ความคิดเห็นที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3031704/W3031704.html#19 ooooooooo ตอนแรก อยู่ที่ link นี้ ครับ จากคุณ : samsam - [ 25 ก.ย. 47 21:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “แค  ฉันว่าเรามีเรื่องที่ต้องพูดกันยาวแล้วล่ะ” กาสะลองคำเอ่ยกับเพื่อนรักเมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง ศรีตรังจ้องหน้าอีกฝ่ายที่มีทีท่าเหมือนจะคาดคั้นล้วงความลับจากเธอ     ด้วยสีหน้างงงัน    ก่อนจะย้อนถามด้วยน้ำเสียงขบขัน  “อะไรล่ะเอ๋? เรื่องยาวของเธอนะ ฉันไปทำอะไรผิดมาอีกแล้วหรือไง?”  “เรื่องพี่โต้ง” คำตอบของเพื่อนรักทำให้ศรีตรังหน้าซีดเผือดหุบยิ้มในสีหน้าลงทันทีด้วยความตกใจ  แสดงว่าความลับในใจของเธอไม่เป็นความลับอีกต่อไป  “เอ๋รู้แล้ว?” สาวหน้าหวานถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ  “รู้สิ   ทำไมแคไม่บอกฉันเลยล่ะ   เสียแรงที่เราเป็นเพื่อนรักกัน   ทำไมแคต้องมีความลับกับฉันด้วย” แม่จอมโวยต่อว่าต่อขานเพื่อนรัก  “ฉันอายที่เป็นฝ่ายหลงเพ้อหลงละเมอฝ่ายเดียวนะสิ   เอ๋ก็รู้ว่าพี่โต้งรู้สึกยังไงกับเธอ” สาวหน้าหวานสารภาพความในใจออกมา  “โธ่! ยายแคเอ๊ย ทำไมไม่บอกฉัน ถ้าเธอบอกฉัน ป่านนี้เธอเป็นแฟนพี่โต้งไปนานแล้ว”  “เอ๋ไม่ต้องทำเพื่อฉันหรอก  ถ้าเธอชอบพี่โต้งก็ตอบตกลงกับพี่เขาไปเถอะ ไม่ต้องเกรงใจฉันนะ ฉันทำใจได้แล้วล่ะ” สาวหน้าหวานบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงหวานเศร้า ซึ้งในน้ำใจของเพื่อนที่เป็นห่วงเธอ  “บ้า แคมองไม่ออกหรือว่า   ฉันไม่ได้ชอบพี่โต้ง” กาสะลองคำจงใจเน้นประโยคหลังให้เพื่อนรักได้ยิน สาวหน้าหวานอ้าปากค้างกับคำพูดของเพื่อนสาว     ดวงตาของเธอมีแววยินดีขึ้นมาครู่หนึ่งก่อนจะหม่น หมองดังเดิม  “ถึงเธอจะไม่สนใจพี่โต้ง  ก็ใช่ว่าพี่โต้งเขาจะสนใจฉันเสียเมื่อไหร่ล่ะ ผู้หญิงตั้งหลายคนมาชอบพี่เขา แล้วพี่เขาจะมามองฉันหรือไง”  “มั่นใจในตัวเองหน่อยสิแค    ถ้าเธอท้อเธอก็จะไม่มีวันสมหวังหรอกนะ   แคออกจะน่ารักอย่างนี้ พี่โต้งคงไม่ใจแข็งนานนักหรอกน่า” กาสะลองคำให้กำลังเพื่อนสาวให้อึดสู้ ศรีตรังยิ้มรับคำปลอบใจจากเพื่อนรัก ก่อนจะหาเรื่องเบนความสนใจของอีกฝ่าย  “เมื่อกี้เธอบอกว่าเธอไม่ได้ชอบพี่โต้ง  แสดงว่าเธอต้องมีคนที่ชอบอยู่แล้ว   เธอชอบใครอยู่หรือเอ๋?” สาวหน้าหวานตั้งคำถามด้วยน้ำเสียงยั่วเย้า คำถามของสาวลักยิ้มบุ๋มทำให้กาสะลองคำหน้าแดงระเรื่อหยุดซักไซร้       และเปลี่ยนเรื่องสนทนาทันที เมื่อเห็นว่าเรื่องราวเริ่มเข้าเนื้อตัวเอง ศรีตรังลอบยิ้มที่เบี่ยงเบนประเด็นได้สำเร็จ   และจากสีหน้ามีพิรุธของเพื่อนทำให้เธอเดาได้ทันทีว่าในใจของเพื่อนสาวมีใครเข้าไปยึดครอง ถึงแม้เจ้าตัวจะไม่ยอมพูดอะไรออกมาก็ตาม ***** เสียงเอะอะอึกทึกนอกห้องชมรมศิลปะที่เล็ดลอดเข้ามาเป็นระยะ         ไม่ได้รบกวนสมาธิของสมาชิกในชมรมศิลปะที่กำลังยุ่งกับงานส่วนตัว   แต่ละคนตกอยู่ในจินตนาการของตน    เพื่อสร้างสรรค์ผลงานของตัวเองให้ออกมาดูดีดูเด่นที่สุด มือเรียวสวยได้รูปของศรีตรังกำลังลงเส้นบนกระดานเสก็ตซ์อย่างขะมักขะเม้น สมาธิของสาวลักยิ้มบุ๋มจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้า   จนกระทั้งหญิงสาวรู้สึกถึงความผิดปกติเหมือนมีสายตาของใครกำลังจ้องมองเธออยู่จากเบื้องหลัง ศรีตรังเหลียวกลับไปมอง หญิงสาวตกตะลึงเมื่อเห็นว่าใครอยู่เบื้องหลังเธอ  “พี่โต้งมานานแล้วหรือคะ?”  หญิงสาวเอ่ยทักเมื่อรวบรวมสติได้  “นานพอแอบดูเรานั่งวาดรูปได้แล้วล่ะ ฝีมือดีนี่เรา” อริญชย์เอ่ยชมเมื่อเห็นรูปที่หญิงสาววาด ศรีตรังยิ้มรับคำชมจนเห็นลักยิ้มบุ๋มทั้งสองข้างที่แดงระเรื่อด้วยความปลื้มใจ     ความรู้สึกของเธอตอนนี้เหมือนลูกโป่งที่สูบลมไว้จนเต็ม ถ้าคนอื่นเอ่ยชมเธอคงไม่ปลื้มใจเท่าคำชมของเขา  “ว่าแต่วันนี้พี่ไม่เห็นน้องเอ๋เลย   น้องเอ๋หายไปไหนหรือแค?” สีหน้าของสาวลักยิ้มบุ๋มเผือดลงทันที   คำถามของฝ่ายชายทำร้ายจิตใจของศรีตรัง    ความรู้สึกของเธอตอนนี้ราวกับลูกโป่งที่ถูกเจาะลม      ใจของเธอห่อเหี่ยวลงอย่างรวดเร็ว  ที่แท้พี่อริญชย์ก็ไม่ได้มาหาเธอ แต่เขามาหากาสะลองคำต่างหาก  “เอ๋ไปวาดรูปแถวแปลงเกษตรค่ะ “ หญิงสาวตอบด้วยความขมขื่น  “แล้วเราไม่ไปวาดรูปด้วยกันกับน้องเอ๋หรือ?” สาวหน้าหวานส่ายหน้าแทนคำตอบ  เธอชอบวาดรูปในที่ร่ม   ส่วนกาสะลองคำเพื่อนรักชอบวาดรูปในที่แจ้ง แล้วงานชิ้นนี้ก็ใกล้ถึงกำหนดส่งอาจารย์ ทั้งคู่จึงแยกย้ายกันทำงาน     กาสะลองคำแยกตัวไปวาดรูปที่แปลงเกษตร    ส่วนเธอนั่งวาดรูปอยู่ในห้องชมรมศิลปะ  “นี่มันก็เย็นมากแล้ว ที่แปลงเกษตรเปลี่ยวไม่ค่อยมีคน พี่ว่าพี่ไปอยู่เป็นเพื่อนน้องเอ๋ก่อนนะ”นายกสโมสรนักศึกษารีบเอ่ยลาด้วยความเป็นห่วงหญิงสาวที่เขามีใจให้  เขาเดินออกไปจากห้องชมรมศิลปะโดยไม่หันกลับมามองข้างหลังอีก ศรีตรังได้แต่ตามตามแผ่นหลังของอริญชย์ที่เดินออกไปด้วยความน้อยใจ ไม่ว่าเขาจะทำให้เธอเจ็บปวดเพียงไหน แต่ทำไมเธอถึงไม่เคยตัดใจจากเขาได้เสียที ***** (ยังมีต่อค่ะ) จากคุณ : รียา - [ 25 ก.ย. 47 21:12:59 A:203.172.104.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 แสงแดดยามเย็นสาดแสงไปทั่วพื้นดิน  แปลงข้าวโพดตรงหน้าหญิงสาวถูกแสงทองของแสงอาทิตย์ฉาบไว้ราวกับเป็นทุ่งข้าวโพดสีทองที่งามระยับจับตา     กาสะลองคำรีบลงสีถ่ายทอดความงามตามธรรมชาติที่ได้เห็น     ก่อนที่แสงตะวันของวันนี้จะหมดไป  สมาธิทั้งหมดของเธอทุ่มอยู่กับงานตรงหน้า    จนไม่สนใจว่าในยามนี้ที่แปลงข้าวโพดไม่มีผู้คนเดินผ่าน จนจัดได้ว่าเป็นสถานที่ค่อนข้างเปลี่ยวและอันตราย อริญชย์ยืนอยู่เบื้องหลังของกาสะลองคำมองเธอวาดรูปด้วยความชื่นชม     ชายหนุ่มไม่ส่งเสียงเรียกเธอเพราะกลัวจะรบกวนสมาธิฝ่ายหญิง แต่เขายืนมองเธอวาดรูปเป็นเวลานานโดยไม่รู้สึกเบื่อหน่าย จวบจนแสงสีทองสุดท้ายของวันใกล้หมดสิ้น   กาสะลองคำเริ่มลงมือเก็บอุปกรณ์  ขณะนั้นเองหญิงสาวเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่แปลงข้าวโพดเพียงคนเดียว สัญชาติญาณระวังภัยทำให้เธอรีบหันไปมองรอบตัว  “พี่โต้งมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ?” แม่สาวจอมโวยวายถอนหายใจด้วยความโล่งอก    เมื่อหันมาพบนายกสโมรสรนักศึกษา ไม่ใช่โจรผู้ร้ายอย่างที่เธอนึกกลัว  “พี่ไปหาน้องเอ๋ที่ชมรมแต่ไม่เจอ      เห็นน้องแคบอกว่าน้องเอ๋มาวาดรูปที่นี่พี่เลยตามมา” ชายหนุ่มเฉลยข้อข้องใจของหญิงสาว  “พี่โต้งตามหาเอ๋  มีธุระอะไรกับเอ๋หรือเปล่าคะ?”  “พี่มีเรื่องอยากจะคุยกับน้องเอ๋ตามลำพังหน่อยครับ” ฝ่ายชายพูดด้วยทีท่าเขินอาย  “เรื่องอะไรคะ?” หญิงสาวถามอย่างไม่แน่ใจ    เธอภาวนาขออย่าให้สิ่งที่เธอคาดเดาไว้เป็นจริงขึ้นมา นายกสโมสรนักศึกษาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ รวบรวมความกล้าก่อนจะพูดประโยคต่อไปออกมา  “น้องเอ๋คงรู้แล้วนะว่าพี่คิดยังไงกับน้องเอ๋     วันนี้พี่อยากจะบอกน้องเอ๋อย่างเป็นทางการเสียทีว่าพี่รักน้องเอ๋ อยากจะขอเป็นแฟนด้วย น้องเอ๋ ให้โอกาสพี่นะครับ” กาสะลองคำตกตะลึงเมื่อเรื่องที่เธอคาดเดาไว้เป็นความจริงขึ้นมา    พี่อริญชย์มาสารภาพรักกับเธอ  คำสารภาพของเขาทำให้เธอลำบากใจที่จะให้คำตอบกับชายหนุ่ม  “ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่พี่โต้งมีให้เอ๋   แต่เอ๋เป็นแฟนกับพี่โต้งไม่ได้หรอกค่ะ พี่โต้งอย่าทำให้เอ๋ลำบากใจเลยนะคะ” สีหน้าของนายกสโมสรนักศึกษาซีดเผือดลงเมื่อได้รับคำตอบปฏิเสธจากหญิงสาวที่หมายปอง เขาคิดไม่ถึงว่าเธอจะกล้าปฏิเสธผู้ชายที่โดดเด่นทั้งเรื่องการเรียนและกิจกรรม แถมเป็นหนุ่มเนื้อหอม คุณสมบัติเยี่ยมอย่างเขาได้ลง  “พี่ขอเหตุผลที่น้องเอ๋ปฏิเสธพี่ได้ไหม  พี่ดีไม่พอหรือว่าน้องเอ๋มีคนรักอยู่ก่อนแล้ว” อริญชย์เอ่ยถามด้วยความงุนงง  “อย่างหลังค่ะ เอ๋มีคนที่เอ๋ชอบอยู่แล้ว  เมื่อพี่โต้งรู้สาเหตุแล้วก็อย่าทำเอ๋ลำบากใจเลยนะคะ นี่ก็เย็นมากแล้วเอ๋ขอตัวกลับก่อนแล้วกัน” หญิงสาวตัดบทสนทนาแล้วหอบข้าวของเดินหนีทันที ปล่อยให้ฝ่ายชายยืนงงด้วยความช็อคที่ถูกปฏิเสธ เมื่อเขารู้สึกตัวอีกครั้งจะวิ่งตามหญิงสาวก็ไม่ทันเสียแล้ว ***** หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น  กาสะลองคำยังดำเนินชีวิตตามปกติ  เวลาว่างยามบ่ายวันรุ่งขึ้นเธอเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนรักฟังตามความจริง  ศรีตรังรับฟังด้วยสีหน้าราบเรียบ   ทั้งๆ ที่ในใจหม่นหมอง  เธอเริ่มทำใจเรื่องของพี่อริญชย์มาก่อนแล้ว เธอรู้ว่าสักวันหนึ่งต้องมีวันที่เขามาสารภาพรักกับกาสะลองคำ สาวหน้าหวานยังมองโลกในแง่ดี นึกสงสารพี่อริญชย์ที่ถูกเพื่อนรักปฏิเสธ     ทั้งๆ ที่เขาเป็นต้นเหตุทำให้เธอน้อยใจนับครั้งไม่ถ้วน   แต่เธอก็ไม่เคยโกรธเขาเลยสักครั้ง   และเธอก็ไม่โกรธเพื่อนรักที่ทำให้พี่อริญชย์ของเธอเจ็บปวด เพราะกาสะลองคำก็มีสิทธิ์เลือกคนรักของตัวเอง  “แค คงไม่โกรธฉันนะ ที่ทำกับพี่โต้งอย่างนั้น”  “ไม่หรอก ฉันเข้าใจ ถ้าฉันเป็นเธอฉันก็คงทำอย่างนั้นเหมือนกัน คนเราเมื่อไม่ได้รักไม่ได้ชอบก็ควรบอกไปตรงๆ  ไม่ใช่มัวแต่เกรงใจคบกันไปแกนๆ อย่างนั้นมันหลอกลวงกัน”  “ฉันดีใจที่แคเข้าใจ     แคเป็นเพื่อนที่รู้ใจฉันที่สุดเลย” กาสะลองคำยิ้มหวานพร้อมกุมมือเพื่อนรักไว้แน่น สาวลักยิ้มบุ๋มยิ้มตอบให้เพื่อนรัก เป็นการยืนยันว่ามิตรภาพระหว่างสองสองยังคงเหนียวแน่นเช่นเดิม ไม่มีเปลี่ยนแปลงเพราะเรื่องของอริญชย์  “มัวแต่คุยเพลิน  ฉันต้องขอตัวกลับไปวาดรูปที่แปลงเกษตรก่อนนะ  รูปของฉันยังไม่เสร็จเลย” เมื่อปรับความเข้าใจกับเพื่อนรักได้ หญิงสาวก็นึกถึงงานเร่งด่วนของตัวเองขึ้นมาได้  “ระวังตัวด้วยนะ ที่แปลงเกษตรเปลี่ยวออก” ศรีตรังเอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วง  “จ้า” เพื่อนสาวหันมารับคำด้วยสีหน้าทะเล้น ก่อนจะเดินจากไปด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า ***** (ยังมีต่ออีก) จากคุณ : รียา - [ 25 ก.ย. 47 21:21:10 A:203.172.104.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 บรรยากาศยามเย็นที่แปลงข้าวโพดยังคงเงียบสงบและสวยงามอย่างเช่นทุกวัน     กาสะลองคำยังคงมาวาดรูปที่เดิม โดยไม่สนใจว่าที่แปลงข้าวโพดจะร้างผู้คนเพียงใด  “น้องเอ๋” เสียงเรียกจากข้างหลังทำให้กาสะลองคำละมือจากการลงสีรูป  หันมาตามเสียงทุ้มนุ่ม ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความยุ่งยากใจ เมื่อเห็นคนที่ตามเธอมา  “พี่โต้ง มีอะไรหรือคะ?”  “พี่ขอถามคำถามเมื่อวานนี้อีกครั้ง” ฝ่ายชายรวบรวมความกล้าถามหญิงสาวอีกครั้ง  “เอ๋ยืนยันคำตอบเดิมค่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว  “เอ๋ อย่าพูดอย่างนี้กับพี่ซิ  พี่รู้นะที่เอ๋ปฏิเสธพี่  โกหกพี่ว่ามีคนที่เอ๋ชอบอยู่แล้วเพราะเรื่องแคใช่ไหม?  ฟังนะเพื่อนของน้องเอ๋เป็นฝ่ายมาชอบพี่เอง  แต่พี่ไม่ได้ชอบน้องแคเลยนะ คนที่พี่ชอบคือน้องเอ๋”  ฝ่ายชายยืนยันความคิดของตน พร้อมกับกุมมือกาสะลองคำไว้แน่น  “เรื่องนี้แคไม่เกี่ยวนะคะพี่โต้ง เอ๋มีคนที่เอ๋ชอบอยู่แล้วจริงๆ” กาสะลองคำรีบออกรับแทนเพื่อนสาวผู้น่าสงสาร อริญชย์ตะลึงกับคำพูดของสาวที่หมายปอง      นายกสโมสรนักศึกษาหนุ่มคิดไม่ถึงว่าเธอจะไม่มีใจให้เขา และมีคนที่แอบชอบอยู่แล้วจริงๆ เขาคิดเพียงแต่ว่าเธอปฏิเสธเพราะเกรงใจเพื่อนรัก  “เอ๋ทำกับพี่อย่างนี้ได้ยังไง เอ๋ก็รู้ว่าพี่รักเอ๋ แต่ทำไมเอ๋ต้องผลักไสพี่ไปให้เพื่อนของน้องเอ๋ด้วย” ด้วยความโกรธ ชายหนุ่มจึงลืมตัวหันมาบีบไหล่หญิงสาว จนเธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ  “ปล่อยเอ๋เดี๋ยวนี้นะพี่โต้ง พี่ไม่มีสิทธิ์ทำกับเอ๋อย่างนี้นะ” แม่สาวจอมโวยเริ่มอุทธรณ์  “พี่ไม่มีสิทธิ์แล้วใครกันล่ะที่มีสิทธิ์    ใครเป็นคนที่น้องเอ๋ชอบ?” ฝ่ายชายย้อนถามโดยไม่คลายมือจากไหล่ของหญิงสาว  “ทำไมเอ๋ต้องบอกพี่โต้งด้วยล่ะ?” กาสะลองคำทวีความไม่พอใจจึงย้อนถามอีกฝ่าย  “ที่น้องเอ๋ไม่บอกพี่ เพราะบอกไม่ได้ใช่ไหมล่ะ คนนั้นของน้องเอ๋ไม่มีตัวตนจริงๆ น้องเอ๋เพียงแต่อ้างขึ้นมาโกหกให้พี่ เพื่อให้พี่หันไปสนใจน้องแค” อริญชย์ยืนยันความคิดตนเองออกมา  “เอ๊ะ! พี่โต้งนี่พูดไม่รู้เรื่องเลยหรือไง เอ๋บอกว่าเอ๋มีคนที่แอบชอบอยู่แล้วไง  แต่เอ๋ไม่จำเป็นต้องบอกพี่โต้งนี่ว่าเขาเป็นใคร” เธอหงุดหงิดกับพี่อริญชย์ที่อยู่ๆ ก็กลายเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง  “น้องเอ๋อย่าโกหกพี่อีกเลย   พี่รักน้องเอ๋จริงๆ นะ” อริญชย์ไม่ยอมเชื่อคำพูดของอีกฝ่าย   จึงรุกหนักขึ้นโดยการดึงหญิงสาวเข้ามากอด ด้วยความตกใจกาสะลองคำตกอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มตรงหน้า    เธอเริ่มหวาดกลัวนายกสโมสรนักศึกษา  พี่อริญชย์ที่แสนดีกลับแปรเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้   เพียงเพราะเขาคลั่งรักเธอ    รอบข้างเธอก็เป็นแปลงข้าวโพดกที่เปลี่ยวและร้างผู้คนเ จะมีใครมาช่วยเธอให้หลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้ ถึงจะไม่มีผู้คนเดินผ่าน แต่กาสะลองคำตัดสินใจหลับหูหลับตาส่งเสียงกรีดร้องออกมา เผื่อโชคดีคงมีคน มาช่วยเธอได้ทัน  “กรี๊ด ” สิ้นเสียงร้องของเธอ  ร่างของนายกสโมสรนักศึกษาก็ถูกแรงกระชากจากเบื้องหลังจนเซผงะออกจากหญิงสาว ตามมาด้วยหมัดเต็มปลายคาง จนอริญชย์ล้มลงไปนั่งกองที่พื้น กาสะลองคำค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาดูเหตุการณ์ด้วยความมึนงง  นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วใครกันที่เป็นคนช่วยเธอจากพี่อริญชย์  “รักษ์” หญิงสาวอุทานชื่อคนที่มาช่วยเธอไว้ทันเวลา อริญชย์เงยหน้าขึ้นมองคนที่ส่งเขาลงมากองกับพื้นด้วยความอาฆาต เขารีบลุกขึ้นมาพร้อมกับตวาดเจ้าหนุ่มพลเมืองดีที่เข้ามาวุ่นวายเรื่องของเขา  “นายอย่ามายุ่งเรื่องของคนเป็นแฟนกัน นายไม่เกี่ยวรีบไปให้ไกลๆ เลย” อริญชย์ประกาศก้อง  “ผู้หญิงเขาไม่สน   ก็ยังมาตามตื้อเขาอยู่ได้” สุทธิรักษ์ย้อนกลับคำพูดของอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว พร้อมกับท่าทียียวนกวนประสาทที่น่าหมั่นไส้ คำย้อนกลับแทงใจดำ     จนอริญชย์ที่ปกติเป็นคนอารมณ์เย็นทนไม่ได้  ง้างหมัดขึ้นสูงเตรียมจะชกหน้าเจ้าของลีลากวนโทสะ แต่เขาก็หงุดชะงักเมื่อร่างโปร่งบางเข้ามาขวาง ยืนคั่นกลางระหว่างเขากับหมอนั่น  “พี่โต้งหยุดเถอะค่ะ ในเมื่อพี่โต้งอยากรู้ว่าเอ๋ชอบใคร เอ๋ก็จะบอกให้ คนคนนี้ไงคะ คนที่เอ๋ชอบอยู่" ฝ่ายหญิงไม่พูดเปล่า ยังควงแขนสุทธิรักษ์เป็นการยืนยันต่อหน้านายกสโมสรนักศึกษา สุทธิรักษ์พอคาดเดาเหตุการณ์ทั้งหมดได้ เขาจึงยืนเฉยให้ความร่วมมือกับหญิงสาวเป็นอย่างดี ทางด้านอริญชย์เมื่อรับรู้ความจริง    เขาจึงลดมือลงด้วยความตกตะลึง    ในเมื่อเธอมีคนรักอยู่เคียงข้าง เขาก็เป็นลูกผู้ชายและมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่ตามตื้อเธออีก ถึงจะเจ็บปวดแต่เขายอมรับความพ่ายแพ้แบบลูกผู้ชาย อริญชย์ยังคงมึนงงและไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายสมบูรณ์แบบอย่างเขาจะอกหัก    ถูกสาวมองข้ามไปหาเจ้าหนุ่มนักกีฬาหน้าทะเล้น แต่ช่างเถอะ คนอย่างเขายังมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่ตามตอแยคนที่มีเจ้าของแล้ว  “ฝากดูแลน้องเอ๋ให้ดีด้วยแล้วกัน   วันไหนที่นายทำให้น้องเอ๋เจ็บ   ฉันไม่เอานายไว้แน่” พูดจบอริญชย์ก็เดินหนีออกไปทันที กาสะลองคำถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่นายกสโมสรนักศึกษายอมเข้าใจอะไรง่ายๆ   ในที่สุดเธอก็ได้พี่อริญชย์ที่แสนดีคนเดิมของเธอกลับคืนมา ทางด้านสุทธิรักษ์งงเป็นไก่ตาแตก ที่จู่ๆ คู่แข่งหัวใจของเขายอมยกธงขาวเดินจากไปง่ายๆ เช่นนี้ เขาคิดว่างานนี้ต้องมีการต่อสู้ออกแรงกันเสียอีก  “นี่นายรักษ์    ฉันจะกลับแล้วนะ    นายจะกลับกับฉันไหม?      มัวแต่ยืนอ้าปากค้างอยู่นั่นล่ะ” แม่จอมโวยหันมาสะกิดสุทธิรักษ์พร้อมกับเริ่มเก็บข้าวของ  ฝ่ายช่ายเริ่มได้สติรีบช่วยกาสะลองคำเก็บอุปกรณ์วาดรูป      แล้วหิ้วของตามไปส่งหญิงสาวที่ชมรมศิลปะ ระหว่างทางกาสะลองคำที่เดินนำหน้าก็หยุดเดินหันมาคุยกับชายหนุ่ม  “ฉันยังไม่ได้ขอบคุณนายที่มาช่วยฉันไว้เลยนะ  ขอบคุณมากนายรักษ์” หญิงสาวกล่าวขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย   ถึงแม้จะเอ่ยขอบคุณแต่สรรพนามเรียกชายหนุ่มของเธอยังคงเหมือนเดิม    ก็ปกติเธอไม่เคยพูดดีๆ กับเขาอย่างนี้เลยนี่นา เจอหน้ากันก็มีเรื่องให้เถียงกันตลอด  “ไม่เป็นไร      ยินดีรับใช้เสมอ” ชายหนุ่มแกล้งค้อมต่ำเหมือนรับคำสั่งจากเจ้านาย สร้างความขบขันกับฝ่ายหญิง  “ว่าแต่นายทำไมถึงไปช่วยฉันได้ทันล่ะ?” แม่สาวจอมโวยเริ่มถามคำถามที่ค้างคาใจ  “ก็ผมแอบตามเอ๋มาตั้งหลายวันแล้วนี่”  อีกฝ่ายเฉลยข้อข้องใจ  “แล้วทำไมนายต้องคอยตามฉันด้วย?” หญิงสาวถามต่อด้วยความงุนงง  “ก็ผมชอบเอ๋นี่ ชอบมาตั้งแต่พบกันครั้งแรกแล้ว  ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้โวยวายเก่ง ดุเก่งเป็นบ้าเลย ผมดีใจนะที่เมื่อกี้เอ๋บอกว่าเอ๋ชอบผม” สุทธิรักษ์สารภาพความในใจ        พร้อมกับฉวยโอกาสใช้คำพูดที่หญิงสาวบอกกับอริญชย์ให้เป็นประโยชน์กับตัวเอง  “เดี๋ยว! นายรักษ์อย่าเพิ่งโมเมด่วนสรุปอะไร ต่อหน้าพี่โต้งฉันก็พูดไปอย่างนั้นล่ะ ความจริงฉันก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วจริงๆ นะ นายอยากรู้ไหมล่ะว่าเป็นใคร” คำพูดของหญิงสาวหยุดอาการลิงโลดของสุทธิรักษ์ลงทันที    ท่าทีขี้เล่นของชายหนุ่มจางหายไป  กลายเป็นความเงียบขรึมชั่วครู่ก่อนที่เขาจะพยายามปรับสีหน้าให้ร่าเริงเช่นเดิมก่อนจะพูดประโยคต่อมา  “ผมอยากรู้สิว่า คนโชคดีคนนั้นเป็นใคร ไม่ต้องกลัวผมจะทำร้ายอะไรเขาหรอก ผมขอแค่ชกให้เบ้าตาเขียวสักทีสองที       แล้วบอกให้เขาดูแลเอ๋ให้ดี” ชายหนุ่มพยายามพูดให้ติดตลก พร้อมทั้งกำหมัดปะทะฝ่ามือประกอบคำพูด   สุทธิรักษ์พูดออกมาทั้งๆ ที่ใจของเขานั้นเจ็บปวด กาสะลองคำไม่มีท่าทีเดือดร้อนแทนชายหนุ่มที่เธอแอบชอบ    หญิงสาวกลับหัวเราะกับกิริยาฮัดฮัดราวกับเสือติดจั่นของสุทธิรักษ์  “เขาคนนั้นชอบเตะลูกฟุตบอลเข้ามาให้ห้องชมรมศิลปะบ่อยๆ   แล้วยังปากไม่ดี กวนโทสะยั่วโมโหคนเก่งเป็นที่หนึ่ง  เวลานายเจอเขาอย่าลืมชกให้เบ้าตาเขียวด้วยล่ะ” หญิงสาวเฉลยพร้อมเสียงหัวเราะ   เมื่อจบคำเฉลยเธอก็วิ่งหนีไป สุทธิรักษ์รวบรวมสติชั่วครู่   เขาจึงรู้ว่าคนที่หญิงสาวแอบชอบคือใคร   ชายหนุ่มรีบตะโกนพร้อมกับวิ่งไล่ตามหญิงสาวทันที  “เดี๋ยวยายตัวแสบ นี่เอ๋หมายความว่าเอ๋จะให้ผมชกหน้าตัวเองให้เบ้าตาเขียวใช่ไหม” ฝ่ายชายถามเพื่อยืนยันความเข้าใจของตัวเองว่าไม่ผิดพลาด  “ใช่...  นายเป็นคนพูดเองนะ   ว่าจะชกคนที่ฉันแอบชอบให้เบ้าตาเขียว  เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้ฉันต้องเห็นนายเบ้าตาเขียวเหมือนหมีแพนด้าด้วย    ไม่อย่างนั้นไม่ต้องมาคุยกัน” กาสะลองคำหยุดวิ่งพร้อมหันกลับมาต่อรองด้วยความหมั่นไส้ความปากเปราะของชายหนุ่ม สุทธิรักษ์เกาศีรษะด้วยความคิดไม่ถึงว่า คำพูดของตัวเองจะทำพิษ นี่ล่ะหนอที่เขาเรียกปลาหมอตายเพราะปาก ไม่น่าปากเปราะเลยเรา  “ว่ายังไง ตกลงไหมนายรักษ์”  “ครับ” ชายหนุ่มรับคำด้วยความจำใจ เขากำลังนึกภาพตัวเองเบ้าตาเขียวปั๊ดในวันรุ่งขึ้นมันคงดูขบขัน แม่สาวตรงหน้าเขาต้องหัวเราะชอบใจแน่แท้ กาสะลองคำหัวเราะอย่างมีความสุขเพราะสีหน้าสยดสยองของชายหนุ่ม  เธอจงใจแกล้งคืนเขา  เพื่อให้บทเรียนกับชายหนุ่ม คราวหน้าคราวหลังจะได้ลดดีกรีความทะเล้นลงเสียบ้าง ภาพแม่สาวจอมโวยหัวเราะอย่างมีความสุขตรงหน้า     ทำให้สุทธิรักษ์สรุปได้ทันทีเลยว่า     นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายในชีวิตเขา     ชายหนุ่มเชื่อว่ายายตัวแสบของเขาจะต้องชักนำเรื่องปวดหัวต่างๆ มาให้เขาอย่างไม่จบสิ้น แต่เขาก็พร้อมจะรับมือกับความวุ่นวายทั้งหมดที่จะตามมาในอนาคตอันใกล้ ขอเพียงแค่มีเธอ แม่สาว คู่กัด ..คู่ปรับ สุดที่รักของเขาอยู่เคียงข้างกันอย่างนี้ตลอดไป ไม่ว่าจะพบกับสิ่งใดเขาก็พร้อมเสมอ ********************* จบแล้วค่ะ ในที่สุดก็จบลงเสียทีค่ะ จากคุณ : รียา - [ 25 ก.ย. 47 21:34:58 A:203.172.104.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอเซฟ ไว้ก่อน ครับ ตามอ่าน อีก ที นะ ยินดีด้วยครับ  แล้วมา โพสให้อ่าน อีก บ่อย ๆ นะครับ ขอบใจมาก ๆจ้า แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 21:39:56 จากคุณ : samsam - [ 25 ก.ย. 47 21:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ ยกตอบกระทู้ตอนเก่ามาให้ด้วยค่ะ คุณ : p_jung  ขอบคุณที่เป็นลูกค้าหลงมารายแรกค่ะ คุณ : กริช (กริชครับผม) ยังไม่จบแค่นี้ค่ะ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ จะจบแล้วค่ะ คุณ : scottie นายสุทธิรักษ์ฝากขอบคุณที่ชอบชื่อของเขาค่ะ แต่มีคนบ่นเหมือนกันว่าชื่อเชย แต่ชื่อเชยๆ อย่างนี้ล่ะมีเสน่ห์ในตัว คุณ : วิริญ  ขอบคุณจ้าวาที่ปลีกตัวมาได้ คุณ : little pig ขอบคุณที่ชอบค่ะ อย่าลืมอ่านตอนจบนะคะ คุณ : จูนิตา (จูนิตา) แปะให้แล้วนะ ทันใจไหมคะ คุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^  ในที่สุดนางเอกก็ปรากฏตัว ดีใจค่ะที่งานนี้รอดโดนยำแล้วหนึ่ง ฮิๆๆๆ สำหรับชื่อนางเอก กาสะลองคำ เป็นดอกไม้หายากชนิดหนึ่งของทางเหนือ มีลักษณะเป็นหลอดสีเหลืองๆ ขึ้นเป็นกระจุกๆๆ ส่วนกาสะลอง เฉยๆ ก็คือดอกปีบ จะมีลักษณะเป็นหลอดสีขาวๆ อยู่เป็นกระจุกเช่นกัน แต่ดอกปีบจะหอมมาก ชื่อ ศรีตรัง เพื่อนสาวของนางเอก ก็เป็นชื่อดอกไม้เหมือนกันค่ะ  คือ ต้นแคแสด  คราวนี้เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่เลยค่ะ คุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) ขอบคุณค่ะที่ตามมาอ่าน รียาก็ชอบเจ้าสาวทาสของต้นข้าวเหมือนกัน คุณ : Psycho man ศิษญ์เอกเข้าข้างอาจารย์เหลือเกินนะคะ แอบกระซิบ เนี่ยล่ะตัวตนที่ซ่อนเอาไว้ค่ะ คุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ  ดีใจค่ะที่อ่านไปแล้วนึกภาพตามได้ค่ะ แสดงว่ารียายังเขียนให้คนอ่านรู้เรื่องได้ คุณ : MuP^^  อยู่แล้วค่ะ แต่ยังแพ้ทางอยู่คนค่ะ(ติดตามเอาเองค่ะว่าแพ้ทางใคร) คุณ : ninaM คำถามนี้รียาไม่กล้าตอบค่ะ เซ็นเซอร์ คุณ : iNt_GaL  ความหมายของชื่อนางเอกดูข้างบนค่ะ ป.ล. ตัวรียาเองไม่ได้เป็นเด็กวิจิตรค่ะ เพียงแต่แต่งเรื่องให้นางเอกเป็นเด็กวิจิตร ขอขอบคุณพี่ samsam ที่เป็นธุระจัดการเรื่องลิงค์ให้รียาด้วยค่ะค่ะ จากคุณ : รียา - [ 25 ก.ย. 47 21:40:03 A:203.172.104.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ : รสา รสา ขอบคุIที่ติดตามค่ะ ลงตอนต่อไปแล้วนะคะ คุณ : ิbookmark ตามมาเลยค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ ลืมเพิ่มอีกสองคนค่ะ จากคุณ : รียา - [ 25 ก.ย. 47 21:50:35 A:203.172.104.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 would u mind to write story about another couple ka....please please please....but if u don't want, it is ok for me too ka......GOOD JOB naka จากคุณ : little pig - [ 25 ก.ย. 47 22:38:50 A:129.130.124.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ : little pig มีโปรแกรมจะเขียนเรื่องของศรีตรังอยู่ค่ะ เป็นเรื่องต่อไปค่ะ แต่ขอเวลาหน่อยนะคะ จากคุณ : รียา - [ 25 ก.ย. 47 22:42:05 A:203.172.104.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาอ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่ะ อิอิ เรื่องน่ารักดีจังเลยค่ะ คอยเรื่องศรีตรังนะคะ ป.ล. ชื่อตัวละครเพราะจังค่ะ จากคุณ : Viva Tam - [ 25 ก.ย. 47 23:13:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สนุกดีครับ  ขอเรื่องใหม่เร็วๆนะครับ จากคุณ : brokenheart man (brokenheart man) - [ 25 ก.ย. 47 23:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยัง....ยังจบไม่ลง นายสุดที่ลัก ยังไม่ชกเบ้าตาตัวเองให้เขียว จบไม่ได้ หนอย..ไม่สะใจคอซาดิสม์ และอริญชย์ก็ยังไม่มีฉากตายไม่ดี ศพไม่สวยเลย ประมาณว่าให้เขาแค้นใจที่ถูกขัดจังหวะลามกแมน เลยขับรถซิ่ง เฉี่ยวเสาไฟฟ้าข้างทาง ลอยไปเสียบเหล็กก่อสร้าง ประมาณ นี้ ค่อยจบได้ หนอย มารังแกอาจารย์ตัวเอ๋ได้ แง่ง.... จากคุณ : ศิษย์เอก (Psycho man) - [ 26 ก.ย. 47 00:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ศรีตรัง ชื่อแคฝอยไม่ใช่หรือคะ ดอกสีม่วงน่ะค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 01:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รูปกาสะลอง หรือดอกปีบ สีขาวค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 01:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนกาสะลองคำ สีเหลืองอมส้ม หรือ สีส้มค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 47 01:50:46 จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 01:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กาสะลองคำ จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 01:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 รูปชัด ๆ กาสะลองคำ จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 01:52:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ว่าแต่น่าจะมีตอนเสริม บทส่งท้ายนะคะ จะได้ดูตอนพระเอกตาเขียว และหนูแคลุ้นว่าสมหวังหรือเปล่าด้วยค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 01:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 save firstly ka.. answer later na ka....^^ (no internet at home now ka) จากคุณ : cookcook - [ 26 ก.ย. 47 03:01:50 A:192.168.0.112 X:82.67.148.100 ]

ความคิดเห็นที่ 20 บอกรักกันเร็วดี :) จากคุณ : scottie - [ 26 ก.ย. 47 05:16:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 วาง Plot เรื่องได้น่าอ่านไม่สับสนดีค่ะ อ่านง่ายดีใช้คำไม่ฟุ่มเฟือยแบบน้ำท่วมทุ่ง อย่างงี้ป้าชอบค่ะ ถ้าออกหนังสือป้าจะตามซื้อมันทุ๊กเล่มไปเลยค่ะ ป้าก็เห็นด้วยกับคุณรสาค่ะ อยากให้เจ้าพระเอกจอมทะเล้นตาเขียวเพราะปากตัวเองพาไป และสงสารหนูแคจังค่ะ แต่เจ้าโต้งน่ะ ไม่ดีพอสำหรับหนูแคหรอกค่ะ ปล่อยให้ให้เจ้าโต้งน่ะเป็นโสดหาแฟนไม่ได้อยู่อย่างงั้นแหละดีแล้ว จากคุณ : ป้า - [ 26 ก.ย. 47 05:36:42 A:157.157.207.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ใช่ค่ะคุณรียา ยังไม่เห็นพระเอกตาเขียวเลย หุ หุ ตอนหน้าจะรออ่านอีกนะคะ จากคุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) - [ 26 ก.ย. 47 10:15:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 @ ^ _ _ __ _ _ _ _ ^ @ อ๋อ นี่เอง ที่เรียกดอกกาสะลองคำ ขอบคุง คุณรสาค่า สำหรับรูปค่า เหอๆๆๆๆ จบไม่สะใจเลย น่าจะมีกัด เอ๊ย ทะเลาะกันอีกสักหน่อย แล้วให้นางเอกเผลอหลุดโดยไม่รุ้ตัวว่าชอบพระเอก เอิ้กๆๆๆ แต่งต่อให้เขาอีก ฮ่าๆ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 26 ก.ย. 47 10:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น่ารักมากเลยค่ะ แล้วจะมีตอนของหนูแคมั้ยคะ ไม่อยากให้อกหักอ่ะ น่าสงสาร จากคุณ : lavender - [ 26 ก.ย. 47 12:55:01 A:203.144.190.41 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอ๋เธอยอมรับไว นายรักษ์ยังไม่ทันแสดงฝีมือเยย แต่ก็นะ น่ารักดีคับ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 47 18:16:23 จากคุณ : ninaM - [ 26 ก.ย. 47 18:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ : Viva Tam  ขอบคุณค่ะที่ชม เรื่องต่อไปเป็นเรื่องของแม่สาวศรีตรังคะ อย่าลืมติดตามต่อนะคะ แต่อาจจะนานหน่อยค่ะ เพราะรียาเขียนช้า คุณ : brokenheart man (brokenheart man) ช้าๆๆๆได้พร้าเล่มงามนะคะฮิๆๆๆๆแกล้งพระเอกนะคะ คุณ : ศิษย์เอก (Psycho man) นายสุทธิรักษ์เบ้าตาเขียวแน่นอน ตามปนะกาศิตเจ้าแม่เอ๋ แต่นายรักษ์เขาขอร้องรียาว่าอย่าเขียนตอนนั้นเลย แบบว่าเขาอายนะ ส่วนนายอริญชย์ตัวจริง ตอนนี้ตีปีกแล้วค่ะ ที่รอดจากเจ้าแม่เอ๋มาได้อย่างหวุดหวิด ไม่ต้องโดนแบบนายรักษ์เขาฮิๆๆ ป.ล. อาจารย์เอ๋ฝากบ่นว่าลีลาของศิษย์เอกวิจารณ์แหลก ทำเอาคนแต่งกับอาจารย์หัวเราะขำกลิ้งแล้วนะ คุณ : รสา รสา อ้าว คิดว่าดอกแคแสดกับแคฝอยเป็นดอกเดียวกันเสียอีก ว่าแต่ในรูปแรกดอหกสีม่วงนี่ไม่ใช่แคแสดนะคะ ดอกแคแสดสีส้มค่ะ ส่วนรูปกาสะลอง(ดอกปีบ) กับกาสะลองคำ ถูกต้องแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับรูปภาพนะคะคุณรสา รสา ตามลุ้นศรีตรังได้ในเรื่องต่อไปค่ะ แต่อาจนานหน่อยนะคะ ยังไม่ได้เริ่มเขียนเลยค่ะ คุณ : cookcook ไม่ว่ากันค่ะ ตามสบายค่ะ คุณ : scottie ไม่น่าจะเร็วนะคะ เพราะแอบมองตั้งแต่กาสะลองคำอยู่ปีหนึ่ง ได้มีโอกาสบอกรักตอนสาวเจ้าอยู่ปีสาม ก็เลยต้องรีบบอก อย่าลืมนะ นายรักาอยู่ปีสี่ใกล้จบแล้วต้องรีบทำคะแนนล่ะค่ะ คุณ : ป้า ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ ฮิๆๆๆสงสารพี่โต้งเถอะค่ะ แค่นี้เฮียก็ช้ำใจพอแล้วค่ะ คุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) เรียกร้องนายรักษ์เข้าตาเขียวอีกคนแล้ว ในถนนเนี่ยซาดิสต์กันเหรอเกิน คิดว่ารียาเป็นคนเดียวเสียอีก ดูคำตอบที่ตอบคุณ : ศิษย์เอก (Psycho man) ได้เลยค่ะ คุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ ระดับเจ้าแม่เอ๋ไม่มีหลุดค่ะ เธอทำอะไรแบบมีหลักการเสมอ คุณ : lavender ตอบว่ามีค่ะ เป็นเรื่องต่อไป ตั้งใจแต่แรกแล้วว่าจเขียนเป็นเรื่องราวของสาวสาวเพื่อนรักที่ชื่อเป็นดอกไม้ทั้งคู่ค่ะ ดอกกาสะลองคำขายออกแล้ว ดอกศรีตรังก็ต้องขายออกมั่งค่ะ คุณ : ninaM จะเล่นตัวไปไย ในเมื่อแอบมองกันมาตั้งสามปีแล้วนา ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ แล้วพบกันเรื่องหน้าค่ะ จากคุณ : รียา - [ 26 ก.ย. 47 21:52:54 A:203.172.104.240 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 งานนี้ไม่มีใครสงสารพี่โต้งบ้างเหรอค่ะ อยากให้พี่เขาเปลี่ยนจาก brokenheart man เป็น unbrokenheart man เสียทีน่ะคะ เขียนไปนู้นเลยเรา ว่าแต่งานนี้สงสารแค พี่โต้งทำให้เพื่อนเอ๋ซ้ำใจ >_< ส่วนนายสุทธิรักษ์อยากเห็นหน้าเขาตอนตาเขียวปั๊ดจังค่ะ คงจะเหมือนหมีแพนด้าแน่ๆ เลย ฮี่ๆๆ... สุดท้ายนี้ขอบคุณน้องรียามากๆ เลยจ้ะ ที่เขียนเรื่องนี้ให้พี่เป็นนางเอก...ถ้าเจอชายคนนั้นบ้างก็คงจะดี อิอิ จากคุณ : คนชื่นชอบนิยาย ^^ - [ 26 ก.ย. 47 22:08:12 A:203.145.12.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 แสดงว่าดอกแคแสด เป็นคนละดอกกับดอกศรีตรังหรือดอกแคฝอยค่ะ เพราะดอกสีตรังออกสีม่วงอมน้ำเงิน ดังในรูปข้างบน ส่วนรูปข้างล่างนี่ดอกแคแสดค่ะ หรือดูจากชื่อวิทยาศาสตร์ก็ได้ค่ะ ดอกแคแสด Spathodea campanulata P. Beauv. หรือดอกแคแดง ส่วนดอกศรีตรัง Jacaranda obtusifolia Humb. หรือดอกแคฝอย แหล่งข้อมูล: http://www.panmai.com/Pvflower/fl_35.htm http://www.panmai.com/university/kmitl/kmitl.htm จากคุณ : รสา รสา - [ 26 ก.ย. 47 22:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ป้าขอขอบคุณ คุณรสา นะคะที่หารูปดอกไม้ไทยๆมาให้ชมเป็นขวัญตาค่ะ เพราะเดี่ยวนี้เด็กๆสมัยนี้ ไม่ค่อยจะรู้จักดอกไม้ไทยๆกันแล้ว คุณรียาคะ ป้าก็แกล้วว่าน้องโต่งไปอย่างงั้นแหละค่ะ แต่จริงๆแล้วป้าน่ะสงสารตัวจริงของน้องโต้งมากๆค่ะ คุณรียาช่วยเขียนบทเสริมให้น้องโต้งรับรักของหนูแคทีนะคะ ฮิฮิ จากคุณ : ป้า - [ 27 ก.ย. 47 02:14:41 A:157.157.207.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 น่ารักดีค่ะ แต่... สงสารคุณโต้งค่ะ อิอิ ... จากคุณ : จูนิตา - [ 27 ก.ย. 47 03:48:09 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตามมาเก็บแล้วค่ะ.. อืม...เพิ่งเคยเห็นกาสะลองคำเหมือนกันค่ะ.. รอเรื่องต่อไปเลยได้ไม๊คะ...หุ...หุ... @^__________________^@ จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 28 ก.ย. 47 09:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เขียนเรื่องได้น่ารักดีค่ะ ..ถึงแม้เรื่องจะสั้นแต่ก็เก็บรายละเอียดได้ดี แถมยังทำให้รู้จักชื่อดอกไม้แปลกๆ ด้วย ..ยังไงจะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ จากคุณ : ke_ta - [ 8 ต.ค. 47 01:59:28 A:203.145.27.229 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาตามอ่านค่ะ เขียนได้น่ารักดีจัง ^ ^ นายสุทธิรักษ์ก็กวนน่าเหยียบจริง ๆ น่าจะโดนน้องเอ๋ชกให้ตาเขียวท่าจะดี... 55 แต่ก็แอบสงสารน้องแค T T จากคุณ : วิรตี - [ 12 ต.ค. 47 12:29:47 A:unknown X:unknown, 202.28.62.69 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จากคุณ : samsam - [ 4 ธ.ค. 47 21:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แอบผิดหวังนิดๆที่พี่โต้งโกรธและลืมตัวน่ะค่ะ แคไม่น่าจะชอบเลย แต่ก็สงสารแคหล่ะค่ะ จากคุณ : นวล - [ 6 ธ.ค. 47 07:08:58 A:128.103.186.48 X: ]