เพียงบางเวลาที่ห่างหาย
เพียงลมหายใจที่แผ่วจาง
เหลือทิ้งไว้เพียงบางบาง
ของร่อยรอยที่เคยเดิน
เห็นหนทางที่รกร้าง
คลองริมทางที่ตื้นเขิน
ความสดใสที่คุ้นเพลิน
กลับห่างเหินจนเกินพอ
ลืมกันแล้วใช่ไหม..
เป็นคำถามถึงใครบ้างหนอ
เมื่อก่อนเคยตั้งตารอ..
ตั้งไข่ล้มล้อต่อต้มไก่กิน
เคยฝึกเคยเขียนกันนาน
เคยแผ้วเคยถางสร้างฐานสานศิลป์
เคยลิ้มเคยรักษ์เคยติเคยชิน
แล้วใยผันผินไม่ยินไม่ยล
หรือลืมหมดแล้วคนเคยรู้จัก
คนที่เคยรักเคยร่วมถนน
นี่แหละเขาว่า.."เวลา" ทำลายทุกคน
ปล่อยให้บางคน..คุยบ่นกับ "เงา"
งือ.....
จากคุณ :
ปิ๊วปิ้ว
- [
28 ก.ย. 47 16:02:20
A:202.5.81.29 X:
]