลาย  ทันเฮย ฯ ยอมแย้วฮิล้อเล่นหน่อยเดียว ปืนมาเอี่ยวเกี่ยวด้วยเชียวรึนี่ อ่ะน่าอย่าใจร้ายพี่คนดี ปืนบ่มีลูกยิงถูกก่บ่ตาย                แฮ่.....................               แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 18:58:23 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 25 ก.ย. 47 18:57:12 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มามั่วเพิ่มอีกแล้วค่ะ ชมพูพานเกิดด้วย..............เหงื่อไคล อิศวรเอย   ชาญเชี่ยวยาสมุนไพร...........รอบรู้ ขุนกระบี่แพทย์ใน-............กองทัพ พระรามเฮย หงส์ชาดสีกายสู้..............ฑูตกู้สงคราม. แหล่งรูปภาพ: http://www.banramthai.com/html/chompoo.html จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ก.ย. 47 19:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ข้อมูลเพิ่มเติม ชมพูพาน พญาวานร สีหงชาด พระอิศวรชุดด้วยเหงื่อไคล บุตรบุญธรรมพาลี รอบรู้ในสรรพยาวิเศษ เป็นแพทย์ในกองทัพพระราม เมื่อครั้งท้างทศพินเป็นกษฎที่กรุงลงกา ได้เป็นฑูตถือสาส์นประกาศสงคราม เมื่อเสร็จศึกได้เป็นเจ้าเมืองปางตาล แหล่งข้อมูล: http://www.phuphanwine.com/2/ จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ก.ย. 47 19:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จ๊าก ไหงรูปมาหมดเลยอะ แหล่งรูป: http://www.thailander.com/arts/thaidance/khonmask_rama_thai.html   จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ก.ย. 47 19:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อสูรผัด (ในที่นี้ใช้ว่า อสูร) พญาวานร สีเลื่อมประภัสสร บุตรหนุมานกับนางเบญกาย หน้าเป็นวานร กายและผมเป็นยักษ์ เมื่อตามหาบิดาซึ่งบวชเป็นฤาษีอยู่จนพบ แจ้งข่าวที่ลงกาเกิดกบฎ เสร็จศึกมีศักดิ์เป็นพญามารนุราช อุปราชกรุงลงกา   แหล่งข้อมูลและรูปประกอบ http://www.thailander.com/arts/thaidance/khonmask_giant2_thai.html แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 19:57:08 จากคุณ : รสา รสา - [ 25 ก.ย. 47 19:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ส่งการบ้านค่ะ... อิศวรทรงเสกสร้าง                 ไคลมา เป็นกระบี่ชาญวิทยา                แพทย์ชั้น รับใช้พระบััญชา                     ช่วยทัพ รามเฮย หงส์ชาดสีกายนั้น                   ชื่อชี้ชมพูพาน... จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 25 ก.ย. 47 21:22:45 A:24.0.29.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 สีหงส์ลงชาดย้อม         เรือนกาย องค์เอกปรเมศวราย      เสกปั้น เจนจบสรรพยาหมาย     จอมสรรพพยาเฮย ยามศึกรบบ่อยั้น           แก่วนแท้กระบี่ศรี พี่ยุทธครับ  ความจริงผมกำลังจะตั้งกระทู้ถามผู้รู้เรื่องสิบแปดมงกุฎพอดี  เพราะจากที่เคยอ่านมา  พบว่า  สิบแปดมงกุฎมีสิบแปดตัว  แต่พอไปอ่านสารานุกรมของใครก็บอกไม่ได้  เขาบอกว่ามียี่สิบกว่าตัว  ตอนนี้ผมรื้อรามเกียรติ์ฉบับของ  ร.หนึ่งและร.หกมาอ่านใหม่  อีกไม่นานคงจะมีอะไรดี ๆ มาแลกเปลี่ยนกัน จากคุณ : ปะหล่อง - [ 26 ก.ย. 47 00:18:54 A:203.113.51.68 X:203.150.217.118 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขออู้ตรวจการบ้านก่อน   เพราะอยากเขียนกลอนประกอบภาพแมวเหมียว (อิอิ) ว้ายแม่ลูกหูกหักปฎักตก ! หนูตระหนกหนีขวัญแล้วทั่นขา หนูสาบานเปล่ากินทั้งชิ้นปลา ใครจะกล้าเลียเล็มมันเค็มเกิน . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 26 ก.ย. 47 18:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 วันนี้ว่าจะเริ่มตรวจการบ้านซักหน่อย แต่มีเหตุให้ต้องออกไปทำธุระข้างนอก กลับเข้าบ้านอีกทีก็ทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ก็เลยขออู้ไปก่อนนะขอรับ ไว้พรุ่งนี้ คงได้ดูกันเป็นรายบุคคลแน่นอน มาดูเรื่องโคลงมัจฉานุข้างต้นกันอีกนิดแล้วกัน จากความเห็นของท่านจันทร์ ท่านว่าไว้ว่า โคลงบทนี้ไม่ใช่โคลงเบ่ง เพราะอาจรื้อร่างโคลงแต่งใหม่อีกบท หนึ่งได้โดยให้มีใจความครบอย่างเดียวกัน มัจฉานุป้องกึ่ง..........................บาดาล แดนเอย หลานราพณ์หลานลมหลาน...........มนุษย์ด้วย หลานปลาลูกหนุมาณ..................นางมัจ ฉาแฮ เบื้องล่างหางปลาสร้วย..............เสวตร์เบื้องบนสวา ที่จอมยุทธฯ ยกตัวอย่างตรงนี้มาเสริมเพราะอยากจะอธิบายเพิ่มเติมว่าการ แต่งโคลงเพื่อเก็บความนั้นเราจะเรียงลำดับความอย่างไรก็ได้ เพื่อให้ได้ใจ ความสมบูรณ์ที่สุด อย่างโคลงหลายๆบทในกระทู้นี้ที่เพื่อนๆแต่งกันมา การ ลำดับความก็แตกต่างกันออกไป แต่จุดมุ่งหมายเดียวกันคือการอธิบายถึง ตัว อสุรผัด และ ชมพูพาน ให้แจ่มชัดที่สุดนั่นเอง เรื่องการมั่วแหลกนี่จอมยุทธฯ ถนัดยิ่งนัก ฮ่า ฮ่า พรุ่งนี้คงได้ดูกันทีละบท ขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 26 ก.ย. 47 20:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ๐ ปืนจ่อเท้ายกแล้ว.......................ยืนตรง ขาสั่นสู้ใจปลง.............................อาจโป้ง เล็บกางอยุ่เผลอคง.......................พุ่งใส่ ปืนขยับกระสุนโค้ง.......................พลาดแล้วเสร็จเหมียว ขอจิตนาการ ตามรูปนะครับ  เลี้ยงแมว ขอเอาใจ ช่วย เจ้าเหมียว  นะครับ จากคุณ : ๓s - [ 26 ก.ย. 47 21:09:38 A:221.128.90.223 X: TicketID:005068 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แอบแว้บจากงานประจำมาทำการบ้านส่งค่ะ  ส่งการบ้านช้าผู้ช่วยครูจะดุไหมหว่า เอิ้ก ๆ ๑. อสุรผัด บุตรหนุมานเกิดด้วย             เบญกาย อสุรผัดเหลืองเลื่อมพราย     ร่างแท้ หน้าลิงรูปยักษ์หมาย            หลานพิเภก อุปราชลงกาแล้                      เมื่อสิ้นศึกสอง ส่งข้อเดียวก่อนก็แล้วกันนะคะ  แหะ ๆ ชักจะโคลงฝืดอีกแล้ว  สงสัยต้องขัด  เอ๊ย ต้องหัดกันใหม่เหมือนกัน จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 27 ก.ย. 47 00:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หวัดดีค่ะพี่จอมยุทธฯ และทุกท่าน งานนี้คงต้องซุ่มอ่านอย่างเดียวเน้อ... จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 27 ก.ย. 47 09:50:14 A:202.129.2.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 ๏ ตาโหรหากปู่นั้น            เป็นลม กายยักษ์พักตร์ลิงชม           ประหลาดเชื้อ การเมืองเรื่องผสม             สังวาส อวยยศอสุรผัดเกื้อ             ประโยชน์พ้องสองพงศ์ ๚ะ ๏ ชมพูพานศิวะปั้น            เป็นกาย กระบี่เอย จากเหงื่อไคลเพราะฤๅสาย       มิอาบน้ำ สามสิบบาทช่วยหาย            ทุกโรค ประชานิยมเลิศล้ำ             ท่านให้ฝูงลิง ๚ะ จากคุณ : โมโน - [ 27 ก.ย. 47 10:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ได้ฤกษ์ดูการบ้านของ ซือม่วยหิ่งห้อย ฯ เสียที (สงสัยรอจนหาวไปหลายหวอแล้ว อิอิ) การใช้สัมผัสในแบบสุนทรภู่โดยส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์ดีสำหรับระดับผู้เริ่มต้น ในระดับผู้เริ่มต้น สามารถปรับปรุงพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นโดยพยายามใส่สัมผัสในแบบสุนทรภู่ ตามแผนผังลงในบทกลอนที่แต่งให้มากที่สุด จะได้จำแผนผังได้แม่นยำ และสามารถใช้สัมผัสในได้คล่องแคล่วพอประมาณ ระดับต่อไปถึงจะมาดูเรื่องความเนียนในการใช้สัมผัสในโดยเฉพาะสัมผัสแทรกท้ายวรรค แต่ช่วงนี้ซือม่วยหิ่งห้อยฯ แต่งเข้ามาอีกสัก ๒-๓ ชุดเพื่อให้คล่องมือก่อน และระหว่างนี้อาจอ่านศึกษากลอนของท่านสุนทรภู่ไปด้วยที่เว็บ http://www.geocities.com/Paris/Library/7749/ เว็บนี้เป็นของสมาชิกอาศรมรุ่นเก๋ากึ๊กเองแหละจ้า นิราศที่แนะนำให้อ่านคือ นิราศภูเขาทอง . . . . . แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 47 15:19:40 จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ก.ย. 47 15:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ้อ เกือบลืมที่พี่เล็กทักท้วงมา สังเกต ไม่มีสระอุ แห้ ไม่เคยลืมเพราะเคยถูกพี่เล็กท้วงมาทีนึงแล้ว กระทู้ที่แล้วนิรนามเผลอใช้สนิทเลย ขอบคุณครับ . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ก.ย. 47 15:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กระทู้ที่แล้วหนูศอฝากกลอนแต่งสดๆ มาให้ชำแหละ นิรนามก็จะดูให้ตามกรอบการใช้สัมผัสในแบบสุนทรภู่ เข้าอาศรม ชมโคลงจรรโลงศาสตร์ (สัมผัสสระแบบสัมผัสชิด ศรม-ชม) แหล่งรวมญาติ เยือนมิตรสนิทมั่น (สัมผัสอักษร ญ-ย) หลากคมความ ตามรอยทบร้อยพัน (สัมผัสสระแบบสัมผัสชิด ความ-ตาม) เล่าเรื่องขัน เขียนเล่นประเด็นดัง (สัมผัสอักษร ข-ข) นิรนาม ถามตอบคนชอบมาก (สัมผัสสระแบบสัมผัสชิด นาม-ถาม) การบ้านยาก ยอมทำแม้ขำมั่ง (สัมผัสอักษร ย-ย) กลอนเขียนสด รสปร่าขออย่าชัง (สัมผัสสระแบบสัมผัสชิด สด-รส) ว่าแล้วตั้ง ตารอหนูศอเอง... (สัมผัสอักษร ต-ต) การใช้สัมผัสในช่วงต้นวรรค เข้าแบบแผนกลอบแบบฉบับสุนทรภู่เป๊ะ คือวรรคคี่ใช้สัมผัสชิด ส่วนวรรคคู่ใช้สัมผัสอักษร มือชั้นนี้ซึ่งถืออาจารย์เนาว์เป็นต้นแบบ ไม่เหลือตำหนิให้นิรนามจับต้อง ทีนี้มาดูการใช้สัมผัสแทรกส่วนหลัง เข้าอาศรม ชมโคลง จรรโลงศาสตร์ แหล่งรวมญาติ เยือนมิตร สนิทมั่น หลากคมความ ตามรอย ทบร้อยพัน เล่าเรื่องขัน เขียนเล่น ประเด็นดัง นิรนาม ถามตอบ คนชอบมาก การบ้านยาก ยอมทำ แม้ขำมั่ง กลอนเขียนสด รสปร่า ขออย่าชัง ว่าแล้วตั้ง ตารอ หนูศอเอง... การใช้สัมผัสแทรกท้ายวรรคซึ่งเป็นที่นิยมใช้กันมากในหมู่นักกลอน หนูศอลงเสียทุกวรรค และเนียนทุกวรรค ไม่เหลืออะไรให้ชำแหละอีกแหละ ก็สรุปว่า นิรนามว่างงาน ตกงาน กับงานของหนูศอตามเคย (นั่งตบยุงเลยนะเนี่ย) . . . . . จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ก.ย. 47 15:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไหนๆก็ไหนๆ ขอพูดถึงประเด็นที่เคยเสวนากับหลายต่อหลายท่านในวงสุราสาระหลายวง อย่างเช่น วงอาศรม วงคุณราม ลิขิต (ช่วงคุณรามมากรุงเทพฯ) และ วงท่านเวทย์ (ช่วงที่เยี่ยมคารวะตอนไปเชียงใหม่) จากการคุยกันเหล่านั้น ทำให้นิรนามตั้งมาตรฐานส่วนตัวเกี่ยวกับสัมผัสแทรกท้ายวรรคว่า สัมผัสแทรกที่ดีควรมีความเนียนราบรื่น ไม่เผยให้เห็นความจงใจในการเข้าสัมผัสใน หรือที่เรียกกันบางแห่งว่า "เร่หาสัมผัสใน" โดยมาตรฐานส่วนตัว "การเร่เข้าหาสัมผัสใน" อาจทำให้ต้นแบบกลอนแบบฉบับสุนทรภู่หมองด้อยลง ซึ่งน่าเสียดายอย่างยิ่งสำหรับต้นแบบที่มีความงามเฉพาะตัวอยู่ ท่านสุนทรภู่เอง หากการลงสัมผัสแทรกท้ายวรรคไม่ราบรื่น ก็จะไม่ฝืน ถึงแม้บางครั้ง (ส่วนน้อย) จะลงสัมผัสแทรกด้วยคำที่ซ้ำความกับข้างหน้า แต่ก็ดำรงความเนียนไว้อย่างสูง ย้อนกลับมาที่กลอนของศาลาไทย ถ้าให้นิรนามวิจารณ์การใช้สัมผัสในโดยเฉพาะสัมผัสแทรกท้ายวรรค ต้องขอบอกว่า อยู่ในระดับ ดีเด่นมาก ความจริงสัมผัสแทรกต้องดูถึงการสื่อความด้วยว่าเนียนทั้งคำและความมากแค่ไหน แต่เนื่องจากจุดนี้ต้องตีความและใช้อัตวิสัยส่วนตัวค่อนข้างมาก เลยของดไว้จ้า . . . . . แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 47 15:48:35 จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 27 ก.ย. 47 15:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ซือม่วยรสา รสา #๒ อสุรผัดยักษ์บุตรถั้น.............หนุมาน (ถั้น,โทโทษ=ท่าน) เหลืองเลื่อมผิวกายสคราญ..........ดั่งแหม้  (แหม้,โทโทษ = แม่)   เบญกายลูกพิเภกผสาน...........แต่พักตร์ ลิงเฮย อุปราชลงกาแล้...............ชื่อด้วยพระยามาร- นุราชเนอ ฯ   บอกมาว่ามั่วมาได้แค่นี้เจ้าค่ะ แค่นี้ก็แค่นี้ตามกันไป ฮ่า ฮ่า ใช้โทโทษมา ๒ ที่ ตรงนี้ แทนที่จะดีกลับเป็นจุดด้อยของโคลงบทนี้ไป เพราะว่าการเขียนโคลงเพื่อเก็บความใน ลักษณะนี้ถ้าเลี่ยงได้ไม่ควรจะใช้โทโทษ เพราะมีคำโทแท้ให้ใช้ตั้งเยอะเน้อ มาดูที่เนื้อหา กันดีกว่า บาทแรก ถ้าตัดคำว่า ยักษ์ ออกไปความก็จะชัดเจนกว่านี้ เพราะจริงๆแล้ว อสุรผัด เป็นประเภท ลูกครึ่ง คือครึ่งยักษ์ครึ่งลิง จะบอกว่าเป็นยักษ์แท้ก็ไม่ค่อยจะถูกต้องนัก อีกอย่างถ้าตัดคำว่า ยักษ์ออกไป เสียงโคลงก็จะดีขึ้นด้วย ว่าไปโน้นทั้งที่ยังไม่อยากพูดถึงเสียงโคลงในตอนนี้ และการใช้คำเรียกหนุมานว่า ท่าน ก็ไม่ค่อยจะถูกต้องเท่าไหร่ เพราะในกลอนรามเกียรติ์ เวลา พูดถึงหนุมาน จะใช้ว่า บัดนั้น ซึ่งใช้สำหรับชนชั้นบริวาร ดังนั้นตรงนี้ก็ควรแก้ด้วยเน้อ จากบาทแรกมาบาทที่ ๒ และ ๓ แหมกล่าวถึงพ่อแล้วน่าจะกล่าวถึงแม่เลย นี่มาพูดถึงสีผิวซะก่อน บาท ๓ ความก็ไม่ชัด สมมติว่าจอมยุทธฯ ไม่เคยรู้จัก อสุรผัด มาอ่านโคลงบทนี้คงเป็นงงพิลึก โฮ่ โฮ่ ว่าไปนั่น วิธีแก้คือ ไม่ต้องบอกว่า เบญกาย เป็นลูกพิเภก แต่ให้บอกว่าเป็นตาของอสุรผัด จะดีกว่า แล้วลักษณะเด่นของอสุรผัด คือ มีตัวเป็นยักษ์พักตร์เป็นลิง ก็น่าจะชัดกว่านี้นะขอรับ บาทจบยังพอกล้อมแกล้มไปได้ แต่ จอมยุทธฯ ไม่ชอบคู่โทสัมผัสเลย (แหม้ ,แล้)แสดงว่า ซือม่วยไม่ได้ผูกคู่โทมาก่อนแน่นอน ใช่หรือเปล่า? น้องรวยระรินกลิ่นชา #๓ ไม่เห็นเขียนอะไรมาเลยจ้าน น่าจะลองเขียนมาสักนิดเด้อ หนูหิ่งห้อยน้อยใจ #๔ มาส่งคอนโดนิรนามนี่นา จอมยุทธฯก็ผ่านไปก่อนอีกแล้ว ฮ่า ฮ่า คุณปู เสฉวน #๕ จอมยุทธฯ ขอผ่านไม่ตรวจได้หรือเปล่า ยกบทนี้เป็นตัวอย่างสำหรับเพื่อนๆในการเขียนโคลงเก็บความ อีกบทแล้วกัน ง่ายดีเนาะ แต่ไหนๆก็ไหนๆ จอมยุทธฯยังคิดว่าบาทจบน่าจะทำได้ดีกว่านี้เด้อ เอ่อ่อ่ะนะคะ #๖ ไว้แต่งโคลงมาเมื่อไหร่ แล้วจอมยุทธจะดูให้นะขอรับ เฮ้อ... ก็เท่านี้เอง #๗ "เป็นวานรลูกครึ่งกึ่งยักษา เพียงพักตราเป็นลิงอิงบิดา จะส่วนหัวตัวตนหรือหนไหน จะแห่งใดก็เห็นเป็นยักษา มีสีเหลืองเลื่อมสคราญทั้งกายา" มาดูถึงกลอนที่เขียนถึง อสุรผัด ตรงนี้กันก่อน จอมยุทธฯขอตัดมาแค่ที่เข้าเนื้อหาที่เป็นตัว อสุรผัด จริงๆ เพราะบทแรกไปเล่นเรื่อง หนุมาน กับ นางเบญกาย ซึ่งเป็นที่มาของการกำเนิด อสุรผัด โน่น ซึ่งถ้าดูจาก เนื้อหากลอน ๓ บทตรงนี้ จอมยุทธฯมองว่าได้เนื้อหาเกี่ยวกับอสุรผัด น้อยไปหน่อย ยังไม่บอกเลยว่า อสุรผัด มีหน้าที่อะไร และมีตำแหน่งอะไรในตอนสุดท้าย จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 27 ก.ย. 47 17:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 32 นอติลุส #๘ "ชมพูพานกายนี้สีหงส์ชาด อิศวรราชชุบไครเห็นเป็นกระบี่ แสนเชี่ยวชาญเชิงแพทย์ยาประดามี ร่วมต่อตีในกองทัพกับองค์ราม" กลอนบทนี้เก็บความของ ชมพูพาน ได้ดีแต่ ไคร น่าจะเป็น ไคล นะขอรับ ยังไงก็ขอ คารวะ ๓ จอก     คนเดินดินกินข้าวแกง #๙ ครึ่งชาติกระบี่เชื้อ............พระยา  ลิงเฮย อสุรผัดนามา..............บอกให้ อุปราชลงกา..............คือยศ พญามารนุราชไซร้...........ราพณ์ให้ฉายา หลานตาพิเภกเชื้อ...........บอกมา เบญจกายลงกา............ไข่เชื้อ บุตรกระบี่สมญา............ลิงใหญ่ เหลืองเลื่อมยักษ์กายเนื้อ........แต่เพ้ยลิงพักตร์ ใช้โคลง ๒ บท ในการเก็บความ อสุรผัด ทั้งที่ จอมยุทธฯ อยากให้ใช้โคลงแค่บทเดียว มากกว่า ดูๆแล้วโคลง ๒ บทที่แต่งมาสามารถยุบเป็นโคลงบทเดียวได้แน่นอน อย่างโคลงบาทแรกและสอง ของบทแรก อาจยุบเหลือ "อสุรผัดชาติกระบี่เชื้อ...พระยาลิง" โคลงบาทสามและสี่ ของบทแรก ก็อาจยุบอย่างโคลงบาทจบของซือม่วยรสาฯ ยิ่งโคลงบทที่ ๒ มีบางบาทเช่น "บุตรกระบี่สมญา...ลิงใหญ่" ก็เป็นการซ้ำความ กับโคลงบทแรก และการจบบทของโคลงบทที่ ๒ ด้วยคำตาย (พักตร์) ก็ทำให้เสียงโคลงสะดุด แค่จบว่า "...แต่เพ้ยพักตร์ลิง" ก็ใช้ได้แล้ว อีกอย่างแม่อสุรผัด ชื่อ เบญกาย เด้อ โคลงอสุรผัด ๒ บทนี้อยากให้ลองแก้มาใหม่ให้เป็นโคลงบทเดียว แต่ความเท่ากับโคลง ๒ บทนี้แหละ ลองแก้มาใหม่นะขอรับ   พระอิศวรขัดขี้..........ไคลมา แล้วชุบเป็นหมอยา........โอบเอื้อ เป็นแพทย์ทัพรามา........ออกรบ หงส์ชาดสีกายเนื้อ........นั่นแล้ชมพู พานเฮย ฮ่า ฮ่า เขียนตรงดี เห็นภาพชมพูพานชัดเลย แต่ยังบอกความชมพูพานไม่ครบ ไม่เห็นบอกเลยว่า ชมพูพาน เป็นลิง ยังขาดตรงนี้ไปนะ คุณนอติลุส #๑๑ อสุรผัดบุตรเชื้อ...............เบญจกาย หลานพิเภกสืบสาย............ยักษ์ไซร้ พ่อคือหนุมานกาย.............เหลืองเลื่อม ตัวยักษ์หน้าลิงได้..............ยศชั้นพระยามา นุราชนอ โคลงบทนี้เก็บความได้เกือบดี แต่เสียตรงสัมผัสซ้ำ คำว่า กาย และก็น่าจะเก็บความได้ดีกว่านี้ โดยเฉพาะบาท ๓ น่าจะรวมลักษณะของอสุรผัดไว้ที่บาทนี้ ถ้าเป็นจอมยุทธฯ อาจได้เป็นประมาณ "ตัวยักษ์พักตร์ลิงกาย.....เหลืองเลื่อม"ส่วนที่บอกว่าเป็นลูก หนุมาน กับ เป็นหลานพิเภก น่าจะรวมไว้ที่ บาท ๒ บาทที่เดียวได้ เมื่อได้เช่นนี้จะสามารถเพิ่มความที่บาทสี่ได้ โดยอาจบอกเพิ่มว่าเป็นอุปราชเมืองลงกา ที่พระยามารนุราช จอมยุทธฯ ขอถือวิสาสะรื้อเล่นๆ อาจได้ประมาณนี้ อสุรผัดเชื้อยักษ์.........................เบญกาย หลานพิเภกสืบสาย....................กระบี่แกล้ว ตัวยักษ์รูปเหลืองพราย.............แต่พักตร์ ลิงนอ ----> แก้เพื่อหลบสัมผัสซ้ำ เสร็จศึกลงกาแล้ว.......................ยศชั้นพระยามาร นุราชเอย แม้ยังจะไม่ดีมาก แต่ก็คงพอเป็นแนวทางนะขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 27 ก.ย. 47 17:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณเฮ้อ... ก็เท่านี้เอง #๑๒ มีสีเหลืองเลื่อมทั้ง.................กายา เพียงพักตร์เช่นบิดา..............ว่าไว้ วานรกึ่งยักษา.......................วงศ์ชาติ อุปราชลงกาไซร้..................ชื่อแท้อสุรผัด โคลงบทนี้เก็บลักษณะของ อสุรผัด ได้ดีขอรับ แต่ถ้าอ่านเฉพาะโคลงบทนี้ ก็ยังไม่ได้บอกว่า แม่เป็นยักษ์ หรือพ่อเป็นลิงเลย อาจแก้ได้ตรงบาท ๒ ประมาณว่า "พักตร์เช่นกระบี่บิดา.........ว่าไว้" ก็จะรู้ว่ามีพ่อเป็นลิง และมีแม่เป็นยักษ์แน่นอนเพราะเป็นลูกครึ่ง บาท ๓ อาจเพิ่มความได้ ประมาณว่า "วานรกึ่งยักษา.............หลานพิเภก" ความก็จะเยอะขึ้น และชัดขึ้นด้วย ลองพิจารณาดูนะขอรับ อีกนิดเดียวที่การจบบทด้วยคำตาย ซึ่งไม่ค่อยนิยมใช้สำหรับการจบโคลง ถ้าจะใช้ควรจะใช้สร้อยโคลง ช่วยเพื่อช่วยไล่ระดับเสียง ตรงนี้อาจแก้ง่ายนิดเดียวโดยการเติมสร้อยโคลงเข้าไป เป็น "อุปราชลงกาไซร้ ......ชือนั้นอสุร(ะ)  ผัดนอ" ซึ่งทำให้อ่านออกเสียงได้เสนาะขึ้นเยอะเลยครับ คุณนอติลุส #๑๓ อ่านโคลงบทนี้จบ จอมยุทธฯอึ้งไปเลยขอรับ ไม่รู้จะปรับปรุงแก้ไขตรงไหน คารวะอีกแล้ว ฮ่า ฮ่า หนูหิ่งห้อยน้อยใจ # ๑๔ สีเหลืองลุยศึกครั้ง.....................ลงกา โดยรับพระบัญชา......................แต่งตั้ง มีภิเภกเป็นตา...........................อุปราช สู้ศึกในคราวครั้ง........................ยักษ์ร้ายลงกา เป็นลิงฤทธิ์มากล้น....................เรื่องยา จากเหงื่อไคลอิสรา....................ชุบขึ้น พระรามสั่งออกมา.....................ร่วมรบ เจนจบเรื่องยาฟื้น......................ดับดิ้นกลับคืน จะตรวจการบ้านดีไหมนี่ แต่งโคลงมาสี่บท มีใจความอยู่แค่สองบทนี้ ฮ่า ฮ่า แล้วชื่อตัวละครทั้ง ๒ ตัว ก็เอาไปไว้ใน ๒ บทที่เหลือซึ่งจอมยุทธฯขอผ่าน ขอดูแค่ ๒ บทนี้พอ อ่านแล้วมึนตึ้บทั้ง ๒ บท โฮ่ โฮ่ มาดูกันทีละบาท สีเหลืองลุยศึกครั้ง................ลงกา ----> อะไรสีเหลืองหว่า ลองแก้เป็น กายเหลือง โดยรับพระบัญชา................แต่งตั้ง----> ความบาทนี้ห้วน แต่งตั้งอะไรเด้อ? มีพิเภกเป็นตา.......................อุปราช ----> อยู่ๆอุปราชโผล่มายังไง สู้ศึกในคราวครั้ง..................ยักษ์ร้ายลงกา -----> บาทนี้ค่อยอ่านแล้วเข้าใจหน่อย ซาหรุปว่า หนูหิ่งห้อยยังมีปัญหาในการสรุปความในแต่ละบาทของโคลง จนไปถึงตลอดทั้งบท ยังงี้ ต้องลงโทษให้ไปอ่าน แต่งโคลงตำรับประมวญมารค บทที่ ๒ แต่งโคลงได้ ให้เข้าใจ แล้วแต่งโคลง ๒ บทนี้มาใหม่จ้าน อย่าลืมเด้อ... ซือม่วยรสาฯ # ๑๕ ชมพูพานเกิดด้วย.................เหงื่อไคล อิศวรเอย   ชาญเชี่ยวยาสมุนไพร...........รอบรู้ ขุนกระบี่แพทย์ใน-..............กองทัพ พระรามเฮย หงส์ชาดสีกายสู้....................ฑูตกู้สงคราม.   บทนี้ค่อนข้างดีจ้าน ขอผ่านเด้อ ถ้าเป็นไปได้ลองปรับปรุงเรื่องคำบางจุดดู เช่น คู่โท เป็นต้น แล้วโคลง จะเบ่งขึ้นเยอะเลยจ้าน ไกลถิ่น # ๑๙ อิศวรทรงเสกสร้าง                 ไคลมา เป็นกระบี่ชาญวิทยา                แพทย์ชั้น รับใช้พระบัญชา                     ช่วยทัพ รามเฮย หงส์ชาดสีกายนั้น                   ชื่อชี้ชมพูพาน อ่านครั้งแรกจอมยุทธฯ รู้สึกว่าแปลกๆ ที่บาทแรก แต่อ่านอีกทีต้องอ่านเชื่อมบาทแรกไปบาทที่สองเลย กลับ ลงตัวแบบแปลกๆ โฮ่ โฮ่ เอางัยเนี่ย แต่ถ้าได้บาทแรกประมาณ "พระอิศวรทรงชุบขึ้น..........จากไคล" น่าจะ ลงตัวกว่า อีกอย่างแม้วรรคสุดท้ายจะใช้คำเกิน แต่ด้วยหูของจอมยุทธฯกลับไม่รู้สึกว่าเกิน เอ๊ะมันยังไงกันแน่ เรื่องนี้ต้องอธิบายกันยาว แต่ถ้าเป็นระดับเบสิค ขอแนะนำให้ลองใส่สร้อยในบาทนี้ก่อนขอรับ แต่สรุปว่า โคลงบทนี้ดีครับ ปะหล่อง ##๒๐ ไม่ตรวจโคลงให้นะตะเอง ยกไว้เป็นตัวอย่างอีกบท ฮ่า ฮ่า นิรนาม #๒๑ วันพฤหัส โรงเตี้ยม เวลาเดิมนะขอรับ เอิ้ก... คุณ ๓S # ๒๓ สวัสดีขอรับ เหมี้ยวๆๆ หนูศ. # ๒๔ บุตรหนุมานเกิดด้วย             เบญกาย อสุรผัดเหลืองเลื่อมพราย     ร่างแท้ หน้าลิงรูปยักษ์หมาย            หลานพิเภก อุปราชลงกาแล้                      เมื่อสิ้นศึกสอง แม้จะดี แต่ก็ยังไม่เป็นที่พออกพอใจของจอมยุทธฯ ฮ่า ฮ่า ว่าไปนั่น ลองแก้เป็น อสุรผัดครึ่งเชื้อยักษ์                      กระบี่หาญ พ่อนอ เหลืองร่าง ; ชำนาญการ             ศึกบ่ยั้ง               หน้าลิงรูปยักษ์หลาน-                 ตา;พิเภก อุปราชลงการั้ง                             เมื่อสิ้นศึกสอง โฮ่ โฮ่ มั่วเข้าไปนั่น จุดประสงค์จริงๆ ต้องการแก้คู่โทแค่นั้นเอง ฮิ ฮิ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 27 ก.ย. 47 17:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โฮ่ ๆ ๆ ๆ ๆ ห้าโฮ่ ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ แวบงานมาสวัสดีทักทายทุกท่าน ข้าพเจ้าแอบนั่งหลังห้องใกล้ประตู แอบดู ผช.ปู ทำหน้าที่ขมีขมัน ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ บ่มีโคลงมาฝาก แบบว่า เตรียมแวบไปร่ำสุรา แล้ว ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ สวัสดี ขอรับ ทุกท่าน จากคุณ : นายทิวา - [ 27 ก.ย. 47 19:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ยกคำนับน้อม...............อาจารย์ แลส่งบรรณาการ.................... ข้าหวังจักสืบสาน....................โคลงสี่ โปรดเฆี่ยนจนก้นไหม้..............หากเพี้ยนผิดไป ขอบคุณที่ชี้แนะครับ จะปรับปรุงต่อไป และขอฝาก เนื้อฝากตัวเป็นศิษย์ไว้เลย จากคุณ : นอติลุส - [ 27 ก.ย. 47 20:50:49 A:203.172.58.228 X: TicketID:063923 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เพิ่งเลิกงานค่ะ  และคงเป็นเช่นนี้ต่อไปจนถึงปีใหม่  แวะมาดูการบ้านที่ส่งไว้สองชิ้น  เอิ้ก ๆ - - - พี่นิรนาม - - - คารวะสามจอกเจ้าค่ะ  อุตส่าห์นั่งตรวจให้แบบ "เนียน" เลย  ศาลาไทยชอบกลอนสดตรงนี้ล่ะ  มันสด ... อิ ๆ แล้วแบบนี้ศาลาไทยจะมีความผิดไหมเนี่ย  ผิดหนึ่งทำพี่นิรนามตกงาน  ผิดสองตบยุงผิดศีลข้อแรก แว้ก ๆ เอิ้ก ๆ แต่งานนี้มีชม  ตัวลอยแล้ว  ตุ๊บป่อง ตุ๊บป่อง  ... เอ๊ะ ไม่ใช่สิ  นั่นมันงอนนี่นา  ขอบคุณค่ะพี่ - - - พี่จอมยุทธฯ - - - ว่าแล้วเชียว...  สารภาพก็ได้  ศาลาไทยพยายามผูกคู่โทก่อนนะนั่น  แต่งบาทจบก่อนอย่างที่เคยคุยกันน่ะ "อุปราชลงการั้ง       เมื่อสิ้นศึกสอง"  เนี่ย... เป็นบาทจบแรกที่เขียนทิ้งไว้เลยนะ  แล้วหาคู่โทให้บาทสองไม่ได้สักที ท้ายสุดเลยจำใจเปลี่ยนคู่โทอย่างที่ส่งการบ้านมานั่นแหละ  อ้อ...อีกอย่าง  พยายามยัดให้อยู่ในสามสิบเป๊ะ ไม่ (อ้อย) สร้อย ... อิ ๆ ... ล้อเล่นน่ะค่ะ  ขอบคุณมาก ๆ ไว้จะลองฝึกใหม่กับการบ้านที่สองนะคะ - - - พี่ทิวา - - - เห็นมี "โฮ่ ๆ ๆ ๆ ๆ  " แว้บ ๆ สู้ศาลาไทยก็ไม่ได้   "โง่ๆ ๆ ๆ ๆ"  เลยแหละเจ้าค่ะ หาเรื่องโดนเขกกะโหลกอีกจนได้  - - -  ล้อเล่นน่ะค่ะ  งานมันเครียด - - -  ไปล่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 27 ก.ย. 47 22:14:15 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ^_^  พี่นิรนาม  ^_^ แปะโป้งการคอนโดไว้ก่อนเน่อเจ้า  ^_^ ลิงค์ที่ให้มาหนูหิ่งห้อย  เข้ามะได้ค่ะ  ????  เป็นอะหยังเนี่ย  ???? แน่ะมาว่าจมูกหักให้หนักอก ใส่แว่นตกแล้วตกอีกทั่นขา วันทั้งวันไม่ได้กินเลยข้าวปลา มัวแต่หาดั้งอยู่แว่นตกเยย                    คิก ๆ ๆ ^_^  พี่จอมยุทธ ฯ  ^_^   ๕๕๕๕...........  ขำตะเองเหมือนกัลย์หละ  พี่จอมยุทธ ฯ   กะเดี๋ยวเอาใหม่ฮิ       หิ่งห้อยน้อย........  ถนัดนักเรื่องมั่ว ๆ   ฮิ ๆ ๆ เห็นแมะ  อ่านแล้วมึนตึ๊บ ๆ ตะนี้สงสัยว่าจะเกิดอาการอยากตึ๊บหนูรึยัง     แฮ่......... ประมวญมารคอ่านแล้ว  เข้าต๋าซ้าย  ทะลุต๋าขวาอ่ะ   แหะ ๆ ๆ อุตสาห์เอามาหนุนนอน  เผื่อจะซึมเข้าสู่หมอง.....หลับฝัน.....   ^_^ มาถามก่อน  ครือว่าสงสัยอ่ะเจ้า        ท่านจันทร์  ?  เป๋นพระสงฆ์ตี้จ.เชียงใหม่ ก่เจ้า   พอดีว่าหิ่งห้อยน้อย  เคารพนับถือพระสงฆ์รูปนี้อ่ะเจ้า ก่เลยสงสัยว่าเป๋นท่านเดียวกันก่ ? ก๋านบ้านขอแก้ก่อนฮิ  แล้วจาเอามาส่งใหม่ (น้องหนูช่วยพี่ด้วย  ^_^       พี่นายทิวา หนูหิ่งแย่เลี้ยว ฮี่ ๆ ๆ )                 ^_^    พี่ ๓s   ^_^ จ่อปืนยื่นใส่เจ้า....................แมวเหมียว แม้สั่นส่งค้อนเชียว...............พี่บ้า                 ^_^  ล้อเล่นนนนนนนน........                                 ค้อนเสร็จบ่มีเหลียว..............หันกลับ ล้อเล่นหน่อยทำท้า..............ลั่นโป้งใส่เหมียว ฯ         เหมี๊ยว ๆ ๆ  เอาใจช่วยหนูหิ่ง ฯ ดีกว่าน่าพี่  ๓s   ^_^ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 27 ก.ย. 47 22:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาแก้การบ้านค่ะ อสุรผัดนี้บุตรด้วย...............หนุมาน เกิดกับเบญกาย,หลาน-..............พิเภกแท้ กายเหลืองเลื่อมยักษ์ผสาน.........แต่พักตร์ ลิงเฮย อุปราชลงกาแล้....................ชื่อด้วยพระยามาร- นุราชเนอ ฯ     แก้คู่โทค่ะ ชมพูพานเกิดด้วย.................เหงื่อไคล อิศวรเอย     ชาญเชี่ยวยาสมุนไพร..............รอบรู้ ขุนกระบี่แพทย์ใน-...............กองทัพ พระรามเฮย หงส์ชาดสีกายคู้.................ฑูตกู้สงคราม. แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 47 23:39:37 จากคุณ : รสา รสา - [ 27 ก.ย. 47 23:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณพี่จอมยุทธฯ จ้า... บาทสุดท้ายไม่ใส่สร้อย... ขอเอาตามหู พี่จอมยุทธฯ... นับ "พู" เป็นลหุ... ฮิ ๆ ๆ ^-^ จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 28 ก.ย. 47 04:13:41 A:24.0.29.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีครับท่านจอมยุทธเมรัย เอาการบ้านมาส่งครับ + + + + + + + + + +                            อสุรผัด o หลานพิเภกศิระหร้าง................เป็นยักษ์ ลูกหนุมานเศวตพักตร์..................กระบี่เชื้อ กายเหลืองเลื่อมนามประจักษ์........อสุรผัด มหาอุปราชเกื้อ.............................ไพร่ฟ้าลงกา + + + + + + + + + +                          ชมพูพาน o  ชมพูพานผ่องเนื้อ....................ดั่งหง- สชาดแล กบิลเกิดจากไคลองค์....................ศิวะไท้ ช่วยพระรามปะทะลง-..................กาศึก เพราะฉกาจปรุงยาใช้....................ขจัดไข้บาดแผล จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 28 ก.ย. 47 05:02:34 A:128.82.215.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 ^_^  มาต่อรอง  คูปูก่อน  ฮี่ ๆ ๆ  ^_^ หนูขอเล่าเรื่องได้ไหม สามบทไปคงครบหมด แค่บทเดียวหนูรันทด ใส่บ่หมดมิจบความ           แฮ่............  บ่ถนัดย่อความอ่ะเจ้า  ^_^ ก๋านบ้านฉบับแก้ไข  รอบที่ 1   เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง ...............  ^_^ บุตรหนุมานที่แท้................อสุรผัด ร่างยักษ์หน้าลิงฟัด.............ศึกครั้ง  สองนา กายาเหลื่อมเหลืองจัด.........หลานภิเภก พระรามสั่งแต่งตั้ง..............ยศชั้นอุปราชนอ ฯ ชมพูพานมากรู้..................เรื่องยา เสกจากไคลอิสรา..............ชุบขึ้น สีหงส์ชาดกายา.................ออกร่วม  รบนา ลิงออกศึกช่วยฟื้น..............รักษ์ไข้ทหารราม  ฯ ฮี่ ๆ ๆ มาแบบห้วน ๆ        ^_^ แมวเหมียวอ่านหนังสือ เล่มอื้อหือแสนสุดหนา นั่งอ่านไปแล้วหนังตา หย่อนลงมาหลับคาเยย         เหมี๊ยว ๆ ๆ   ^_^ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 06:23:07 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 28 ก.ย. 47 06:17:07 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เคยไปเดินดูภาพรามเกียรติ์ที่วัดพระแก้วตอนเป็นเด็กก็นานมากแล้ว   สิบแปดมงกุฏ คุ้นเคยเป็นบางตัว  ขอนั่งเรียนหลังห้องด้วยการอ่านและดูงานเลคเช่อร์ของท่านจอม ยุทธเมรัยอย่างเป็นสุข   ภาพ – ที่   วัดไชยวัฒนาราม    อยุธยา จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 28 ก.ย. 47 10:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ้าว......ไหงเป็นงั้นล่ะพี่ยุทธ ผมอยากให้พี่ช่วยตรวจให้หน่อย จะได้รู้ข้อผิดพลากบกพร่อง...ง่ะ คิดถึงทุกคนครับ... จากคุณ : ปะหล่อง - [ 28 ก.ย. 47 10:50:29 A:202.29.78.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 ไคลเหงื่อศิวะเจ้า             ขัดถู ปั้นกระบี่ดำรู                เด่นด้าว กายชาดชื่อชมพู-             พานเชี่ยว ชาญแพทย์ช่วยรามท้าว        ท่านล้างลงกา พิเภกมารุตล้วน               อัยกา อสุรผัดเหลืองอาภา            อาตม์แพร้ว ร่างยักษ์พักตร์สวา             สวามิภักดิ์  พระเอย เผด็จศึกลงกาแล้ว             กึ่งกั้นครองกรุง จากคุณ : Knight of Zakarum - [ 28 ก.ย. 47 11:13:46 A:unknown X:203.156.172.68 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สมัยเด็กที่บ้านเลี้ยงแมวมาเรื่อยๆ มาตอนนี้เห็นแมวเลยเกิดอารมณ์ (ชะอุ๋ย . . อารมรณ์เอ็นดูนะจ๊ะ) รายงานภาพฝันของนังเหมียว "สรวงสวรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์* เห็นถนัดเต็มตาของข้าเหมียว บันเทิงรื่นชื่นใจกว่าไหนเชียว" คือเศษเสี้ยวฝันหวานรายงานมา . . . . . สรวงสวรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์* - จาก "สามกรุง" ประพันธ์โดย "น.ม.ส." จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 28 ก.ย. 47 13:21:50 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีครับ ชมพูพาน ๏ จากไคลศิวะปั้น....................แต่งมา เกิดกระบี่ชาญวิชา....................แพทย์ไซร้ หงส์ชาดเลื่อมกายา..................ยากเปรียบ ฑูตส่งสาส์นศึกให้....................ชื่อนั้นชมพู- พานนอ ๚ะ 14:30 28/09/2547 ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ ขอบคุณครับ จากคุณ : เฮ้อ... ก็เท่านี้เอง - [ 28 ก.ย. 47 14:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ซอมพอ #๒๕ มาซุ่มอ่านอย่างเดียวเองเหรอ น่าจะแต่งโคลงมาร่วมสนุกบ้างนา โมโน #๒๖ ว่าจะคารวะซัก ๓ จอก โมโน ก็ไม่ทานเบียร์ซะเนี่ย สุดยอดครับทั้ง ๒ บท โดยเฉพาะบทชมพูพาน คิดได้ไงเนี่ย แหะ แหะ ว่างๆน่าจะมาร่วมด้วยช่วยกันรับบทผู้ช่วยปูนะขอรับ นิรนาม # ๒๗,๒๘,๒๙,๓๐ เล่นเอาจอมยุทธฯ อ่านจนเคลิ้มไปเลยขอรับ ดีนะจอมยุทธฯยังไม่มีกลอนให้นิรนามชำแหละ มิอย่างนั้นอาจต้อง เปลือยหมดทั้งตัวแน่ ฮ่า ฮ่า ทิวา #๓๔ วันพฤหัสนี้ห้ามแวบนะขอรับ วงสุราสาระรออยู่เด้อ นอติลุส #๓๕ อย่าเรียกว่าเป็นศิษย์ กับ อาจารย์ เลยนะขอรับเพราะจอมยุทธฯ ยังไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง เป็นศิษย์พี่ กับ ศิษย์น้องกันดีกว่าเน้อศิษย์น้องนอติลุส  ตอนนี้จอมยุทธฯ ก็รับหน้าที่เป็นแค่ผู้ช่วยปูเท่านั้น แต่เบียร์ยังไงก็ต้องขอรับ ไว้เด้อ ฮ่า ฮ่า หนู ศ. #๓๖ กำลังรอการบ้านข้อสองอยู่ ฮิ ฮิ จอมยุทธฯไม่ได้ห้ามเรื่องสร้อยโคลงนา เพราะบางครั้งก็จำเป็นต้องใช้ ว่าเข้าไปนั่น หนูหิ่งห้อยฯ #๓๗ ท่านจันทร์ คือ ม.จ.จันทร์จิรายุ รัชนี เจ้าของนามปากการ พ.ณ.ประมวลมารค ผู้เขียนหนังสือแต่งโคลงตำรับ ประมวลมารค นั่นแหละขอรับ ซือม่วยรสาฯ #๓๘ ลองมาดูที่แก้ใหม่มาทีละบท ดีกว่า อสุรผัดนี้บุตรด้วย.......................หนุมาน เกิดกับเบญกาย,หลาน-..............พิเภกแท้ กายเหลืองเลื่อมยักษ์ผสาน.........แต่พักตร์ ลิงเฮย อุปราชลงกาแล้...........................ชื่อด้วยพระยามาร- นุราชเนอ ฯ ถ้าดูหัวข้อตามโจทย์ เขียนโคลงเก็บความ โคลงบทนี้น่าจะผ่าน เพราะพูดถึงอสุรผัดได้ค่อนข้างจะสมบูรณ์ แต่โคลงบทนี้กลับยังไม่สมบูรณ์ถึงที่สุด เพราะโคลงบทนี้ยังสามารถตัดแก้ให้โคลงกระชับและความสมบูณ์ ขึ้นได้อีก ลองดูที่บาทแรก แค่ตัดคำว่า ด้วย ออกเหลือ "อสุรผัดนี้บุตร............หนุมาน" ความก็จะกระชับขึ้น และเสียงโคลงก็ไม่เยิ่นด้วย หรือจะเปลี่ยน นี้ เป็น นั้น ก็ยังได้ วรรคจบลองเปลี่ยนเป็น  ชื่อนั้นพระยามาร- นุราชเนอ ฯ ความก็จะชัดขึ้น นี่เป็นจุดเล็กๆน้อยๆ ความจริงอยากแก้บาท ๒ กับ บาท ๓ ให้ความชัดขึ้นด้วย แต่ติดที่คำรับสัมผัส ถ้าแก้ก็อาจต้องรื้อใหม่ทั้งบทเลยขอแค่ ๒ จุดก่อนแล้วกันเน้อ ส่วนบทชมพูพาน ขอผ่านจ้าไว้จะชำแหละอีกทีตอนว่าด้วยรสคำ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 21:18:26 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ก.ย. 47 16:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ไกลถิ่น #๓๙ หยวนๆเน้อ ฮิ ฮิ ทั่นรมย์ # ๔๐ หลานพิเภกศิระหร้าง...................เป็นยักษ์ ลูกหนุมานเศวตพักตร์..................กระบี่เชื้อ กายเหลืองเลื่อมนามประจักษ์........อสุรผัด มหาอุปราชเกื้อ.............................ไพร่ฟ้าลงกา ฝีมือระดับทั่นรมย์ นี่ตรวจยากจริงๆ จอมยุทธฯคงอาศัยฝีมือการมั่วแหลกอีกตามเคย ฮ่า ฮ่า ความจริงโคลง อสุรผัด บทนี้ไล่ความมาดีมากตั้งแต่ บาทแรก จน บาทที่ ๓ ความจริงบาทจบก็ไม่ใช่ขี้เหร่เท่าไหร่ แต่ฝีมือ ระดับทั่นรมย์ ต้องทำได้ดีกว่านี้นา ถ้าบอกให้ชัดว่า อสุรผัด ได้ตำแหน่งอุปราชเมืองลงกาเมื่อสิ้นศึกลงกา หนที่สอง จะสมบูรณ์กว่านี่ขอรับ ส่วนโคลงบทชมพูพาน ขอบอกว่าจอมยุทธฯยังรู้สึกแปลกๆกับบาทจบเหมือนกัน อยากให้แบบบอกให้รู้ ว่าเป็นแพทย์ประจำกองทัพพระรามอยู่ด้วย ก็จะดีกว่านะขอรับ จอมยุทธฯลองแต่งเหล้นๆ แบบไม่คิดอะไร มากมาย จะได้ประมาณว่า "แพทย์คู่ทัพพระรามไซร้..........เชี่ยวแท้เรื่องยา" หนูหิ่งห้อย # ๔๑ โคลงบทชมพูพาน เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว ให้ผ่านเลยจ้าน แต่มาติดขัดอยู่ที่โคลงบท อสุรผัด นี่แหละ บุตรหนุมานที่แท้................อสุรผัด ร่างยักษ์หน้าลิงฟัด.............ศึกครั้ง  สองนา กายาเหลื่อมเหลืองจัด.........หลานภิเภก พระรามสั่งแต่งตั้ง..............ยศชั้นอุปราชนอ บาท ๒ เขาห้ามใช้สร้อยเด้อ และวรรคจบถ้ามีสร้อยต้องแบ่งวรรคด้วยนะขอรับ อาจแบ่งเป็น ยศชั้นอุป(ะ)- ราชนอ แต่อย่างไรก็ตามใจความของโคลงบทนี้ก็ยังไม่สมบูรณ์อยู่ดี  เอางี้ดีกว่า หนูหิ่งห้อย ลองอ่านโคลงอสุรผัดจากกระทู้ นี้หลายๆบท แล้วลองสรุปเป็นโคลงของตัวเองดูเน้อ เฮียคัมฯ #๔๒ จอมยุทธฯปล่อยไก่ไปจนหมดเล้าแล้วมั้ง ฮิ ฮิ ปะหล่อง #๔๓ ก้อโคลงที่ปะหล่องแต่งมาครบถ้วนกระบวนความแล้วนี่นา มีขาดอยู่นิดหน่อย ก็ที่ไม่ได้บอกว่าชมพูพานเกิดจากเหงื่อ ไคล ของพระอิศวร นี่แหละ ฮิ ฮิ คุณ Knight of Zakarum # ๔๔ มาช่วยจอมยุทธฯ ตรวจการบ้านดีกว่ามั้ง ฮ่า ฮ่า เฮ้อ... ก็เท่านี้เอง #๔๕ มิเป็นไรมิได้ขอรับ ถือว่ามาศึกษาร่วมกัน โคลงชมพูพาน บทนี้โอเคเลยขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ก.ย. 47 16:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 หาอะไรมาให้เพื่อนๆอ่านเหล้นๆสักหน่อยดีกว่า ไม่มีอะไรจะง่ายเท่าคัดลอกเลคเช่อเก่าๆ ของครูหนอนมาตัดแปะแล้ว ฮ่า ฮ่า                   โคลงสี่(ไม่)สุภาพ - ขรรค์ชัย บุนปาน                                       หมูหมากาไก่เก้ง...................ลิงกัง                    เสือกระทิงสิงห์แรดยัง...........ส่ายหน้า                    ม้าวัวคชควายบัง...................ตัวหลบ                    เดรัจฉานอายคนบ้า...............สัตว์ร้ายการเมืองฯ                    ด้วยความเป็นนักเลงหลังโรงพักบางขุนเทียนของขรรค์ชัย                    โคลงของเขาเลยมีลีลานักเลงอยู่เยอะ                    ความจริงหนอนสุราอยากเรียกว่าโคลงสี่หยาบคายแทนโคลงสี่ สุภาพให้รู้แล้วรู้รอด                    แต่เกรงใจ ฮิฮิ                    โคลงทุกบทของขรรค์ชัยมองดูเผินๆ เหมือนแต่งง่าย                    เหมือนคนแต่งพูดออกมาสดๆ เป็นโคลง                    แต่คนจะทำอย่างนี้ได้ต้องผ่านการอ่านโคลงมานับบทไม่ถ้วน                    จนแม่นเสียงโคลงอยู่ในหัว                    บวกกับต้องเรียนมาดี จนรู้กลเม็ดเคล็ดลับของโคลงครบทุกเม็ด                    ลองพินิจโคลงที่ยกมา เนื้อความง่ายๆ                    แค่เปรียบเทียบนักการเมืองกับ...                    เวลานึกถึงสัตว์ต่างๆ คนส่วนใหญ่มักนึกถึง หมูหมากาไก่,                    ช้างม้าวัวควาย, เสือสิงห์กระทิงแรด                    3 ซีรีส์นี้ก่อนซีรีส์อื่น เสือสิงห์กระทิงแรด                    เป็นชุดคำที่มักเอามาเปรียบกับนักการเมืองอยู่บ่อยๆ                    จนน่าสงสารเจ้า 4 ตัวนี้ โฮ่โฮ่...                    อีก 2 ชุด นึกเนื้อความยังไงก็นึกได้ไม่ดีไปกว่าขรรค์ชัย                    แม้ว่าบาทแรกจะเหมือนโคลงพาไป                    แต่เสียงแลลีลา มันส์พะย่ะค่ะ                    บาทที่ 3 ขรรค์ชัย เปลี่ยน ช้างม้าวัวควาย เป็น ม้าวัวช้างควาย                    และใช้คำว่า คช แทน ช้าง                    เพื่อให้ได้เอก ดูเผินๆ ก็ไม่ได้ผิดอะไร                    แต่อ่านแล้วขัดกับความเคยชิน ความเห็นหนอนสุรา                    คิดว่าเรียงแบบที่คุ้นกันดีกว่า                    เพราะโคลงขรรค์ชัยไม่ได้เคร่งเรื่องเอก-โทตามรูปมากอยู่แล้ว                    เพราะทั้งบทก็ผิดเอกตั้ง 2 ที่ คือคำที่ 2 ของบาทที่ 2                    และบาทที่ 4                    ลองดูตัวอย่างอีกบท                    เทียมถูกกระแทกกระทั้น.................กระทอกเทียม                    หัวอกหัวใจเกรียม............................กรอบไหม้                    กระอักกระอ่วนชวนตระเตรียม........ตัวจาก                    บริษัทบริวารใบ้................................บอดทั้งชายหญิงฯ                    บทนี้แต่งตอนปู่เทียมเป็นผู้ว่ากทม.                    เนื้อความเลยอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง คงต้องรอน้าเล็ก โคชรา                    มาแปลให้ฟัง ฮิฮิ                    ด้านเสียงโคลงบทนี้ เสียงดีมาก                    โดยการใส่ลูกเก็บเข้าไปในบาทคี่ในลักษณะล้อเสียงกัน                    ทำให้เสียงเต้น ฟังสนุกสนาน                    (ลูกเก็บหมายถึงการแทรกเสียงลหุเข้าไป                    ดูด้วยตาเหมือนคำเกินบังคับ                    แต่ใช้หูฟังเสียงแล้วลงตัว)                    บาทที่ 2 ใช้คำตรง ไม่มีลูกเก็บ                    เพราะบาทนี้ถ้ามีอีกโคลงทั้งบทจะเสียงเยิ่น ฟังน่ารำคาญ                    บาทสุดท้าย บาทนี้ฟังเสียงแล้ว เหมือนขรรค์ชัยไม่ได้คิดอะไรมาก                    คำลอยเข้ามาในหัวแล้วเอาเลย                    โดยสรุป โคลงของขรรค์ชัย เป็นสุดยอดตรงลีลามีความสด                    เนื้อหาบ้าบิ่น คิดอย่างไรเขียนอย่างนั้น                    การเขียนเลียนลีลาขรรค์ชัยเป็นเรื่องยาก                    เพราะคนเขียนต้องแม่นเสียงโคลงมากถึงจะทำได้ดี                    แต่ที่ยกมาให้ดูเพื่อให้เห็นว่าการเขียนโคลงไม่จำเป็นต้องยึดติดอยู่                    กับลีลาอันขรึมขลังอลังการ                    ตามตำราอย่างเดียว                    โคลงนั้นเป็นฉันทลักษณ์อันสอดคล้องกับธรรมชาติของภาษา                   ไทยมากที่สุดอยู่แล้ว                    เวลาเขียนโคลงจึงไม่ควรดัด... คิดยังไงเขียนยังงั้น                    แบบฝึกหัดนี้ยากหน่อย ตรงที่ทุกคนห้ามเลียนแบบ                    ต้นแบบ แต่พยายามหาลีลาของตัวเองให้เจอ                    ซึ่งไม่จำเป็นต้องเจอในวันสองวันนี้ จากคุณ : หนอนสุรา  - [20 ก.ค. 10:58:28]         แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 16:13:20 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 16:12:50 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ก.ย. 47 16:10:32 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนที่ ๒ โคลงจับฉ่าย ไก่สามอย่าง และจอมยุทธ์                  มาลีเจอเหล่าร้าย.....................ชายเฟือย                  ชายหนึ่งซึ่งดูเนือย...................หน่ายท้อ                  มาลีคำนวณเดือย.....................ดับโลกย์                  มาเลศหัวร่อล้อ........................ดับแล้วยังสรวลฯ                  สุจิตต์ วงษ์เทศ ผู้เป็นสหายสนิทของขรรค์ชัย บุนปาน                  มาตั้งแต่ครั้งยั้งเป็นนักเรียนนุ่งกางเกงขาสั้น                  จนอายุเข้าวัยกลางคน                  เคยวิจารณ์งานเขียนของขรรค์ชัยในหนังสือวันเกิดครบรอบ ๔๐ ปีของ                  ขรรค์ชัย ว่าเขาพิเคราะห์ดูแล้ว ในบรรดางานเขียนทั้งหมด                  ขรรค์ชัยถนัดโคลงมากที่สุด                  สุจิตต์ให้คำจำกัดความโคลงขรรค์ชัยไว้ได้ดีมาก                  ว่าเปรียบเหมือนอาหารประเภทจับฉ่าย ซึ่งเป็นอาหารพื้นๆ                  คนทำไม่ได้คิดอะไรมาก มีอะไรก็จับโยนๆ มั่วๆ ลงไปในหม้อ                  แล้วปรุงรสนิดหน่อย ดูแล้วเป็นเหมือนอาหาร                  ที่คนปรุงไม่ต้องมีฝีมืออะไรมากมาย                  แต่ไม่ว่าไพร่ผู้ดีมีจนต่างก็ชอบหม่ำอาหารชนิดนี้                  ตัวอย่างดูได้จากโคลงข้างบน คำว่า มาลี มาเลศ แลลีลาบาทที่ ๓                  นั้นมาจากโคลงทวาทศมาศ สมัยอยุธยา                  ส่วนลีลาบาทที่ ๒ คือลีลาโคลงแบบสามกรุงของน.ม.ส.                  แต่บางทีโคลงของขรรค์ชัย ก็เป็นยิ่งกว่าจับฉ่าย                  คือไม่ได้ปรุงอะไรเพิ่มเลย แค่จับอาหารที่มีอยู่แล้วหลายๆ                  ประเภทมารวมคลุกเคล้าเข้าด้วยกัน เหมือนอย่างไก่สามอย่าง                  แต่ก็กินอะไรเช่นเคย โดยเฉพาะถ้าแกล้มเบียร์เย็นๆ                  ฮ่าฮ่า เพราะฉะนั้นสรุปได้ว่าโคลงขรรค์ชัยควรใช้แกล้มเบียร์                  โฮ่โฮ่                  กรุงเทพทวารัตน์หม้าย............เมธี ฤาพ่อ                  คนบ่ดีกลับดี.............................เด่นได้                  คนดีบ่ได้ดี................................กระดักกระเดิด พิลึกรา                  รอกี่ฟ้ามาไหม้..........................ชั่วร้ายจึงหายฯ                  บาทที่ ๑ ลอกมาจาก คำหยาด ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์                  โดยไม่ได้แก้แม้แต่ตัวอักษรเดียว                  บาทที่ ๔ นักอ่านโคลงทั้งหลาย                  อ่านปุ๊บรู้ปั๊บว่านี่คือลีลาของท่านอังคาร                  บาทที่ ๒ และ ๓ เป็นลีลาของนายโต๊ะ ณ ท่าช้าง                  หรือท่านจันทร์นั่นเอง                  ดูเผินๆ แล้วขรรค์ชัยเป็นสุดยอดฝีมือโคลงได้ยังไงกันน้อ                  จะอรรถาธิบายอย่างละเอียดก็เปลืองเบียร์ อิอิ                  เพราะฉะนั้นอธิบายเป็นความเปรียบดีกว่า                  ว่าความสำเร็จเชิงโคลงของขรรค์ชัยนั้นมิได้ต่างกับความสำเร็จ                  เชิงกระบี่ของเหล็งฮู้ชงเลย                  ฝึกกระบี่ต้องฝึก..................จิตสำ นึกนอ                  อย่าฝึกแค่เพียงจำ...............ท่าร่าง                  ฝึกคนกระบี่สัม-...................พันธ์สนิท                  ใช้ออกด้วยจิตว่าง...............กระจ่างรู้ทุกกระบวนฯ                  จากคุณ : หนอนสุรา  - [20 ก.ค. 17:04:38] จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ก.ย. 47 16:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตอนที่ ๓ ศิลปะแห่งการด่า                  งาช้างงอกชะโงกเงื้อม....................จากปาก หมาฤา                  ทรพีมิอาจฝาก.................................ป่วยไข้                  ชาติเสือสุดลำบาก............................นอนเบิ่ง นิ่งบา                  ชาติสุนัขแค่ใกล้..............................เศษขี้กระโดดขยำฯ                  ศิลปะแห่งการด่าที่ดี ต้องด่าให้แสบไส้ แต่อย่าด่าเป็นคำหยาบตรงๆ                  ขรรค์ชัยนอกจากเป็นนักเลงโคลง                  ยังเป็นยอดนักด่าอีกด้วย ระดับฝีมืออาจเทียบได้กับนางวันทอง                  เพราะคำด่าอุดมด้วยจินตนาการอันสูงส่ง                  ลองอ่านกลอนตอนนางวันทองด่าบ่าวกระทบขุนช้างเทียบกันดู                  อ้ายเจ้าชู้ลอมปอมกระหม่อมบาง................ลอยชายลากหางเที่ยวเกี้ยวหมา                  ชิชะแป้งจันทน์น้ำมันทา..............................หย่งหน้าสองแคมเหมือนหางเปีย                  หมามันจะเกิด:-)............................มืงไปตายเสียเถิดอ้ายห้าเบี้ย                  หน้าตาเช่นนี้จะมีเมีย...................................อ้ายมะม่วงหมาเลียไม่เจียมใจ                  ย้อนกลับมาดูลีลาโคลง                  บาทแรก สุดยอดของสุดยอด เนื้อหาเร้าความสนใจได้อย่างดีเยี่ยม                  เสียงโคลงก็ดียิ่ง                  บาทที่ ๒ บาทนี้เนื้อความเหมือนโคลงพาไปนิดหน่อย                  เพราะไม่ค่อยเข้ากับทั้งบท แต่ถ้าอ่านแบบเข้าข้าง                  เอาใจคนเขียนหน่อยก็พอกล้อมแกล้มไปกันได้                  บาทที่ ๓ เกือบยอดเยี่ยม ในทัศนะหนอนสุราติดนิดเดียวตรงคำว่า สุด                  ที่เป็นคำเอก ความยังไม่ค่อยเนียน                  เปลี่ยนเป็น เมื่อ เนื้อความจะชัดขึ้น แต่ให้ชัดที่สุด                  ต้องใช้คำว่า ยอม แต่ไม่ได้เอก                  บาทสุดท้าย ยอดเยี่ยมทั้งเสียงแลเนื้อความ                  จะลองแต่งตามให้ดูเป็นตัวอย่าง หนอนสุราก็ไม่ค่อยถนัด                  เพราะขัดกับนิสัยอันอ่อนหวานนุ่มนวลชวนฝัน แหวะ!                  หลังไมค์ ข้ออ้างคือช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา                  แต่ความจริงคือไม่มีปัญญาแต่ง เพราะฉะนั้นงัดของเก่ามาหากินไปก่อน                  เอะอะก็เอ่ยอ้าง........................ประชาชน ฮะฮา                  แปลว่าคนกี่คน.........................บ่ฮู้                  ร้อยลิ้นกะลาวน........................กะลาครอบ กบาลแล                  คิดว่าคนไม่รู้............................ไม่รู้ใจคนฯ                  จากคุณ : หนอนสุรา  - [21 ก.ค. 11:34:14] จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ก.ย. 47 16:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตอนที่ ๔ โคลงแทนตัว                  ดาวคือดวงประทีปรู้.........................ระหว่างดาว                  สาวย่อมรู้เชิงสาว.............................จากชู้                  ชีวิตใช่ยืนยาว..................................มัวงั่ง โง่ฤา                  กวีอ่านงานกวีรู้................................แค่นั้นงานกวีฯ                  อีกร้อยปีผ่านไป เมื่อมีคนศึกษางานนักเลงโคลงสมัยเรา                  โคลงบทนี้ของขรรค์ชัยจะเป็นตัวแทนเขาอย่างแน่นอน                  ที่ว่ามาอย่างนี้ไม่ได้แปลว่าบทนี้ขรรค์ชัยแต่งดีที่สุด                  เพียงแต่บทนี้สะท้อนความเป็นขรรค์ชัยออกมาได้มากที่สุด                  วิเคราะห์คร่าวๆ ได้ว่าขรรค์ชัยเป็นคนพูดจาโผงผางตรงไปตรงมา                  แต่ความคิดลุ่มลึก                  จะวิเคราะห์ให้ละเอียดต้องพินิจจากงานบทเด่นๆ                  อันใช้แทนตัวขรรค์ชัยได้อีกหลายๆ บทประกอบ                  แต่ชักเริ่มขี้เกียจเลยเอาสั้นๆ เท่านี้พอ                  โคลงแทนตัวนี้ถ้าให้คนแต่งเลือก มันจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ                  ตามวัยและประสบการณ์ของคนแต่ง การเลือกโคลงแทนตัวเรา                  เก็บไว้ในแต่ละช่วงเวลา                  แล้วเอามาอ่านทีหลังก็เท่ากับเราได้อ่านตัวตนของเรานั่นเอง                  แต่ข้อเสียก็มีอยู่นิดนึง                  ตรงที่บางครั้ง...เราไม่กล้าทำความรู้จักกับตัวเอง โฮ่โฮ่                  เมื่อมีหลายท่านให้เกียรติถึงขั้นเรียกหนอนสุราว่าครูแล้ว                  ขอยอมอุทิศเอาโคลงแทนตัวอันล่าสุด                  (แต่งในถนนนักเขียนเมื่อปีที่แล้วมั้ง)                  มาให้นักเรียนเชิญชำแหละกันได้ตามสบาย                  เมื่อชำแหละครูอย่างละเอียดแล้ว อย่าลืมไปแอบๆ                  อ่านตัวเองบ้าง...สักนิดก็ยังดีนะจ๊ะ                  ก-วีโวอวดวากย์โว้....................โวหาร                  ข-นบแบบโคลงบุราณ..............เล่นถ้วน                  ค-นึงจิตคิดอาจหาญ.................เหิมอวด เบ่งฤา                  ง-ง่าศรอักษรล้วน......................ต่างเงื้อต้องยิงฯ                  จากคุณ : หนอนสุรา  - [25 ก.ค. 10:43:32] จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 28 ก.ย. 47 16:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ศิษย์พี่จอมยุทธฯ ขอบคุณมากเจ้าค่ะ (คราวที่แล้ว ลืมขอบคุณ) ถ้าเป็นเมื่อก่อน รับรองขอดวลเบียร์แน่เจ้าค่ะ แต่ตอนนี้เลิกหมดแล้วค่ะ ว่าแต่โคลงบาทที่ ๒ และ ๓ เชิญแก้ได้ตามสบายเลยค่ะ หรือจะรื้อใหม่ ก็ได้ค่ะ ข้าน้อยจะได้เปิดหูเปิดตาเจ้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 16:54:17 จากคุณ : รสา รสา - [ 28 ก.ย. 47 16:53:49 ]

ความคิดเห็นที่ 54            ^_^  คาราวะพี่จอมยุทธ ฯ ค่ะ  ^_^      ^_^   คาหยัน คาหยัน  ท่องใว้ในใจฮิ   ^_^ การบ้านบับแก้ไขรอบ 2  มาแย้ว.......ตลุง ตุง แฉ่...............       บุตรหนุมานที่แท้.....................อสุรผัด กายเหลื่อมเหลืองสีจัด..............ออกสู้ ครั้งสองศึกเสร็จยัด....................ตำแหน่ง พระรามสั่งหลานภิเภกขึ้น..........ยศชั้นอุปะ ราชนอ  ฯ ^_^  คาราวะพี่นิรนามคนรักเหมียว  & ทุกทั่น   ฮิ ๆ ๆ  ^_^ เหมี๊ยวเหมี๊ยวตื่นขึ้นมาบอก เหมียวถูกหยอกล้อในฝัน เล่นแต่งโคลงสนุกมันส์ สุดท้ายนั้นแค่ฝันไป                       แฮ่...................  เก็บปายฝัน  ^_^ งั้นหลับต่อดีก่า    กาเดี๋ยวฝันใหม่..........  เหมี๊ยว ๆ ๆ ๕๕๕๕๕  พอหลับแล้วกลายร่างเปง ลูกซูนักฮิ  ^_^   แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 00:08:49 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 20:08:49 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 28 ก.ย. 47 20:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ลูกแมวตัวแค่นี้......................นะหรือ เทียวออกข่าวกระพือ..............ปั่นหุ้น ยังดีที่ยกมือ.........................ยอมสยบ ปืนนา ไม่แน่จริงอย่าจุ้น...................จับเข้ากรงขัง จากคุณ : วิชชา - [ 29 ก.ย. 47 09:52:36 A:202.29.32.176 X:202.29.32.5 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เมื่อวานไปเยี่ยมกระทู้คุณ นายทิวา   เพื่ออ่านอย่างเดียว   ตอนส่งรูปลดขนาดไม่พอดี เปลืองไปสามความเห็น เลยรีบปั่นกลอนไปลง  คนละอารมณ์กับกระทู้ “คนธรรมดา (หวั่นไหวเป็นธรรมดา)  แต่ก็หวั่นไหวเหมือนกันนะ ขอเอากลอนมาเก็บไว้ที่นี่ด้วยครับ    ............รักสามฤดู.............                   หนึ่ง เมื่อฝนลาฟ้าสลัวหม่นมัวหมอก สายลมหนาวก็จะออกมาฟุ้งซ่าน คิดถึงเธอคนหนึ่งกึ่งรำคาญ อยากหน้าบานบอกรักเธอสักที                  สอง เมื่อหนาวเลื่อนแดดเริ่มออกเริงร่า พระอาทิตย์ทำท่าร้อนเร็วรี่ ก็รักเธอพอสัณฐานประมาณมี ถึงสิ้นปีจะไปขอจงรอคอย                  สาม เมื่อร้อนลาฟ้าจะหลั่งฝนคลั่งคลุ้ม ถึงมิกลุ้มแต่ทว่าทำหน้าหงอย รอเธอแต่งงานไปไร้ร่องรอย   จึงแอบยิ้มน้อยน้อย  ตามธรรมเนียม  ฯ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 29 ก.ย. 47 10:04:45 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ลูกแมวตัวแค่นี้ .............แหละนะ จะจับเข้ากรงซะ..............โหดร้าย รักจึ่งหยอกล้อจะ.............ยอมสยบ  ปืนเฮย แมวหลบซบอกอ้าย..........อย่าได้จับเหมียว               แฮ่............. แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 18:34:45 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 29 ก.ย. 47 10:20:06 ]

ความคิดเห็นที่ 58 บาทจบของโคลง ว่ากันว่าบาทสำคัญอย่างยิ่งบาทหนึ่งในการแต่งโคลง ก็คือบาทจบ เพราะบาทจบคือการจบใจความของโคลงทั้งบท เพื่อไม่ต้องอรรถาธิบายมาก จอมยุทธฯ ขอเอาเลคเช่อเก่าๆครูหนอน มาตัดแปะอีกแล้ว ฮ่า ฮ่า บาทจบแบบเจ๋ง โคลงดีวัดได้จาก                บาทจบ ความครบฤๅบ่ครบ              บาทนี้ คิดตลอดไม่แต่งลบ            แต่งลบ แลนา สูตรผูกโทชี้ชัด                     พิเคราะห์รู้ครูแถลงฯ เพื่อให้เข้ากับงานมหกรรมเอกซ์โปฯ ตัดแปะ ๒๐๐๑ ฮ่าฮ่า เลยตัดโคลงเก่าตอนบรรยายให้ดช.หมีเซอะ เข้าใจความสำคัญของบาทจบมาแปะใหม่ซะเลย โฮ่โฮ่ เข้าเรื่องจริงจัง โคลงสี่มี ๔ บาท ทัศนะหนอนสุราบาทที่สำคัญที่สุดคือบาทจบ จากตัวอย่างที่แต่งกันมาในกระทู้นี้ บาทจบที่ไม่ดีคือโคลงของดช.แดงน้อย ไกรทองเหยีบยย่ำน้ำ                   ชลที รุกจับนางกินรี                           แจ่มจ้า หวังถวายพระอภัยมณี                 ชอบสิ่ง แปลกนอ โจรหล่อใจแกร่งกล้า                   ดักปล้นฉุดสาว จากคุณ : Little Red ทั้งที่สามบาทแรกค่อนข้างดี ว่ามาอย่างนี้ถ้าเป็นคนไม่คุ้นเคยก็ต้องอธิบายขยายความว่าเนื้อความที่ปูมาค่อนข้างดี พระอภัยฯ เป็นพวกรสนิยมพรรลึก ลองพวกกึ่งสัตว์น้ำอย่างผีเสื้อสมุทรแล้ว นางเงือกแล้ว โต้คลื่นเบื่อแล้วว่างั้นเถอะ ก็น่าจะลองโต้ลมบน ลองกึ่งสัตว์ปีกอย่างกินรีบ้าง เนื้อความบาทจบควรได้ประมาณนี้ ถ้าไม่สนิทกันแล้วมาติอย่างนี้ก็ต้องขยายความยาว แต่นี่โชคดีที่แดงน้อยร่วมร่ำสุรามาจนคุ้นเคย หนอนสุราเลยไม่ต้องอธิบายยาว อ้าวเผลออธิบายไปแล้วหรือนี่ ฮิฮิ ส่วนบาทจบที่ดีคือโคลงของดช.หวานเย็น (ไม่อยากเรียกจอมยุทธเมรัย เพราะข่มนามหนอนสุรา) สองแควเหมือนยอกย้อน....................คำสอง แม่เอย รักแรกเรียมจึงหมอง............................หม่นช้ำ ใจนางเปรียบวันทอง............................หนักกว่า ดั่งชื่อสองแ:-)้ำ.................................เยี่ยงน้องสองใจ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย แม้ว่าจะติดกรองคำ เกี่ยวมั้ยเนี่ย ฮ่าฮ่า เกี่ยวมาก เพราะโคลงที่ดีคนอ่านต้องรับรู้ได้ว่าพูดถึงเรื่องอะไร เช่นเดียวกับโคลงครูตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ยกมาไล่เรียงเป็นข้อ ก. เลยดีกว่า จะได้อ่านเข้าใจง่าย เพราะกระทู้นี้มีมือใหม่มาเรียนด้วย ก. บาทจบต้องสรุปความทั้งหมดของโคลงบทนั้น ผู้หัดแต่งโคลงมักติดกับดักคำสวย บวกกับแต่งโคลงทีละบาทด้วยความคิดไปตายบาทหน้า ผลสุดท้ายเลยตายสมใจ ที่ถูกที่ควรคือคิดให้ได้ก่อนว่าจะเขียนเรื่องอะไร แล้วเอาข้อสรุปไปไว้บาทจบ ตัวอย่างโคลงบาทจบตามหัวข้อนี้ไล่เรียงตามกาล เช่น โฉมแม่ฝากใครได้ เท่าเจ้าสงวนเองฯ - กำสรวลฯ เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนี้คืนสนองฯ - ศรีปราชญ์ อย่าว่าเราเจ้าข้า อยู่พื้นดินเดียวฯ - ศรีปราชญ์ (มั้ง) ชีวิตนี้แสนสั้น ชื่อนั้นแสนยาวฯ - ท่านจันทร์ สืบสัจธรรมอย่าร้าง อย่ารู้อวสานฯ - เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กวีอ่านงานกวีรู้ แค่นั้นงานกวีฯ - ขรรค์ชัย บุนปาน จากคุณ : หนอนสุรา  - [1 ส.ค. 44 09:51:15] จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 29 ก.ย. 47 11:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ข.ซ้ำคำเล่นความ บาทจบแบบเจ๋งอีกประการหนึ่ง นิยมมากในสมัยอยุธยาตอนปลาย ที่บอกว่านิยมมากเพราะมีโคลงแบบนี้อยู่หลายบท เก็บอยู่ในคลังของพระยาตรัง ผู้สนใจอย่างเอาจริงเอาจังอ่านเพิ่มเติมได้จากหนังสือชื่อ วรรณกรรมพระยาตรัง หนอนสุราขอคัดมาแค่บทเดียวเพราะใกล้ได้เวลานอนแล้ว เก้าค่ำย่ำรุ่งร้น              พันแสง พลแห่พัตราแลง          เถือกถ้า ฆ้องศึกบันดาลแสยง     เสียงปี่ หน้าพี่ตรวจถ้วนหน้า      ขาดหน้านางเดืยวฯ จากนั้นไล่เรียงตามกาลตามเคย (คัดแค่บาทจบ เพราะง่วงมาก) เมืองจะเย็นเปนน้ำ ย่อมน้ำตาครวญฯ - พระลอ อริบ่อยู่สู้หน้า ส่ายหน้าปราชัยฯ - สามกรุง เทพเจ้าว่าอ้า ปากอ้าตลึงงันฯ - ท่านจันทร์ อีกแบบที่เจ๋งมากคือซ้ำคำสลับความระหว่างวรรคต้นกับวรรคท้าย น่าเลียนแบบมาก ขอบอก ฮิฮิ พลางแม่ชมเรียมชี้ แม่ชี้เรียมชมฯ - เตลงพ่าย คิดว่าไทยไม่รู้ ไม่รู้ใจไทยฯ -สามกรุง คิดว่าคนไม่รู้ ไม่รู้ใจคนฯ - หนอนสุรา จากคุณ : หนอนสุรา  - [2 ส.ค. 44 10:11:01] จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 29 ก.ย. 47 11:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 60 แล้วก็มาว่าเรืองการบ้านซะหน่อยดีกว่า เพื่อไม่ให้เพื่อนๆนั่งหาวกันเกินไป มีเกร็ดที่น่าสนใจเรื่องหนึ่งที่เล่าต่อๆกันมาว่า วันหนึ่งที่ร้านมิ่งหลี.... ท่านจันทร์เคยเหมือนจะถามท่านอังคารว่า     "จันทร์จิรายุเจ้า..............เหนือดาว อื่นเอย" ท่านอังคารยิ้มร่าอวดฟันขาว ๓๖ ซี่ สวนหมับเข้าให้ว่า      "ดาวก็ดาวไม่ยาว ............. กว่าข้า" ท่านจันทร์พระสรวลลั่นก่อนรับสั่งว่า     "งั้นเอ็งจุ่งหาสาว .............. มาพิสูจน์" ไม่ทันจะพบข้อยุติก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาว่า      "อาทิตย์แผดแสงจ้า ..............อุ่นฟ้าเห็นไหม" ทำไมมีการแทรกเรื่องอาทิตย์เข้ามา อธิบายง่ายๆว่า เพราะช่วงนั้น พลเอกอาทิตย์  กำลังเอก กำลังเด่นดังนั่นเอง แต่สรุปแล้วโคลงบทนี้มาจบลงที่การเมืองจนได้ จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว...............กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว..............มาพิสูจน์ ........................................................... การบ้านข้อนี้สมมติว่าถ้าเพื่อนๆเป็นท่านอังคาร จะแต่งบาทจบโคลงบทนี้อย่างไร? กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว.............กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด..........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด.........เอื่อยกล่อม .............................................................. โคลงบทนี้จอมยุทธฯ แต่งไว้นานแล้ว แต่ยังไม่จบอยากให้เพื่อนๆต่อบาทจบให้หน่อยขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 29 ก.ย. 47 11:48:34 ]

ความคิดเห็นที่ 61 กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว.............กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด..........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด.........เอื่อยกล่อม ดุจทพิย์ดนตรีเกื้อ................ดับร้อนผ่อนคลาย ลองมาให้กับพี่ยุทธครับ ตอนนี้ผมค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่อง 18  มงกุฎเสร็จแล้ว  เดี๋ยวจะแปะไว้ในกรุทู้ห้องถนนนักเขียนนะขอรับ  เพื่อนๆ พี่ ๆ ช่วยกันแสดงความคิดเห็นด้วยนะครับ  ความรู้ใหม่ ๆ จะได้เกิด จากคุณ : ปะหล่อง - [ 29 ก.ย. 47 12:34:33 A:202.29.78.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 62 แวะมาอ่าน  แต่ยังไม่ส่งการบ้าน  เลคเชอร์เก่าครูหนอนฯ  ตรงนี้ "อย่าว่าเราเจ้าข้า อยู่พื้นดินเดียวฯ - ศรีปราชญ์ (มั้ง)" เพิ่มให้ว่าเป็นศรีปราชญ์ (ตามหนังสือว่า) จริง ๆ ค่ะ เป็นบทตอบของศรีปราชญ์  ที่ขึ้นต้นด้วย  "หะหายกระต่ายเต้น  ชมแข" "หะหายกระต่ายเต้น    ชมแข สูงสุดสายตาแล         สู่ฟ้า ฤดูฤดีแด                สัตว์สู่  กันนา อย่าว่าเราเจ้าข้า         อยู่พื้นดินเดียว" ที่ตอบบท "หะหายกระต่ายเต้น   ชมจันทร์ มันบ่เจียมตัวมัน         ต่ำต้อย นกยูงหากกระสัน       ถึงเมฆ มันบ่เจียมตัวน้อย       ต่ำต้อยเดียรฉาน" จำบทเต็มได้คร่าว ๆ แต่ไม่แน่ใจว่าถูกต้องทุกคำไหม  ไว้คืนนี้จะลองค้นมาเพิ่มให้นะคะ   จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 29 ก.ย. 47 12:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มาส่งการบ้านอีกครั้งครับท่านจอมยุทธเมรัย ^__^ + + + + + + + + + +                           อสุรผัด o  หลานพิเภกศิระหร้าง.............เป็นยักษ์ ลูกหนุมานเศวตพักตร์................กระบี่เชื้อ นามอสุรผัดรั้งศักดิ์.....................อุปราช กายละเลื่อมเหลืองเนื้อ...............ปกแคว้นลงกา + + + + + + + + + +                             ชมพูพาน o  ชมพูพานชาติเชื้อ...................กบิลวงศ์ ศิวะเสกไคลพระองค์...................ก่อให้ มีกายผ่องเรืองรงค์......................หงสชาด คือแพทย์รักษาไข้........................ทัพแคว้นอโยธยา จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 29 ก.ย. 47 12:46:58 A:128.82.215.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 64 กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว.............กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด.........   .ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด.........เอื่อยกล่อม เชิญแม่ขวัญข้าวเอื้อ         เกี่ยวด้วยเคียวสมาน เชิญแม่ขวัญข้าวเอื้อ            ช่วยเอี้ยวเกี่ยวรวง จากคุณ : คุณหนูนา - [ 29 ก.ย. 47 15:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 65 จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว...............กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว..............มาพิสูจน์ สาวจากดินถึงฟ้า..............วัดแล้วจึงแถลง จากคุณ : ป - [ 29 ก.ย. 47 16:50:12 A:61.90.109.133 X: ]

ความคิดเห็นที่ 66 กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว              กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด              ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด           เอื่อยกล่อม ........................................................ มาแม่นอนถอดเสื้อ                ถอดผ้าผึ่งพุง จากคุณ : KoZ - [ 29 ก.ย. 47 18:17:47 A:61.90.34.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 67 จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว................กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว.................มาพิสูจน์ ........................................................... ยุทธเยี่ยมย่อมบ่ล้า............ยืดเยื้อยาวกระบวน จากคุณ : KoZ - [ 29 ก.ย. 47 18:40:41 A:61.90.34.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 68 ^_^  การบ้านข้อ 2 ค่ะ  ^_^ จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว................กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว.................มาพิสูจน์ กลางแดดเผาแผดจ้า..........ยั่วเย้าเยาวมาย์ล   ฯ           กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว..........กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด..........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด.......เอื่อยกล่อม ลมพัดเบาแผ่วเอื้อ.............รุ่มร้อนค่อยคลาย  ฯ เหมี๊ยว ๆ ๆ ^_^ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 47 16:42:46 แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 18:48:34 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 29 ก.ย. 47 18:44:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 แหะ แหะ ขอรับ แวบมาอีกแล้วขอรับ มานั่งหลังห้องใกล้ ๆ ตรงประตู เช่นเดิม ดีใจมากมาย อาศรมครึกครื้น ครื้นเครง บรรยากาศแลกเปลี่ยนเรียนรู้อบอวลด้วยมิตรภาพงดงาม ข้าพเจ้าแวบมาส่งกำลังใจให้ทุก ๆ ท่าน ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ เสร็จแล้วก็แวบก่อน แบบว่า ยังบ่มีโคลงมาฝาก เพราะเหตุไปเขียนกลอน "คนธรรมดา" ไว้ ขอรับ หว้าแหล้ว ก็แวบเลยแล้วกัน แหะ แหะ แบบว่า สุรา ไม่คอยท่าผู้ใด ขอรับ จากคุณ : นายทิวา - [ 29 ก.ย. 47 20:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เพิ่งไปทำเปลเปล้อร์ ว่าด้วยเรื่องของ 18 มงกุฎ ไว้ที่กระทู้ของปะหล่อง กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3039508/W3039508.html#6 เลยยังไม่มีเวลาตรวจการบ้านเลย ไว้พรุ่งนี้จะมาตรวจ(มั่ว)แบบละเอียด ตามแบบจอมยุทธฯ อีกครั้งเด้อขอรับ ว่าแล้วก็ขออนุญาตชะแว่บตามทิวาไปติดๆ เพราะสุราไม่เคยคอยใคร ฮ่า ฮ่า จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 29 ก.ย. 47 21:08:15 ]

ความคิดเห็นที่ 71 โอ้ พระเจ้าจอร์จ....มันอลังการ อ่านจนอิ่มมาก :D ชอบๆ จากคุณ : Pen (จันทร์เพ็ญ จันทนา) - [ 29 ก.ย. 47 23:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ส่งการบ้านอีกรอบค่ะ... จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว...............กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว................มาพิสูจน์ สาวบ่สาวบ่กล้า                 อวดหน้า, อายจันทร์... จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 30 ก.ย. 47 04:11:59 A:24.0.29.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 73 เชื่อพี่เถอะเป็ดน้อย.....................คนดี พี่ไม่เคยคิดหนี...........................จากน้อง พี่รักชั่วชีวี..................................ของพี่ จริงนา เร็วเถอะรีบเข้าห้อง......................นกไข้หวัดมา สวัสดีคุณหิ่งห้อยและทุกท่านครับ ขออณุญาตใช้รูปของคุณหิ่งห้อย(ความคิดเห็น 57) คงไม่น้อยใจนะครับ จากคุณ : วิชชา - [ 30 ก.ย. 47 12:01:25 A:202.29.32.176 X:202.29.32.5 ]

ความคิดเห็นที่ 74 จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว................กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว.................มาพิสูจน์ เอาหนุ่มแทนไหมน้า..........หวั่นน้องเสียสาว เอาหนุ่มแทนไหมน้า..........อย่าต้องของสงวน ผมพิสูจน์มานานช้า............อย่าได้สงสัย :P จากคุณ : ไทรแก้ว - [ 30 ก.ย. 47 13:00:40 A:203.172.125.74 X: ]

ความคิดเห็นที่ 75 ซือม่วยรสาฯ #๕๓ ได้เบียร์มาถูกใจจอมยุทธฯ ซะจริงๆ ฮ่า ฮ่า ส่วนจะให้รื้อโคลงใหม่ไว้โอกาสหน้า แล้วกันเด้อขอรับ หนูหิ่งห้อยฯ #๕๔ บุตรหนุมานที่แท้.....................อสุรผัด กายเหลื่อมเหลืองสีจัด..............ออกสู้ ครั้งสองศึกเสร็จยัด....................ตำแหน่ง พระรามสั่งหลานภิเภกขึ้น..........ยศชั้นอุปะ ราชนอ  ฯ สงสัยจะเบลอจนหลุดตำแหน่งสัมผัสคู่โท ถ้าไม่คิดถึงตรงที่พลาดคู่โท ขนาดจอมยุทธฯ อ่านแบบตีความช่วยแบบสุดๆแล้วจอมยุทธฯก็ยังคลุมเคลือกับความในโคลงบทนี้เป็น อย่างยิ่ง ปัญหาของหนูหิ่งห้อย อยู่ที่การเลือกคำมาใช้ในโคลง วิธีแก้ที่ดีที่สุด คือ ต้องอ่าน โคลงเยอะๆ แล้วคลังคำจะมาเอง อ่านให้ซึมเข้าในสายเลือดเลย ว่าไปนั่น และหนังสือโคลง ที่อยากจะแนะนำตรงนี้ คือ โคลงโลกนิติ เพื่อให้รู้ว่าหนูหิ่งห้อยฯได้อ่านแน่ จอมยุทธฯขอ ให้การบ้านหนูหิ่งห้อยฯ คัด โคลงโลกนิติ ที่คิดว่าอ่านแล้วชอบมาส่ง ๕ บท เด้อ   คุณวิชชา #๕๕ , ๗๓ สวัสดีขอรับ เฮียคัมฯ #๕๖ อ่านกลอนชุดรักสามฤดูแล้ว ยังอลังการเหมือนเดิม ซูฮกจริงๆขอรับ เมื่อไหร่จอมยุทธฯ จะขียนกลอนได้ขนาดนี้น้อ หนูหิ่งห้อย #๕๗ เมี้ยว เมี้ยว... ฮ่า ฮ่า ทั่นรมย์ #๖๓ ขอลัดคิวมาตอบก่อนเด้อ ก่อนจะไปตรวจการบ้านบาทจบโคลง โคลงทั้ง ๒ บทที่ปรับปรุง มาจอมยุทธฯ ขอบอกว่าเยี่ยมครับ คารวะ ๓ จอก เดี๋ยวเย็นๆจะมาตรวจการบ้านเรื่องบาทจบโคลงกันต่อครับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 30 ก.ย. 47 15:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ^_^  ครูปู จอมยุทธ ฯ  ^_^ ข้าน้อยสมควรตาย  แง๊ ๆ ๆ โคลงโลกนิติ  หาอ่านได้ที่ไหนอ่ะเจ้า  ? ? แต่งโคลงนี่  ยากจริง ๆ เลยนิ  เหมี๊ยว ๆ ๆ (ไอ้เหมียวตายแน่  ตายแน่ไอ้เหมียว  แฮ่......) จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 30 ก.ย. 47 16:34:04 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คืนนี้ยังไม่ได้ตรวจการบ้านอีกตามเคย แบบว่ามีนัดกับวงสุราสาระ ขอรับ แต่อ่านดูแล้วก็ชอบอยู่หลายๆบทเหมือนกันขอรับ โดยเฉพาะ คุณ ป ความเห็น ๖๕ ขอคารวะ ๓ จอก ขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 30 ก.ย. 47 20:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 78 หนูหิ่งฯ ใช้ google ค้นหาโคลงโลกนิติดูนะคะ http://www.google.com/ จะได้ลิงก์ต่าง ๆ ค่ะ ตัวอย่างเช่น http://www.st.ac.th/bhatips/loganit.html ลิงก์จากบ้านพี่เล็ก http://www.geocities.com/lekpage/loganit000.html http://203.144.136.10/service/mod/heritage/nation/proverb/index1.htm ฯลฯ จากคุณ : รสา รสา - [ 30 ก.ย. 47 22:25:37 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คุณครูยังไม่มาตรวจการบ้าน เลยมาส่งการบ้าน "ชมพูพาน" อีกครั้งครับ + + + + + + + + + +                           ชมพูพาน o  ชมพูพานชาติเชื้อ....................กบิลวงศ์ ศิวะเสกไคลพระองค์...................ก่อให้ รูปลักษณ์ผ่องเรืองรงค์................หงสชาด หนุนพระราเมศไท้.......................ปัดไข้ทัพหลวง จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 1 ต.ค. 47 10:06:03 A:128.82.215.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 80 อ้าว...ตาลาย มองไม่เห็นความเห็นที่ ๗๕ ของท่านเจ้าบ้าน ขอบคุณครับที่ตรวจให้ แต่งโคลงแต่งกลอนตามเนื้อเรื่องนี่ ยากขอรับ โดยเฉพาะคำสำคัญที่ถูกบังคับไว้ อย่างคำว่า "ชมพูพาน" นี่ เหมือนกับคำว่า "ศาลาไทย" เลย เป็นคำเป็นสาม พยางค์ติดกัน หากเขียนแบบไม่แยกคำวางได้แค่สองที่ คือ ต้นวรรคหนึ่งบาทแรก กับท้ายวรรคแรกบาทที่สอง ถ้าไป วางอันหลังก็โดนบังคับเสียงอานอีก... ความจริงแต่งโคลงกลอนเขาว่ากันว่าแก้ไปได้เรื่อย ๆ จนกว่า จะพอใจ แต่งรอบแรกเหมือนการสำรวจ เพื่อให้เนื้อความ และรูปแบบที่วางไว้เริ่มจำขึ้นใจ พอได้ตรงนี้ก็จะรู้ว่าอะไรบ้าง ที่เป็นข้อจำกัด อะไรที่บกพร่องในการสำรวจครั้งแรก อะไรที่ ทำไว้ดีแล้ว... ข้อบกพร่องที่ชัดเจนของโคลงอสุรผัดที่ผมแต่งครั้งแรกอย่างที่ท่าน จอมยุทธเมรัยกล่าวคือ "หลานพิเภกศิระหร้าง...................เป็นยักษ์ ลูกหนุมานเศวตพักตร์...................กระบี่เชื้อ กายเหลืองเลื่อมนามประจักษ์........อสุรผัด มหาอุปราชเกื้อ.............................ไพร่ฟ้าลงกา" ๑ เสียงที่ยืดไปในวรรคแรกของบาทสาม ๒ เสียงของคู่โท ๓ เสียงเอกหน้ารูปโทคำท้าย ข้อ ๑ แก้โดยเอา "อุปราช" วางเดี่ยวแทน "อสุรผัด" ทั้งคู่ให้เสียงดี ในวรรคท้ายบาทสาม พร้อมทั้งเป็นการเน้นคำไปในตัว จากนั้นเอาคำว่า "ศักดิ์" มาเป็นสัมผัสนอกให้รับกับ "อุปราช" ที่เหลือก็หาคำมาเชื่อม ข้อ ๒ ตามสูตรที่ผมมักใช้กับคู่โท "คู่โทตัวแรกเสียงต่ำกว่าหรือเท่ากันกับคู่โทตัว ที่สอง" เนื่องจาก "เชื้อ" ให้ความหมายดีอยู่แล้ว จึงต้องหาคำโทเสียงตรีสระเอือ โชคดีที่ได้คำว่า "เนื้อ" ซึ่งนำไปเชื่อมความหมายกับการมีเนื้อกายสีเหลืองละเลื่อม ไม่ยากนัก ข้อ ๓ ตำแหน่งเอกหน้าโทตัวท้าย ถ้าเป็นเสียงเอกจะทำให้เสียงไหว เพราะคำหน้า คือเสียงสูงไม่เสียงโทก็ตรี คำหลังก็เช่นเดียวกันไม่เสียงโทก็ตรี อยากให้ไหวแรง ก็ถ่างเสียงออกให้สุด เป็นเอกตรี จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 1 ต.ค. 47 10:59:06 A:128.82.215.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 81 ^_^  คาราวะคุงครู  จอมยุทธ  ^_^ ครูขาเหมียวขอแก้ตัวก่อน เหมียวใจร้อนแลขาดความเฉลียว ทั้งยังพกความกวนป่วนนักเชียว แถมเหมี๊ยวเหมี๊ยวอีกครูหนูอายจัง ก็ครูขาเวลาแก้ข้างบน มันก็รนจนลืมแก้ข่างล่าง ผลสุดท้ายโชว์มาที่ปลายทาง แก้บนล่างมันโป๊อ่ะมะน่าดู................... ฮี่ ๆ ๆ ล้อเล่นนนนนนนนนนนนน.................. ส่งการบ้านบับแก้ไขรอบที่ 3  เหมี๊ยว ๆ หลังลงกาศึกครั้ง...................สองนา รามสั่งหลานภิเภกมา............แต่งตั้ง นามอสุรผัดชาติยักษา...........กายเหลื่อม  เหลืองนอ ผู้บุตรหนุมานรั้ง...................ยศชั้นอุป ราชนา และก้อ......... แฮ่..... คุงครูขา......  เหมียวว่าข้อที่สาม จะขอข้ามไปก่อนจาได้ไหม อยากทำข้อที่สิบเลยด้วยซ้ำไป คงจะง่ายกว่าข้อที่ผ่านมา                      เหมี๊ยว ๆ ๆ ^_^   น้องหนู # 36   ^_^   โง่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ของน้องหนูน่ะ  ของพี่  เพิ่มเข้าไปอีกตามอายุ  ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ^_^   หวัดดีเจ้าคุณวิชชา    ^_^ ยืมได้ตามสบายค่ะ  ฮิ ๆ ๆ เก็บไว้คิดตังค์ภายหลัง  รวบยอด + ดอกเบี้ย  เหมี๊ยว ๆ ๆ ^_^  พี่รสา รสา  ^_^ ขอบคุณจาดนักเลยเจ้า  แหะ ๆ เหมี๊ยว ๆ ......... ^_^   พี่รมย์  บุริน  ^_^ ช่วยเหมียวด้วย   จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 1 ต.ค. 47 11:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ซือม่วยหิ่งห้อยฯ เว็บสุนทรภู่มี 3 ลิ้งก์ http://www.geocities.com/Paris/Library/7749/ http://www.thai.net/sunthornphu http://www.geocities.com/tthida เข้านิราศภูเขาทองโดยตรง http://www.geocities.com/Paris/Library/7749/Nirat/pukaotong.htm . . . . . เหมียวรูปนี้ติดอยู่หลายวัน เหมียวหมดแรงแข้งขาขอคาที่ เมื่อตะกี๊กินเหล้ากับเหล่าสหาย สาแก่จิตคิดเศร้าจักเมามาย หลับเป็นตายฝันชื่นอย่าตื่นมี . . . . . แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 47 13:17:38 จากคุณ : นิรนาม ณ ถนนฯ - [ 1 ต.ค. 47 13:15:14 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ..แวะมาฝากตัวค่ะ และขออนุญาติส่ง (โคลง) การบ้าน ค่ะ ..ข้อ ๑ ...อสูรผัดเกิดกั้น................ยักษ์วา-นรเฮย เหลืองเลื่อมสีกายา.............ชุบปั้น ออกทัพช่วยเดชา................รณรงค์ มารนุราชยศชั้น...................สืบเชื้อลงกา ข้อ ๒ ..กายหงส์ชาดแผกเพี้ยน..........วานร ไคลอิศวรคือพร.....................เสกสร้าง โอสถเชี่ยวชาญกร..................แพทย์พล ทัพเฮย คราศึกบัญชามล้าง................อริร้ายพระรามาฯ แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 47 16:46:56 จากคุณ : malijauna - [ 1 ต.ค. 47 16:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ข้อ ๓ จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว................กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว.................มาพิสูจน์ นานบ่นานเนิ่นท้า.................นุชน้องคู่เคียง ข้อ ๔ กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว..........กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด..........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด.......เอื่อยกล่อม เย็นชื่นพระพายเอื้อ............่เร่งสู้ชะตากรรมฯ แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 47 19:38:33 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 47 17:59:39 จากคุณ : malijauna - [ 1 ต.ค. 47 17:27:50 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ได้เวลาตรวจการบ้านเรื่องโคลงบาทจบเสียที การบ้านข้อแรก จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว...............กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว..............มาพิสูจน์ ....................................................... โคลงบทนี้มีความพิเศษตรงที่ว่า แต่งต่อกันคนละบาท เป็นการแสวงหาอารมณ์ขัน โดยการล้อเล่นกันแบบสนุกๆ ลักษณะของแต่ละบาทเป็นการอวดข่มกันอยู่ในที ดูจากบาทจบบาทนี้ "อาทิตย์แผดแสงจ้า ..............อุ่นฟ้าเห็นไหม" พอจะสรุปได้ว่า แต่ละบาทที่เบ่งทับกันมาถึงจะเบ่งทับกันยังไง ก็ยังสู้อาทิตย์ไม่ได้อยู่ดี ฮ่า ฮ่า มาดู ที่บาทจบบทนี้ที่เพื่อนๆ แต่ละคนแต่งกันมาดีกว่า คุณ ป #๖๕  "สาวจากดินถึงฟ้า..............วัดแล้วจึงแถลง" บาทจบบาทนี้ตามความเห็น จอมยุทธฯ ค่อนข้างดีเลยขอรับ คิดได้ยังไงสาวความยาว ฮ่า ฮ่า อ่านครั้งแรกก็งั้นๆ อ่านซ้ำอีกรอบจึงร้อง โฮ่ โฮ่... คุณ KoZ # ๖๗ "ยุทธเยี่ยมย่อมบ่ล้า............ยืดเยื้อยาวกระบวน"  อันนี้ยังบ่เป็นการเบ่ง ทับเลยขอรับ ถ้าเป็นจอมยุทธฯ อาจได้ประมาณนี้ "ยุทธเยี่ยมบ่เยี่ยมน้า............พิสูจน์รู้ ค่อยแถลง" ลองยืมความ คุณ ป มาใช้หน่อยหนึ่ง ฮ่า ฮ่า หนูหิ่งห้อยฯ # ๖๘ "กลางแดดเผาแผดจ้า..........ยั่วเย้าเยาวมาลย์" อันนี้จบแบบนี้บ่ดีเลย เน้อ เพราะว่าเขากำลังเบ่งทับกันอยู่ อยู่ๆกลางแดดมาจากไหน ไกลถิ่น # ๗๒ "สาวบ่สาวบ่กล้า                 อวดหน้า, อายจันทร์" ถ้าเปลี่ยนตรง อายจันทร์ เป็น อายผม หรือ อายตู จอมยุทธฯจะให้ผ่านเลยจ้าน เพราะถ้าเป็น อายจันทร์ เหมือนเป็นการ ยอมอยู่ในทีเด้อ ไม่เหมือนการเบ่งทับเลยจ้าน คุณไทรแก้ว # ๗๔ แต่งบาทจบมา ๓ แบบ มาดูกัน "เอาหนุ่มแทนไหมน้า...........หวั่นน้องเสียสาว" .........(๑) "เอาหนุ่มแทนไหมน้า...........อย่าต้องของสงวน"........(๒) "ผมพิสูจน์มานานช้า.............อย่าได้สงสัย"..................(๓) ถือว่าค่อนข้างดีทั้ง ๓ บาท ที่แต่งมา โดยเฉพาะวรรคแรกทั้ง ๒ แบบ เร้าความสนใจได้ดี จะเป็นไรไหมเนี่ย ถ้าจอมยุทธฯจะบอกว่าตกม้าที่วรรคจบ ระดับความเข้าใจโคลงขนาดนี้ วรรคจบต้องทีเด็ดกว่านี้เน้อ ฮ่า ฮ่า การบ้านอีกข้อค่อยมาตรวจพรุ่งนี้นะขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 1 ต.ค. 47 23:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เพิ่งเห็นว่ายังขาดการบ้านของ คุณ malijauna # ๘๔ สำหรับบาทจบโคลงข้อแรก ต้องเล่นบทท่านอังคาร ข่มทับท่านจันทร์ให้เด็ดขาดกว่านี้ เด้อ   จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 1 ต.ค. 47 23:39:46 ]

ความคิดเห็นที่ 87 การบ้านข้อ 3 ค่ะ  เหมี๊ยว ๆ ๆ โคลงโลกนิติ  ที่ชอบมีหลายบท   หนูหิ่งเลือกมา 5 บทค่ะ ห้ามเพลิงไว้อย่าให้........................มีควัน ห้ามสุริยแสงจันทร์........................ส่องไซร้ ห้ามอายุให้หัน..............................คืนเล่า ห้ามดังนี้ไว้ได้..............................จึ่งห้ามนินทา เสียสินสงวนศักดิ์ไว้.......................วงศ์หงส์ เสียศักดิ์สู้ประสงค์.........................สิ่งรู้ เสียรู้เร่งดำรง................................ความสัตย์  ไว้นา เสียสัตย์อย่าเสียสู้.........................ชีพม้วยมรณา ผจญคนมักโกรธด้วย.....................ไมตรี ผจญหมู่ทรชนดี............................ต่อตั้ง ผจญคนจิตโลภมี..........................ทรัพย์เผื่อ  แผ่นา ผจญอสัตย์ให้ยั้ง..........................หยุดด้วยสัตยา  ฯ คนใดละพ่อทั้ง.............................มารดา อันทุพพลชรา..............................ภาพแล้ว ขับไล่ไม่มีปรา..............................นีเนตร คนดั่งนี้ฤาแคล้ว............................คลาดพ้นไภยัน เพื่อนกิน  สิ้นทรัพย์แล้ว...................แหนงหนี หาง่าย  หลายหมื่นมี........................มากได้ เพื่อนตาย  ถ่ายแทนชี.....................วาอาตม์ หายาก  ฝากฝีไข้...........................ยากแท้จักหา  ฯ หนูหิ่ง ฯ  เลียนแบบ  ^_^  สองบทหลังค่ะ    แฮ่.............. ยามใดละพ่อทิ้ง.............................จากมา รวมแม่ผู้ชรา..................................แก่ล้ำ ปล่อยให้อยู่เอกา............................เปล่าเปลี่ยว สร้างบ่มความเจ็บช้ำ........................เหล่านั้นทรพี ฯ เพื่อนกิน  กินหมดแล้ว.....................จากไป หาง่าย  มากมายใน.........................ภพนี้ เพื่อนตาย  ที่ดีใย............................หายหด หายาก  อย่าให้ลี้............................จับไว้ตลอดกาล ฯ อ้อ......  กลับไปอ่านใหม่  เพิ่งเข้าใจ  กลอนเบ่ง  ฮิ ๆ ๆ แล้วก็ต้องติต่างว่าเป็นท่านอังคารด้วย.............. (ตอนแรกหนูหิ่ง ฯ เอาบทบน กะบทล่างมาเอี่ยวกันอ่ะค่ะ แหะ ๆ ๆ ) จันทร์จิรายุเจ้า.................เหนือดาว  อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว...............กว่าข้า งั้นเอ็งก็จุ่งหาสาว..............มาพิสูจน์ สวยสดดุจนางฟ้า..............อวดได้หาสบาย ไหนเล่าชี้มาท้า................พิสูจน์ได้ทันที แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 47 18:04:43 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 47 10:28:21 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 2 ต.ค. 47 10:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 88 การบ้านเก่าศาลาไทยส่งบทเดียว การบ้านใหม่ส่งช้า  ผู้ช่วยครูอย่างพี่จอมยุทธฯ จะตรวจไหมเจ้าคะ บทแรก จันทร์จิรายุเจ้า.................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว..............กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว...............มาพิสูจน์ สาวยิ่งสาวยิ่งล้า..............กว่าสิ้นแรงสาว บทหลัง กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว...........กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด...........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด..........เอื่อยกล่อม ใจเกี่ยวกุมยืดเยื้อ..............ติดน้องตาคม  แอบแวบบอสมาวางโคลง  ไปทำงานต่อแล้วค่ะ อ้อ... แถมโคลงเก่าพี่จอมยุทธฯ ที่ถูกกรองคำ คราวที่แล้วก็ศาลาไทยนี่แหละแก้  ไม่น่าเชื่อต้องมาวางอีกคราว เอิ้ก ๆ สองแควเหมือนยอกย้อน....................คำสอง แม่เอย รักแรกเรียมจึงหมอง...........................หม่นช้ำ ใจนางเปรียบวันทอง...........................หนักกว่า ดั่งชื่อสองแควย้ำ................................เยี่ยงน้องสองใจ บังเอิญว่า ค ควาย  มันดันติดกับ ว แหวน  และต่อด้วย  ย ยักษ์  ฉะนี้แล... แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 47 20:36:20 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 2 ต.ค. 47 17:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 89 จันทร์จิรายุเจ้า..................เหนือดาว อื่นเอย ดาวก็ดาวไม่ยาว................กว่าข้า งั้นเอ็งจุ่งหาสาว.................มาพิสูจน์ เชิญท่านถามนางฟ้า .......... ทั่วฟ้าใครสาว จากคุณ : ๐ ชาวกรุง ฯ - [ 3 ต.ค. 47 03:17:57 A:203.121.146.126 X: TicketID:005022 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ๏ยุค...แห่งธรรมผ่านแล้ว................มากมี ดอก...หนึ่งคุ้นเคยดี......................เปรียบรู้ บัว...บานเบ่งเพื่อศรี......................ธรรมบอก   เขียว...สดคือกาลกู้........................ใช่แม้นเพียงถวิล๚ ๏ยุค...ผ่านนานเนิ่นช้า....................พระพุทธ  เจ้าเอย ดอก...มิ่งแม้นสัตบุษย์........................สดแท้ บัว...ดอกพุ่มดั่งดุจ.........................แทนที่ แดง...เปรียบสีสดแล้......................มุ่งแล้วกรรมดี๚ ๏ยุค...กาลหมายมั่นกู้......................ภพครา   สุขเอย ดอก...เปรียบท้องนภา....................สว่างล้ำ บัว...ฝักดั่งธรรมมา.........................อุ้มโอบ  จิตเรา ขาว...สะอาดดุจสิ้นย้ำ.....................จากห้วงกิเลสทราม๚๛ แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 22:00:44 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 16:28:07 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 16:09:47 จากคุณ : กรวี - [ 3 ต.ค. 47 15:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 91 สวัสดีครับคุณจอมยุทธเมรัย ชาวอาศรมโคลงฯ และทุกท่าน กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว...................กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด...................ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด................เอื่อยกล่อม ลมทุ่งโบกชายเสื้อ .................... สะบัดพลิ้วคลอเคียว จากคุณ : ๐ ชาวกรุง ฯ - [ 3 ต.ค. 47 20:50:31 A:168.120.12.91 X: ]

ความคิดเห็นที่ 92 ๏บัดนี้ถึงหนึ่งแล้ว..................บัวขาว ผองเหล่าสาธุชนคราว.............กราบไหว้ เผยแผ่แพร่วับวาว..................สายส่อง   สว่างกระจ่างจิตไซร้...............ก่อแล้วเมตตา๚ ๏สายทองส่องจากฟ้า..............ฝั่งครอง แผ้วผ่องเมื่อใจหมอง...............หม่นแล้ว ธรรมะโอบซึ่งปอง...................มุ่งสู่  สงบเฮย ละซึ่งกิเสสแคล้ว....................สู่ห้วงนิพพาน๚๛ แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 23:34:39 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 23:24:50 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 23:13:34 จากคุณ : กรวี - [ 3 ต.ค. 47 22:43:50 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ๏ ชายหนึ่งเปรียบดั่งผู้.................รู้ธรรม หญิงหนึ่งคือการกระทำ.............หมดไซร้ บุตรหนึ่งย่อมน้อมนำ................ปรากฎ ผลเฮย กรรมก่อดีชั่วไว้.......................บุตรนั้นจักเสนอ ๚๛ "ครอบครัว"  **เด็กคือผลผลิตแห่งธรรมะ  หากปลูกฝังสิ่งดีให้แก่เด็กตั้งแต่ยังเยาว์  เด็กย่อมเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี...  เปรียบดั่งเช่น  ต้นไม้  หากหมั่นดูแลเอาใจใส่  รดน้ำ  พรวนดิน  ใส่ปุ๋ย  ฉีดยาฆ่าแมลงเสียบ้าง  จักได้ผลผลิตที่ดีและมีคุณภาพ   คนคุณภาพหากเกิดขึ้นแล้วย่อมส่งผลดีต่อเหล่ามวลมนุษย์ ... จากคุณ : กรวี - [ 4 ต.ค. 47 00:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ได้เวลามาตรวจการบ้านบาทจบโคลงชาวนากันซะที กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว.............กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด..........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด.........เอื่อยกล่อม ............................................................ โคลงบทนี้เป็นของจอมยุทธฯ เอง ยอมรับว่าความแกว่งตรงบาทสาม ฮ่า ฮ่า ตอนแรกต้องการเน้นเนื้อความ ประมาณว่าร้อนใจของชาวนา (ร้อนกว่าร้อนเผาแผด) ตรงบาทสอง แต่บาทสามก็อาจทำให้บางท่านสรุป ความไปอีกอย่างได้ มาดูกันทีละท่านดีกว่า ขอรับ ปะหล่อง # ๖๑ " ดุจทิพย์ดนตรีเกื้อ................ดับร้อนผ่อนคลาย" แม้จะไม่ตรงใจจอมยุทธฯ แต่กลายเป็น บาทจบที่ดีบาทหนึ่งเลยขอรับ พี่หนูนา # ๖๔ ส่งมา ๒ แบบ คือ        "เชิญแม่ขวัญข้าวเอื้อ         เกี่ยวด้วยเคียวสมาน" ...........(๑)        "เชิญแม่ขวัญข้าวเอื้อ          ช่วยเอี้ยวเกี่ยวรวง" ..............(๒) ถ้าดูตามความจากโคลงสามบาทแรกแล้ว จะพบว่าบาทจบทั้ง ๒ แบบนี้ ฉีกความออกไปอีกแนวหนึ่งเลย แม้จะจบค่อนข้างดี แต่ทว่ากลางแดดร้อนจัดขนาดนั้น จอมยุทธฯ คิดว่าชาวนายังไม่มีกะจิตกะใจเชิญแม่ ขวัญข้าวนะขอรับ คุณ KoZ # ๖๖ "มาแม่นอนถอดเสื้อ                ถอดผ้าผึ่งพุง" คิดได้ยังไง ฮ่า ฮ่า แดดร้อนจนต้องถอดเสื้อเลย เหรอ ถือว่ายังเป็นบาทจบที่ยังต้องปรับปรุง ขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 4 ต.ค. 47 06:51:33 ]

ความคิดเห็นที่ 95 หนูหิ่งห้อยฯ # ๖๘ "ลมพัดเบาแผ่วเอื้อ.............รุ่มร้อนค่อยคลาย" แม้จะยังไม่ชัดมาก แต่แสดงว่าให้เห็นว่า เริ่มเดินมาถูกทางแล้วจ้าน ซือม่วยรสา # ๗๘  ขอบคุณหลายๆเด้อ ที่แปะลิ้งก์ ให้หนูหิ่งห้อยฯ จ้า ทั่นรมย์ # ๗๙,๘๐ มีประเด็นเสวนาร่วมกันอย่างนี้ เป็นประโยชน์จริงๆ ขอรับ ยังงี้ต้องคารวะ       คุณ malijauna # ๘๔ "เย็นชื่นพระพายเอื้อ............เร่งสู้ชะตากรรม" กลายเป็นบาทจบที่ถูกใจจอมยุทธฯ บาทหนึ่งในตรงนี้ เพราะพูดถึงชะตากรรมของชาวนา แต่ถ้าปรับปรุงให้เน้นถึงชะตากรรมของชาวนา ให้เข้ากับร้อนใจ โดยไม่ต้องพูดถึงลมพัด ก็จะดีกว่านี้ ขอรับ หนู ศ. # ๘๘ บาทจบโคลง ท่านจันทร์ คิดได้อย่างไร ฮ่า ฮ่า ส่วนบาทจบโคลงชาวนา "ใจเกี่ยวกุมยืดเยื้อ..............ติดน้องตาคม" แม้ความจะไม่เข้ากับสามบาทแรก แต่การเล่นกับคำ เกี่ยว,กุม,คม ถือว่าทำได้ดี ว่าจะไม่ให้ผ่านก็กลัวเดี๋ยวไม่มีเด็กชงเหล้า ฮ่า ฮ่า แล้วก็ขอบคุณอีกครั้งเด้อ ที่ช่วยแก้กรองคำให้ ฮิ ฮิ คุณ ๐ ชาวกรุง ฯ # ๘๙ "เชิญท่านถามนางฟ้า .......... ทั่วฟ้าใครสาว" บาทจบโคลงท่านจันทร์บาทนี้ ขอบอกว่ายอดเยี่ยม ขอรับ คารวะ ๓ จอก ฮิ ฮิ     หนูกีวี่ # ๙๐ หวัดดีจ้าน รู้เปล่าเดี๋ยวนี้ฝีมือพัฒนาไปเยอะเลยจ้า ขาดตกบกพร่องใครไป ขออภัยด้วยนะขอรับ เช้าๆกำลังตาลาย ฮิ ฮิ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 4 ต.ค. 47 06:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 96 คุณ ๐ ชาวกรุง ฯ #๙๑ "ลมทุ่งโบกชาเสื้อ .................... สะบัดพลิ้วคลอเคียว" ก็ยังถือว่ายังไม่ตรงกับใจจอมยุทธฯ ขอรับ แต่ก็ถือว่าบาทจบบาทนี้ดีในระดับหนึ่งทีเดียว ตรวจมาหลายคนแล้ว จอมยุทธฯ ขอพูดถึงโคลงชาวนาบทนี้ซักหน่อยดีกว่า ความเดิมของโคลง บทนี้ จอมยุทธฯ จบประมาณว่า ต่อให้ชาวนาทำงานทั้งปีทั้งชาติก็ไม่อาจปลดเลื้องหนี้สิน ซึ่ง เป็นการขยายความที่บอกว่า ร้อนกว่าร้อนเผาแผด (ร้อนใจ) ในบาทที่สอง แต่ก็อย่างว่าแหละขอรับ ความบาทสามทำให้โคลงแกว่ง ฮ่า ฮ่า จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 4 ต.ค. 47 07:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 97 พี่จอมยุทธฯ บาทจบโคลงท่านจันทร์คิดได้เพราะ ... เพราะเป็นเด็กชงเหล้าบ่อย ๆ ค่ะ ศาลาไทยก็นึกว่าจะมีติ  มีบ่น  เล่นไม่ตรวจซะเฉย ๆ งั้นแหละ ... เฮ้อ ... ส่วนบทหลัง  - - -  เป็นงั้นไป  กลายเป็นศาลาไทยติดสินบนหรือเปล่าเนี่ย ต่อให้โดนติก็ใช่จะเลิกชงเหล้านี่คะ  ขนาดโดนมากกว่านั้นยังไม่สะดุ้ง เอิ้ก ๆ กุมเคียวคมเกี่ยวข้าว...........กลางแดด ร้อนกว่าร้อนเผาแผด...........ผ่าวเนื้อ ไผ่เสียดเอียดออดแอด........เอื่อยกล่อม แลลิบน้ำเย็นเอื้อ..................ปรี่คว้าคว้างลม  แวะมาอรุณสวัสดิ์อาศรมชาวโคลงค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ต.ค. 47 07:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 98 บันทึกอาศรม (๑๔) พูดถึงโคลงชื่อ "ขอ" ของ คัมภีร์โบราณ สายรายงานตรงมาว่าพักนี้ "พี่ใหญ่" ของเรากลับมา "คึกเป็นพิเศษ" ไม่ทราบว่าไปกิน "ไวอะกร้าหมดอายุ" มาหรือเปล่า-ฮา/เอิ๊ก.  พักนี้เห็นพี่ ท่านอยู่ในอาการ "เขียนกระจุย" , น้องๆ  หลานๆ เลยได้อ่านงาแบบ"หวาน -เข้ม- เค็ม-เปรี้ยว" ครบรส.  เพื่อสนองตอบความกระชุ่มกระชวยนั้น, สุดหล่อ ขอนำโคลงชื่อสั้นๆ "ขอ" นี้ มาพูดถึงให้เข้ากับเหตุการณ์. สำหรับงานชิ้นนี้ใช้ชื่อสั้นๆ จากคำกริยาพื้นๆ  "ขอ" ซึ่งคนทั่วไปคุ้นเคย เป็นคำที่ ให้ภาพพจน์ชัดเจน, ไม่ต้องตีความให้เสียเวลา. โคลงบทนี้เป็นอีโรติกแนวนิราศ นรินทร์, ใจจริงอยากเรียกว่า "อี่โรแมนติก" (อี่โรติก+โรแมนติก) ซึ่งไม่ใช่อี่ โรติกซะทีเดียว, แต่มีโรแมนติกผสมอยู่ด้วย.  ดูจากรูปการแล้วน่าจะเขียนเพื่อให้ ใครบางคน "หน้าแดง" มากกว่ามุ่งเอาจริงเอาจังเพื่อนำเสนอเป็นงานจริงๆ,   แต่ต้องยอมรับว่าร่างภาพได้ "โดนใจ" ทีเดียว. เสียงโคลงนั้นอยู่ในขั้นดี ตลอด. ในโอกาสอันเป็น "กามมงคล" นี้-ฮา, ไข่นุ้ยขอคุ้ย-แคะ-แกะ-เกา โคลงพี่ใหญ่พอหอมปากหอมคอ ตามประสาคนคุ้นเคยให้หาย "เปรี้ยวปาก" และขอให้กายกรรมนี้แทนความคิดถึงเป็นส่วนตัวส่งไปถึงพี่ใหญ่ด้วยอย่างจริง ใจ. หมายเหตุ - "พูดถึง" นี้เป็นการฝึกอ่านอย่างตั้งใจเป็นส่วนตัวของ อาร์พี, อะไรที่ดูเป็นหลักการ หรือแนวคิด ฯลฯ ที่ปรากฏในข้อเขียนนี้ไม่อาจยืน ยันในความถูกต้องตามหลักวิชาได้เนื่องจากไม่ได้จงใจใช้กรอบทางวิชาการใน การเขียน.  แต่ขอให้มิตรสหายร่วมแลกเปลี่ยนได้ตามอัธยาศัยโดยไม่ต้องเกรงใจ หรือเกร็งใจ. นึกคันตรงไหนก็ "เกา" ตรงนั้น, มุ่งความสำราญเป็นหลัก อิ อิ. จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 08:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 99 "ขอ" "ขอ-นิ้ว-เรียว-นุ่ม-นี้    นุช-ถนอม เพียง-หนึ่ง-ลำ-เทียน-ยอม -ยื่น-ชม้อย นิ้ว-นาง-ห่วง-หวง-หอม- มิ-เหือด-  หาย-เอย ขอ-พี่-สวม-แหวน-น้อย- กอด-นิ้ว-นิ-รันดร์-กาล" -นอกจากผู้เขียนใช้ชื่องานชิ้นนี้สั้นๆ ว่า "ขอ" แล้วยังใช้คำว่า "ขอ"วาง เป็นคำสำคัญในโคลงทั้ง ๕ บท.  ทำให้เห็นว่าประเด็น "ขอ" นี้ครอบคลุมทั้ง  ๕ บท, ไม่มีส่วนใดออกนอกเรื่อง, โคลงโดยรวมเป็นเอกภาพ. อ่านแล้วมองเห็น ประเด็นหลักชัดเจนดี. พูดง่ายๆ ว่า ขอกันตั้งแต่ปลายดัชนีเท้ายันปลายเกศานั่น แหละ เอิ๊กๆ   บทแรกผู้เขียนเปิดเรื่องด้วยการยก "นิ้วนาง" และนิ้วอื่นๆ ของ "นุช" มา พรรณนาว่า "เรียวนุ่ม-หอมมิเหือดหาย" และขอสวมแหวน (ที่นิ้วนาง) เพื่อเป็นเจ้าของ-ฮา, ช่างไวปาน "กาม-นิดหนุ่ม". "นุช" ในโคลง เป็นนางในอุดมคติ,ซึ่งเป็นนางที่ถือว่าสวยงามที่สุดสำหรับกวีผู้คลั่งเคลิ้ม. นางนี้อาจจะเป็นนางที่มีชีวิตอยู่จริงๆ มีรัก โลภ โกรธ หลง กลิ่นปาก สิวเสี้ยน กลิ่นตัวฯลฯ - ฮา. แต่เวลากวีนำ "นาง" ของเขามาพูด, จะยกสิ่งที่เชื่อว่า "สวยงาม" มาเสนอ. ขณะนึกนั้น [i["นาง"[/i] ตัวจริงถูกดูด (เฉพาะสิ่งที่เชื่อว่าสวยงาม หรือ ดี) เข้าไปอยู่ใน "ห้วงฝัน-จินตนาการ"แล้วถ่ายทอดออกมาเป็น "นางในฝัน". มนุษย์ทุกคนมีสิ่งที่เป็นอุดมคติเหมือนกัน เช่น นางในฝัน, ชายในฝัน, บ้านในฝัน, ดาราในฝัน, เพลงในฝัน, นายกในฝันฯลฯ. จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 08:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 100 "ขอ-นิ้ว-เรียว-นุ่ม-นี้-นุช-ถนอม". "นิ้ว" ที่กวีระบุในบรรทัดนี้คือ ทั้ง ๕ นิ้ว, แต่เน้น "นิ้วนาง". ทำไมกวีจึงยกนิ้วนางขึ้นมาเน้น ? เพราะ "นิ้วนาง"  มีความสำคัญทางวัฒนธรรม. การทำพิธีหมั้นระหว่างฝ่าย ชายกับฝ่ายหญิงต้องอาศัยนิ้วนาง, ผู้หญิงทุกคนต้องรักษานิ้วนางไว้ให้ได้, ถ้า ปล่อยให้นิ้วนางเกิดด้วนหรือหายไป, พิธีหมั้นจะถูกยกเลิกแน่นอน-ฮา. เป็นสัญลักษณ์ที่กวีจงใจนำมาใช้ในที่นี้เพื่อสื่อบางสิ่งที่หนุ่มสาวสมัยใหม่อาจ ไม่ซึ้งแล้วก็ได้เพราะวิธีรักของคนสมัยใหม่, ให้ความสำคัญกับนิ้วนางน้อยลง, หันไปสื่อสารกันด้วยสิ่งอื่นที่ออกแบบและกำหนดโดยสื่อหลายทาง. ถึงจะรู้ กันว่า นิ้วนางมีไว้ทำไม, แต่ก็ไม่อยู่ในฐานะที่จะมีอำนาจพอให้หนุ่มสาวยุคใหม่ ยกมาเป็นสิ่งสำคัญ. การขอ "สวมแหวน" ที่นิ้วนางเป็นการสื่ออย่างจริงใจ (ตามโบราณประเพณี) ว่าขอเป็นเจ้าของชีวิต "นุช" ตลอดไป.  การที่กวียก "นิ้วนาง" มา เสนอก่อนถือว่ามีเจตนาให้ความสำคัญกับจุดนี้มากกว่าจุดอื่นๆ, เป็นจุดที่ "กระทบใจ" ผู้อ่านได้มากกว่าจุดอื่น. คนในวัฒนธรรมไทยแทบทุกคนเข้าใจว่า "นิ้วนาง" สำคัญ อย่างไร, โดยเฉพาะผู้หญิง. การสื่อความในลักษณะนี้ถือว่า "ใช้ได้" . นอกจาก นี้ก็อาจมองได้ว่า ความคิดที่นำเสนอในบทกวีนี้ก็ส่อไปถึงความคิดและความ เชื่อของผู้เขียนเช่นเดียวกันว่า เขามีความเชื่อเหมือนคนอื่นๆ ในสังคม, แต่ที่พิเศษ ก็คือเขากล้านำมาบอกว่า จุดนี้สำคัญ, ถ้าถามผม, ผมไม่แน่ใจว่า กล้าใช้หรือไม่. เนื่องจากกลัวว่า ตกยุค. ไม่ทันสมัย. มุขจืดไปแล้วมั๊ง ฯลฯ จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 08:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ถ้าดูจากสิ่งที่กวีขอนั้นมีด้วยกัน ๕ อย่าง. การยก "นิ้วนาง" ขึ้นมานำเสนอ ก่อนแสดงว่าให้ความสำคัญกับนิ้วนางเป็นอันดับแรก.  เป็นหลักการสื่อสารที เดียวว่า การพูดถึงของหลายสิ่ง ให้ยกอันที่สำคัญเสนอก่อน. ผิดกับการทิ้งไพ่, ที่ ตัวไหนไม่สำคัญทิ้งไปก่อน, ตัวไหนสำคัญ (ตัวใหญ่) เราจะทิ้งทีหลังเพื่อไม่ให้คู่ ต่อสู้กลับเกมได้. มิตรสหายท่านใดเป็นนักนำเสนอคงจะคุ้นกับวิธีการนี้. ส่วนสิ่ง ที่ขออันอื่นๆ ถ้าดูจากสภาพการณ์แล้ว เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้หลังจากเธออนุญาต ให้สวมแหวนแล้วเท่านั้น. หมายความว่า ต้องผ่านขั้นตอนสวมแหวนไปแล้ว เท่านั้น.  ใครจะกล้าไป "ดื่มช้อย" ถ้ายังไม่แต่งงาน.  พ่อหล่อนเอาขวานจามหัว เข้าให้นะซิ. หรืออย่าง "ขอว่ายแอ่งน้อย" งี้. นุชที่ไหนจะยอมให้ "ว่าย" ฟรี, เธอต้อง คิด "ค่าธรรมเนียมสระ" บ้างแหละน่า. นี่ว่ากันตามกรอบ.  แต่คนรุ่นใหม่เขาอยู่ ในยุค "คิดไว ทำไว". เขา "ขอว่าย" เลย, ไม่ต้อง "ขอสวมแหวน", เพราะช้า. อิ อิ "เพียง-หนึ่ง-ลำ-เทียน-ยอม-ยื่น-ชม้อย" กวีเปรียบนิ้วกับลำเทียนเนื่องจากมี ลักษณะคล้ายกัน. เทียนที่เป็น "ของทำมือ" บางชนิด (ที่ทำจากขี้ผึ้ง) นั้นดูไปก็ คล้ายนิ้วนางจริงๆ. หรือถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงนิ้วพระพุทธรูปปางลีลา หรือปาง ใดๆ ที่ยกมือเห็นชัด. นิ้วที่ช่างปั้นบรรจงสร้างนั้นคล้ายกับนิ้วของ "นุช". ว่ากันว่า นิ้วแบบนี้สวย. กวีได้ความคิดนี้มาจากไหนยังไม่ทราบชัด, คงต้องค้นหากันต่อไป. ในบรรทัดที่ ๓ , การใช้ "ห่วง"- "หวง" กับนิ้วนางยิ่งทำให้เห็นเจตนา ของกวีว่า ให้ความสำคัญกับนิ้วนางมากเพียงใด. มือใหม่ลองอ่านออกเสียง บรรทัดนี้ดังๆ ดูซิครับ, จะพบว่า กวีท่านนี้ใช้เสียง "หอ หีบ" ได้ดีมาก.   จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 08:58:09 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ในบรรทัดที่ ๔, ขอ-พี่-สวม-แหวน-น้อย-กอด-นิ้ว-นิ-รันดร์-กาล".  "กอดนิ้ว" ในที่นี้หมายถึงสวมแหวนไว้กับนิ้วนาง และเป็นการสวมไว้ตลอดไป. ผู้อ่าน จะเข้าใจทันทีว่า "นี่คือการหมั้นนี่หว่า". นี่คือใจความที่กวีต้องการสื่อ, แต่ ไม่ระบุตรงๆ. เป็นการ "ไม่บอก" แต่ "แสดง"  เลยออกมาให้ผู้อ่านเห็น. พบ วิธีการนี้ใช้ในการเขียนเรื่องสั้นและนิยายและถือกันว่าใครใช้ภาษาแบบนี้ได้ดี, เขียนหนังสือกินไปได้ทั้งชาติเลย. กวีใช้ "กอด" แทน "สวมไว้" ซึ่งเป็นวิธีการของกวีในการนำเสนอด้วย ภาษาที่ "ไม่ธรรมดา".  ชายหนุ่ม (หรือชายแก่ก็ได้) ที่สามารถ "สวม แหวน" ที่นิ้วนางของ "นุช" ใดได้ถือว่า สุดยอดของชีวิตลูกผู้ชาย-ฮา, เพราะ หมายถึงเธอยอมรับ "เขา" และมอบสิทธิพิเศษในการอยู่ใกล้ๆ ได้แบบถาวร. "ทำไมจึงอยากกอดนิ้วนางไว้นานเช่นนั้น" ? เพราะความที่กวีไวอะกร้าของเรา "ห่วง-หวง" (อาการหนึ่งของรัก)นั่นเอง. นี่คือเหตุผลหลัก. ส่วนที่รองลงไปคือขนบของบทเสน่หาในวรรณคดีโรแมนติก ที่ต้องแสดงความ "ไม่ธรรมดา" ให้กับความรู้สึกแต่ละเหตุการณ์ (โวหารโต) เช่น "รักชั่วฟ้าดินสลาย" (รักอมตะ..ทั้งๆ ที่รู้ว่าใครมันจะมีชีวิตอยู่นานปาน นั้น).  "น้องเป็นเดือนพี่จะเป็นดาว"(อยู่เคียงข้างไม่ห่างไปไหน)  "ขอสาป แช่งไปทุกภพชาติ" (เห็นภาพความแรงในเจตนาสาปแช่งมาก...ทั้งๆ ที่อาจจะ กลับให้อภัยก่อนสิ้นปีก็ได้)ฯลฯ . เป็นการสร้างภาพพจน์ให้เกิดความจริงจังแก่ผู้ รับสารเพื่อจะดึงอารมณ์ไปในทางที่ต้องการ. ในหลักการใช้น่าจะเรียกโวหาร แบบนี้ว่า "อติพจน์" (?) จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 08:59:11 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ข้อสังเกต -  การที่กวีใช้ "ประพันธศัพท์" ( ที่-ซึ่ง-อัน-ขอ-ด้วย-เพื่อ ฯลฯ) น้อย มากแสดงให้เห็นว่ากวีท่านนี้มีทักษะในการเขียนโคลงสูง. การไม่ใช้ประพันธ ศัพท์จะเสี่ยงต่อการ "สื่อไม่รู้เรื่อง" ได้. แต่ถ้าใช้มากไปก็เข้าขั้น "รก".  การ ฝึกฝน-ประสบการณ์เท่านั้นที่จะช่วยให้นักเลงโคลง-กลอนใช้อย่างกลมกลืน และลงตัวได้. มือใหม่ลองพิจารณาดู.  ("ประพันธศัพท์และสภาวศัพท์" โปรด อ่านเพิ่มเติมจาก "เคล็ดกลอนเคล็ดแห่งอหังการ" - นายผี) เกรียม-อก-เกรง-ทิพย์-แก้ม-        หอม-กลาย             ลม-รื่น-จัก-ริน-ราย-                          ลอบ-เคล้า เพลิง-แดด-แผด-ผิว-หาย-               หอม-กรุ่น ขอ-ฝาก-จุม-พิต-เฝ้า-                       ฟอด-เฟ้น-ฟอน-หอม  ๚ บทที่ ๒, กวีใช้เทคนิกแบบเดิมในการขอคือ "เกรง" (ความหมายคล้าย "ห่วง") แก้มจะไม่หอม (หอมกลาย) เพราะโดนลมและแดด, ดังนั้นจึง "ขอ หอมฝากไว้เลย". แต่เป็นการจูบที่ต้องการสร้างความหมายให้เป็นความ ประทับใจ. แต่จากโวหารที่พบ, "นุช" คง"ปางตาย" เพราะกริยา "ฟอดเฟ้น ฟอนหอม" ดูจะเป็นอาการที่ "หนัก" -ฮา, ซึ่งเป็นการจูบแบบ "สั่งลา", เป็นการ จูบแบบคัมภีร์โบราณ. ลองนึกภาพตามดูว่าจูบแบบไหนที่จะเข้าข่ายนี้ (สาวๆ ไม่ ควรอ่านโคลงนี้เกินสองเที่ยวเพราะจะทำให้ "หมกหมุ่น" ได้ - ฮา.) ถ้าเป็นเกม ฟุตบอล, "นุช" คงชีวิตไปในสิบนาทีของครึ่งแรกแน่นอน,  สุดหล่อว่า..อิ อิ. จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 08:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 104 "ทำไมกวีต้องจูบแบบสั่งลา" ? เพราะกวีเชื่อว่า เมื่อถึงคราว "ลา", กิจกรรมใดๆ ที่เกิดขึ้นในบรรยากาศเช่นนั้น จะอยู่ในขั้น "ดิ่ง-ลึก-ดื่มด่ำ" หรือสุดขั้วหลุดโลกอย่างประทับใจ. ทั้งผู้อ่าน ก็มีประสบการณ์ร่วมว่า กิจกรรมในโอกาสแห่งการ "ลา" นั้นสำคัญเสมอ. การ มองว่า จูบนั้นกันลมกันแดดได้เป็นการมองอย่างกวี. เป็นการให้รายละเอียดที่ เมื่อผู้อ่านคิดตามก็จะพบนัยบางอย่าง.  นี่คือสิ่งที่กวีเชื่อ.  เป็นสิ่งที่กวีเลือกใช้.   ในขณะเดียวกันถ้ากวีเลือกอยู่ "เฝ้าเตียงนอน" คอยจูบ(ฟอดเฟ้นฟอนหอม) กัน ลมกันแดดอยู่ข้างนางไปจนตาย คือ "ไม่ฝาก" อย่างกับอันแรก. เราคนอ่านจะ ชอบแบบไหน ? และถ้าผู้เขียนเป็น "ทิวา" (คาวราตรี)-นิรนาม-จอมยุทธฯ (ฟอด เฟ้นสุราหอม), คุณคิดว่าพวกเขาจะเลือกใช้วิธีไหน ? *เท่าที่สังเกตดูกวีท่านนี้ "เสียงดี" ตลอด, เป็นการดีแบบ "ดีกว่าเนื้อหา" ด้วยซ้ำ. เพื่อนที่ยังไม่ได้อ่านโคลงของกวีท่านนี้อย่างจริงจังลองนำมาเทียบ-แสดงความ คิดเห็นดูนะครับ. กรอม-ใจ-เกรง-คู่-น้อย-             ม-ณี-หวาน เพชร-ยอด-สุ-เมรุ-ยาน                    หย่อน-ย้วย บัว-มาศ-เหี่ยว-เรื้อ-ราน -                โรยร่วง                           ขอ-ชื่น-รส-ทิพย์-ด้วย-                     ดื่ม-ช้อย-ชู-ชัน ๚ บทที่ ๓, หลักๆ ของความคิดในบทนี้คือ เกรง "คู่น้อย" จะหย่อนยานจึงขอ "ดื่ม ช้อย" ให้ "ชูชัน" เข้าไว้ (โอ๊ยย..คิดไปได้ไงเนี่ย อิ อิ). หลังจากอ่านโคลงบทนี้แล้ว ผมพยายามเดินเฉียดสาวๆ บ่อยขึ้นเพื่อหาข้อมูลว่า สาวไทยทุกวันนี้หล่อน "ช้อย" กันแค่ไหน. ด้วยสายตา, พบว่า ไม่ค่อยช้อยกันสักเท่าไหร่ (ดูไปก็เหมือนลามก, แต่เป็นการหาความจริงบางด้าน).   "คู่น้อย-สุเมรุ-บัวมาศ" กวีใช้แทน "เต้าตึง".   "หวาน" ในที่นี้ต้องหมายถึง "ที่รัก-เสน่ห์" เป็นความหมายเดียวกับ "หวานใจ". หาใช่รสหวานในน้ำตาลทรายไม่. โปรดเข้าใจว่า รสที่บุรุษได้จากเต้าตึง, ไม่ใช่ น้ำตาล, แต่เป็น "รสทิพย์" ตามที่กวีอ้าง. ถ้ายังไม่เข้าใจก็ขอให้ "ทิวา" ช่วยนำ เสนอผลการวิจัยเรื่อง "คาวราตรี" ในส่วนของ "รสทิพย์" นี้สักหน่อยก็ดี-ฮา. จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 09:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 105 สามบรรทัดแรกเป็นกลุ่มประโยคเหตุที่กวียกมาอ้างเพื่อให้ "นุช" เห็นว่ามีน้ำหนัก, กวีเล่นกับเต้าตึงโดยสร้างความ "ไม่ธรรมดา" ขึ้นมาด้วย "คู่น้อย" "มณีหวาน" "เพชรยอดสุเมรุ". ในกรณีของ "สุเมรุ" กวีนำมาใช้แทน "เต้าตึง", ซึ่งจะทำให้ไม่ พูดถึง "สิ่งนั้น" โดยตรง, เป็นการลดความอนาจารออกไปด้วยการใช้โวหารทาง วรรณศิลป์เข้าช่วย. เป็นขนบที่ติดมาจากครูโบราณ. ทำไมกวีไม่ใช้ "มะพร้าว - แตงโม - ไข่ดาว" แทนเต้าตึง ? แม้ "มะพร้าว-แตงโม-ไข่ดาว - ซาลาเปา ฯลฯ"  จะให้ภาพที่สมจริงดีกว่า. แต่งานนี้กวีเดินตามงานวรรณคดีคลาสิก อย่างนิราศนรินทร์และไม่ได้ต้องการนำ เสนอ "ภาพจริง" ซึ่งเป็นภาพนึกธรรมดา, หากแต่ต้องการนำเสนอภาพนึก อย่างกวีที่ต้องการ "ความแปลก". ความแปลกเป็นหัวใจของการสร้างสรรค์งาน ศิลปะทุกแขนง. อีกด้านหนึ่งแสดงให้เห็นความนิยมของกวีเองที่มีต่องานโบราณ. บรรทัดสุดท้ายเป็นผลที่กวีต้องการ. "ดื่มช้อยชูชัน", กวีใช้ "ดื่ม" แทน "บาง อาการ" (ลีลา) ของ"กามกรณียกิจ".  การขอเพื่อกระทำเช่นนี้ถือว่าลามกโดยแท้, แต่ด้วยชั้นเชิงทางภาษา, กวี "ซ่อน" ความลามกไว้แนบเนียน, ผู้อ่านที่มี ประสบการณ์เท่านั้นจึงจะเข้าใจ. ทำให้นึกถึงบทอัศจรรย์แบบต่างๆ ในวรรณคดี ที่เด็กอ่านแล้วจะไม่เข้าใจในทันที, ต้องอาศัยคำอธิบายจึงร้องอ๋อ. กว่าจะร้องอ๋อ กันได้อายุก็ปาเข้าไปยี่สิบปีแล้ว -ฮา, นับว่าเป็นกลอุบายที่แนบเนียนจริงๆ . มีสาวๆ ที่ อาศรมฯ หลายราย หลังจากร้องอ๋อกันแล้วก็ชอบบทอัศจรรย์กันเป็นแถว, เนื่องจากเป็นส่วนของวรรณคดีที่ ใช้จินตนาการสูง. ส่วนอาร์พีแก่แดดแก่ลมมาตั้งแต่อายุสิบสอง "อ๋อ" ได้ก่อนที่จะอ่านวรรณคดีเสีย อีก, เนื่องจากอยู่ในภูมิประเทศที่เหมาะแก่การเจริญเติบโตทาง "กามทัศน์" (หนังตะลุง). และคนแถวบ้านก็พูด "เถ" (หยาบโลน)  กันเป็นปกติจนไม่รู้สึกว่าหยาบคาย, เป็นวิถีชาว บ้านที่คนบางกอกไม่เข้าใจ. วรรณกรรม "คำผวน" ของปักษ์ใต้คงยืนยันเรื่องนี้ได้ ดี. (โดยเฉพาะนครศรีฯ ของใครบางคน) จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 09:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 106 วอน-นุช-หวัง-เสพ-ซึ้ง -                สระ-สรวง                         มอง-คลื่น-ผืน-ทะเล-หลวง-            ลึก-ล้ำ โลม-เกาะ-เลาะ-แก่ง-ปวง-              หิน-ปุ่ม-   ชุ่ม-เอย ขอ-ว่าย-เพียง-แอ่ง-น้ำ-                    อ่าง-น้อย-ลอย-สวรรค์  ๚ บทที่ ๔, กวีใช้ "สระสรวง" (สระสวรรค์) เพื่อสื่อความให้ผู้อ่านเห็นภาพ "สิ่งอื่น" ที่ไม่อาจบอกตรงๆ ได้. นอกจากนี้ "แอ่งน้ำ - อ่างน้อย" ก็คือสิ่ง เดียวกัน. บทนี้ต่างจากบทแรกๆ ตรงที่การ "ขอว่าย" นั้นไม่มีเหตุจากแดด หรือลม, แต่ยก "ทะเลหลวง" (ก็ยังเป็นธรรมชาติ) ที่มีเกาะแก่งน่ารื่นรมย์ มาอ้างว่า แม้จะน่าสนใจก็ขอว่ายใน "แอ่งน้อย" นี่แหละความสุขอย่างล้นเหลือ, มันอยู่ที่นี่เอง.  ในแง่ของการสื่อสาร, บทนี้ไม่ชัดเจนเท่าท่อนแรกๆ .กว่าสุดหล่อ จะตัดสินใจเขียนผ่านย่อหน้านี้ไปได้ก็ใช้เวลาอ่านหนึ่งวันเต็มๆ เนื่องจากไม่แน่ ใจว่ากวีต้องการสื่ออะไร (เขียนเสร็จบนรถไฟแถวๆบางซื่อ) . หรือใครว่าชัดก็ ลองนำเสนอมาดู (ยกเว้นคนเขียน -ฮา) เชิญ-ขวัญ-หวัง-หลับ-ใกล้           - กายอร     เตียง-นุ่ม-ผวย-นิ่ม-นอน               -อ่อน-เนื้อ ขอ-ตัก-นุช-แทน-หมอน                - นา-แม่ ยาม-พี่-หลับ-ลึก-เรื้อ                     - เพื่อ-ร้อย-เรียง-ฝัน  ๚ะ๛   บทที่ ๕, ผู้เขียนให้ภาพที่ชัดเจนอ่านแล้วเข้าใจทันทีและดูจะเป็นกลิ่นอายของ โรแมนติกมากกว่าท่อนอื่น. ทำให้นึกถึงเพลงลูกทุ่งหลายเพลงที่ใช้ "การหนุนตัก" เป็นแกนของฉาก. แต่ปัจจุบันโวหารนี้อาจจะไม่ได้รับความนิยม, เนื่องจากคนรุ่น ใหม่ชอบกินอาหารฟาสฟู้ด  ดูหนังฝรั่ง. ฟังเพลงภาษาไทยต่างดาว  (ฟังทีไรรำ คาญตึบ ไม่รู้มันร้องภาษาไทยตระกูลไหน เป็นทุกคน ทุกค่าย,  โคตรพ่อโคตรแม่ มันไม่เห็นเป็นแบบนี้..ผ่าซิ) จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 09:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 107 งานของ "คัมภีร์โบราณ" ค่อนข้างจะกรองมาแล้วทุกชิ้น, โดยสังเกตจากลักษณะ คำที่เลือกมาใช้, ไม่ใช่ลักษณะการรีบร้อนจนลืมเกลา. แต่เป็นการคิด-กรอง-ขัด เกลามาแล้วอย่างดีแทบทั้งสิ้น.  มือใหม่ลองทำตามบ้างก็จะเป็นการดีเพราะเท่า กับฝึกตนให้มีความระมัดระวังในการเขียน-ในการคิด-ในการเสนอเหตุผลที่ กระชับรัดกุม. อีกอย่างการฝึก "ขัดเกลา หรือใคร่ครวญงานก่อนวางในกระทู้เป็นการ "บรรณาธิการ" ตัวเองของผู้เขียนอีกส่วนหนึ่งด้วย. ทักษะนี้จะเป็นคุณ แก่ผู้เขียนในระยะยาว.  หลักการนี้ที่ทำได้เลยมองเป็นกระบวนการ คือ "คิด - เขียน - อ่านใคร่ครวญ - เกลา -ตรวจสอบความเป็นเหตุเป็นผล -  วางให้คนอื่น อ่าน". การเกลาเป็นการวิพากษ์วิจารณ์ตัวเองโดยตรง. ความสุขที่ได้ตัดสินใจ ใช้คำใดคำหนึ่ง สำนวนใดสำนวนหนึ่งหลังจากครุ่นคิดอยู่อย่างวุ่นวายเป็นความ สุขที่แปลกประหลาดจริงๆ. มันต่างๆ จากการเขียนลวกๆ แล้ววางมาก. ใจจริงอยากหาเวลาอ่านของคุณ "คัมภีร์โบราณ" ทั้งหมดแล้วแยกแยะเพื่อมอง ให้ละเอียด, เนื่องจากงานของเขาค่อนข้าง "กรอง" มาแล้วอย่างดีเมื่อเทียบกับ งานของมิตรสหายท่านอื่นๆ ที่เขียนกันแบบ "แกล้มสุรา" มากกว่าจะเอาจริงเอา จังในการ "กรองและขัดเกลา".   แต่ด้วยไม่มีเวลามากนักเลย "พูดถึง" เท่าที่พูด ได้และพอหายคิดถึงพี่ใหญ่ซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะยอมไปปรากฎตัวตามคำเชิญสัก ที.  ปล่อยให้พวกสุราสาระหาวแล้วหาวอีก ตบยุงจนหมดย่านแล้ว..ก็ยังไม่เห็นพี่ ใหญ่ไปปรากฎตัว. อิ อิ. จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 09:03:03 ]

ความคิดเห็นที่ 108 สิ่งที่พบจากงานชิ้นนี้ ๑. เสียงโคลงนั้นดีมาก ผู้เขียนเลือกสรรคำมาอย่างดี แสดงให้เห็นความพิถีพิถัน ในการใช้เสียง ๒. การใช้คำนั้นกวีคัดสรรอย่างดี (ตามกำลังความสามารถ) ไม่ได้เขียนแบบสุก เอาเผากิน หรือสักแต่ว่าเขียน. งานของกวีท่านนี้จึงเหมือนจงใจนำมา "เก็บ" จริงๆ ๓. เรื่องที่กวีนำมาเสนอเป็นเรื่องที่แม้ไม่แปลก, แต่กวีทำสิ่งที่ดูธรรมดานั้นให้ "ไม่ธรรมดา" ได้อย่างน่าสนใจ. ที่สำคัญนำเสนอไม่ให้ "ลามก" ได้. ๔. บทที่ ๔  ให้ภาพไม่ค่อยชัด, ต้องอ่านหลายตลบจึงจะกล้าตีความ. ผู้ที่จะอ่าน งานโทนนี้ได้ต้องมีพื้นฐานพอสมควร. ๕. กวีมีความนิยมงานโบราณอยู่มาก ดูได้จากลักษณะการเปรียบเทียบที่มีกลิ่นไอ ของงานโบราณ. ขอแสดงความนับถือมิตรสหายทุกท่าน "ศรีอาศรม" 2254-09-2547 *วาง "พูดถึง" เป็นการบ้านแทนการไปทำพิธี "สุราสาระ" เมื่อวันพฤหัส,คุณศรีอาศรมยังไม่หายป่วยก็เลยขอพักกาย พักใจไปพลางๆ ก่อน. จากคุณ : Ar@p - [ 4 ต.ค. 47 09:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณปฏิกิริยา  ของ ศาลาฯ (salathai)   และ  อาร์พี   Ar@p ออกจะยินดีอยู่ไม่น้อยที่ทราบว่ามีคนอ่านโคลงที่ผมเขียนหลายเที่ยวอย่างน้อยสองคน เพราะมี “ปฏิกิริยา”  ที่ชัดเจน   ศาลาไทยเขียนโคลง “ให้”  ที่ผมอ่านแล้วก็ออกจะอายเธออยู่ เพราะเธอสวนหมัดได้สวย งาม  ต่อโคลงแนว “อีโรแมนติค” ตามที่อาร์พีว่า   อาร์พี ฉวยเอาโคลงที่ผม “เขียนแกล้ง” (มิใช่แกล้งเขียน) ไว้มา   “เขียนถึง”   ซะมากมาย ฉีกหน้ากากผมออกเกือบหมด คงจะเห็นไส้เห็นพุงที่ผมเอา   “โรแมนติค” มาบัง “อีโรติค” ไว้แบบลับ ๆ ล่อ ๆ  ดีใจอยู่นิดนึงครับที่เล่นเอาอาร์พีสับสนได้ในบทที่สี่  (ทั้งที่ตัวเองก็คุย อยู่ว่า แก่แดดแก่ลมมาตั้งแต่อายุสิบสอง) จริง ๆ แล้วผมเขียนไม่ดีเองแหละหนอ โคลงแบบนี้ครูหนอนสุราเคยบอกว่าอย่าเขียนจนโจ่งแจ้งและไม่ควรอธิบายจนหมด  ผม ก็อยากให้มันผ่าน ๆ ไป  พร้อมกับมีปริศนาคำทายของเด็กยุคก่อนมาทายอาร์พีเล่น ๆ ว่า อะไรเอ่ย น้ำบ่อน้อย  คนตั้งร้อยวิดไม่หมด . ขอเพื่อน ๆ ว่าอย่าเพิ่งเร่งให้ผมไปร่วมวงสุราสาระในตอนนี้    ผมมันคนหลงเพื่อนง่าย ช่วงนี้งานยุ่งครับ (กันยา – ตุลา) ไปต่างจังหวัดบ่อย จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 4 ต.ค. 47 18:16:29 A:192.168.0.156 X:203.146.73.69 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เพิ่งถึงบางอ้อ โคลงเฮียคัมฯ บท ๔ โฮ่ โฮ่ เค้าเรียกว่าทำเงินหล่นไหมเนี่ย ? ว่าแล้วจอมยุทธฯ ก็จรลีดีกว่า ขอไปลิ้มรสสุราสวรรค์เน้อ ฮ่า ฮ่า จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 4 ต.ค. 47 20:27:01 ]

ความคิดเห็นที่ 111 กลับเข้ามาขอบคุณพี่จอมยุทธฯ ค่ะ... ^__^ จากคุณ : ไกลถิ่น - [ 5 ต.ค. 47 04:55:12 A:24.0.29.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 112 อาศรมชาวโคลง ภาค ๑๐๖ ๏ ๏ ๏ นักเลงกลอนนอนเปล่าก็เศร้าใจ ๏ ๏ ๏ [บทกวี] [บทกวี] http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3048829/W3048829.html จากคุณ : โมโน - [ 5 ต.ค. 47 08:09:22 ]